خاطرات خنده دار دانشگاه و خوابگاه دانشجویی

سلام به تک تک دوستان ...

بچه ها ، دوستانی که دانشجو بودید یا هستید ... بیاید خاطره های بیاد موندنی و خنده دار خوابگاه و دانشگامون رو بتعریفیم! از پیچوندن امتحانات، سر به سر گذاشتن اساتید، فضای سالن امتحانات، سالن مطالعه ، شستشو و کمک به مامان خوابگاه ( برادران فکر کنم بابای خوابگاه داشتن! ) ، وای دمپایی ها ... قشنگ ترین خاطره ها مال دمپایی هاست ...!!!

" زندگی ب شرط سید"

مرتبط:

خاطرات جالب و خنده دارتون رو بگید

هر کدوم خاطره ای از مدرسه بگیم

خاطره بازی با گذشته

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
سرگرمی حلال (۷۳ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

چطور در دانشگاه بدون حاشیه و مورد احترام باشم؟

سلام بچه ها 

من ۱۹‌ساله و ترم اول دانشگاه هستم خیلی راجع به آداب معاشرت تو دانشگاه تحقیق کردم بیش تر پست ها و نظرات اینجا رو مطالعه کردم، ولی خب خیلی از سوالاتم بی جواب موند و یکی از دلایلش متفاوت بودن نگرش آدم هاست پیام هارو که می خونم هر کسی نظر خودش رو گفته و نمی شه به طور دقیق مشخص کرد چی خوبه و متأسفانه هر کسی هم فکر می کنه خودش درست میگه. 

حالا که دانشگاه مجازی شده حضوری نیست و متأسفانه با این وجود هم مشکلاتی برام پیش اومده و واقعاً نیاز به مشورت دارم. طی مطالعاتی که انجام دادم اکثرا گفتن ترم اول خودتون سوژه نکنید و به فکر درس باشین الآن وضعیت یه جوری شده فکر درسی یه چیز میگن، شوخی میکنی یه چیز میگن اسیر شدم به خدا.

من تو گروه ها خیلی کم حرف می زنم چون معتقدم بخوای شوخی کنی اون ها هم جواب میدن و متأسفانه شخصیت آدم میره زیر سوال، پس چت اضافه نمی کنم و الا درس می خونم ولی نه خیلی جدیدا متوجه شدم یه گروه ۵ یا ۶ نفری از بچه ها با من بد شدن، من نه عکسی رو پروفایلمه و نه سر کلاس ها صحبت می کنم خیلی کم سوال می پرسم و فقط سر یه کلاس که به خاطر شرایط استاد صدای منو باز می کنن.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۴۶ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

چطور خودم رو ترمیم کنم؟، چطور دلم رو خفه کنم؟

سلام

دختری ام ۱۹ ساله. سال دوم دانشگاه. چادری ولی خب امروزی نه اینکه مذهبی نباشم اما خیلی هم شدید نیستم. از سال اول از یکی از پسر های ترم بالاتر خوشم اومد. به خودم تلقین میکردم که من دارم بزرگش میکنم اصلا علاقه ندارم بهش، این یه حس الکیه و میگذره ...

وقتی میدیدمش تو راهرو ها یا کلاس های مشترک عمومی استرس تمام وجودم رو برمیداشت. خیلی سعی میکردم که به خودم بقبولانم که این استرس رو من در مواجهه با همه پسرها دارم، چون بالاخره سال اولمه و... ، ولی اینطوری نبود. دوست داشتم ببینمش اما خیلی کم پیدا بود. این قضیه تو دلم موند تا نزدیک تابستون.

به دوست صمیمی ام گفتم. البته اون موقع هم نمیدونستم چقدر جدیه، محض شوخی که هر کس یه کراش برای خودش انتخاب کرده بود و با اون میخندیدیم و این ها، اون کراشش رو لو داد منم بهش گفتم. از همون موقع انگار حس ام شدت گرفت. 

