بدون کوچکترین درک شدنی، بهم گفته میشه به ازدواج فکر نکنم

سلام به اعضای خانواده برتر

پسری 23 ساله هستم و تقاضا دارم شما من رو قضاوت و سپس راهنمایی کنید.

مدرک لیسانس دارم و در حال حاضر شغلی ندارم، اما در جستجوی اون هستم. فردی اجتماعی هستم اما خیلی سریع هم با کسی صمیمی نمیشم. از خانواده ای با سطح اجتماعی بالا و سطح اقتصادی متوسط رو به بالا هستم و همچنین تک فرزند. 

مشکل من از جایی شروع میشه که مدتیه حسابی با خودم کلنجار رفتم تا با خانواده در مورد ازدواج صحبت کنم اما پدر و مادرم اعتقاد دارن هنوز برای فکر کردن به این موضوع خیلی زوده. مواردی از قبیل نداشتن شغل و سن پایین رو به عنوان دلیل میگن که خودم نداشتن شغل را قبول دارم اما در این بین نکته ای هم وجود داره.

من فردی هستم که متاسفانه و یا خوشبختانه تا الان هیچ ارتباط دوستی با دختر ها نداشتم و همیشه تنها روابط معمولی اجتماعیم را حفظ کردم با این که احساس نیاز عاطفی و غریزی شدیدی هم داشتم و دارم. به دلایل خاص خودم از این گونه ارتباط ها دوری کردم که حالا احساس میکنم شاید کارم اشتباه بوده.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۶۳ مطلب مشابه) رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۵۲۶ مطلب مشابه) مسائل تک فرزندان (۱۴ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه) مخالفت خانواده با ازدواج (۲۹ مطلب مشابه) خسته شدم از تنهایی (۲۳ مطلب مشابه)

در حق من که بچه ی آخرم داره ظلم میشه

برادر من قبل از گرونی ها عروسی کرد، پدرم کل خرج و مخارج طلا و عروسی رو بر عهده گرفت، در خرید خانه و ماشین بهش کمک کرد و هی راه رفت پسرم پسرم عروسم عروسم زد و بعدش هم خواهرم ازدواج کرد و پدرم داماد دار هم شد.

و بعد الان عروس مون حامله هستش و باز پدر و مادرم در حال نوه دار شدن هستن که این وسط من دیگه هیچ چی اصلا!

مشکل من اینه که من اولین کَسی بودم که از سن پایین قبل از اینکه هیچ کدوم از خواهر و برادر های بزرگ تر حرف عروسی رو بزنن بارها بحث ازدواج رو پیش میکشیدم و میگفتم میخوام ازدواج کنم، کلی هم دعوا میکردم و هر بارم از یکی خوشم میومد و اینا بهم میگفتن که اول خواهر و برادر بزرگترت و بعد منم بعد از کلی جنگ و دعوا بیخیال میشدم، میگفتم این ها میگن نمیخوام به من چه ربطی داره؟

هیچ چی اون قدر منو که خیلی هم گرم بودم و ازدواجی، نگه داشتن که بزرگترها عروسی کردن، توی ارزونی هم عروسی کردن و پدرم حتی یک بار حتی یک بار نگفت به برادرم که پول ندارم و میلیون میلیون براش پول خرج کردن و برای خواهرم هم همین طور.

خواهر و برادرم هم داشتن میرفتن هر چی میتونستن برای جهیزیه و عروسی و ... از پدرم پول کندن و همه رو جارو کردن بردن!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۴۶۴ مطلب مشابه) ازدواج فرزندان (۱۶۳ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) جهت اطلاع پدران و مادران (۱۴۸ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

یه حسی بهم میگه امسال سال آخر زندگیمه

سلام دوستان

من پسری ۱۸ساله م، امسال کنکور ریاضی دادم. یه مشکلی دارم که سر هر چیز کوچک ناراحت میشم، قلبم درد میاد و دست چپم شل میشه. امسال چون تو مدرسه تمسخر و توهین خیلی زیاد بود من تو خونه هم ناراحتیم و درد قلبم ادامه داشت و اصلا هیچی دل و دماغ درس نداشتم و این جوری بود که نتونستم زیاد برای کنکور تلاش کنم و خانوادم هم چون نمی دونستند اینو منو بیشتر ملامت می کردند و این درد منو افزایش می داد و خلاصه بگم اصلا حال خوبی ندارم.

