چطور در نظر بقیه قابل احترام و ارزشمند باشیم؟

سلام دوستان

یه سوالی داشتم در رابطه با روابط تو اجتماع، دیدین بعضی ها خیلی با نفوذ هستند و همه بهشون احترام میذارن؟، و به نوعی ازشون حساب می برن، ولی این احترام ناشی از ترس نیست بلکه ناشی از ارزشی هست که به اون شخص میذارن.

مثلا بعضی اساتید خیلی کاریزما دارن و همه دوست شون دارن، جدا از قدرت فن بیان یا سواد استاد انگار یه نیروی نامرِئی هم هست یا برخی از مدیران حتی تو محیط کار شاید شخص شغل و سمت خاصی نداره، شاید یه سرایدار باشه، ولی همه یه پرده هایی باهاشون دارن هواشون رو دارن.

حتی این موضوع تو جمع های خانوادگی و دوستانه هم هست، این افراد برای گفتن حرف شون داد نمیزنن، حتی خیلی از موارد نیازی به گفتن خواسته هاشون نیست، چون بقیه به وظایف شون  نسبت به اون ها واقف هستن ولی تو محیط های کاری مشهود تره.

بعضی ها هم با این که آدم های بدی نیستن ولی اون کاریزمای لازم رو ندارن، یه جورایی شبیه سیامک انصاری تو فیلم های مهران مدیری، آخرش کاسه کوزه ها سر فرد میشکنه، همه جرات دارن ازش انتقاد کنن، مشکلات رو گردن اون آدم بندازن، یا تشکر لازم رو ازش نداشته باشن، یه جورایی دستشون نمک نداره.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۱۷ مطلب مشابه)

کلمات تا چه حد قدرت دارن؟

سلام

امیدوارم حال تون خوب باشه، به نظرتون کلمات تا چه حد قدرت دارن؟، به این اعتقاد دارید که حتی یه کلمه که از زبون مون بیاد بیرون میتونه زندگی یه انسان رو نابود کنه یا بسازه؟

فکر کنم در این مورد همه نظر یکسان داشته باشن، اما اگه زندگی کسی رو نجات نمیدیم حداقل نابودش نکنیم.

به نظرتون چطور میتونیم جلوی زبون مون رو توی این شرایط بگیریم؟، چطوری وقتی داریم با مخاطب صحبت میکنیم خودمون رو جای اون تصور کنیم و تخریبش نکنیم؟، اگه تجربه مشابهی داشتید که حرف خوب یا بدی بهتون زده شده و مسیر زندگی تون رو عوض کرده بگید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۱۷ مطلب مشابه)

چطور از دست دادن با دختران نامحرم طفره برم؟

سلام

من آدم ورزشکار و طبیعت گردی هستم و مشکلم هم مربوط به همین علاقه م به کوهنوردی و طبیعت گردیه.

از یه طرف  آدم معتقدی هستم و نماز و روزه رو به جا میارم و از طرفی هم خیلی بگو بخند و شوخ طبع هستم به خصوص تو جمع با دوستان، البته این هایی که گفتم هیچ ربطی به سوالم نداشت فقط خواستم یه آشنایی مختصری از خودم به شما عزیزان بدم.

مشکل اصلی من اینه که تو گروه های کوهنوردی و طبیعت گردی که هستم هم پسر توشون هست و هم دختر، و مشکل من در برخورد و احوال پرسی با دختراست، حقیقتش من دوست ندارم با دخترها دست بدم، اما اکثرا موقع احوالپرسی دست شون رو دراز میکنن و من هم به ناچار و بصورت خیلی شل باهاشون دست میدم.

(داخل پرانتز اینو بگم که من هیچ وقت اول دستم رو به طرف دختری دراز نکردم و نمی کنم اما اون ها دراز میکنن).

البته اینو بگم که با دوستان و دخترهای همکارم اصلا دست نمیدم، چون به هر حال بعد چند وقت منو شناختن و وقتی بیرون همدیگه رو میبینیم دست نمیدم حتی دخترهایی که راحت با همه دست میدن وقتی به من میرسن دست شون رو دراز نمی کنن.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

نمیتونم موقع صحبت کردن، زیاد به چشمان کسی نگاه کنم

سلام

آقا من یه مشکلی دارم و اونم این هست که نمیتونم چند ثانیه بیشتر به چشمان کسی نگاه کنم. و مسئله عدم اعتماد به نفس و کم رویی و اینها نیست اصلا. انگار حس میکنم وقتی به چشمان کسی خیره میشم انگار یه اتفاقات پشت پرده ی روحی شروع میکنه به رخ دادن که سریع نگاهم رو برمیگردونم.

این مسئله در ارتباطم با آقایون اصلا به چشم نمیاد، چون مردها خیلی خیره نمیشن به همدیگه موقع حرف زدن. ولی وقتی با یه خانوم صحبت میکنم خانوم ها گویا براشون عادیه که توی کل تایم حرف زدن خیره بشن به چشمان طرف!، در واقع ما پسرها وقتی با هم صحبت میکنیم شاید 10 درصد از تایم حرف زدن به چشم همدیگه نگاه کنیم. ولی من وقتی با خانوم ها صحبت میکنم، خصوصا وقتی اونا دارن حرف میزنن، میبینم که قشنگ زل میزنن تو چشم آدم حتی پلک هم نمیزنن. 

