خانم معلمی هستم که کمبود اعتماد به نفس دارم

سلام 

خواهران و برادران خانواده برتر

من یه خانم مجرد ٣٠ ساله ام که معلم یکی از رشته های علوم پایه هستم. مشکلی که دارم و تقاضا میکنم راهنمایی کنید کمبود اعتماد بنفس  هستش. از نظر ظاهری معمولیم و کمی لاغر. از همون دوران نوجوانی بخاطر فقر و شرایط نامناسب خانوادگی پیش دوستانم خجالت میکشدم و اصلا جرات ابراز وجود نداشتم چون چیزی در خودم نمیدیدم که مطرح کنم و به خودم افتخار کنم بجز درسم که جز شاگردهای خوب بودم اونم اصلا به روی خودم نمی آوردم و به نظرم چیز مهمی نبود.

تو مدرسه حتی یه بارم نتونستم سرکلاس کنفرانس بدم چون از بس استرس داشتم صدام میلرزید و تپش قلب میگرفتم، کلا وقتی در جمعی همسطح خودم یا بالاتر باشم این استرس شدید رو دارم  اما تو تدریس کلاس این طور نیستم. میدونم  کمبود اعتماد بنفسم ریشه در کودکیم داره ولی ...

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۱۱۹ مطلب)

همه منو به بی اعتماد بنفس بودن میشناسن

سلام

من بیست و هشت سالمه اما تا الان نتونستم به هیچ کدوم از آرزوهام برسم . چون اعتماد بنفس هیچ کاری رو ندارم و این عذابم میده، برای رفعش تلاش کردم نتیجه نگرفتم، من آرزوهای بزرگی داشتم ...

اما الان در واقع هیچکاری ازم برنمیاد. مهندسم حسابداریم ، خیاطی بلدم ولی هیچ کاری نمیکنم میترسم نتونم و از پسش برنیام، از آدما از اجتماع میترسم به زور از خونه بیرون میام تازه گاهی با کلی التماس مامانم حاضر میشه که باهام بیاد، من میدونم که باهوشم توی هر کلاسی که شرکت میکنم بعنوان معلم دوم میشم، همه مشکلاتشون رو از من میپرسن و براشون توضیح میدم چون هرچی رو خیلی زود یاد میگیرم.

من نمیتونم جایی شاغل بشم و کار کنم حتی ساده ترین کار رو میگم از پسش برنمیام، نمیتونم آبروم میره... گاهی که بیکاری و بی پولی بهم فشار میاره با ترس و لرز میرم فرم استخدام پر میکنم طرف میگه وای این همه نرم افزار رو بلدی؟ کلی استرس میگیرم و میشینم دعا میکنم که قبولم نکنه یا اگه قبول کنه خودم رد کنم و نرم، با اینکه خیلی نیاز دارم پول داشته باشم مستقل بشم اما در حدی میترسم که در مواجهه با این شرایط نفسم سنگین میشه و اشک تو چشام جمع میشه.

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۱۱۹ مطلب)

چه جوری اعتماد به نفسمون رو زیاد کنیم؟

سلام به همه

بی مقدمه میرم سر اصل مطلب ، همون طور که میدونین یکی از مهم ترین چیزایی که توسط خودارضایی تخریب میشه اعتماد به نفسه و درست کردنش یک کوچولو ( البته بدون برنامه ریزیا! )روی اعصابه ، اعتماد به نفس وسیله ایه که توی زندگی به شدت مورد نیازه و همه جا هم به کار میره! از صحبت کردن با یک غریبه تا انتخاب همسر اینده! بریم ادامه مطلب ببینیم قضیه کی به کیه اصلا چی به چیه؟

خب عرضم به حضورتون که اعتماد به نفس 2 نوع داره اعتماد به نفس درونی و بیرونی (کاذب!) .

1- اعتماد به نفس درونی (بلند مدت)

چیزیه که از درون میاد بهش خودباوری هم میگن یا اعتقاد به خود ، مثلا اعتقاد به اینکه من این توانایی هارو دارم ، اعتقاد به اینکه من با وجود ایراداتی توی چهرم زیبا هستم و نیازی به آرایش ندارم و ... .