حالا با این همه دردها امسال که برم دانشگاه خیلی می ترسم، چون اون جا دوباره منو مسخره کنند و این دفعه دو جنس به من می خندند و سنگین تر از دفعه های قبل خواهد بود. یه حسی بهم میگه امسال سال آخر زندگیمه چون قلبم از یه پیرمرد صد ساله هم بیشتر پیر شده و دردهای زیادی کشیده. 

حالا شما به من بگید چه کنم، چرا باید به پای این درد بمیرم، چرا سرنوشتم این قدر تلخ هست و باید به کی مراجعه کنم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

چرا بعضی ها موفقیت رو فقط در جون کندن و کارگری کردن میدونن؟!

سلام خدمت کاربران عزیز

من یه پسر 22 ساله م، من خدا رو شکر هوش و استعدادم توی درس خیلی خوبه و پارسال هم که حقوق قبول شدم و رفتم دانشگاه معدل ترم اولم 19.40 شد و جز نفرات ممتاز شدم، ولی نمیدونم چرا خانواده و اطرافیانم این چیزها زیاد به چشم شون نمیاد و موفقیت رو فقط در جون کندن و کارگری کردن میدونن!!!

احساس میکنم چون کار نمیکنم مدام از اطرافیانم تحقیر میشم و اصلا موفقیت های من به چشم نمیاد و فقط کمبود ها رو میبینن، من به شخصه نمیتونم هم تمرکزم رو روی درس بذارم و هم کار، چون این جوری در هر دو شکست میخورم... 

آیا این عیب و اشکاله که من دارم رو درس سرمایه گذاری میکنم؟، چرا هیچ کس منو نمیفهمه؟

مرتبط با فرهنگ سازی:

با تجمل گرایی دل محرومان رو نسوزانیم

جامعه خانواده ی بزرگتر ماست، آبروی جامعه مون رو حفظ کنیم

از کجا و به چه منظوری به فاحشه ها لقب خاله داده شد؟

زندگی در دنیا مثل یک بازی است

چرا رفتارهای محترمانه من نتیجه معکوس داره؟

دارم از دست بعضی از مردم دچار جنون میشم

امان از این موجود دو پا ...

تا کی ظاهر پرستی منهای اخلاق!

مرد ها همه اینجوری اند! خانوما همه اونجوری اند!

چی می شد اگه ما ایرانی ها ...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۴۶۴ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

پدرم اصلا احترامی برام قائل نیست

سلام 

من پسری ۱۸ ساله هستم، مشکلات زیادی با پدر و مادرم دارم، کلا خیلی بد باهام صحبت میکنن،  مخصوصا بابام، اصلا احترامی قائل نیست، هر موقع که دلش بخواد بهم میگه تو عقل نداری و اگه آدم بودی ...

این مال حرف زدن عادی ایشونه، وقتی عصبانی بشه هر تحقیر و توهینی به آدم میکنه، مثل تو هیچی نیستی، به هیچ دردی نمیخوری، هیچ ... نمیشی و این ها. بعدش انتظار داره هیچ اعتراضی هم نکنی، در صورتی که من وقتی به هم سن و سال هام نگاه میکنم واقعا پسر بدی براش نبودم، نه اهل رفیقم، نه دود و نه دختر و نه هیچی، درسم هم خوبه و میخوام کنکور بدم، ولی باز هر وقت دلش بخواد آدم رو میشوره میذاره کنار و حتی با بچه سه ساله فامیل هم مقایسه میکنه. 