بعد منم ناخودآگاه چشمانم رو میدزدم یا هر 30 ثانیه مثلا کلا سرم رو میچرخونم و چند ثانیه الکی در و دیوار رو نگاه میکنم. خلاصه اگر با یک نفر زیاد در ارتباط باشم(خانوم منظورمه) حس میکنم متوجه این موضوع خواهد شد. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۱۷ مطلب مشابه)

فوت و فن موفقیتم در کار رو حاضر نیستم به دیگران بگم

 سلام

من یه مشکلی دارم، اونم اینه که همیشه توی زندگیم سعی کردم آدم درستی باشم، بیست و چند سال دارم، شغلی رو پیدا کردم، در زمینه تحصیل هم خدا رو شکر، منتهی داستانی که هست اینه که راستش اولا من با اطرافیانم عمیقا احساس صمیمیت ندارم قلبا.

یعنی دوست ندارم کاری رو که بعد از کلی سختی بهش رسیدم، یعنی خدا بهم داده، به کسی بگم فوت و فنش رو که یاد بگیره غریبه یا آشنا.

از طرفی هم من همیشه سعی میکنم رفتارم رو بررسی کنم که اگر مشکلی دارم برطرفش کنم، واسه خاطر لطف خدا خوبی هاش و کمک هاش که منم قدر نشناس نشم پیشش، منتهی وقتی به این قسمت کار یاد دادنش میرسم اینکه خوشم نمیاد کسی به حوزه کاریم وارد بشه و پیشرفت کنه، احساس میکنم آدم پستی میشم توی این قضیه. 

خب حس میکنم این آدم های پر ادعای بی رحم چرا باید دستاورد زندگیم رو بهشون بگم؟، حس میکنم بیان بالا توی تخصص من شاخ میشن واسه م، حقیقت اینه که دوست ندارم کسی ازم بالا تر باشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۱۷ مطلب مشابه)

قطع ارتباط با کسانی که ذهنیت بدی نسبت به ما دارند، درسته؟

سلام 

من یه پسر بیست ساله م، ولی بر عکس بعضی ها نه دروغ میگم نه از کسی انتظار دارم، نه بد کسی رو میخوام، نه کینه از کسی نگه میدارم، خودم رو ساده میدونم، ولی دوستان نزدیکم و چند نفر که باهاشون معاشرت دارم بهم میگن تو سیاست داری، آب زیر کاهی، اول به فکر خودت هستی.

به نظرتون من باید با چنین آدم هایی قطع ارتباط کنم چون خوبی هام رو نمیبینن؟، من که فرشته نیستم بدی هایی هم دارم، ولی اون ها فقط بدی میبینن.

پیشنهاد:

مدیریت روابط با دوستان نامناسب بدون قطع ارتباط

صمیمی نشدن با همکار، کاری خلاف اخلاق محسوب میشه؟

با کسی که در دوستی افراط میکنه چطور بایدبرخورد کرد

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۴۶۷ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۱۷ مطلب مشابه)

در ارتباط و برخورد با دوستانم مشکل دارم

سلام

من هیچ وقت پسر هم سن و سال که بخوام باهاش رفیق بشم، بین فامیل و همسایه نداشتیم به اون صورت، الان من دانشجو هستم و کاملا احساس تنهایی میکنم.

تنهایی بیشتر ریشه در گذشته ام داره، من از همان دوران راهنمایی دوستان زیادی نداشتم، دبیرستان اومدم بازم همین طور، یعنی به هر دری میزدم نمیشد، انگار با بقیه خیلی فرق ها داشتم.

نمونه‌ ش یه همکلاسی داشتم توی سوم دبیرستان، مثل داداش ازش خوشم می اومد، ولی اون متوجه نبود من یه بچه متوسط یا شاید هم مثبت بودم، ولی اون یه پسر شر به خاطر همین دوستی مون جدی نشد.

اون ترک تحصیل کرد، ولی هنوز به یادش هستم، شاید سالی یه بار اونم یه لحظه میبینمش، وقتی میبینم روابطم با دوستانم اینطوریه خیلی دلم میگیره، شما راهکار بدید؛

به عنوان مثال با همین یه دونه دوستم چطور رفیق بشم و روابط مون خوب بشه، چطور بهش نزدیکتر بشم و صمیمی‌تر باشیم، خیلی حالم بده از این وضعیت

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۴۶۷ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

به دوستت محبت کن، اما اعتماد کامل به اون نداشته باش

سلام

شما اگه با کسی دوست بشید، چطور میفهمید این آدم قابل اعتماد هست و دو رو نیست، از کجا متوجه میشید که صداقت باطنی داره؟

اینکه میگن هر چیزی رو به دوستت نکو، چه چیزهایی خصوصی محسوب میشه و اینکه ممکنه تو بگی اون راز در آینده دردسر ایجاد کنه؟، کلا چه حرف ها و گفته هایی رو نباید بگیم؟، چه مسائلی رو در دسته حرف های مهم و خصوصی قرار میدین؟

حضرت علی فرمودند، هر چی محبت داری به پای دوستت بریز، ولی هر چی اعتماد داری رو نه، شما کلا این حدیث رو چطور تفسیر می کنید و توضیح میدید؟، چه چیزهایی راز محسوب میشه؟

ممنون از راهنمایی هاتون

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) تفکر در احادیث و روایات (۲۱ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۱۷ مطلب مشابه)

یه جوون مجرد خجالتی باشه خوبه یا نه؟

سلام

من یه جوون مجرد هستم. مشکلم اینه که به شدت خجالتی ام. خیلی بیشتر از اون چیزی که فکرش رو بکنید. این خجالت هم وقتی در مقابل جنس مخالف قرار میگیرم چند برابر میشه. 