این نوع اعتماد به نفس بلند مدت و نوع صحیحه چون خود به خود باعث میشه آدم هم درونش رو قبول کنه هم بیرونش رو

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۳۲۴ مطلب)
مسائل دختران جوان (۲۱۱۹ مطلب)
مطالب کاربران (۷۰۴ مطلب)
درمان افسردگی (۲۰ مطلب)

چه جوری اعتماد به نفسمو برگردونم؟

سلام

من ۲۰ سالمه ، اکثرا میگن خوشگلم ( چهره بانمکی دارم ) و بیشتر اوقات هم شیک پوشیم مورد پسند اکثریت بوده ، ولی الان ...

مشکل زشت انگاری پیدا کردم ، اعتماد به نفسم به شدت پایین اومده . از طرفی استرس و مشکلات خاصی که درگیرشم باعث شده لاغر تر شم. تقریبا ۵۰ م و قد بلندم . خود درگیری پیدا کردم به قدری که اطرافیانمم درگیر مشکلم کردم . هی میگم ای کاش کوتاه قد بودم لاغریم رو اعصابم نمیرفت . از خودم نفرت دارم .

اصلا دوس ندارم آیینه رو نگاه کنم . هی حس میکنم جذابیت جنسی ندارم . اصلا تا حالا شوهرم چیزی نگفته ولی مدام ازش میپرسم تو از من بدت میاد ؟ تو منو دوسم نداری ؟ تو ماه ۹ بارداریم و تقریبا ۶ یا ۷ ماهی هست که دخول نداشتیم . میگم لابد از من خوشش نمیاد... سابقه نداشته انقدر مقاومت کنه .

وقتی بهش میگم من زشتم یا جذاب نیستم برات و لاغرم که دیگه مثل قبل نیستی؟ شاکی میشه میگه نگو اینجوری... اینطوری به ادم تلقین میکنی ... ترسیدم واقعا ... نکنه دلش با من نیست؟ میگه چون بارداری کاری بهت کارت ندارم ... نمیدونم راس میگه یا دروغ .

ب هر طریقی میخوام بدونم که از من بدش میاد یا نه؟ نمیشه ادم پیچیده ایه حرف دلشو نمیزنه آخه میدونه ناراحت میشم از کجا بدونم از نظر جنسی دوستم داره؟ با اینکه دخول نبوده ولی از طریق دیگه هواشو داشتم که اکثرا هم حس رضایت داشته ....

مشکل من سه تا چیزه که بهم متصل شدن و کل روح و روانمو داغون کرده . لاغرم به همین دلیل اعتماد به نفسم اومده پایین و به خاطر همین هم مدام همسرمو سین جیم میکنم و نمیدونم که من رو قبول داره یا نه ... ؟؟ بیشتر حس میکنم قد کوتاه تپل دوست داره . چه جوری اعتماد به نفسمو برگردونم؟

خواهشا جواب بدید

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مشورت در شوهرداری (۷۰۲ مطلب)
مسائل زنان (۱۳۹ مطلب)

اعتماد بنفس پایینی دارم و حس میکنم نمیتونم از پس کار بر بیام

سلام

من یه دختر 25 سالم و دانشجوی فوق لیسانس هستم . خانوادم بهم میگن که باید بری سر کار و سنت رفته بالا ، اما من اعتماد بنفس بسیار پایینی دارم و حس میکنم نمیتونم از پس کار بر بیام . میترسم خراب کنم و منو دعوا کنن  .

موقع مصاحبه کاریم خیلی استرس دارم سوال رو متوجه نمیشم یا بلدم و جواب نمیدم به ذهنم نمیرسه از بس استرس دارم میترسم برم سرکار حرفاشونو نفهمم استرس میگیرم نمیتونم تمرکز کنم انگار روی هوام هیچی نمیفهمم .

