سلام
شعری رو خوندم که به نظرم زیبا اومد و دوست داشتم بنویسم و دیگران فهم خودشون رو بیان کنن. به نظرم بد نیست گاهی فضای وبلاگ عوض شه و گاهی تو وجود خودمون تعمق کنیم.
عمریست که ما زنده ولی زنده به گوریم
از بدو تولد همه از اهل قبوریم
انگار که دنیا ز ازل خانه ما نیست
یک کوچه تنگ است که در حال عبوریم
یک عده که راضی به رضای خودمانیم
یک عده دگر دیو صفت در پی حوریم
یک جمع به دنبال رسیدن به حقیقت
نزدیک به آنیم و خود آنیم و چه دوریم
یک جمع دگر در به در نور هدایت
غافل شده از خویش که ذاتا همه نوریم
دیریست که از منتظرانیم و صد افسوس
غایب خودمانیم و به دنبال ظهوریم
حاضر نه حضور است و حصول است،شعور است
با چشم نبین ، دل بگشا ما همه کوریم
آزادترین مردم در بند جهانیم
از دور عقابیم و به زنجیر چو موریم
نقل از zeeendegy@
"رضوان حق گو"
موضوعات مرتبط :
مسائل اعتقادی