وقتی میریم مهمونی خونه فامیل، حتی خجالت میکشم تو روی دختران شون نگاه کنم، میخواستم بدونم این خجالت کشیدن خوبه یا بد؟، آیا تو آینده بهم ضربه نمیزنه؟، اگه بده چیکار کنم درست بشه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۱۵۳ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۱۷ مطلب مشابه)

30 سالمه، اما حس میکنم به بلوغ و رشد عقلی نرسیدم

سلام خدمت دوستان

پسر سی ساله ای هستم که حس میکنم به بلوغ و رشد عقلی نرسیدم، تفکرات بچه گانه دارم، خیلی ساده به نظر میام، همه به چشم یک بچه من رو در نظر میگیرند و این باعث شده تو روابطم، زندگی شخصیم و همچنین محیط کارم دچار مشکل بشم.

بلد نیستم با هر فرد چه جور برخورد کنم و اخلاقم با همه به یک شکل هست. حرف های بچه گانه و شخصیت بچه گانه ای از خودم ساختم. به عنوان مثال همه ش مسخره بازی و در حال شوخی هستم و این باعث شده شخصیت یک فرد سنگین و بالغ رو نداشته باشم.

یک مشکلی که پیش بیاد مثل یک بچه ۱۵ ساله باهاش برخورد میکنم و عجله میکنم. بسیار بسیار احساسی هستم و این خیلی بهم ضربه زده. همیشه میخوام قبل از صحبت کردن فکر کنم اما عملی نمیشه. یه سری قراردادها و اصول برای خودم تعریف کردم اما تو جو که قرار میگیرم همه ش رو زیر پا میگذارم.

دوستان زیادی هم ندارم و تقریبا یک فرد درون گرا و میشه گفت کم رو هستم و البته ی غرور و تکبر احمقانه ای دارم که نمیدونم از کجا نشات میگیره و همیشه سعی دارم بشکونمش اما نمیدونم چه جوری.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۱۸ مطلب مشابه)

چطور با هم سن و سال های خودم ارتباط موثری داشته باشم؟

سلام

به نظر شما پسری که به گفته ی همه نسبت به سنش خیلی بیشتر می فهمه و درک بالاتری داره و نحوه صحبت کردن و رفتارش به گونه ای هست که همه فکر میکنن سنش بالاتره و خب کلا دست خودش نیست و شخصیتش اینطوری شکل گرفته باید چیکار کنه که بتونه با بقیه راحت تر ارتباط برقرار کنه و خودمونی بشه؟ 

با توجه به این که این موضوع روی پیدا کردن فرد مناسب برای ازدواج و برقراری ارتباط اولیه با دختر خانم ها هم تاثیر منفی گذاشته و نمی تونه با اکثر هم سن و سال های خودش ارتباط موثر داشته باشه چون به درستی درکش نمی کنن. 

شما چه راهکاری میدید؟، چکار باید کرد؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۴۶۷ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

میشه سلام و احوال پرسی کردن رو یادم بدید ؟!

سلام به همه خانواده برتری های گل و عزیز

یک هفته ای هست که برای پرسیدن سوالم دو دلم . چون اینقد به نظر خودم غیر عادی و مسخره هست که حتی بهم بخندید .

ولی خوبیش اینه که شما منو در واقعیت نمیشناسید و حتی اگرم مسخرم کنید !

من یک دختر جوان هستم که کلا اهل دوست و رفیق و بیرون رفتن از خونه و دور همی های دوستانه و... نبودم از اول. همین جوری تو خونه بزرگ شدم  سرم تو درس بود و کتاب و اصلا رغبتی به رفتن در اجتماع،حتی عروسی و عید دیدنی و... نداشتم .

درونگرا و خجالتی و جامعه گریز نیستم ولی خوشم نمیاد از جمع های زنانه و حرفای خاله زنکی. از بیشتر دور و وری هام هم خوشم نمیاد چون غالبا یک رفتار بیخود و دور از شانی ازشون دیدم که از چشمم بیوفتن. خلاصه که عوامل زیادی باعث شد من به جمع های فامیلی و ... علاقه نداشته باشم . 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۴۶۷ مطلب مشابه) مسائل دختران جوان (۲۳۲۷ مطلب مشابه) تعامل با خانواده (۴۱۰ مطلب مشابه) مسائل اجتماعی روز جامعه (۵۳۹ مطلب مشابه) روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) احوال پرسی در موقعیت های مختلف (۶ مطلب مشابه)

پسرم، اگه موهام رو با کش از پشت ببندم مسخره میشم؟

سلام

یه سوال داشتم که واسه م نظر عموم مهمه، راستش من پسری هستم 23 ساله و دانشجو، من از موی بلند خوشم میاد، یعنی منظورم اینه که موی بلند خودم رو دوست دارم، می خوام موهام بلند باشه، حس میکنم خوش تیپ ترم، حالا جدیدا موهام به یه حدی رسیده که میشه با کش بستش، خواستم بدونم مردم نظر بد به پسرانی که موهاشون رو میبندن دارن یا عادیه؟، کلا هر چیزی که فکر میکنید رو بگید.

واسه دانشگاه یه خورده حساس شدم که نکنه مورد تمسخر قرار بگیرم یا نگاه خاصی بهم بشه، واسه همین خواستم نظر عموم رو بدونم که چی فکر میکنید راجع به این دسته از پسرها؟

مرسی از نظراتون همه نظر بدین لطفا

 

پیشنهاد:

پسری هستم که یه مجموعه کامل از صفات غیر جذاب رو دارم

پسرهایی که ریش و ته ریش دارند برام بشدت جذابند!

انگلیسی صحبت کردن پسر برای دختران جذابه ؟!

