سلام
من تازه عضو شدم تو اینجا، چند سالیه که خواننده خاموش خانواده برتر هستم.
من 22 سالمه از 19 سالگی و زمانی که پیش دانشگاهیم رو گرفتم افتادم دنبال کارهای استخدام توی یک ارگان دولتی و نظامی، خلاصه کلی تلاش کلی این ور و اون ور آخرش نشد که نشد، هر سری به یک دلیل رد شدم ، یک بار سر اشتباه مسئول ثبت نام و نامردیش و چیزهایی که بهم نگفته بودن رد شدم ، سال های بعدش هر بار یه جا ایراد گرفتن، آخر سرم از پاهام که پرانتزی بود ایراد گرفتن.
سلام به همه ی اعضای خانواده برتر
من دانشجوی ترم سه رشته علوم تربیتی هستم که الان در یکی از دانشگاه های شیراز مشغول تحصیلم، تا قبل از اینکه وارد پیش دانشگاهی بشم کانون زبان ایران میرفتم و فکر کنم چهار الی پنج ترم دیگه تا پایان دوره ی زبان آموزیم باقی مونده بود که استادمون مهاجرت کرد و رفت و ما دیگه توی شهرستان هیچ استادی با تجربه ای نداشتیم . حتی تلاش کردیم که استاد پروازی بیاریم اما جور نشد .
الان سوال من از شما این هست که چیکار کنم برای ادامه زبان ؟ چه مرکز و کلاسی توی شیراز میشناسین که خیلی معتبر باشه اگه میشه معرفی کنید و یا بنظرتون همون کانون زبان رو ادامه بدم؟
ممنون میشم کمکم کنید و هر پیشنهادی برای کلاس دارد بگید چون واقعا دنبال اینم که زبانم رو برای آیندم تکمیل کنم
پیشاپیش ممنون از کمک تون
سلام
من تو پست http://khbartar.blog.ir/post/14459 یه سوالی پرسیدم. و از صحبت هایی که شد متوجه شدم به دلیل محدودیت روابطم با جنس مذکر ، به شناخت درستی از اقایون نرسیدم. و کلی باید رو خودم کار کنم.
الان دو تا سوال دارم؛
اول اینکه چطور میتونم روابط متعادل و عادی تو دانشگاه با آقایون برقرار کنم ؟ کلا چطور برخورد کنم ؟ ( هر چند خیلی سوالم مبتدیه ولی من متاسفانه واقعا بلد نیستم اصلا شوخی نیست).
دوم اینکه چطور میتونم به شناخت درستی از آقایون برسم؟ مثلا چطور بفهمم یه آقا پسر نیتش خوبه یا نه؟ اگر احیانا یه موقعی یکی از من خوشش اومد چطور بفهمم تظاهر نمیکنه ؟
سلام وقت بخیر
من یه دختر 23 ساله هستم. دانشجوی پزشکی. نمیخوام فعلا به مشاوره یا روانشناس مراجعه کنم چون فکر میکنم میشه حلش کرد. میخوام پیشنهاداتون رو بدونم.
اخیرا دچار درگیری های ذهنی شدم. تمرکزم کم شده. دیگه نمیتونم به خوبی قبل رو درس هام تمرکز کنم. الان یک ماهی هست خیلی تغییر کردم. کلا از نظر شخصیتی هم عوض شدم. مثلا خیلی پر انرژی بودم اما الان آرام تر شدم. همش سعی میکنم کم تر حرف بزنم ( البته دارم خودم رو مجبور میکنم ) اما قبلا پرحرف بودم. قبلا اصلا به پسرها توجه نمیکردم اما الان ... الان کلی درس نخونده دارم و کلی مقاله ی نصفه نیمه. به هیچ کاریم نمیرسم. با خودم معلوم نیست چند چندم. اصلا نمیدونم چمه. یه مدتم خوابم به هم ریخت کلا. به اندازه ی کافی از شرایط لذت نمیبرم.
همه ی این ها به کنار مشکل اصلیم :
سلام
من دانشجوی رشته علوم تربیتی گرایش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان هستم، مستقیم بدون گفتن هیچ حرف اضافه ای میرم سراغ اصل مطلب .
سوال رو با گذاشتن شماره کنارشون بیان میکنم ممنون میشم موقع کمک شماره بذارید؛
1- شرایط ادامه تحصیل و حتی رشته های این گرایشی که من هستم چیه ، یعنی میشه برای گرفتن ارشد برم دانشگاه های پایتخت ؟ به چه صورت و با چه شرایطی ؟
2- برای دانشجو معلمان کار و یا ادامه تحصیل در دانشگاه های خارج کشور مقدور هست ؟ با چه شرایطی ؟
3- یکی از شرایط سوال دوم تقویت زبان هست و داشتن مدرک معتبر، چه کنم ؟ کجا برم ؟ چه آموزشگاه و کانون و کلاس و ... از همه معتبر تره ؟
خیلی سردرگم هستم و دنبال راه های پیشرفت ... چون این دانشگاه و شرایطش قانع نمیکنه منو، من دوست دارم دنیا ها و شرایط دیگه رو تجربه کنم نه یک زندگی معمولی توی یک دانشگاه معمولی
سلام دوستان
الان که دارم این متن رو مینویسم حالم خیلی بده اگه میشه راهنماییم کنین .
خوب اجازه بدین همه چیز و از اول بگم ؛
سه سال پشت کنکور موندم برای اینکه پزشکی قبول بشم ، اما متاسفانه رشته مورد علاقم قبول نشدم و یه رشته پیراپزشکی تو دانشگاه شهید بهشتی قبول شدم ، وقتی رفتم دانشگاه حالم خیلی بد بود ، خیلی داغون بودم چون حس میکردم سه سال از زندگیم هدر رفته ولی از همون روزهای اول یکی از پسرای کلاس به شدت نظرم رو به خودش جلب کرد، اونم مثل من حالش بد بود و به جرات میتونم بگم تو 90 درصد خصوصیات اخلاقیش شبیه منه و اینکه خیلی شبیه همون پسری بود که همیشه تو رویاهایم میدم با اینکه متوجه این همه شباهت شده بودم ولی مدام انکار میکردم .