پدرم بیرون از خونه اخلاقش خیلی خوبه همه قبولش دارن، اما تو خونه نه، آدم کلا سختگیر و بد اخلاقیه، الآن که تابستونه و درس ندارم، مثل همیشه میرم تو کارش کمکش (پدرم مغازه داره) و انصافا خوب کار میکنم، طوری که وقتی میام خونه حتی حوصله ندارم غذا بخورم، فقط میرم میخوابم .

خودش هم این ها رو میدونه و من شنیدم به یکی از دوستاش میگفت اگه این کمکم نبود کار هام جفت و جور نمیشد، ولی به خودم میگه بهت هیچ احتیاجی نیست و اون جا و یا مثلا وقتی خسته ام میگه که مگه کوه کندی؟! 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۴۶۴ مطلب مشابه) روابط با پدر (۲۲ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

بعضی از پسرهایی که پاک موندن، کم کم دارن پشیمون میشین!

به نام خدا

سلام دوستان، یه سوالی میخوام ازتون بپرسم که خیلی واسه امثال من میتونه مهم باشه... یعنی همین امشب راجع بهش با دوستان صحبت کردم. میخوام از شما بپرسم که چه کنیم.

ولی چند تا خواهش دارم ...؛

خواهشا نظر دلسوزانه بدید...، گارد نگیرید...، فقط از دل تون نظر بدید، فرض کنید برادر خودتون ممکنه تو این دو راهی باشه ...، کامنت منفی و عصبانی ندید...، این مسئله تو خیلی از جوون ها هست، حمایت کنید با نظرات تون مخصوصا خانم ها بگن ...

داستان اینه که من و چندی از دوستان خدا رو شکر پاک موندیم و به سختی زندگی رو با تنهایی میگذرونیم که در آینده خدا یه زن خوب نصیب مون کنه...، اما تو این روزگار و جامعه پاک موندن خیلی سخته...، امثال ما چه کنیم نمیشه بی توجه بود و ادامه داد... دو رو بر ما پره از رابطه های غیر پاک...، هر چه قدر هم بخوام یی توجهی کنم نمیشه... واقعا نمیشه...

همین امشب با دوستان صحبت میکردم و همه مینالیدیم که خب تا الان پاک موندیم چی شد؟، خیلی دوست دارم خدا رو ببینم ازش بپرسم ... تا کی باید تحمل کرد؟ 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج با پسر مذهبی (۲۰ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

تا کی باید دست مون در جیب پدر و مادر باشه؟!

سلام و عرض ادب امیدوارم که حال همه خوب باشه

دوستان عزیز بنده پسری هستم ۲۷ ساله، ولی شور و شوق اشتیاقی تو جوونی خودم ندیدم که بخوام از این جوونی استفاده کنم و خوش بگذرونم، چون واقعا فکر کردن به مشکلات این اجازه رو بهم نمیده.

بنده ۵ یا ۶ سال پیش از یکی از همکلاسی هام خوشم اومد ولی بهش نگفتم حتی خودش هم نفهمید و متوجه نشد، چون من آدمی نبودم برخلاف بعضی از پسرهای همسن و سال خودم دنبال دوستی و ... بودن باشم، من این کارها رو تو شخصیت خودم ندیدم  و معتقدم  کسی که مهر یکی به دلش افتاد باید اونو انتخاب کنه و انتخاب اول و آخرش باشه. 

علت اینکه هم نرفتم جلو این بود که شرایط لازم رو برای این کار نداشتم، الآن هم شرایط که تغییر نکرد هیچ، تازه بدتر هم شد، شرایط اقتصادی و اشتغال رو میگم. واقعا سخته، خیلی هم سخته، بنده الان بیکارم چون کاری نیست و تو شهری هم زندگی میکنم که واقعا شغل خوبی به اون صورت گیر نمیاد که بخوای زندگی ساده ای باهاش تشکیل بدی و پس اندازی هم داشته باشی.