خیلی هم زود استرس میگیرم ، صبح زود بلند شدن هم برام سخته و کلا آدم پر خوابی هستم . موقع درس خوندن و کار کردن همش خوابم میگیره  وقتی کارم سخت میشه و پیچیده میشه خیلی اعصابم خورد میشه بعضی کارا رو هم که تمرینی فعلا دارم انجام میدم نمیتونم انجام بدم و شکست میخورم از بقیه هم که میشنوم توی کار با بقیه زیاد بحث دارن که کی کارو خراب کرده و این بیشتر میترسونتم .

همش هم فکر میکنم چرا من نباید تو سن کم قبل اینکه فوق بخونم ازدواج میکردم و زود هم بچه دار میشدم و یه خانم خانه دار میشدم . اون موقع خواهر بزرگم مجرد بود و من خواستگار نداشتم الان هم که خاستگار مناسب که خوشم بیاد ندارم و حیفه بعد این همه درس خوندن بذارم کنار و البته بعضی پسرا هم زن شاغل میخوان و من میترسم با بچه نتونم برم سر کار و مامانم مریض شه نتونه از بچم مراقبت کنه .

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۳۲۸ مطلب)

پس زده شدم با اعتماد به نفس از دست رفتم چکار کنم ؟

سلام
چند وقت پیش با پسری که خیلی بهم ابراز علاقه میکرد وارد یه رابطه شدم. به گفته خودش از خیلی قبل منو دوست داشته و منتظر یه فرصت بوده بیاد جلو ( اینو راست گفت چون بعدها فهمیدم حتی دوستاشم در جریان علاقه ش به من بودن). شماره منزل و از من خواست اما من ( از سر بی تجربه گی ) ترجیح دادم یه مدت با هم آشنا بشیم.
بعد از یه مدت خیلیییی کوتاه ( شاید در حد یه ماه) به یه بهانه الکی گذاشت رفت. البته جوری وانمود کرد که انگار منو دوست داره ولی مجبوره بره اما من باور نمیکنم و فکر میکنم ازم سرد شده بود که رفت.
الان واقعا از نظر اعتماد به نفس دچار مشکل شدم، فکر میکنم فقط از دور جذابم وقتی کسی بهم نزدیک میشه ازم سرد میشه . شاید آدم کسل کننده ای هستم.شاید انقدر جذاب نیستم که کسی بخواد همه عمرش با من زندگی کنه.
تو رابطه ام با این پسر خودم فک میکنم دو تا مشکل داشتم، یکی اینکه خیلی خجالتی بودم چون تا حالا با پسری بیرون نرفته بودم طوری که خودش م فهمیده بود و میگفت چرا عرق میکنی و سرت و میندازی پایین ( البته میگفت این خیلی برام جذابه چون نشون میده تا حالا با کسی نبودی).
دوم اینکه وقتی دلخوری بینمون پیش میومد من چون صبرم کمه پا پیش میذاشتم واسه آشتی.آقایون بگن این دو تا مورد (مخصوصا مورد دوم) باعث دلسردی یه مرد از یه دختر میشه؟
و کسانی که تو اینجور رابطه ها طرفشون میذاره میره و اونارو پس میزنه با اعتماد به نفس از دست رفته شون چی میکنن؟

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۳۲۸ مطلب)

به خاطر قدم اعتماد به نفس ندارم

سلام دوستان

حقیقتش یه سوال داشتم هیچ کجا جز اینجا جرات گفتنشو نداشتم! یعنی یه جورایی خجالت میکشیدم! از همه دوستان میخام که جواب بدن!

من قدم ۱۷۶ یا ۱۷۷ هست، سنم ۱۸ سال و ۴ ماه! ، همیشه واسه قدم استرس داشتم، هر موقع تو خیابون راه میرم افراد و با خودم مقایسه میکنم، وقتی میبینم اونایی که از من قدشون بلندتره اعتماد بنفسم داغون میشه؛ وقتی هم که یه دختر میبینم از من بلند تره، هر چند کمه ، ولی خب بازم هست که دیگه بدتر خیلی داغون میشم از بابت اعتماد به نفس!

یا حتی هر شلواری میخرم باید یخورده کوتاه کنم همه ی اینا باعث میشه اعتماد به نفسم خیلی بیاد پایین!

