سلام
فرض کنیم در خانواده ای فرزندی به دنیا اومد و شما می خواید به پدر یا مادر، پدر بزرگ یا مادر بزرگ، دایی و خاله و ... نوزاد تبریک بگید .
برای تبریک گفتن از چه عباراتی استفاده می کنید ؟
مرتبط:
میشه سلام و احوال پرسی کردن رو یادم بدید ؟!
آداب گفتاری و رفتاری عیادت از بیمار
آداب گفتاری و رفتاری تسلیت گفتن و همدردی با داغ دیده
سلام
اگه خدای نکرده، یکی از دوستان، آشنایان و ... شما داغ عزیزی رو ببینه، برای تسلیت گفتن از چه عباراتی استفاده می کنید ؟
از لحاظ رفتاری چطور باید با اون خانواده برخورد کرد که از غم شون کاسته بشه ؟
مرتبط:
میشه سلام و احوال پرسی کردن رو یادم بدید ؟!
آداب گفتاری و رفتاری عیادت از بیمار
آداب تبریک گفتن بابت تولد نوزاد
سلام
اگه با کسی برخورد کنید که خودش یا یکی از اعضای خانواده ش ازدواج کرده، برای تبریک گفتن از چه عباراتی استفاده می کنید؟
مرتبط:
میشه سلام و احوال پرسی کردن رو یادم بدید ؟!
آداب گفتاری و رفتاری عیادت از بیمار
آداب گفتاری و رفتاری تسلیت گفتن و همدردی با داغ دیده
آداب تبریک گفتن بابت تولد نوزاد
سلام
وقتی به عیادت کسی که خودش یا خانوادش تو بیمارستان بستری بودن و مرخص شدن میریم، چه جوری حرف بزنیم؟ ، اصلا چی بگیم به طرف ؟
چه کارهایی نباید بکنیم؟ آیا تاخیر در عیادت رو می پسندید یا معتقدید به محض بستری شدن بیمار یا مرخص شدن از بیمارستان باید برید عیادت .
مرتبط:
میشه سلام و احوال پرسی کردن رو یادم بدید ؟!
آداب گفتاری و رفتاری تسلیت گفتن و همدردی با داغ دیده
آداب تبریک گفتن بابت تولد نوزاد
آیا تا به حال براتون سوال پیش اومده که چطور می تونیم یه احوالپرسی دوستانه ، صمیمی و همراه با اصولی که سازگار با فرهنگ و آداب و رسوم ما ایرانی هاست در هنگام برخورد با افراد اطرافمون داشته باشیم؟
همون طور که می دونید یک احوالپرسی دوستانه بخش مهمی از آداب معاشرتی رو تشکیل میده که برای زندگی در جامعه ای متمدن همه ی ما بهش نیازمندیم و اولین گام برای شناخت طرف مقابلمون میتونه شناخته شه. در این متن سعی دارم بنا بر چیزهایی که در این رابطه یاد گرفتم و البته تجربیات خودم رو در این باره خدمتتون عرض کنم تا دوستانی که احیانا در این مورد به مشکل برخوردن بتونن با رعایت نکاتی ساده در نخستین برخورد با دیگران به خوبی ظاهر بشن
سلام به همه خانواده برتری های گل و عزیز
یک هفته ای هست که برای پرسیدن سوالم دو دلم . چون اینقد به نظر خودم غیر عادی و مسخره هست که حتی بهم بخندید .
ولی خوبیش اینه که شما منو در واقعیت نمیشناسید و حتی اگرم مسخرم کنید !
من یک دختر جوان هستم که کلا اهل دوست و رفیق و بیرون رفتن از خونه و دور همی های دوستانه و... نبودم از اول. همین جوری تو خونه بزرگ شدم سرم تو درس بود و کتاب و اصلا رغبتی به رفتن در اجتماع،حتی عروسی و عید دیدنی و... نداشتم .
درونگرا و خجالتی و جامعه گریز نیستم ولی خوشم نمیاد از جمع های زنانه و حرفای خاله زنکی. از بیشتر دور و وری هام هم خوشم نمیاد چون غالبا یک رفتار بیخود و دور از شانی ازشون دیدم که از چشمم بیوفتن. خلاصه که عوامل زیادی باعث شد من به جمع های فامیلی و ... علاقه نداشته باشم .