توی تابستون داشتم دیوونه میشدم احساس میکردم واقعا دوسش دارم. یه کم هم رفته بودم تو این فاز که خب چرا من چون دخترم چون چادری ام نباید عاشق بشم... میدونستم دختری تو زندگیش نیست، یه تجربه ی شکست هم داشته قبل ورودش به دانشگاه. اون یه سال از من بالاتره.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ارتباط با جنس مخالف (۸۰ مطلب مشابه) رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۵۷۹ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه) دوستی با جنس مخالف (۱۲۱ مطلب مشابه) چت با جنس مخالف (۱۷ مطلب مشابه) رفتار شناسی پسران (۶۷ مطلب مشابه) شکست عشقی (۲۱ مطلب مشابه) عواقب ازدواج بر پایه دوستی (۲۳ مطلب مشابه) مضرات دوستی با جنس مخالف (۳۸ مطلب مشابه)

در دانشگاه چطور رفتار کنم که دچار حاشیه نشم؟

سلام... من پسری ۲۰ ساله و پشت کنکور هستم...

می‌خواستم یه راهنمایی از شما کاربران محترم داشته باشم... من امسال قراره کنکور بدم و به لطف خدا اگه قبول بشم به دانشگاه راه پیدا می‌کنم... اما چیزی که برای من مهمه چگونگی  رفتار در دانشگاهه...

می دونید خب من زیاد در مورد دانشگاه و ویژگی هاش و ... چیزی نمی دونستم و شاید بگم نمی دونم! حتی من ۳ سال پیش تازه فهمیدم که دانشگاه مختلطه و دختر و پسر تو یه کلاس درس می خونن! 

حالا در کل می‌خواستم شما کاربران عزیز که تجربه دانشگاه داشتید یا دارید تجربه می‌کنید راجع به چگونگی ارتباط با افرادی که قراره باهاشون رو به رو بشم اعم از استاد و هم رشته‌ای و ... منو راهنمایی کنید تا هم نتیجه خوبی بگیرم و هم دچار حاشیه نشم و در کل دوران خوبی داشته باشم...

این واقعاً یکی از نگرانی هامه که مبادا دچار انحراف یا حاشیه بشم چون در اطراف دیدم پسر یا دخترانی که دانشگاه رفتن ... شخصیت و رفتار قبل و بعد دانشگاه رفتن شون باهم قابل مقایسه نیست (منظورم اینه که قبل دانشگاه آدم‌های خوب و سر به زیر و با ادب و ... بودند ولی بعد دانشگاه از این رو به اون رو شدند)...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

خانواده متعصب و ارتباط با جنس مخالف در دانشگاه

سلام به همه 

من دختری ۲۱ ساله هستم، در حال حاضر دانشجو هستم و نصف دوران تحصیلم رو پشت سر گذاشتم، رشته ام پزشکی هست یه برادر دارم، تو خانواده‌ای با سطح اقتصادی متوسط رو به بالا هستم. ولی خانواده م بسیار متعصب و سخت گیرن مخصوصاً پدرم ...

از همون روز اول دانشگاه به من گفت اگه دور و بر پسران رفتی ...، بقیه ش رو خودتون می دونید ...، تا به حال چند پیشنهاد از طرف پسرهای همکلاسی یا هم رشته‌ای‌های خودم داشتم زیاد نبوده ولی به هر حال بوده. 

پیشنهاد دوستی نداشتم چون با توجه به رفتاری که تو دانشگاه دارم پسران میفهمن اهل این جور روابط نیستم (نمی گم خوبه یا بد)، اما خب خیلی خشک هم نیستم مثلاً کسی پیام داده جزوه‌ای چیزی خواسته با رعایت ادب و متانت جوابش رو دادم و اینها ... 

