سلام
من بعضی اوقات برام پیش اومده که مثلاً پسران بهم هرهر بخندن.
نه اینکه من اشتباهی کرده باشم خود اون پسر اشتباه کرده، اما خنده هاشون یه جوریه که انگار دارن به من میخندن و من ضایع شدم.
مثلاً یه بار تو بیمارستان داشتم نوبت می‌گرفتم مسئول باجه یه پسر بود، یه آقایی بعد از من اومد دفترچه بیمه ش رو گذاشت اون جا بعد پسره خیال کرد دفترچه منه نوبت رو ثبت کرد بعدش که فهمید اون آقا رو اشتباهی انداخته جلوی من منو نگاه کرد غش غش خندید انگار خیلی براش شادی آور بود.
من نفهمیدم اینکه اشتباه کنه خنده داره؟ برداشت و دریافتی که اون لحظه از مدل خندیدنش داشتم این بود که انگار به نظرش من ضایع شدم و داشت به ضایع شدن من میخندید،یا مثلاً یه بار توی سوپری خرید کردم موقعی که طرف داشت حساب می‌کرد ماست منو برداشت برد گذاشت تو یخچال وقتی،برگشت خیلی شیک گفت ماست زدگی داشت گذاشتم سرجاش. بعد من بهش گفتم من ماست هم می خواستم که ...
و اون آقا هم غش غش زد زیر خنده منم رفتم از یخچال یه ماست دیگه بردارم، ایشون هم خنده ش همون مدلی بود که انگار من ضایع شدم و به ضایع شدن من میخنده من اصلاً ندیدم با کس دیگه مثلاً با پدرم که یه مرد میانساله این طور برخوردی بشه.
دوست دارم بدونم ایراد از منه یعنی من رفتارم موردی داشته یا اون آدم بی ادبه؟ اگه بی ادبی از این آدم هاست پس چرا مثلاً با پدر من این طور برخوردی نمی کنن؟ آیا دلیل این مسخره کردن ها اینه که من دختر زشتی هستم و چون ازم بدشون میاد خوش شون میاد ضایع بشم؟
بعضی اوقات قبل ترها توی نظرات بعضی آقایون همین سایت دیدم که نوشته بودن از ضایع شدن دختران خوش شون میاد. نظر شما چیه؟
← رفتار شناسی پسران (۹۹ مطلب مشابه)
- ۱۳۶۵ بازدید توسط ۱۰۷۵ نفر
- سه شنبه ۲۰ تیر ۰۲ - ۱۳:۲۶