اینقد اعتماد بنفسم اومده پایین که عکس های قدی نمیذارم مجازی یا حتی واقعی شده بعضی وقتا با خودم بگم چقد کوتاهم ... ( کفران نعمت نمیکنم چون خدا از همه بابت بهم داده قربونش ) به هرحال؛

چون یکم توپرم فک میکنم قد کوتاه دیده میشم! همیشه استرس داشتم یه وقت کسی از زاویه کوتاه بودن بهم نگاه نکنه.

سوالام از این قراره که ؛

۱. آیا بنظرتون قدم مناسبه؟

۲. واسه ازدواج مشکلی پیدا نمیکنم؟ ( آخه دخترای ۱۵۰ سانتیشم حالا ۱۹۰ میخوان)

۳. آیا هنوز جای رشد دارم ؟ حالا با ورزشای کششی یا داروی خاصی و ... ؟

۴. وقتی ازدواج کنم ، همسرم باهام باشه یکی بلند تر از من ببینه روحیاتش عوض نمیشه مثه خودم؟

۵. خانوما نظرشون چیه راجب قدم؟

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۵۸۱ مطلب)

اعتماد بنفسم رو از وقتی وارد دانشگاه شدم پاک از دست دادم

با سلام

من به تازگی با سایت خانواده برتر آشنا شدم فوق العاده عالی هستش ممنون از اینکه محیط مناسبی رو فراهم کردید تا بتونیم بدون ترس از شناخته شدن در مورد دغدغه های زندگیمان صحبت و مشورت کنیم

من دختری 20 ساله و مذهبی هستم زمانی که برای کنکور اماده میشدم نذر کردم که اگر در رشته دلخواهم (پزشکی) قبول شدم بعد از ورود به دانشگاه چادری شوم و این پوشش رو هم واقعا دوست دارم اما پس ورود به دانشگاه خیلی تو ذوقم خورد .

روابط همکلاسی های پسر و دختر خیلی صمیمی تر از چیزی هست که فکرشو میکردم تقریبا هفته ای دو سه بار همه دسته جمعی دخترا و پسرا با هم بیرون میرن و کلا خیلی راحتن همه با هم .

ولی من با وجود گذشت دو ترم هنوز یخم اب نشده و فکر نمیکنم هم هیچ وقت بشه ( من دانشگاه ازادم ) اصلا با پسرا راحت نیستم یه جورایی حس میکنم توی کلاس من مثل بقیه نیستم و همکلاسی هام با من خیلی خاص برخورد میکنن انگار از من میترسن .

همکلاسی های دخترم هم بخاطر اینکه مثل خودشون نیستم با من خیلی اخت نمیشن و ازم فاصله گرفتن . تقریبا میشه گفت از کلاس خودمون هیچ دوستی ندارم و فقط با چند تا از ترم بالایی ها که مثل من هستن دوستم .

توی کلاس خیلی تنها هستم این به درسم هم داره لطمه میزنه از این موضوع واقعا کلافه ام طوری شده که الان که تابستان داره تمام میشه وقتی فکر میکنم دوباره باید به اون شرایط برگردم واقعا عذاب میکشم .

حس میکنم به خاطر چادری بودنمه چون توی کلاس فقط من چادر میزنم حتی چندین بار که همکلاسی های پسرم مرا مسخره کردند واقعا خیلی ناراحت شدم و هر دفعه تا خود صبح گریه کردم ولی خودمو زدم به کر گوشی  .

احساس میکنم همکلاسی هام و مخصوصا پسرا ازم متنفرن که مثه بقیه بچه ها باهاشون راحت نیستم و بیرون نمیرم اعتماد بنفسم رو از وقتی وارد دانشگاه شدم پاک از دست دادم .