البته صمیمی نشدم اما خیلی خشک هم نشدم که پسران رو فراری بدم، اما می دونم اون چیزی که پدرم می‌خواست نبودم، اون از من انتظار یه رفتار خیلی خشک با پسران رو داره به قول خودش میگه کسی جرئت نکنه سلامت کنه حتی! 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

در دانشگاه چکار کنم که نه دوستی هام بهم بخوره و نه خط قرمزهام رو بشکنم

سلام دوستان

ببخشید من یه مشکلی دارم، اونم نحوه ی برخورد با همکلاسی هام هست. چون رشته من حدودا ۷ سال طول میکشه متاسفانه یا خوشبختانه بچه ها با هم خیلی صمیمی میشن. اکثریت قریب به اتفاق همدیگه رو با اسم کوچیک صدا میزنن و ارتباط و صمیمیت زیادی بین بچه ها هست.

خصوصا هم که هر تو کلاس چند تا اکیپ هست و تو هر اکیپ هم حداقل دو مورد رل هست. بچه ها تو همون اکیپ دیگه خیلی صمیمی ترن. من نه خودم نه خانواده ام دوست نداریم که این صمیمیت بین من و همکلاسی های پسرم ایجاد بشه. اوایل با بعضی دخترها اکیپ شدیم نقطه مشترک مون همشهری بودن بود و چون بقیه رو نمیشناختیم با هم جور شدیم.

تا اینکه چند تا پسر هم وارد این اکیپ شدن، من بتدریج خودم رو کشیدم کنار، اما خیلی مسخره ام میکنن. با هم اکیپی خیلی بیرون میرن (تقریبا هفته ای ۳ بار کافی شاپ رستوران قلیون و ...)، و وقتی من نمیرم مسخره ام میکنن.

حتی آرزو به دل موندم یه بار بگم بریم بیرون بدون پسرها، اما نمیشه. پیشنهاد بیرون رفتن رو من میدم بعد اونقدر پسر دختر جمع میشن بیرون میرن که خود من که پیشنهاد از من بود نمیتونم برم، تو این مدت شاید ما کلا دو یا سه بار دخترونه رفتیم بیرون. خب ته دلم از خودم راضیم اما اون مسخره کردنه اذیتم میکنه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

دلیل رفتارهای گستاخانه، طلبکارانه و فاقد احترام بعضی از دانشجویان چیه؟

 سلام

من متولد اواسط دهه شصت هستم، با رزومه علمی خوب.  هفت سال سابقه تدریس در دانشگاه،  مدتی هست که جذب پیمانی دانشگاه  دولتی  شدم.

مشکل  اصلیم اینه که از امسال با ورود بچه های جدید دچار چالشی شدم که طی این سال ها بی سابقه بوده. نمیدونم چطوری بگم، قصد توهین و تعمیم دادن دانشجویان خودم به کل بچه ها ابدا نیست. اما متاسفانه رفتاری بسیار گستاخانه بی مبالات، شیطنت آمیز، طلبکارانه و غرغر گونه و فاقد احترام در طول ترم و سر کلاس ها دارند. 

طوری که انگیزه  از منی که عاشق کارم، کلاس و دانشجویان بودم و سال ها تسلط و کنترل زیادی بر کلاس درس داشتم رو گرفته و حس میکنم فرسوده شدم و نمیتونم پا به پای اون ها راه بیام! متاسفانه این رفتارها هم در دختران مشاهده میشه هم در پسران که البته در پسران به شدت بیشتر و غیر قابل کنترل تری هست. از دو سال گذسته این موضوع بود ولی کمرنگ و محسوس بود اما  امسال یعنی دو ترم اخیر به اوج خودش رسیده.

اقتدار و برخورد بد گرفته تا ملایمت و بی توجهی و حذف درس و هر ترفند آموزشی که سال ها برحسب تجربه داشتم به کار بردم ولی افاقه نکرده و روز از نو روزی از نو. دقیقا به رفتاری که میکنن افتخار میکنن!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

چطور باید مشکل ضعف داشتن در مقابل جنس مخالف رو حل کنم

سلام

دختری ۲۰ ساله هستم، یک ساله وارد دانشگاه شدم ظاهر متوسط دارم محجبه هستم و خیلی روی پوشش و شیک پوشی حساسم و به خودم میرسم از هر لحاظ ظاهری آدم‌ شوخ، مودب و خونگرمی هستم‌.