شغل هست، مثلا حقوقی ماهیانه ۵۰۰ و ۶۰۰ که به نظرم بیکار بمونی بهتره که خودت رو اینقدر گرفتار کسی کنی که فردا پس فردا هم ممنونت هم نشه، چون این مبلغ الان پولی نیست حتی کرایه ماشین رفت و آمد سر کار رفتنت هم نمیشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
جهت اطلاع مسئولین (۱۵ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۴ مطلب مشابه)

فلان آقا بهم پیشنهاد ازدواج داد، من نخواستم!

سلام

دختر خانوم ها؛

چرا بعد اینکه یکی بهشون ابراز علاقه میکنه یا پیشنهادی میده و حالا به هر دلیلی رد میکنن میرن به همه میگن که مثلا فلانی به من پیشنهاد (حالا دوستی یا ازدواج) داد و من رد کردم! و باهاش پز میدن؟واقعا این چه کاریه که بعضی ها میکنن؟، مخصوصا توی یه سری محیط هایی مثل محل کار یا دانشگاه. 

اصلا این کار به غیر عقده چی میتونه باشه؟ سوالم اینه چرا وقتی طرف یه پسر خوشتیپ و خوب هست میرن همه جا جار میزنن که فلانی منو میخواست اما چرا وقتی طرف یه کم از این لحاظ ها پایینه به هیچ کس نمیگن، میترسن پرستیژشون پایین بیاد؟ دیدم که میگما.

واقعا خیلی کار کثیفیه و اون سری از دخترها که این جوری عقده شون رو خالی میکنن مطمئنا گناه بزرگی میکنن و نتیجه شو یه جایی توی زندگی شون خواهند دید. چون طرف از جواب رد این همه ضربه نمبینه که از دهن به دهن چرخیدن حرف و حدیث ها میبینه. 

حالا احتمالا داشتن ناز میکردن طرف نفهمیده فکر کرده جواب رد داده و بیخیال شده، باید برن به همه دوستاشون بگن قضیه رو؟ به نظر من این یه جور عقده هست که وقتی طرف میبینه بدست نیاورده اون رو این طوری خودش رو خالی میکنه تا بازی رو به نفع خودش تموم کنه. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رد کردن خواستگار (۱۲۴ مطلب مشابه) فرهنگ سازی (۷۷ مطلب مشابه) رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۵۷۶ مطلب مشابه) مسائل مردان (۴۵ مطلب مشابه) قبل از ازدواج لازم است بدانید (۲۹۶ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

ارشد بخونم یا برم سربازی؟، می ترسم بیکار بمونم

با سلام خدمت همه

پسری 22 ساله هستم که در یکی از دانشگاه های خوب تهران درس میخونم و شهرستانی هستم. فاصله خونه مون تا تهران چیزی حدود 1000 کیلومتره و تا الان به هر سختی که بوده 4 سال در تهران زندگی کردم و الان در آستانه فارغ التحصیل شدنم و همون طور که همه تون میدونید وضعیت الان اینقدر خرابه که دیگه اهمیت نمیدن کجا درس خوندی و چیکار کردی و رشته منم یه رشته تقریبا متوسطه و احتمالا زیاد بهش توجهی نشه (اما من دوستش دارم).

اما الان با یه مسئله برخوردم اونم اینکه برای درخواست ارشد مستقیمم توی همین دانشگاهم موافقت شده و حالا توی دو راهی خیلی بدی گیر کردم. از یه طرف میترسم ادامه بدم و چون قبلا با مشکلات روحی زیادی درگیر بودم و البته این اواخر خیلی بیشتر هم شدن و باعث شدن که دیگه انگیزه ای هم برای درس خوندن و ارشد گرفتن نداشته باشم، چون احتمال میدم با ارشد خوندنم شرایطم مثل الان باشه و فرقی نکنه و یه ترس بزرگ دیگه ای که دارم اینه که بیکار بمونم و این بیکاری قطعا عامل خیلی از مشکلات روحیمه، چون حس میکنم تا الان آدم بی هدفی بودم و زندگیم خیلی پوچه و به خاطر همین میخوام دنبال یه مهارت برای کار و درآمد باشم و البته اصلا سمت کار پاره وقت نمیرم چون حس میکنم تا جوونیم باید یه چیزی یاد بگیریم که بشه پول درآورد و کار پاره وقت فقط یه کم بهت پول میده نه چیزی.