به نظر شما من  رفتارم اشتباهه و باید مثل بقیه باشم و اینکه عکس العملم در مقابل تمسخر و نگاه های تنفر امیز پسرای دانشگاه چجور باشه ؟

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۰۳۱ مطلب)
نوع رفتار در دانشگاه (۷۸ مطلب)

اعتماد به نفس ندارم یا خیلی ترسو هستم ؟

سلام
من یه پسر حدود 24 سال سن هستم. وقتی با کسی سر یه موضوع جدی صحبت میکنم و اونم بیشتر تو یه جمع، صدام میلرزه و یه خورده ضربان قلبم زیاد میشه. مخصوصا زمانیکه میخوام یه حرف حقی رو به طرف بگم راحت نمیتونم حرف بزنم صدام میلرزه و سرخ میشم. علتش به نظر شما چیه؟ یعنی اعتماد به نفس ندارم یا خیلی ترسو هستم.

الان یه پسر وقتی میره خواستگاری با دختر خانم که صحبت میکنه معمولا استرس داره و خوب تا حدیش چیز طبیعیه اونوقت من اگر فردا برم خواستگاری با این اوصاف همونجا قش میکنم ابروم خواهد رفت.

به نظر شما علت مشکل من چیه و راه درمانش چیه؟یه بیماری هست یا مربوط به عدم اعتماد به نفسه.اینم بگم که ژنتیکی نیست چون من فقط اینطورم

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۳۲۴ مطلب)

اعتماد به نفسم در حد جلبکه !

سلام

اعتماد به نفسم در حد جلبکه ! و به شدت از اقدام کردن در هر تصمیمی می ترسم!
دلیلش؟
 مادری دارم که عصبی و پرخاشگر هستن. از بچگی زیر دست ایشون کتک خوردم، هیچوقت کتک هایی که توی دوران نوجوونی جلوی جمع و اقوام به من میزدن فراموشم نمیشه. فحاش هستن و همواره منو مورد لطف و عنایت ادبیات غنیشون قرار میدادن!

حتی برای ریختن سهوی یک لیوان آب از دستم روی سفره ، ترور شخصیتی میشدم که: خاک توو سرت، بی عرضه ، فقط کار آدمو زیاد می کنی، بزرگ شی هیچ ... نمیشی ...

واقعا هم هیچ چند تا نقطه ای نشدم... چون باورم شده بود عرضه کاری رو ندارم .... و این حملات تا آخر روز ادامه داشت.... وقتی پنج یا شش ساله بودم سه بار شبها منو از خونه انداخت بیرون ... و خدا می دونه چی به من ،به یه دختر بچه چی گذشت....

یک خواهر بزرگ تر از خودم هم دارم که عقب مونده هستن و من از بدو تولد توی شرایط وحشتناک ناشی از مشکلات ایشون بودم .... نمیخوام بحث خواهرم رو بیشتر اینجا باز کنم، چون نه میخوام روضه بخونم دلا به حالم بسوزه،نه میخوام اونقدر جزئیات دقیق رو بگم که آشنایی متوجه بشه و منو بشناسه، فقط میخوام بگم اونایی که یه بچه ی عقب مونده دارن، میفهمن ماها چی میکشیم و چه بلاهایی سر اعصاب و روان و روحیمون میاد...

الان قصدم پیدا کردن راه حل برای افسردگیم، مرده دلیم ،عصبی بودنم، منزوی بودنم و منفی باف بودنم رو نمیخوام.

فقط تو رو خدا بگید من باید چه راه هایی رو برم و یا کتابی رو مطالعه کنم که بتونم قدم قدم اعتماد به نفسم رو بالا ببرم ؟ و دیگه از اقدام کردن برای تصمیمات زندگیم نترسم؟ ( ترسم به این دلیله که اگر شکست بخورم مادرم تا ماهها دست از سر کچل  من بر نمیداره و همینطور رگبار فحش و متلک و تحقیر هست که به بنده عنایت میکنن  )
یه خواهش، هر کی دل شکسته هست، منو موقع افطارش دعا کنه .... خیلی داره بهم سخت میگذره....
یا علی

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۱۱۹ مطلب)

