سلام ... هستم مشکل بزرگی واسم پیش اومده . دختری رو دوست دارم اخیرا دچار یه بیماری شده.
اون تا به حال خود ارضایی نکرده و مدتی بود که دچار سر دردای شدید میشد رفت دکتر ، دکتر گفت هورمون های جنسیت باید تخلیه شن ( باید ازدواج کنی ) حداقل هفته ای سه بار باید تخلیه شه.
...
سلام حدود ۴سال پیش یه خانومی که تو مسجد مسئوله ، از من برای یه آقای طلبه ای خواستگاری کرد . جواب رد دادم .
ولی هنوز که هنوزه من میرم مسجد این خانوم یکسر میاد میگه آقای فلانی رفت خواستگاری فلانی ، آقای فلانی کارش این شد اون شد .... خیلی اعصاب خورد کنی میره رو مغز آدم ...
من بخاطر این موضوع ۱سال و نیم نرفتم مسجد . الان که رفتم بازم رو اعصاب آدمه . منم ازدواج نکردم یه جورایی به دیده تحقیر نگام می کنه .
من ۲۲ سالمه از ۱۸ سالگی هر کی می بینم هی میگن که تو هنوووووز شوهر نکردی!!؟؟؟؟ خب ادم ناراحت می شه
من با چه لحنی چطوری با چه جملاتی با این خانوم حالی کنم دیگه از این آقا حرف نزنه؟؟
ضمنا： حرف زدن این خانوم دلیل بر این نیست که دوباره ازم برای اون اقا خواستگاری کنه لحنش آزار دهنس..
با زبون بی زبونی می خواد بگه تو موندی خونه
مرتبط:
خانم ها، چرا برای رواج چند همسری تلاش می کنید؟
دختران و زنان مطلقه در چه صورتی حاضرند زن دوم بشوند؟
چرا خدا در قرآن فرموده که مردها می تونن تا 4 زن بگیرن
دوستان میشه راهنمایی کنید ما دخترای مجرد با این خانوم هایی که تازه متاهل شدن باید چه رفتاری داشته باشیم که انقدر ما رو تحقییر نکنن ؟؟
همه اینطوری نیستن اصلا خیلی ها بعد ازدواج مهربون تر میشن بیشتر کمک میکنن خودشون رو نمیگیرند و آدم همش دلش میخواد بره باهاشون درد دل کنه چون با تجربه اند و مردا رو بهتر میشناسن
ولی من یه دوستی دارم تازه متاهل شده دیگه برام قابل تحمل نیست هر وقت بحثی تو جمع دوستان پیش میاد اگه حرفی میزنم میپره تو حرفم میگه نه تو نمی فهمی من ازدواج کردم تجربه دارم میفهمم که اینجوریه اونم با کلی تحقیر کردن .
آخه چرا اینطوری میکنه؟ بقیه متاهل ها هم وقتی بحث میرسه اینجا هی تاییدش میکنن چرا مجردا رو اذیت میکنن حتی اگه اشتباه هم میگم اون باید تحقیر کنه یا ازدواج کردنشو به رخ بکشه؟؟
قبلا خیلی با هم خوب بودیم حتی خیلی جاها نظر منو خیلی قبول داشت و همش منتظر میشد من کاری رو شروع کنم من حرف بزنم من حتی تو مراسمش عین یه خواهر کمک کردم توقعی نداشتم چون دوسش داشتم اینکارو کردم ولی حالا منتظره حرف بزنم تا شروع کنه
همش تعریف از زندگیش طلاهاش ( درحالی که من اصلا طلا دوست ندارم خدا رو شکر اینو نمیدونه ) مسافرت با شوهرش حتی قربون صدقه های شوهرش ، من اینکارو کردم ... آقا بهم فلان حرفو زد . خب به من چه ؟
یا من یه بار داشتم میخندیدم کلا کل بچه هارو به شور و شوق انداخته بودم بعد یهو دوستم گفت بسه دیگه من دیشب نخوابیدم سر درد دارم اینا چه خوشن ما انقدر درگیری داریم اینا اینجوری مثل بچه ها رفتار میکنن هر وقت اس میزنم جوابمو نمیده بعدا میگه من مثل تو بیکار نیستم ادم وقتی ازدواج میکنه کلی مسئولیت داره نمیتونه دیگه با دوستای مجرد بی کارش باشه .
اصلا برام ازدواج مهم نبوده ولی اینا با این حرفاشون مخصوصا دوست صمیمیم ...جواب منم در اینجور مواقع لال شدنه .
دیگه تو جمع دوستام که اکثرا متاهل شدن نمیرم با چند تاشون قطع رابطه کردم البته اونا با من جالبه که انقدر هنوز دوسشون دارم حتی فکر یکیشون از ذهنم نمیره خیلی دلم میشکنه به خدا حسود نیستم همش براشون ارزوی خوشبختی میکنم به جون مامانم سر هر نماز دعاشون میکنم .
من اگه میخواستم ازدواج کنم خواستگارای خوبی داشتم حالا اگه نشده یا قسمت نبوده به دوستم ربطی نداره نمیدونم چرا یهو اینجوری شده ؟
به نظر شما درسته؟ من چیکار کنم در مقابل این رفتار زشت دوستم؟ آیا مشکل منه؟؟ باید با هر کی ازدواج کرد قطع رابطه کنم؟؟
مرتبط:
پیشرفت نکردن به خاطر از این شاخه به اون شاخه پریدن
چطوری احساس نیاز به موفقیت رو در خودم تقویت کنم؟
سلام
پسری از اصفهان هستم و 27 سال سن دارم. اخیراً با یکی از خانمهای فامیل که تاکنون با هم ( بدلیل فامیل دور بودن ) رفت و آمدی نداشتیم همکار شده ام و همچنان رفت و آمد خانوادگی نداریم به شکلی که هنوز همسر این خانم را ندیده ام. اما دختر ایشان را دو - سه مرتبه طی زمانهای کوتاهی دیده ام و دو را دور از مادرشان تعریفشان را شنیده ام.
احساس میکنم با توجه به مباحثی که پیش آمده مادر این دختر خانم ( همکار بنده و اقوام ما ) چند بار سعی در تعریف نمودن از دخترش نمود .
ضمن آنکه همیشه به بنده حسن توجه داشته اند اما خوب طبیعی است که از قدری بیشتر نمیتوانند و جالب نیست که به بنده پیشنهادی دهند ( آن هم از سوی خانواده خانم در فرهنگ ما! )
بنده نیز حقیقتاً از ایشان یعنی هم مادر ( بعنوان عضوی مهم از خانواده ی دختر ) و هم طبق تعاریف و ملاقات های خیلی کوتاه از دخترشان خوشم آمده و قصد دارم به هر طریقی شده باب آشنایی را برای آشنایی به بهترین و سالمترین شکل ممکن باز کنم، ولی چند مشکل وجود دارد؛
یکی اینکه کمی سطح فرهنگی خانواده ها با هم متفاوت است ( اگر چه بنده خود را کاملاً سازگار با خانواده دختر میدانم و با خانواده خود از نظر عقیدتی اختلاف داشته و دارم )
و دیگر اینکه نمیدانم چطور پا پیش بگذارم که خلاف عرف نباشد و کار را خراب نکند ( حتی موفق شدم به بهانه ای شماره ی این دختر را نیز بگیرم تا ایشان را به فردی معرفی کنم ... )
خواهشمند است بیشتر در خصوص مورد دوم راهنمایی بفرمایید؛ سپاس
amir_q