سلام و عرض ادب
من دچار یه مشکلی هستم که هر روز داره منو عصبی‌تر می کنه، ازتون راهنمایی می خوام
من فرزند دوم از یه خانواده پنج نفری هستم، مشکلم با مادرمه، خیلی تبعیض می ذاره بین بچه‌ها، رفتارهاش اصلاً خوب نیست، اگر بگم مثل دشمنه باهام بیراه نگفتم.
از همون بچگی بهم میگفت تو جوجه اردک زشتی، همیشه طرف خواهر بزرگم و برادر کوچکم رو می گیره، هیچ گاه نشده توی بحث ها طرف منو بگیره حتی اگر حق با من باشه، سنم کمتر بود با دیدن این تحقیرها بهش میگفتم تو مامان من نیستی، میگفت توام بچه من نیستی، سر چیزهای الکی باهام قهر می کنه، ولی اگر خواهر و برادرم سر مسئله‌ای باهاش بد حرف بزنن، سریع میره ازشون دلجویی می کنه، خلاصه خیلی رفتارهای بد ازش دیدم.
خیلی سعی کردم فقط و فقط به دستور اسلام باهاش خوش رفتاری کنم و کمکش کنم توی کارها ولی از عمد که به من توجه نکنه خواهر بزرگم رو صدا می زنه برای کارها، اگر کاری انجام می دم به جای تشکر می گه برادرت بهتر از تو انجام میده، یه طوری می خواد منو آزار بده، لذت می بره اگر ناراحت شم.
از این رفتارها خسته شدم، پدرم خیلی رفتارش منصفانه است ولی مادرم طوری به بقیه القا می کنه که بهم بی احترامی کنن یا بی توجهی کنن.
دیگه می خوام فقط در حد سلام و علیک باهاش صحبت کنم، الآن هم باهام قهره، چون خودش به عمد از طرف من به خواهرم دروغ گفت، ومنم عصبانی شدم و بهش گفتم فتنه نکن قهر کرده و دیگه دوست ندارم باهاش اشتی کنم، در سال شاید نه ماهش رو قهریم، اصلاً براش مهم نیستم بیشتر اوقات اونه که قهر می کنه.
من دختری هستم که نماز و روزه و حجاب رو رعایت میکنم و دست از پا خطا نکردم ولی قدر دان نیست، از دستش می خوام سر به کوه و بیابون بذارم، بیرون برام خیلی امن و بهتره تا توی خونه.
← تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) ← روابط مادر و دختر (۸ مطلب مشابه)
- ۱۵۹۳ بازدید توسط ۱۲۷۳ نفر
- چهارشنبه ۴ مرداد ۰۲ - ۱۲:۳۷