از یه طرف دیگه میترسم ارشد نرم و علاوه بر از دست دادن این فرصت و سرخوردگی خودم با سرکوفت همه آشنایان و اقوامم روبرو شم که چرا نرفتی و بزرگترین فرصتت رو از دست دادی, و بعدش باید آماده بشم که برم دنبال سربازی و اون جا هم با توجه به شرایطی که سربازی داره ترسم اینه بدتر افسرده بشم چون میبینم آخرش تموم که میشه خیلی از همکلاسی هام یا ارشد میگیرن یا ازدواج میکنن یا کار پیدا کردن و حسابی سرشون شلوغه و من باید کلی سختی بکشم و آخرش که سربازی تموم بشه یه لیسانسه بیکارم که هیچی ندارم ولی با ارشد گرفتن لااقل میتونم پزشو بدم که ارشد بودم و از این چیزها .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ادامه تحصیل (۴۵۳ مطلب مشابه) کسب و کار (۵۳۴ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

گریه ی یه مرد عاشق رو کی دیده ؟

دوستش داشتم. ولی هیچ وقت بهش نگفتم، 7 سال پیش با هم آشنا شدیم. 7 سال تمام توی زندگیم بود. جلو چشمام بود، میدیدمش، حرف میزدیم، تلفن میزدیم، ولی بهش نگفتم، نتونستم بگم. 

هیچ علامتی نشون نمیداد که بفهمم منو میخواد یا نه، هیچ حرکتی، هیچ رفتاری، نه مستقیم نه غیر مستقیم، نه حتی نشونه ای، منتها باهام خیلی مهربون بود، خیلی حرفم رو گوش میداد، بین همه احترام خاصی واسه من قائل بود، دختر خوبی بود، ناز بود، خوش رفتار بود، همیشه میخندید، خنده روی لباش بود، معصوم بود، ساکت بود، به دلم نشسته بود، نتونستم بگم و نگفتم.

گذشت و گذشت و همین جوری گذشت همه ش،  از قبل عید ازش خبر نداشتم، سه ماهی بیشتر نمیشد، تا دو ماه پیش یه روز دیدم پسر داییم بله برونشه و ما رو هم خبر کردن وقتی رفتم در کمال ناباوری دیدم عروس داییم شده. چشم های معصومش، لبخندهای ملیحش، صورت آرومش، دستای مهربونش مال پسرداییم شده.

گفتن سه ماه پیش رفته شهرداری، چند تا کار اداری انجام بده یکی از پسرهای فامیل همون جا اون رو دیده و ازش آدرس خونه و تلفن باباش رو گرفته و خواستگاریش کرده. دنیا پیش چشمم تیره و تاریکه، نگفتنم یه درد بود، از دست دادنش صد تا درد شد. اینکه اون قدر دنیا کوچیکه که همیشه جلو چشمام باشه و مال نزدیکترین پسر فامیل باشه هزار تا درد. به کی بگم ای خدا.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

از بچگی شاهد خودکشی، دعوا، اعتیاد و تنهایی های زیادی در اطرافم بودم

سلام 

من یک پسر ۲۲ ساله هستم که پنج شش ساله با رسیدن به سن بلوغ ذهنم درگیر مسایل و حوادث خاص زندگیم شده، تو زندگی من از بچگی شاهد خودکشی، مرگ، دعوا، درگیری، اعتیاد و تنهایی های زیادی در اطرافم بودم.

وقتی که دو سالم بود خالم که چهره ش رو تقریبا یادم رفته جلوی من با بنزین بخاطر بیماری روانی و فشار پدرش خودکشی کرد.