آیا شکم شیش تیکه ی آقایون برای خانومها جذابه ؟

چرا خدا به یه عده اینقدر جذابیت ظاهری میده و به یه عده نه؟

برای خانم ها هیکل ورزشکاری جذابیت داره ؟

 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

شما که دانشگاه رفتین بگید چه جوریه جو اون جا؟

سلام

پسری 19 ساله هستم، دانشگاه قبول شدم، مشکلی که دارم اینه، از اون جایی که دانشگاه ما مختلط هست و منم تجربه ندارم خب استرس خاصی نسبت به جنس دختر دارم، یعنی چه عرض کنم مشکلم دخترها نیستن، مشکلم اینه که جلو اون ها نکنه ضایع بشم.

بذارید یه مثال بزنم، مثلا استرس این رو دارم که نکنه توی کلاس اتفاقی بیافته، پسرها خب عادت دارن تیکه میندازن بهم، حرف هایی ممکنه بزنن که باعث بشه من جلوی اون ها ضایع بشم یا اینکه استاد چیزی بگه که همین اتفاق بیافته.

از طرف دیگه وقتی دخترهای به قولی سانتیمانتال میبینم حس میکنم جلوشون کم میارم یا در حدشون نیستم، از ظاهرم هم بخوام بگم هیکلم معمولیه قدم 170 اونم معمولیه کلا سر تا پام معمولیه ولی لباس خوب میپوشم.

اینم که پسرهای قد بلند خوشتیپ میبینم اون جا حس میکنم بین اونا من یه جورایی دیده نمیشم و توجهی بهم نمیشه، نمیدونم شما که دانشگاه رفتین بگید چه جوریه اوضاع؟

مرسی

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۱۰ مطلب مشابه)

مدیریت روابط با دوستان نامناسب بدون قطع ارتباط

به نام خدا

سلام! 

من دوستان نامناسبی داشتم که از لحاظ اخلاقی و روحی در شرایط خوبی نبودند و همچنین به کارهای نامناسب و غیر اخلاقی مشغول بودند. معاشرت با این دوستان بر روی رفتار و ذهنیت من تاثیرگذار بود،  من توانایی حفظ رابطه م با این دوستان را به گونه ای که ذهن و فکر و سبک زندگی سالمی را در پیش داشته باشم نداشتم. به همین علت ارتباطم را به کل قطع کردم به گونه ای که روابط مان به شدت سرد شد و حتی با چند بار پیش قدم شدن آنان من راضی به ادامه ارتباطم نشدم که رفته رفته منجر به قهر شد و گویا حتی مرا دشمن می پنداشتند.

چند روز قبل متوجه اتفاق ناخوشایندی برای یکی از این دوستان سابقم شدم، از قهری که بین مان بود ناراحت بودم اما نمیخواستم روابط ناسالمی را ایجاد کنم که در نهایت منجر به حال بد جسمی و روانی من و یا تاثیر مخرب بر روی فعالیت های مهم برای آینده ام شود، اما با اینحال با دوستم قرار حضوری گذاشتم و ایشان را ملاقات کردم با تصور این که شاید نیاز به همدردی داشته باشند. بخاطر رفتارهای گذشته من ناراحت بودند و سابقه افسردگی نیز داشتند اما ایشان محبت نموده و قهر ما ادامه پیدا نکرد.

بعد که کمی عمیق تر فکر کردم نظرم بر این بود که دیگر از در قهر وارد نشوم ولی به علت اهمیت داشتن نعمت زندگی ام نمیتوانم مانند قبل ارتباطات بسیار و یا عمیقی با دوستانم ایجاد کنم، اما قهر هرگز زیرا پیامبر اکرم میفرمایند: هزار دوست کم است و یک دشمن زیاد.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

میخوام تا جایی که بتونم راهم رو از مذهبی ها جدا کنم

سلام

من یه نوجوانی هستم در آستانه جوانی. یعنی 19 سالمه. از اون هایی که تو مهمونی ها موقع غذا خوردن سفره زن ها و مردها از هم جداست. از اون هایی که دختر و پسر ها از ده سالگی به بعد دیگه با هم فقط در حد سلام و خداحافظی حرف می زنن، از اون خانواده هایی که هیچ خنده و شادی واقعی تو مهمونی هاش وجود نداره.

حالا من 19 سالم شده و وقتی به گذشته نگاه می کنم همه ش حسرته که چرا من تو یه خانواده و فامیل شاد و معمولی بزرگ نشدم، چرا من هیچ وقت با دختر عمو هام و دختر خاله هام و دختر عمه هام حرف نزدم و نخندیدم؟، یادم میاد راهنمایی بودم و ریاضیم ضعیف بود، از اون طرف یه دختر خاله دارم که سه سال از خودم بزرگتره و ریاضیش عالی بود، یه بار به مادرم گفتم بهش بگه بیاد به من درس بده. مادرم چنان ماجرایی راه انداخت که من میخوام رابطه نامشروع پیدا کنم با اون دختر و ماجرا رو به گوش بابام هم رسوند و تلخی اون روزها هنوز از ذهنم پاک نشده. 

چرا هیچ وقت تو مهمونی های فامیل ما صدای خنده و شادی نمی اومد، مثل همسایه ها که جمعه ها صدای خنده مهمون هاشون تو کوچه می پیچه، شاید براتون خنده دار باشه اما من تا حسرت یه سفره عادی دوره همی رو دارم که همه فامیل چه زن و چه مرد سرش بشینن و غذا بخورن، به خدا خسته شدم از این همه افراط و زیاده روی.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۰۹۰ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۱۵۳ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

به همدیگه توی جذاب تر شدن مون کمک کنیم

بیایید بیشتر با علاقمندی های رفتاری جنس مخالف مون آشنا بشیم؛

گاهی دل مون میخواد در نظر جنس مخالف مون جذاب به نظر بیایم، اما نمیدونیم واقعا چطور باید این کار رو انجام بدیم، در واقع شناخت کافی از طرز تفکرات و علاقمندی های رفتاری جنس مخالف مون نداریم و سعی میکنیم طبق اون چیزی که خودمون از علایق جنس مخالف دستگیرمون شده پیش بریم و بیشتر مواقع متوجه میشیم که سوتی دادیم. 