بخاطر ریزش موی ارثی اعتماد به نفسم از دست دادم

سلام..
بنده پسری 18 ساله هستم که بخاطر ریزش موی ارثی اعتماد به نفسم از دست دادم..
متخصصین پوست و مو همه جا گفتن که تنها دارو های موثر در جلوگیری از ریزش موی ارثی قرص فیناستراید و محلول ماینوکسیدیل هست..
خواستم بدونم از بچه های اینجا کسی ماینوکسیدیل استفاده میکنه یا توی آشنایانشون کسی رو دارن که استفاده کنه میخواستم ببینم چقدر واسه جلوگیری از ریزش موثره..
اگه استفاده میکنید معمولا چند عدد در ماه استفاده میکنید؟
مرسی از همه
با آرزوی موفقیت واسه همه ی شما دوستان عزیز

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مسائل متفرقه (۶۹۸ مطلب)

گفتید اعتماد به نفس داشته باش ولی نگفتید چطوری ؟

بچه ها تو رو خدا کمکم کنید... 

بارها دیدم تو جوابای دوستان گفتید:   خب اعتماد ب نفستو ببر بالا اینکه کاری نداره!  ولی نگفتید چه جوری؟  من اعتماد ب نفسم رسیده ب صفرررر....  تو رو خدا راهکار بدید...  چیکار کنم اعتماد به نفسم بره بالا؟  تو اجتماع مخصوصا... فقط راهکار

ممنون

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مسائل متفرقه (۶۹۸ مطلب)

شکل دستام خیلی اعتماد به نفسم رو پایین میاره

سلام به همه ی دوستان عزیزم

من واقعا با خوندن مطالب این سایت خیلی چیزا یاد گرفتم خیلی ازتون ممنونم. ایندفعه میخوام مشکل خودمو مطرح کنم. آقا پسرها خواهش میکنم نظرتونو رک و راست بگین برام مهمه. مشکل من شکل دستانم هست!!

من یک دختر 19ساله ام . رگ های دست من به طور ارثی برجسته هستن و این خیلی برام ناخوشاینده البته وقتی دستامو به طرف بالا نگه دارم محو میشن ولی غیر از این پوست دستم کاملا صاف نیس!! چیزی که تو پزشکی پیری زودرس بهش میگن! البته خیلی هم شدید نیست بعضی وقتا خیلی بهتر میشه بعضی وقتام بد. بر عکس دستام پوست صورتم سفید و شفافه و سنم رو کمتر نشون میده!

به گفته اطرافیانم و خودم چهره خوبی دارم و بعضی هم میگن جذابی ولی دستام خیلی اعتماد به نفسم رو پایین میاره .

البته این مشکل با تزریق چربی زیر پوست تا حدودی حل میشه ولی خیلی زحمت داره واسه من که حالا حالاها درس میخونم مقدور نیس. حالا میخوام بدونم شکل دست چقد براتون مهمه؟

اگه دختری چهره و ظاهر خوبی داشته باشه پاک وباهوش باشه ولی دستان زیبایی نداشته باشه چه حسی بهش پیدا میکنین؟؟؟ آیا ممکنه از علاقتون به طرف کم کنه؟ خیلی برام مهمه خواهش میکنم رک و راست جواب بدین. منتظر پاسخ هاتون هستم. خیلی ممنونم

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۱۷۰ مطلب)

شوهرم در مقابل خانواده اش اعتماد به نفس نداره

سلام دوستان

من و شوهرم با اینکه از نظر شرایط کلی زندگی خدا رو شکر و با زحمت و تلاش هر دومون خیلی خوب هستیم اما یک مشکل کهنه و قدیمی داریم که این روزها به شدت تاثیر منفی گذاشته .

شوهرم خیلی خوبه مهربون و دلسوز اما با اینکه الان نزدیک به 40 سال داره چون آخرین بچه خانواده اش هست در مقابل اونها خیلی خودش رو دست کم می گیره و ضعیف می دونه طبق همون هم رفتار می کنه خودش می گه دو روی سکه داره یکی سفید که پیش خانواده من هست یک سیاه که پیش خانواده اش هست می گه وقتی بچه بوده رفتار و دعواهاشون خیلی وقتها باعث شده توی جمع غریبه و آشنا ضایفع بشه و خجالت بکشه  بخاطر همین به شدت خجالتی هست از طرفی اصلا بدی ها و کوتاهی های اونها توی ذهنش نمی مونه واسه همین هر وقت موردی پیش میاد اصلا نمی تونه درست حرف بزنه و رفتار کنه و این باعث سواستفاده اونها حالا چه مالی چه کاری چه غیره می شه 