در شش سالگی داییم در جاده خارج از شهر تصادف کرد و فوت کرد اون موقع ارتباط نسبتا نزدیکی باهاش داشتم و چون بچه بودم زیاد یادم نمیاد.

در دوران راهنمایی پدر بزرگم فوت کرد، در اواخر دوره راهنمایی سه چهار تا از هم محله ای ها که معتاد بودن و یکی از همکلاسی هام که نصف شب تصادف کرد فوت کردند.

در اوایل دوره دبیرستان پدرم بر اثر فشار مشکلات و خانوادش و همچنین مشکلات ذهنیتی خودش میخواست خودسوزی کنه اما نشد، تو همون روزها هم به تحریک همکاران منحرفش میخواست به یک زن متاهل تجاوز کنه اما نشد آخرش هم کل خانواده اون زنه فهمیدن اما چون فامیل بودن بخاطر آبرو شکایت نکردن وگرنه باید وسایل مون رو جمع می کردیم و از ولایت مون می رفتیم، برای خودم هم عجیب بودکه چطور پدرم میخواست همچین کاری بکنه، چون اصلا بهش نمیخوره و حتی قلیون هم نمیکشه، اما خب وسوسه دوست و همکار ناباب و تحریک محیط خیلی تاثیر گذار بود.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

واقعا دیگه نمیدونم چرا زنده ام، بریدم ...

سلام

من حدود هفت ماهی هست خدمت سربازیم تموم شده ولی واقعا الان احساس پوچی میکنم، حس میکنم کل زندگیم رو به فنا دادم، با این که کار میکنم از خودم انتظار دارم احساس میکنم برای کسی مهم نیستم، هر کسی هم با هام در ارتباطه برای منافع خودشه یا به اون هایی که پول قرض دادم الان اصلا انگار همون آدم نیستم به زور جواب سلامم رو میدن یا برای رفیق هایی که از جون مایه گذاشتم الان منو آدم حساب نمیکنن.

من خیلی خنده رو و اهل شوخیم، این بار غم رو که دارم پشت خنده هام قایم کردم، از بچگی تو دار بودم به هیچ کس مشکلاتم رو نمیگفتم، حتی اگه کسی هم اذیتم میکرد باز به خانوادم چیزی نمیگفتم چون دوست نداشتم مادرم ناراحت بشه و چون فکر میکنم پدرم بی مسئولیت هستش مشکلاتم رو به روی خودم نمی آوردم.

از بچگی حسرت این رو خوردم که کاش ما هم فامیل هامون مثل بقیه بودن، موقع که درد داشتی هم پیشت بودن و وقتی رسیدم به 16 سالگی برای اولین بار عاشق شدم، ولی اونم یک طرفه بود و با این که به دختره بارها حرف زده بودم ولی قبول نمیکرد، در حالی که هر بار من میرفتم دنبال اون تو راه مدرسه شون دخترهایی دیگه هم بودن که بهم پا میدادن ولی من دلم اون رو میخواست.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

شیطان از راه جنسی بد جور نقطه ضعفم رو پیدا کرده

سلام

دوستان نظرات تون برام فوق العاده مهمه،  با هیچکس در مرحله اول مشورت نکردم. سرتون رو درد نمیارم، مستقیم میرم سر اصل مطلب؛

نه مشخصات و وضعیت خودم رو میگم نه چیزی. سوالم رو میپرسم؛

سوال ١. تنهایی، دوست دختر گرفتن یا ازدواج؟ تنها نمیتونم باشم دیگه. نیاز روحی و روانی داغونم کرده و فردی برون گرا و پر صحبت هستم. دوست و رفیق هم دارم. منزوی و بی کس هم نیستم. بهترین اتفاقات و موفقیت ها هم برام پیش اومده. منو ارضا نمیکنه. آرامش ندارم. تحت فشارم

سوال ٢. خودارضایی؟ زنا؟ یا ازدواج؟

طبع ام به شدت گرمه. میل جنسیم فوق العاده بالا و عاشق جنس لطیف و دخترم. دست خودمم نیست. الان هم خودارضایی میکنم. طی چندین مرحله بسیار بسیار بسیار سخت خواستم این لامصب رو ترک کنم نشد. بیشترین مدت زمانی که خودارضایی نکردم ٩٠ روز بود. اما سر و چشمام داشت میترکید از فشار. روزه و نماز و ورزش هم کردم. ولی باز نتونستم دووم بیارم.