روابط اجتماعی خوب و دوستان زیادی دارم، خیلی فعالم و همیشه دنبال پیشرفت و موفقیتم، اما نمیدونم چرا در ارتباط به جنس مخالف همه ی این ها برعکس میشه؟، یعنی در نگاه اول در ارتباط با جنس مخالف از من خوشش میاد اما بعدِ یه مدت که میگذره از من فاصله میگیرن، در واقع خودم هم همیشه چه واقعی چه مجازی دستپاچه شدم و نمیدونستم چه جوری باید حرف بزنم و رفتار کنم.

اما چون زیاد تو زندگیم‌ جنس مخالف نبوده انگار در مقابل شون ضعف نشون میدم، حتی یه وقت هایی هم خواستم شوخ باشم و خودم رو گرم نشون بدم اما در نهایت فاصله گرفتن، مشکل واقعا چیه؟، چه جوری باید این مشکل ضعف در مقابل جنس مخالف رو حل کنم و چه جوری اون ها رو جذب کنم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۴۶ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

نحوه برخورد با افراد دروغگو

سلام دوستان 

دخترم و دانشجوی پزشکی، سال ۹۷ قبول شدم، ارتباط جمعی بالایی دارم و با همه خیلی زود دوست میشم. همراه ورودی ما یه پسری قبول شد. خب به ظاهر اولش پسر خوبی می اومد. اما بعد از چند بار صحبت کردن با این آقا فهمیدم که خیلی دروغگو هستن و مسائل کوچیک و پیش و پا افتاده هم دروغ میگه. مثلا رفته شمال میگه من رفتم کیش.

جالب تر از اینکه تو اینستاگرام پیج فیک مادرش رو زده و برای من پیام تو دایرکت می‌فرسته. خیلی آدم عجیبیه. با اینکه می‌دونم که بهم دروغ میگه چیزی بهش نگفتم. ولی برام جای سوال کسی که تو کنکور رتبه ش میشه زیر 400 و درس هاش رو همه ۷۰ ۸۰ درصد زده چرا باید اینجوری باشه. معمولا فکر میکردم درسخون ها خیلی بچه مثبت هستند ولی  این اینجوری نیست.

میشه آقا پسرها و دختر خانوم ها به من راهکار بدن که چه جوری با چنین آدمی برخورد کنم؟، آیا همه پسرا اینجورین؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

چهره دختر ها جوری هست که نمیشه خواستگاری کرد!

سلام و عرض ادب

خوب خوب ... قبل از اینکه از عنوان عصبانی بشید بگم منظور من از چهره، زیبایی نیست، منظورم دیسیپلین چهره ست.

من پسری هستم ۲۶ ساله که تا این سن دوست دختر نداشتم، چون از روابط بی سر و ته خوشم نمی اومد و هرگز هم به هیچ دختری طعنه ننداختم جز یک بار اونم قبلِ دانشگاه بود. این ها رو گفتم که بعدا نگید دلیل اخم دخترها اینه که مثلا کسی مثل من! مزاحم شون نشه.

نه منم قصدم مزاحمت نیست، فقط اون چیزی که به نظرم معضل می اومد رو میگم و هر کس مختار هست قبول کنه یا نکنه، الان خود من سن ازدواجم رسیده و شرایط ازدواج رو هم دارم، و خوب دختری جز دو سه مورد اطرافم نیست که بخوام از طریق آشنا اقدام کنم و علاقه ای هم به ازدواج واسطه ای و معرفی ندارم.