ببینید یه سری اصول وجود داره که میشه گفت تقریبا درباره همه، با همه جور سلیقه ای صدق میکنه، مثلا درباره ما دخترها یه سری اخلاق و رفتارها وجود دارن که اگه یه پسری اون اخلاق و رفتارها رو جلوی ما نشون بده صرف نظر از ظاهر و قیافش به نظرمون جذاب میاد، من تا جایی که الان تو ذهنم باشه براتون لیستش میکنم.

1. شوخ طبع بودن؛

اگه یه پسر شوخ طبع باشه ( البته منظور لوده بازی نیست، شوخ طبع و با نمک بودن یه چیز ذاتیه)، در عین حال که ادب رو هم رعایت بکنه فکر میکنم از نظر همه دخترها جذاب به نظر میاد. 

2. رعایت رفتار محترمانه با خانم ها؛

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۴۹۷ مطلب مشابه) رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۴۷۸ مطلب مشابه) روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۱۷ مطلب مشابه)

زندگی در دنیا مثل یک بازی است

من سختی زیاد دیدم و محیط های زیادی رو تجربه کردم و این چیزهای رو که مینویسم با سختی به دست اومده؛

اولین چیزی که من مدت ها از اون ضربه خوردم این بود که دنیا رو به چند بُعد محدود میدیدم. با گذر زمان و خواندن مطالب علمی زیاد (به آموختن علم عطش زیادی داشتم و دارم) بُعد های جدید و راه های جدیدی رو شناختم که درکش تا قبل از اینها مشکل بود. مطالب علمی یعنی چی دقیقا؟، یعنی؛

1) برید و آناتومی بدن انسان و طرز کار تک تک سلول ها و اندام ها رو یاد بگیرید و خصوصیات ژن ها و مغز را در حیوانات و انسان بررسی کنید. یکی از چیزهایی که از این علم میفهمید اینه که خیلی از رفتار های ما در ژن هامون ذخیره شده و کنترل میکنن ما رو و یکی از اون ها طبیعی شدن رفتار ها و اتفاقات اطرافمون هست و یعنی شما اگه همیشه مهربون باشید یا خشک، قطعا این عادی سازی نابود میکنه زندگی شما رو.

هیچ وقت با افراد یکسان رفتار نکنید، زیاده روی نکنید، کمک بدید نه همیشه، مهربون باشد نه همیشه، خشن باشید نه همیشه و ... هر چیزی در زمان و مکان مناسب!، چه قبول کنید چه نکنید این یه حقیقته که ژن ها خیلی از رفتار های ما رو کنترل میکنن، مثل حس فداکاری مادر نسبت به فرزندانش یا عادت های روزانه و رفتار ها.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
فرهنگ سازی (۵۹ مطلب مشابه) مطالب کاربران (۷۷۰ مطلب مشابه) روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

نارفیقان رو چطور از زندگی مون خارج کنیم که خودمون اذیت نشیم

سلام

راستش بعضی از ما در زندگی مون یه رفیق مزخرف داشیم که گند زده به هدف و مسیر و زندگی مون. کسی که زیر آب مون رو پیش بقیه زده، دیگران رو باهامون بد کرده، ما رو از هدف مون دور کرده. واسه من این آدم جزو دوستانی نبود که خودم انتخاب شون کرده باشم، چون من آدمی هستم که دوستانی رو انتخاب میکنم که شبیه خودم هستند و رابطه ی عمیق و پایداری باهام دارن. 

من با نارفیقی رفیق شدم که انتخابم نبود، اومد سر راهم و من نتونستم برش دارم، الان به خاطر اذیت هایی که داره، به خاطر حضورش و رفتار بدش حتی دارم به این فکر میکنم که یه تصمیم احمقانه بگیرم و از دانشگاه انصراف بدم که دیگه نبینمش تا آرامش داشته باشم. 

سوالم اینه؛

شما با این جور آدم ها تو زندگی تون چیکار میکنین؟، چطور از سر راه برش میدارین بدون اینکه خودتون اذیت بشید؟، واقعا کسانی که زخم از رفیق خوردن میدونن چقدر درد داره اونی که زخم زده هر روز جلو چشمت باشه.

مرتبط:

شب ها از عذاب وجدان نا رفیقی خوابم نمی بره

صمیمی نشدن با همکار، کاری خلاف اخلاق محسوب میشه؟

با کسی که در دوستی افراط میکنه چطور بایدبرخورد کرد

صمیمی بودن خواستگارم با دخترهای دیگه اعصابم رو به هم ریخته

مدیرم به شدت داره باهام صمیمی میشه و من میترسم

چرا نمی تونم دوستان صمیمی خودم رو نگه دارم ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

چرا رفتارهای محترمانه من نتیجه معکوس داره؟

سلام به همه

نمی دونم واقعا مشکل از منه یا مردم؟!

من یه جوون ۲۳ ساله هستم، در روابطم با آدم ها سعی می کنم همیشه خوش رو و با ادب باشم، سعی می کنم همیشه احترام طرف مقابل رو داشته باشم، سعی می کنم اگر طرف مقابل چیزی با مزه یا حتی بی مزه اما خنده دار تعریف میکنه بخندم تا ناراحت نشه که مثلا حرفش مسخره بود.

