خانواده برتر

 سلام 

 واضحه که معیارهاتون نسبت به زمانی که کم سنتر بودین تغییر کرده باشه ، اصولا در سن پایین بر اساس احساسات تصمیم گیری میشه ولی با بالا رفتن سن نقش احساس کم رنگ تر میشه و منطق و عقلانیت جایگزینش میشه ، اون موقع تک بعدی به موضوع نگاه میکردی ولی الان از زوایا و ابعاد دیگه هم آدما رو بررسی میکنی .

در کل با افزایش سن آدما سخت گیرتر و به نوعی وسواس در انتخاب میشن که این خصوصیت در آقایون بیشتر دیده میشه تا خانمها ، هم کفو بودن و متناسب بودن کیس ها درست ولی سخت گیری های بیجا و اضافی اشتباهه ، میدونی مشکل شما آقایون چیه ؟ وقتی سنتون بیشتر میشه خیلی اهل حساب کتاب میشید و دودو تا چهار تا زیاد میکنید یه جورایی از ازدواج دنبال سود و منفعت شخصی هستید ، سطح توقعاتتون بالا میره و تصور میکنید حالا که از لحاظ  شغلی و موقعیت ارتقا  پیدا کردید دیگه هیچ دختری هم سطح و هم شان شما نیست و بهترین دختر از هر جهت باید همسر شما باشه به قول خودتون دنبال در آمد دختر و خیلی ویژگیهای ظاهری و مادی دیگه هستید جز انسانیت و شعور و شخصیت ،  اگه نگاهتون منطقی و معقول باشه اشکالی نداره ولی در واقعیت اینگونه نیست .

 از بس اوضاع جامعه خرابه و بیکاری زیاده یکی که این وسط یه شغل مناسب داره فکر میکنه دیگه خیلی کارش درسته و به خودش میباله در صورتیکه کاربزرگی نکرده به نوعی وظیفه ی یه مرد داشتن شغل و فراهم کردن هزینه های زندگیه ، پس آقایون انقدر به خاطر موقعیت شغلی به خودتون نبالید ، جسارت نباشه منظورم به شما نیست کلی گفتم  .

دنبال هم کفو خودتون باشید و یکی که سالهای سال کنارتون باشه تو غم ها و شادی هاتون و به نوعی درکتون کنه بتونه همسر خوب و مادر خوبی برای فرزندتون باشه  یه جورایی معنی و هدف از ازدواج کردن رو فراموش کردیم ، فلسفه ی  ازدواج به آرامش رسیدن ، احساس امنیت و آسودگی خاطر و تکمیل ابعاد وجودی همدیگه است نه  یک معامله و نگاه تجاری ، البته اکثر دخترا هم همین طور شدن فقط مقصر اصلی شما نیستین .

موفق باشید.

سلام من معیار اقایون رو نمیدونم....اما خودم الان 24 سالمه هرچی سنم بیشتر میشه معیارهام کامل تر واقع بینانه تر میشه ..

چون ادم تجربه اش که بیشتر میشه پخته تر میشه معیارهای ملموس تری رو انتخاب میکنه...

مثلا من قبلا ظاهر برام مهم بود..موی مشکی وچشم خاکستری ووو...توسن 17-22 بیشتر ظاهر وتحصیلات برام مهم بود...الان  اخلاق وعقل وشعور طرف برام از همه چی مهمتره ..

معیارهای مادی ام تاحدودی تغییر کرده که کاملا طبیعیعه وبنظر خودم حق دارم...من موقعی 18-19 بودم به اینکه همسرم خونه ی مستقل  یا کارثابت داشته باشه زیاد فکر نمیکردم فقط برام عشق واحساس مهم بود چون اونموقع فکرمیکردم خب قراره بایه پسر23-24ساله ازدواج کنم اونم که امکانات مالی نداره...

ولی الان که 24 سالمه وخب دوست دارم  بایه اقای 28-32 ازدواج کنم طبیعتا پسری با این سن خیلی از نظر امکانات مادی باید جلوتر از یه پسر 23-24 باشه ومن حق دارم ازش توقع بیشتر داشته باشم...

درمورد مسائل اخلاقی ومعنوی خب هرچی سن بیشتر میشه انتظار میره که فرد عاقل تر وپخته تر باشه ولی این هم طبیعیه که توقع بالاتر بره چه در خانمها چه در اقایون...

کاملاااااااا با نظر آقای کابوی تنها موافقم

چقدر خوب مینویسین شما

من هر چقدرم فکر کنم نهایتش میتونم دو سه خط بنویسم هه هه

حتما شما انشاتونم خوب بوده هااا :)

ببینید آقای کابوی تنها

درسته هر کی که 30 سالش میشه نمیتونیم بگیم حتما به بلوغ عقلی رسیده ولی مطمئنا خیلیا طرز فکرشون با چند سال قبلش کلی فرق کرده

من خودمو میگم

تو سن 26 25 سالگیم طرز فکرم کاملا متفاوت با الانم (29 سالگیم) بود

اون موقع درک درستی از زندگی نداشتم تازه درسمو تموم کرده بودم و تا اون موقع تجربه خیلی کمی داشتم

دوران دانشگاه همیشه مشغول درس خوندن بودم و به چیز دیگه ای غیر از درس فکر نمیکردم پس طبیعی هستش که درک درستی هم نداشته باشم

اما الان همه چی فرق کرده و در حد یک مشاور حتی اطلاعات دارم!!