گاهی پیش اومده خواستم از دختر خانمی اجازه این رو بگیرم که اگه رضایت اولیه رو داشت خانواده رو بفرستم جلو، ولی متاسفانه اکثر دختر ها خصوصا محیط دانشگاه اخم دارن، یعنی دو حالته؛

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه) ابراز علاقه و خواستگاری مستقیم از دختر (۱۸ مطلب مشابه)

رابطه با یک دختر دبیرستانی برای ازدواج منطقیه؟

سلام 

میخواستم بدونم ارتباطاتی که در دوران دبیرستان بین یک دختر و پسر اتفاق میافته تا چه اندازه درسته و تا چه اندازه غلط؟

اگه پسر یه کم سنش بالاتر باشه مثلا ۲۰-۲۱-۲۲ و دختر هم ۱۷-۱۸ سالش باشه و پسره هم قصدش ازدواج باشه چطور میشه به اون دختر اعتماد کرد؟، در واقع چطور میشه به حرف یک دختر دبیرستانی اعتماد کرد؟

آخه یه دوستی داشتم تو سال آخر دبیرستان با یک دختر همسن خودش رابطه داشت، اما وقتی دختر دانشگاه دلخواهش قبول شد خیلی راحت پسر رو کنار گذاشت و بهش گفت این رابطه اشتباهه و من باید برم.

حالا خوبه دو سال با هم بودن حالا فهمیده اشتباهه؟، دوست مون هم خیلی افسرده و غمگین شد تا جایی که کارش به خودکشی رسیده بود، اما خودش رو پیدا کرد و درست اون دانشگاهی قبول شد که اون دختره قبول شده بود، خودش می گفت وقتی دختره منو دید شوکه شد، همه ش سعی می کرد یه جوری خودش رو به من نزدیک کنه و بگه پشیمونم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
دوستی به قصد ازدواج (۱۲۰ مطلب مشابه) شناخت قبل از ازدواج (۱۳۳ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه) قبل از ازدواج لازم است بدانید (۲۹۶ مطلب مشابه)

چکار کنم پسرها منو به چشم یه زن ببینند، نه خواهر

سلام دوستان

من دیشب یه متنی رو نوشتم که امروز بیام اینجا پست کنم، ولی برحسب اتفاق توی نظرات یکی از پست ها به این نظر برخوردم:

"من فکر میکنم با جنس مخالف هایی که اطرافم هستند، با اینکه خوش برخورد هستم، ولی بلد نیستم در طرف طوری حس ایحاد کنم که با من ارتباط عاطفی ایجاد کنه. به قولی: حس خواهرانه ایجاد کردم!"

 این نظر کاملا گویای سوال اولی هست که من می خوام بپرسم.

 من سال آخر دانشگاه هستم تا الان نه از سمت کسی پیشنهادی مبنی بر دوستی دریافت کردم، و نه کسی ازم خواستگاری کرده.

 من بیبی فیسم و رفتارم ناخودآگاه بعضی وقتا علی رغم تمایل خودم معصومانه، زیادی مثبت و مودب جلوه میکنه (چون میخوام راه درست رو برم، در حدی که با وجود اینکه بارها به دوستان دخترم هم گفتم جلوی من راحت باشن، ولی باز جلوی من هیچ حرف بدی نمیزنن یا اگه سریع میگن هم بعدش عذرخواهی می کنن) . حدس میزنم این معصومانه به نظر رسیدن یکی از علت های این باشه که پسرها هم بیشتر از اینکه منو به چشم یه زن ببینند، به چشم خواهر میبینند.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
جذب خواستگار دلخواه (۱۱۲ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه) مسائل بی بی فیس ها (۱۳ مطلب مشابه)

نمی خوام ترسو باشم، چرا آرامش ندارم؟

سلام 

من یه مشکلی دارم که یه وقت هایی اینقدر از خودم بدم میاد که دوس دارم خودم رو بکشم، منظورم حس تنفره.