سلام میدم بهشون، بی محلی نمی کنم، اما نمی دونم چرا نتیجه معکوس میده؟، یعنی هر چی بیشتر احترام کسی رو میگیرم بدتر میشه، در صورتی که وقتی دیگران (عده ای) رو میبینم که چطوری با بقیه رفتار میکنن (احترام ها رو خیلی حفظ می کنن) برام غیر قابل باوره که چطور این همه با هم میگن و می خندن.

تو یه جمعی مثلا من دارم یه چیزی تعریف میکنم یهو یکی میاد وسط حرف من و انگار ما داریم گل لگد میکنیم.

نمی دونم تا کی باید اینا ادامه دار باشه؟!، واقعا باید چه کرد؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

برای خودم ارزش و شخصیتی قائل نیستم

سلام

پسری هستم بیست و دو ساله، راسش خجالت میکشم این متن ها رو بنویسم، مشکلی که من دارم اینه که برای خودم ارزش و شخصیتی قایل نیستم، شدیدا نظر دیگران برایم اهمیت دارند تا نظر خودم و همین ها فکر کنم بخاطر کمبود محبت و توجه در خانواده هست که باعث شده دنبال محبت و توجه بقیه برم به طوری که با انجام کارهایی بسیار بسیار ضایع لو بروم و پیش بقیه (فک و فامیل و آشنا) شان و ارزشی نداشته باشم و به کمک های من به آنها در هر کار یا مجلسی را بعنوان وظیفه ببینند.

همه ی این ها بخاطر خانوادهم هست، متاسفانه فرزند خانواده ای پر از مشکل و دغدغه هستم که هیچ محبت و توجهی نشده و از همه مهم تر نبود پدر که شاید اگر پدرم بیشتر پیشم می بود شاید تا الان یه شخصیت خوب و با قدرتی درونم شکل میگرفت تا اینکه خودم با نداشتن تجربه در نحوه رفتار با آشنا و فک فامیل باعث بشم یه شخصیت بی ارزش و بی شاَن و گاها اوسکل داشته باشم و این باعث افسردگیم بشه.

اینم بگم به دلایلی بنده چند سالی به تنهایی رفت و آمد دارم با فامیل (فامیل های نه چندان نزدیک)، یعنی بدون وجود پدر در کنار خودم، تنهایی در مجالس شرکت میکردم و هیچی هم از نحوه رفتار و بشین برخاست ها در این مجالس نمیدونستم و هیچ مردی هم نبود بهم یاد بده و این باعث شده مثل لوده ها یا ... رفتار کنم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تربیت رفتاری پسران (۹۶ مطلب مشابه) تعامل با خانواده (۴۱۰ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) جهت اطلاع پدران و مادران (۱۳۷ مطلب مشابه)

صمیمی نشدن با همکار، کاری خلاف اخلاق محسوب میشه؟

سلام

بنده پسری 27 ساله هستم، رابطه ای رو با یکی از پسران هم دانشگاهی با قرار نوشتن مقاله ای تخصصی در رابطه با رشته مون شروع کردم، در این مسیر بیشتر اوقات سر موضوعات مختلف مشاجره داشتیم.با هر بدبختی که بود مقاله رو تموم کردیم.

چون من از این رابطه کاری خسته شده بودم دیگه ادامه ندادم، ولی اون اصرار داشت که ادامه بدیم. یه روز بالاخره رک بهش گفتم می خوام دیگه باهات قطع ارتباط کنم به این دلایل؛

1- اتمام قرارمون که از اول نوشتن مقاله بود نه دوستی.

2- سین جین روزانه، هر روز من رو در مورد هر چیزی سین جین میکردی، چرا گوشی جواب نمیدی؟، کجا بودی؟، چیکار میکنی؟، چرا چرا چرا ...، آخه این سوالات به شریک کاری ربطی نداشت. 

بعدش به من گفت: به خاطر دروغ و تهمتی که به من زدی هیچ وقت تو رو نمی بخشم، اون پیش خودش من رو دوست تلقی می کرده، ولی من از همون ابتدا به فکر اتمام مقاله و قطع ارتباط بودم. چون از این رابطه هیچ لذتی نمیبردم.

الان فهمیدم که با بقیه دوستانش قطع ارتباط کرده، چون فکر میکرده همه ی اون ها مثل من هستن و ارتباط شون کاری هست، الان هم جواب تماسم رو نمیده ولی پیام براش فرستادم و گفتم اگر من اشتباه کردم منو ببخش، میگه اصلا نمیبخشم.

به نظرتون من چیکار کنم ؟، آیا من گناهی کرده ام؟، آیا من کاری خلاف اخلاق انجام داده ام؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

خیلی زود قضاوت میکنم!

با سلام

پسری هستم ۲۲ ساله، مشکلی که دارم اینه که خیلی زود قضاوت میکنم، هر چی و هر کی رو بدون فکر قضاوت میکنم، یعنی مثلا شده به یکی دوستانم که مثلا خیلی با هم صمیمی نیستیم ولی هر چند هفته یه بار با هم در ارتباطیم، اگه مثلا بهش زنگ بزنم جواب نده با خودم فکر بد میکنم، دوباره میزنم جواب نمیده با خودم فکر میکنم که داره خودش رو میگیره یا عمدا گوشی رو برنمیداره و همین طور میس کالش رو هم تو گوشیم بعدش میدیدم و دوباره زنگ میزدم برنمیداشت.

