حس میکنم تمام زندگیم و حالم تحت تاثیر هورمونه گاهی اوقات یهویی دلم می گیره و میشم غمگین‌ترین دختر دنیا کافیه فقط بهم بگی تو اشکم در میاد که چرا باهام این‌طوری حرف زدی ولی یک ساعت بعد می‌بینی خیلی هم خوب و خوشحالم اصلاً ناراحتی مو فراموش میکنم میگم ولش اینها که چیزی نیست غصه بخورم...ولی بیشتر اوقات ناراحتم نمی دونم از چی...
فکر میکنم همه ش به خاطر عادت ماهانه ست چه قبلش چه بعدش من تا مدت‌ها همین طوری باید هورمون هام جابجا باشن تا وقتیکه خوب بشم
چه کار کنم آخه دلم نمی خواد حالم دست یک سری هورمون باشه، چه جوری وقتی از درون ناراحتم بتونم خودم رو شاد کنم؟
چه جوری؟
با وجود بدی های دنیا، چطوری زندگی خودمون رو حفظ کنیم و شاد باشیم؟
چه جوری میشه شادی و لبخند و شوخ بودن رو یاد گرفت؟
میخوام شاد بشم و شادی رو به خانوادم هدیه بدم
کاوش روان برای پیدا کردن موانع شادی
بالاخره منم دختر جوونم دوست دارم گاهی شاد و سرحال باشم
چطوری خودتون رو شاد و خوشحال میکنید؟
یه ذره هم اسباب شادی ما رو فراهم کنید
نمی دونم چطور می تونم شاد و سرزنده باشم ؟
دلم میخواد دوستام رو که مامان شدن خوشحال کنم
چطوری می شه یه مرد یا زن رو خوشحال کرد ؟
چه هدیه ای میتونه پسرها رو خوشحال تر کنه ؟
دعوت به پروژه خوشحال سازی پدر و مادر
← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)
- ۱۵۱۹ بازدید توسط ۱۱۴۲ نفر
- پنجشنبه ۳ شهریور ۰۱ - ۱۰:۳۶
