بسم الله الرحمن الرحیم
ما عرض کردیم در روایات و آیات بسیاری یک عهدی مطرح شده که مفاد آن عهد خیلی شفاف در زیارت سرداب مقدس آن‌جا ذکر شده که عهد آن عهد همان عهدی است که ما عبودیت داشته باشیم در صراط مستقیم الهی منتها تحت ولایت معصوم با رهبری یک رهبر الهی آن عهد این بود که وَ هُوَ عَهْدِی إِلَیْکَ وَ مِیثَاقِی لَدَیْکَ ... فَأَبْذُلُ نَفْسِی وَ مَالِی وَ وَلَدِی وَ أَهْلِی وَ جَمِیعَ مَا خَوَّلَنِی رَبِّی بَیْنَ یَدَیْکَ که انسان تمام سرمایه‌های خودش را تسلیم ولی خدا بکند اموال ما سرمایه‌های ماست .
علم ما مهارت‌های ما قدرت ما آبروی ما فرزندان ما خانواده‌ی ما اینها سرمایه‌های ماست تمام این سرمایه‌ها را و امکاناتی را که در اختیار او است اینها را اگر می‌خواهد برکت پیدا کند رشد بکند اگر می‌خواهد اینها بماند اینها را تسلیم ولی خدا بکند .
ما سرمایه‌هایمان یک جایی باید خرج بکنیم بالاخره باید یک جایی به کار ببریم اگر خرج ولی خدا کردیم شکرش را به جا آورده‌ایم طبیعتا رشد می‌کند اینها زیاد می‌شود علم ما را اگر علم ما را در این مسیر به کار بردیم ثروتمان را در راه رضایت خدا و ولی‌اش به کار بردیم آبرویمان را خرج کردیم برای خدا و جایی که ولی‌اش رضایت دارد اینها زیاد‌تر می شوند اینها بیشتر می‌شود و الا اگر نه هدر می‌روند و خرج شیطان میشوند .
یک آقایی میگفت من یک انگشتری داشتم خیلی وابستگی به آن داشتم علاقه به آن داشتم یک مرتبه یکی از رفقا به من گفت این انگشترت را یادگاری به من بده گفتم نه هر چه اصرار کرد گفتم نه رفتم دستشویی وضو بگیرم برگردم بیایم با خنده بهش گفتم انگشتری که در راه خدا ندادیم رفتیم چاه توالت از ما گرفت . بالاخره این طوری است آدم در راه خدا ندهد یک راه دیگر باید خرج شود چه بسا خرج اولیاء شیطان می‌شود .
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مباحث یادی از امام زمان (عج) (۴۶ مطلب مشابه)