دوستان من پسری هستم 22 ساله تقریبا لاغر اندام 63 کیلوم و 170 سانتم، مشکل من اینه که آدم ترسویی هستم، خیلی هم ترسو، و از خودم بدم میاد، از ترسم و از استرسی که همیشه دارم ، توی جمع به خصوص وقتی دختر باشه همیشه استرس دارم که نکنه پسری بهم تیکه بندازه ضایع بشم، همیشه قلبم تند میزنه و دهنم خشکه، نمیتونم صحبت کنم. 

وقتی با کسی میخوام بحث جدی کنم، یکی دو جمله میگم و بعد زبونم بند میاد، مجبورم آب دهانم رو قورت بدم، از بحث با پسرها هم میترسم و بلدم خوب جواب شون رو بدم ولی خب میترسم که بخوان انتقام بگیرن، مثلا دم دانشگاه جلو همه بخوان کتکم بزنن و خب با این وضعیت قدرت بدنی خیلی ها ازم بیشتره.

هر کی هر چی بهم میگه مثل ... میخندم، حس احمق بودن بهم دست میده، قبل از دانشگاه یا اون محیطی که چند نفر باهام کل دارن استرس دارم و ناهارم رو نمیتونم کامل تموم کنم، ترسو هستم و بابت این قضیه از خودم بدم میاد. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۴۹۵ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

به خاطر خنداندن بقیه شخصیت خودتون رو پایین نیارید

سلام خدمت همه کاربران بزرگوار

با شناخت نسبی که دارم اکثر کاربران این وبلاگ انسان های عاقلی هستند ولی شاید چند نفر محدودی باشند که با وجود این که متشخص هستن اشتباهی رو انجام بدهند.

به خاطر همین دوست داشتم موضوعی رو مطرح کنم که اگه حتی عده ی اندکی این اشتباه رو انجام میدن دیگه تکرار نکنند، البته اینکه کسی یه اشتباهی رو انجام داده دلیل بر این نیست متشخص نیست ولی بهتره اشتباهات مون رو اصلاح کنیم، پیشاپیش ممنونم از وقتی ‌که برای خوندن این مطلب میذارید.

قضیه از اون جایی شروع شد که وارد داشگاه شدم و اولین تجربه ی بودن در خوابگاه رو داشتم، و چیزی که خیلی آزارم میداد اصطلاحاتی بود که بعضی (نه همه) دانشجوان به شوخی به کار می بردند.

یادمه یکی از کاربران بزرگوار پستی در رابطه با یه سری اصطلاحات گذاشتن و گفتن که در به کاربردن این اصطلاحات دقت کنید چون بعضی ها ممکنه جور دیگه ای معنا کنند، من تا اون موقع نمیدونستم این اصطلاحات معنی دیگه ای هم میتونن داشته باشن. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

بعد از چند سال هنوز به همکلاسی های پسرم سلام نمیکنم

سلام

من دختر دانشجویی هستم که از یه مطلبی خیلی اذیت میشم و دوست دارم کمکم کنین. تو این مورد راستش من کلا با پسر ها رابطه ی اصلا خوبی ندارم، یعنی حتی نمیتونم بهشون سلام کنم، حالا واقعا خودمم نمیدونم به خاطر خجالته یا غرور، یعنی بعد از چند سال هنوز به همکلاسی های پسرم سلام نمیکنم، اما رفتارم با تمام دخترها خیلی خوبه.

میخوام ببینم به نظرتون من در نظر جنس مخالفم یا همکلاسی هام آدم بی ادب و بی نزاکتی به نظر میام؟ لطفا کمک کنین و بهم بگین برام مهمه، آخرین نکته این که من در مقابل تمام پسرها اینطورم.

مرتبط با نوع رفتار دختران در دانشگاه:

با پسرهای همکلاسیم چطور برخورد کنم که حرفی پشت سرم نباشه

قبل از اینکه برم دانشگاه یه دختر خیلی سر به زیر و معتقدی بودم

لازمه یه کم راحت تر با پسران همکلاسیم برخورد کنم ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)