سلام کاربرای بسیار عزیزی که شما باشین ...
یه سالی میشه که تو یه اداره دولتی مشغول شدم. هنوز امضای حکمم خشک نشده بود که خاطر خواه یکی از همکارام شدم. از لحظه ی اولی که چشمم بهش افتاد یک دل نه صد دل عاشقش شدم. از همون اولین نگاه تا حالا هر وقت چشمم بهش می افته – که البته زیادم پیش نمی یاد - قلبم از جاش می خواد کنده بشه. نفسم بالا نمی یاد، انگار آتیش می گیرم.
فکرش مثل سردرد تو سرمه و انرژیمو می گیره. خوبیش به اینه که حوزه ی کاری ما با هم فرق داره و هیچوقت بجز یه سلام علیک حرفی بین ما رد و بدل نمیشه والا بدجوری تابلو می شدم.
همین جوریش هم به زحمت خودم و عادی نشون میدم و فقط از درون درد می کشم و میسوزم . با وجودی که می دونم احتمال رسیدن بهش خیلی کمه ، اما این دل لامصبم کوتاه نمی یاد و فکرش لحظه ای از ذهنم نمی ره.
یه سالی میشه که تو یه اداره دولتی مشغول شدم. هنوز امضای حکمم خشک نشده بود که خاطر خواه یکی از همکارام شدم. از لحظه ی اولی که چشمم بهش افتاد یک دل نه صد دل عاشقش شدم. از همون اولین نگاه تا حالا هر وقت چشمم بهش می افته – که البته زیادم پیش نمی یاد - قلبم از جاش می خواد کنده بشه. نفسم بالا نمی یاد، انگار آتیش می گیرم.
فکرش مثل سردرد تو سرمه و انرژیمو می گیره. خوبیش به اینه که حوزه ی کاری ما با هم فرق داره و هیچوقت بجز یه سلام علیک حرفی بین ما رد و بدل نمیشه والا بدجوری تابلو می شدم.
همین جوریش هم به زحمت خودم و عادی نشون میدم و فقط از درون درد می کشم و میسوزم . با وجودی که می دونم احتمال رسیدن بهش خیلی کمه ، اما این دل لامصبم کوتاه نمی یاد و فکرش لحظه ای از ذهنم نمی ره.
موضوعات مرتبط :
مشورت در ازدواج خانم ها
