ِسلام
من و نامزدم در دانشگاه با هم آشنا شدیم، و بخاطر اخلاقیاتی که داشت ازش خوشم اومد، اصلا اهل دوستی با کسی نبود، مودبانه و خوش برخورد با دیگران رفتار میکرد، ساده اما تمیز لباس می پوشید، این رفتار هاش برای مخ زدن نبود، بی حاشیه بود و توی ۴ سال حضور در دانشگاه، از هر نظر پیشرفت میکرد.
حتی اوایل مسخره هم میشد، ولی همیشه آروم برخورد میکرد تا الان که استاد ها وقتی میاد براش از صندلی بلند میشن، چند بار هم که نظراتش رو درباره موضوعاتی که مطرح میشد، گفته بود، نظراتش عاقلانه و پخته بود، با اینکه هنوز ۲۴ سالش نشده بود.
روزی که اومد خواستگاریم، اول مادرش اومد، گفتش پسرم سختش بود خودش بگه، اگه جوابت منفی هست هم هیچ اشکالی نداره، بعد هماهنگی ها شد و یه بار که اومد خواستگاریم دو دل شد و به نوعی پشیمون شد، ولی بعد از یه سری گفتگو ، برگشت و خلاصه نامزد شدیم.
علتش هم این بود که سطح ما بالاتر از خانواده اش بود، ولی خود پسره از من سطحش بالاتر هست( البته خودش گفت این ها برای من مهم نیست ولی شاید برای شما مهم باشه)، اما با اینکه والدین شون سواد دانشگاهی هم نداشتن ولی خیلی محترمانه رفتار کردن گفتن ما نه رسم جهاز بینون داریم ، نه رسم دختر بینون نه رسم گواهی سلامت چون همش توهین به دختره.
↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
طلاق در دوران عقد (۳۲ مطلب مرتبط)