بارها بهم گفته میخواد خودش رو تغییر بده و جلوی اونها قدرت داشته باشه ولی الان که بیشتر از 10 سال از زندگیمون میگذره تغییر خاصی نکرده

پیش مشاور رفتیم باهاش صحبت کرد گفت اعتماد به نفسش در کودکی و نوجوانی به شدت آسیب دیده و باید خودش بخواد تا تغییر کنه ظاهرا خوب پیش می رفت اما وقتی با اونا روبرو می شه یا تلفنی حرف می زنه باز هم همه چی  تکرار میشه انگار نه انگار

 توی دعوا توی خوشی توی گریه و ناراحتی بارها بهم قول داده که از این به بعد عوض می شه و یک جور دیگه رفتار می کنه ولی بازم همه چی تکرار میشه می دونم از عمد نیست

ولی منم خسته شدم از این همه تکرار تلخ 

انقدر دوستش دارم که دار و ندار زندگیم رو فدای یک لبخند و یه لحظه آرامشش میکنم ولی از این حالتی که در مقابل خانواده اش داره هم خودش پشیمون می شه و عذاب می کشه هم من از مورد سواستفاده قرار گرفتن شوهرم خیلی خیلی ناراحت می شم 

بهم بگید چیکار کنم ؟

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مشورت در شوهرداری (۷۰۲ مطلب)

اعتماد به نفسم رو در مورد ظاهرم از دست دادم

سلام

دختری 21 ساله هستم دانشجوی پزشکی . از وقتی که وارد محیط دانشگاه شدم کاملا اعتماد به نفسم رو در مورد ظاهرم از دست دادم. وقتی که دبیرستان میرفتم این موضوع اصلا برام مهم نبود.

الان وقتی خودم رو با بقیه دخترا از لحاظ ظاهری و رفتاری مقایسه میکنم فکر میکنم نسبت به اونا پایینتر هستم. از همه قسمتهای صورتم عیب میگیرم. حتی برای درمان کامل آکنه صورتم که سالها وجود داشت به متخصص مراجعه کردم. درمان موثر بود اما جای جوشها هنوز تا حدی باقی مونده. فکر میکنم صورتم جذاب نیست. از لحاظ رفتاری با اینکه مثل همه دلم میخاد که پسرا بهم توجه کنن ولی نمیتونم باورهای اخلاقیم رو کنار بذارم. دخترهای زیادی هستن که دنبال پسرها راه میفتن (ببخشید جور دیگه ای نمیتونم توضیحش بدم)

اما من فکر میکنم که ارزش یک دختر خیلی بالاتر از اونه که همیشه سعی کنه با انجام یسری کارها توجه اونا رو جلب کنه. البته اینطور نیست که اجتماعی نباشم، من با جنس مخالف در حد مسائل درسی و کاری صحبت میکنم. هیچوقت تا بحال دوست پسر نداشتم با اینکه امکانش برام وجود داشته ولی خودم نمیخواستم.

اما تازگیا فکر میکنم چون هیچ پسری خودبخود به من توجه نمیکنه شاید من زیبا و یا خوش لباس نیستم. برای بهتر مردن ظاهرم تا میتونستم تلاش کردم، اما تغییری ایجاد نشد.

همه به من میگن که پسرا آرزوی داشتن دختری به نجابت و با تحصیلاتی مثل منو دارن (این حرف اوناست) اما حرفشون واسه من غیرقابل باور بنظر میاد.

حتی اگه یه نفر یه روزی بگه که از من خوشش میاد من تعجب میکنم!! میپرسم چرا؟!؟

آیا واقعا امکان داره یه نفر خودش از من خوشش بیاد؟ شاید سوالم خنده دار بنظر بیاد اما اون چه که در اطرافم میبینم منو واقعا به سمت این باور برده.

اگه میشه منو راهنمایی کنید. ممنونم.

↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۱۷۰ مطلب)