عرض سلام خدمت تموم هم وطنای عزیز مخصوصا مجردای گرامی
به کرّات توی این وبلاگ دیدم که پسرا و دخترا از وضع ازدواج و اشتغال و ... شکایت کردن بعضا آرزو کردن که ای کاش توی یه کشور دیگه به دنیا میومدن. منم مثه اکثر شما مشکلات مالی و غیره دارم و ازینکه نمیتونم ازدواج کنم ناراحت بودم .
تا اینکه یه روز یه سخنرانی گوش کردم که تا حدودی دیدمو عوض کرد. یه حاج آقایی میگفت ما وقتی از زندگی شکایت میکنیم که زندگیو جاودانه میدونیم در صورتی که دنیا مثه یه کاروانسراست. اگه ما بریم تو یه کاروانسرایی که یه مشکلاتی داره و راحت نیست خیلی ناراحت نمیشیم چون می دونیم که قرار نیست زیاد اینجا بمونیم .
خیلیا ایرانو با بقیه کشورا مقایسه کردن و تو سر خودشون زدن ولی بیاید اینجوری به قضیه نگاه کنیم که شاید تموم خوشی غربیا تو همین دنیا باشه و توی دنیای دیگه وضع برعکس بشه.
حدیث داریم که میگه خدا وقتی از یه نفر نا امید میشه انقد بهش نعمت میده که طرف دیگه برنگرده سمت خدا. میگن وقتی گناهت زیاد شد و دیدی هر روز زندگیت داره بهتر میشه بترس! شاید اتفاقا خدا خیلی مارو دوس داره که توی این کشور به دنیا اومدیم شاید توی دنیای دیگه خدا زندگی مشترکی بهمون داد که زندگیای این دنیا پیشش هیچه (مثلا با حوریا !) .
مگه نه اینه که گفتن هر که در این بزم مقرب تر است/ جام بلا بیشترش میدهند؟ بعد شنیدن این حرفا یه ذره آروم شدم البته نتونستم همشو بنویسم سوادمم پایینه. من فقط میخواستم این موضوعو شروع کنم از شماها که بیشتر میدونید خواهش میکنم اگه چیزی در تکمیل این حرفا میدونید برای بقیه بنویسید تا به جای نمک پاشیدن رو زخم همدیگه دیدمونو عوض کنیم و اینقدر نا امید نباشیم. 
ممنون


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)