سلام
من یه دختر ۱۶ ساله م که در ظاهر اصلا لوس نیستم و خیلی هم محکمم یعنی بدترین اتفاقات زندگیم که افتادن حتی من دیدم مادرم هم گریه کرد ولی جلو هیچ کس حتی مادرم خم به ابرو نیاوردم.
امّا از اولش برای کوچکترین چیزها دلم میشکسته و الآن اینطورم امّا یکی دوبارم نبوده زیاد دلم شکسته از خیلی ها ولی هنوزم ته دلم نازکه و به ظاهر خیلی سفتم یعنی همه من و میشکنن و نمی ذارم بفهمن که من ناراحتم. همین باعث میشه که اطرافیانم نادانسته کارهایی می کنن و فکر می کنن من ناراحت نمی شم.
مشکل من اینه که زود ناراحت میشم و از اون جایی که حق دارم ناراحتیم و ابراز کنم به شکل عصبانیت این کار رو می کنم مثلا یه بار دو پست دادم ماه آذر، آقای نجفی تایید نکرد یه کم از دستش گریه کردم ولی هیچی نگفتم، اینجا بجاش مثلا وقتی خانواده م باهام حرف میزدن پرخاشگری می کردم.و کلا از این سایت بدم اومد و دوباره خودم برگشتم بعد چهار ماه.
حالا چند تا سوال دارم:
۱) کسی هست از این رفتار بدش نیاد و بتونه تحمل کنه، چون من این رو عضوی از وجود دخترانه م می دونم و تصمیم جدی برای تغییرش ندارم و دوستان زود رنج زیادی دارم و این ر اصلا عیب نمی دونم ولی پست ها رو که خوندم احساس کردم دنیای اطراف من با شما ها کاملا متفاوته.
۲) اگر بخوام تغییر کنم باید چکار کنم همه ش فکر کنم که باید محکم باشم و وقتی در ظاهر خیلی محکمم دلم رو نمی دونم چطور باید کنترل کنم.
۳) اینکه اگر کسی به ویژه نزدیکترین فرد بهتون این ویژگی رو داشته باشه چه رفتاری باهاش می کنید.
سوال سوم از همه برام مهمتره.
مرتبط:
چطوری خودم رو خالی کنم وقتی ناراحتم؟
خیلی زود، افتضاح و وحشتناک عصبانی میشم
این بده که من دختر زود رنجی ام و زود عصبانی میشم؟
از گریه کردنم و شکستن غرورم ناراحتم
با عصبانی شدنم ، نقطه ضعف میدم دست دیگران
موقع عصبانیت کاری می کنم که بعد پشیمون میشم
← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)
- ۲۸۸۷ بازدید توسط ۲۱۹۸ نفر
- شنبه ۱۴ فروردين ۰۰ - ۱۵:۳۸