حتی شده بود میخواستم بهش پیامک بدم که داری خودت رو میگیری جواب نمیدی؟! که نفرستادم و بعد خودش زنگ زد و معلوم شد گوشیش مشکل داره و یا یه مثال دیگه که با یه دختری آشنا شدم که به دو روز نکشیده سر زود قضاوت کردنم باعث شدم بهش بد و بیراه بگم و بعدش هم قط ارتباط که دقیقا بعد قضاوتم فهمیدم حق با اون بوده و من عجولانه تصمیم گرفتم و مثال های دیگه که نمیشه گفت طولانی میشه.

لطفا کمکم کنید که بتونم مشکل قضاوت کردن و عجولانه و بدون فکر تصمیم گرفتنم رو حل کنم، چون بدجوری داره رو روابط اجتماعیم تاثیر میذاره، یا اگه خودتون خاطره بدی از همین قضاوت های نادرست دختر و پسر دارین کامنت بذارین. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

آدم های زشت خوشگل هایی هستند که به خودشون نرسیدن

سلام 

میخواستم در مورد ظاهر صحبت کنم؛

یه وقت هایی هست، کسانی رو دیدید که پیش خودتون گفتید که چقد بی ریخته، بعد از یه مدت به خودش رسیده خوب شده کلی تغییر کرده، یه نظری خونده بودم که میگفت آدم زشت نداریم، آدم های زشت خوشگل هایی هستند که به خودشون نرسیدن، میخوام بدونم این رسیدن دقیقا چیه؟ یعنی چکار کنیم؟، مثلا لباس خوب یا مدل مو یا چی؟

پیشنهاد :

واقعا زیبایی انقدر زود از چشم یه مرد میفته؟

من دخترى نازیبا (زشت) هستم

دچار اختلال خود زشت پنداری شدم

کلافه شدم از بس خودم رو با بقیه مقایسه کردم

همش خودم رو با دیگران مقایسه میکنم

مشکل من در یه کلام کمبود اعتماد به نفس و خود زشت پنداری هست

از خودم بدم میاد

با این که بقیه میگن خوشگلی، اصلا از چهره م خوشم نمیاد

دوست دارم همه وجودم رو جراحی زیبایی کنم

کابوس زندگیم اینه همسر آینده ام به خاطر ظاهرم ازم متنفر بشه

حکمت خلقت آدم های زشت چیه ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

پسری 26 ساله ام که زیادی احساساتی هستم

پسری ۲۶ ساله هستم و مشکلم اینه که احساسات زیادی دارم، هنوزم دختری که ۱۸ سالگی عاشقش شدم رو یادمه، و هنوزم کتکی که پدرم تو ۱۲ سالگی هست رو یادمه، البته کینه ای ندارم فقط یادمه و بابتش ناراحتم، بیشتر مشکلم در مواجه شدن با خانوم هاست.

مثلا اگه یه مقدار بیشتر با یه نفر صحبت کنم ممکنه بهش وابسته بشم، چون تا حالا به صورت جدی دختری باهام نبوده و اهل دوستی نیستم، یه بار یه دختر قصد نزدیک شدن به منو داشت، منم ازش خوشم اومده بود و احساس میکردم دارم عاشقش میشم، بعدش باهاش تند رفتار کردم تا بره، چون یک اینکه شرایط ازدواج نبود، دوم اینکه احساس میکردم بعدا ترکم میکنه، شرایط ازدواج منظورم شرایط غیر مادی هست، کلاً خیلی احساسی هستم، البته ظاهرم نشون نمیده و معمولا کم حرف و گاهی عصبی ام.

ولی مثلاً وقتی خواب دوران راهنماییم رو می بینم، فردای اون روز حال بدی دارم و دلم شدید تنگ میشه، هیچ رفیقی ندارم، و از بچگی موسیقی و نقاشی به صورت جدی کار میکردم (البته شغل من چیز دیگه ست)، شاید بگید ازدواج کن؛ 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۴۶۷ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

در برخورد با دختران از کلمه "خوشگله" زیاد استفاده میکنم!

من از خواننده های خاموش خانواده برتر هستم. حالا یه سوالی برام پیش اومده که میخوام بپرسم. البته مخاطبم دختر خانم ها و علی الخصوص دختر خانم های کمتر مذهبی هستند. من یه جوان مجرد ۳۰ ساله هستم که تعریف از خود نباشه سر زبون دارم و به ظاهرم میرسم. 

من یه عادتی دارم که وقتی با دختری صحبت میکنم حالا چه آشنای قدیمی چه فامیل و چه حتی تو خیابون و مغازه، اگر دختره حتی یه کم داف باشه تو حرف زدنم باهاش از کلمه "خوشگله" زیاد استفاده میکنم. 

مثلا میگم: سلام خوشگله. ببین خوشگله. گوشیت زنگ میزنه خوشگله و... یه جورایی تیکه کلامم شده. خودم هم فکر میکنم وقتی به یه دختر میگی خوشگله و ازش تعریف میکنی بهش روحیه میدی و اعتماد به نفسش رو بالا میبری. 

تا حالا هم بازخورد منفی نداشتم و اتفاقا خیلی خوش شون هم میاد و میخندن. حالا میخوام ببینم نظر دخترها چیه؟ آیا از این مدل حرف زدن ناراحت میشید؟ این مدل حرف زدن رو تجاوز به حقوق زنان و یا زن ستیزانه میدونید؟ آیا من نباید این طوری با دخترها حرف بزنم؟

مرتبط:

واکنش در مقابل تعریف بی شرمانه از هیکل یه دختر

مراقب عواقب حرف هایی که می زنیم باشیم

چه طوری اخلاق ها و عادت های بدتون رو اصلاح کردید ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) رفتارشناسی دختران (۲۶ مطلب مشابه)

نمی تونم احترام دلخواهم رو از اطرافیانم جذب کنم

سلام دوستان 

من یه مشکلی که دارم و ازش همیشه رنج میبرم اینه که اون جور که باید بهم احترام گذاشته نمیشه، چه تو جمع دوستانم چه فامیل یا حتی کسانی که از من کوچیک ترن، من پسرم و ۱۹ سالمه به شدت این موضوع منو اذیت میکنه و بیشتر مواقع باهام مثل یه فرد دست و پا چلفتی رفتار میشه و از بقیه سر کوفت میخورم، هم بزرگ هم کوچیک، واقعا دیگه نمیدونم چیکار کنم تا برطرف بشه، دیدم کسانی که همسن و سال خودم هستند و چه احترامی اطرافیان بهشون میذارن ولی من کاملا برعکسم. 