سوال ٣. نماز؟ روزه؟ یا بی خدا و بی تفاوت بودن؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های کنترل کردن میل جنسی (۳۷ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

نسبت به آدم های متاهل حسادت شدید دارم

سلام دوستان 

من یه پسر 25 ساله هستم، یه مشکلی هست که منو چند ساله داره اذیت می‌کنه، من نسبت به آدم های متاهل حسادت شدید دارم، چون میبینم نیاز های جنسی و روحی شون تامین میشه ولی من باید عذاب بکشم.

البته من تا دو سال دیگه ازدواج میکنم خونه و ماشین دارم، کارمند هم هستم، اینکه میگم دو سال برای اینه که پس اندازی جمع کنم برای مراسم عروسی و هزینه های دیگه، ولی کلا این احساس حسادت داره اذیتم می‌کنه چکار کنم؟

مرتبط:

بیکاری یا مشکل مالی مرد رو عصبی می کنه ؟

اشکالی داره پسر و دختر ازدواج کنن ولی هر کدوم سر سفره پدرشون باشن؟

متاهل ها، توی جمع رعایت مجردها رو بکنید!

متاسفم واسه همه متاهلان و واسه خودم که مجردم

گرفتن دست همسر در خیابان، خوب یا بد ؟

گرفتن دست همسر در خیابان اشکال داره؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)

دخترهای خوب و سنگین، راه پسرها رو برای ازدواج باز بذارید

چرا خیلی از دخترا موقعیت های خودشون رو راحت از دست میدن؟، چرا خیلی از دخترا راه رو برای پسرها می بندن؟ اینا سوالات مهمی هستن، بذارید این طوری تعریف بکنم سوالم رو که واضح بشه.

من یه بار تو دانشگاه از یک دختر که همکلاس مون بود خواستگاری کردم، یعنی نرفتم خونه شون، رفتم ابراز علاقه کردم و گفتم اگه اجازه بده می‌خوام برم خواستگاریش. بعد گفت فکر میکنم و بعد فکر کردنش جواب نه داد.

به هر حال خب محیط دانشگاه هم یه جوریه که وقتی یکی با یکی دوست شه، یا علاقه مند شه یا خواستگاری بکنه و ... همه متوجه میشن. دیگه چقدر اون دختر خانم باشه که نره به هیچ کی نگه منتهی من که خانم ندیدم!

به هر حال بعد از این دختر، ترم بعد رفتم به یه دختر دیگه ابراز علاقه کردم، اونم گفت نه! جالبه دلیلی که دختر دومی گفت خیلی عجیب بود! گفت تو مگه از چند نفر خوشت میاد؟ منم گفتم الان از یه نفر شما، اونم گفت مثلا تو به یه نفر دیگه ابراز علاقه کرده بودی! گفتم خب اون گفت نه منم دیگه بهش فکر نکردم! ازدواج که نکرده بودیم! یه علاقه کوچیکی ایجاد شده بود در حدی که برم درخواست بدم چیزی فراتر از این نبود، حداقل اگه دوست میشدم میگفتید پسر بدی هستی یه چیزی ، من فقط خواستگاری کردم اونم گفت نه، من باید تا آخر عمرم دیگه به کس دیگری علاقه مند نمی‌شدم و درخواست نمی‌دادم!؟ به هر حال اینم گفت نه به این دلیل!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۲۴۵ مطلب مشابه) رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۵۲۶ مطلب مشابه) جلب نظر دختر برای ازدواج (۱۰ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۸ مطلب مشابه)