سلام
تازگی یکی از بچه های سایت زحمت کشیدن یه پست گذاشتن با این سر تیتر که " احساس می کنم به خاطر شغلم اومده خواستگاریم " و این مسئله منو بر این داشت که دست به قلم ببرم و یه سری سوال از دختر خانومهای دم بخت بپرسم.
فرض کنید که من الان یک ساله دارم کار مکینم و هر ماه 1.5 میلیون حقوق میگیرم ( که بیشتر موارد کمتر از این حده ). با این حقوق تا مجردم همه کار میتونم بکنم. سفر، سینما، تئاتر،کنسرت، استخر، باشگاه، رستوران، موسیقی و و و . تنها چیزی که میمونه ارضای میل جنسیه خب پس باید ازدواج کنم.
الان میخوام ازدواج کنم. سر قضیه رسم و رسومات مزخرف عروسی کل پس انداز یک سالم میره. من میمونم و همین حقوق بخور نمیر.
به فرض که من تنهایی قراره همه مخارج رو تامین کنم خب دیگه چیزی نمیمونه که آدم بخواد حداقل پس انداز کنه. به نظرتون با این رویه میشه امید داشت که یه روزی خونه بخرم. میشه امید داشت 20 سال دیگه بچه م حسرتهای منو نداشته باشه؟ یعنی باید همه خوشی هامو بدم صرفا به خاطر چند ماه ارضای میل جنسی؟
این که خرج خونه زندگی و زن و بچه گردن مرده شکی توش نیست بر منکرشم لعنت. ولی چه عیب داره شما اگه کار میکنین و درامد دارین باری هم از زندگیتون بردارین؟
واقعا چرا براتون سخته که رو کار شما حساب بشه؟ چرا اینقدر نسبت به این قضیه بدبینین؟ یعنی واقعا نشستین یه نفر بیاد قبولش کنین که یه عمر کار کنه بریزه با پا شما ؟ واقعا از اینجور زندگی کردن لذت میبرین؟
آخه این زندگی تو شرایط الان میشه فقط در جا زدن. خوش نشینی و دل خوش. یعنی شماها نمیبینین چقدر زندگی سخت شده ؟ روز و روزگار رو نمیبینین؟ یه لحظه به این فکر کردین که حقوق اون مردی که میاد خواستگاری شما نصف هزینه زندگی الانه و فقط اندازه زنده موندنه نه زندگی کردن؟
واقعا اشکالش کجاست که زن و مرد دست به دست هم بدن و خونه زندگیشونو علم کنن؟ به نظر خودم (که خیلیم محترمه) دخترهای در شرف ازدواج دو تا تصمیم بیشتر ندارن.
دسته اول میخوان تشکیل زندگی بدن (خیلی هم خوب) خدا ایشالله خیر دنیا و آخرت رو نصیبشون کنه که میکنه.
دسته دوم اونایین که فقط میخوان شوهر کنن. این دسته فقط قراره بره آویزون یه مرد از همه جا بی خبره بیچاره بشه. از اینا باید ترسید.
کوچیک همه تون "رضا سرچشمه"
← مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)
- ۳۴۵۲ بازدید توسط ۲۳۹۴ نفر
- شنبه ۲۴ بهمن ۹۴ - ۲۱:۵۰