ممنون میشم بهم راهکار بدین

مرتبط:

علت توجه و احترام گذاشتن انسان ها به یک دیگر چیست ؟

احترام گذاشتن به مردان سخته ؟

چرا بعضی از انسان ها از آزار و اذیت هم لذت میبرن ؟

نگاه ها ، قضاوت ها و نیش و کنایه های اطرافیان اذیت مون میکنه

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

چرا بعضی از آقایون نمی تونن رابطه اجتماعی دوستانه رو با خانم ها ادامه بدن

سلام دوستان

سوالم هم از دختر خانم ها و هم از آقا پسرها اینه که به نظر شما چرا آقایون در بیشتر موارد (دقت کنید نمیگم همیشه-میگم در بیشتر موارد) نمیتونن رابطه ی اجتماعی دوستانه ای رو که با خانمی دارن به همون شکل حفظ کنن؟ 

واقعیتش احساس میکنم بعد مدتی که میگذره یا دوست دارن اون رابطه صمیمی و دو نفره بشه فقط یا اینکه به کل دیگه دختره رو نبینن. نه واقعا چرا ؟ دلیلش چیه آخه؟ من موردی هم نگفتم خیلی اتفاق افتاده و تجربه شده هم از طرف خودم و هم دوستان دیگه م. 

ما هم خانمیم، آدمیم، احساس داریم، فارغ از جنسیت مون بالاخره اما اینجوری هم نیستیم که در نود درصد موارد با هر پسری که همکار میشیم یا رابطه ی اجتماعی ایجاب میشه بین مون بخوایم انتظار بیشتری داشته باشیم ازش و فقط ممکنه از هر چند مورد خیلی هم که احساسی باشیم به یکی دو موردش اون احساس خاص رو پیدا کنیمحداقل ته دل مون.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل زنان (۱۷۲ مطلب مشابه) ارتباط با جنس مخالف (۷۰ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) رفتار شناسی پسران (۴۷ مطلب مشابه)

باید سبک زندگیم رو عوض کنم که دیگران غصه نخورن؟

سلام بچه ها عیدتون مبارک

چند روز پیش توی یکی از نظرات یه مطلبی رو خوندم که خیلی دلم گرفت. یه خانمی توی یه پوستی نظری نوشته بود با این موضوع که قبلا توی خوابگاه بوده و یه دختری که وضعش خوب بوده خوب میخورده و خوب میپوشیده رو در موردش گفته بود، یه جورایی که انگار اون دختر بنده خدا گناه کرده داشته زندگی خودش و میکرده. 

بچه‌ها واقعا چرا ما باید اینطوری باشیم که اگه کسی بخره بپوشه بخوره باید یا فحشش بدیم یا باهاش لج کنیم یا خوش مون نیاد خوشی هاش رو ببینیم؟ 

حالا اون دختری که این خانم میگن مگه سلبریتی بوده که باز بیایم این جوری برخورد کنیم باهاش؟ یکی از همین مردم معمولی بوده. چطوری میتونید برای دیگران شادی رو نخواید؟ شاید اصلا اون طرف نخواسته توی چشم شما بکنه خریدهاش رو؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
فرهنگ سازی (۵۹ مطلب مشابه) روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه)

نقش شناخت از خود و طرف مقابل برای داشتن رابطه موفق

سلام

در درس "همچو آیینه مشو محو جمال دگران" کتاب مدیریت خانواده و سبک زندگی پایه دوازدهم دوره متوسطه، به آموزش یکی از ابعاد داشتن رابطه موفق با دیگران پرداخته شده . 

اگه بخوایم این موضوع رو به روابط بین دختران و پسران تعمیم بدیم ، به جواب تعدادی از سوالاتی که در ذهن آسیب دیدگان از روابط دوستی با جنس مخالف وجود داره خواهیم رسید . 

برای داشتن یک رابطه موفق ، شناخت صحیح از خود و همین طور شناخت صحیح از طرف مقابل امری ضروری و اجتناب ناپذیر تلقی میشه . مشکل اصلی روابط دوستی با جنس مخالف اینه که اگه نخوایم بگیم اکثرا ، بعضا خواسته های طرفین از همدیگه مشابه نیست . این تفاوت خواسته ها ناشی از عدم شناخت طرف مقابل هستش . مشکل این جاست که بعضی ها به سختی می تونن تشخیص بدن هدف طرف مقابل از نزدیک شدن به اون ها چیه ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۴۹۷ مطلب مشابه) رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۴۷۸ مطلب مشابه) روابط اجتماعی دختران (۱۸۶ مطلب مشابه) شناخت قبل از ازدواج (۱۱۰ مطلب مشابه) مطالب محسن نجفی (۱۴۷ مطلب مشابه) خودسازی در دختران (۳۸۸ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۱۵۳ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۸۲ مطلب مشابه) نیاز عاطفی دختران (۱۵ مطلب مشابه)