سلام خانواده برتری ها
پیشنهادی دارم برای همسن های خودم. به تازگی وارد دهه سی زندگی شدم.
همه خانواده برتری های بالای سی سال بیان و در مورد مهمترین مشکل یا معضلی که شب و روز درگیرش هستن حرف بزنن
سلام
به نظرتون کسی که تو زندگی نه علاقه به ادامه تحصیل برای فوق لیسانس داره نه برای ازدواج نه برای کار کردن، چه کاری میتونه انجام بده تو زندگی؟
من به هیچ کدوم این چیزها علاقه ندارم، چطوری میتونم آدم مفیدی باشم؟ چیکار کنم که وقتم به بطالت نگذره؟ همه ش عذاب وجدان دارم. کسی هست که مثل من باشه ؟
واقعا جواب هاتون برام خیلی مهمه. من یه دختر ۳۴ سالم
سلام دوستان
پیرو پست چه جوری دختر مورد علاقه مو پیدا کنم مینویسم. نمی دونم درد دله یا هر چی که هست باشه .
دوستان چرا انقدر مسئله سن خانوم ها رو بزرگ میکنید؟ چرا به این فکر نمیکنید با این سال و روزی که معلوم نیست از کجا میاد به کجا میره زندگیه یه دختر باید تحت الشعاع قرار بگیره ؟ اصلا همین پسرهایی که ادعاشون میشه دنبال دختر خوب و پاکن تو دنیای واقعی کجان ؟
پس چرا ما نمی بینیم شون ؟ و هر کسی میبینم دنبال یه سری حاشیه هاست جز پاک و نجیب بودن اون دختر ؟
سلام
به نظر من فرهنگ از اقتصاد مهم تره ... من دلایل خودم رو میگم ...؛
گاهی اقتصاد یک کشور حالا چه در سطح کوچیک یا بزرگ دارای مشکلاتی میشه ولی کل سیستم اجتماعی یک کشور را مختل نمی کنه و یا حداقل با یک مدیریت خوب اثرات بد اون رو حداقل می کنن ... اونم با مشارکت مردم اون کشور ... ، وقتی کارهای کوچیک و یا پر زحمت برای بعضی جوون ها عار هستش ، وقتی زحمت نکشیدن و یک شب همه چیز رو به دست آوردن میشه هنر ، وقتی تجرد و تنبلی که مذموم ترین چیزهاست توی دین ما میشه عادت و قبحش میریزه و ارزش کار میره کنار ، وقتی خودمون رو به اون راه میزنیم همین میشه که جوون ازدواج توی سنین اوایل جوونی رو از بین رفتن خوشی ها تلقی میکنه و تمام هنرش این میشه که از جلوی دبیرستان دخترونه با موتور همراه دوستش رد بشه ... این جوون نیاز داره ... چرا کسی بهش لااقل از این جهت که نیاز داره حق نمیده ؟ ... یا دختر خانما با آرایش های اون جوری و اون سر و وضع ... .
سلام
من خیلی تو زندگی سردرگمم ،نمیدونم چیکار کنم به هیچی علاقه ندارم. نه دوست دارم برم سر کار نه به هنر خاصی علاقه دارم (البته اگر به یه هنری علاقه داشته باشم نهایت دو سه بار بیشتر نمیتونم انجامش بدم و زود خسته میشم) .
یعنی هیچ حرفه ای نیست که من عاشقش باشم و من به تکاپو وادار کنه و بهش برسم. هنوز بعد سی و اندی سن، نمیدونم از زندگی چی میخوام. خیلی عذاب وجدان دارم که همش روزهام به بطالت میگذره. هیچ هدفی ندارم چون به هیچی علاقه ندارم که ادامه دار باشه.
بهم بگید چیکار کنم و چطوری از وقتم استفاده کنم؟
ممنونم
به نام خدا
سلام
دختری ۳۵ ساله و مجرد هستم. از دوران کودکی اضطراب اجتماعی داشتم. همیشه با ترس و اضطراب به مدرسه می رفتم. با هیچ کس در ارتباط نبودم. ما توی یک شهرک محروم و دورافتاده زندگی می کردیم.به خاطر نداشتن ارتباط اجتماعی هیچ چیز بلد نبودم.حتی توی مدرسه نمی تونستم از خودم دفاع کنم.
دختر بسیار ساکت و مظلومی بودم. متاسفانه زندگی پراسترسی داشتم و این شرایط سخت همچنان ادامه داره. مادرم همیشه مریض احوال بود. از طرف فامیل هیچ کمکی به ما نشد. پدر و مادرم هر دو در زندگی خیلی سختی کشیدند و پدر و مادر خوب و خیرخواهی هم نداشتند. پدربزرگ و مادربزرگ ( پدر و مادر مامانم) بیماری روانی دارند و بیماری آنها توسط روان شناس تایید شده.
سلام
میخواستم یه تقاضایی داشته باشم ، لطفا شما آقا پسرها به خصوص آقا پسرهای دهه شصتی لطف کنید اینقدر زخم زبان نزنید . هر بار که حرص تون میگیره از یه سری چیزها ، شروع میکنید به طعنه زدن و تحقیر کردن دخترهایی که سنشون مثلا بالای بیست و هفت هشت ساله .
مثلا اخیرا دخترخانم بیست و نه ساله ای پست گذاشتن ، و گفتن که خواستگار هاشون رو به دلایلی رد میکنن و اینا ، چندین مورد از آقایون که صد در صد جزو پسرای بالای بیست و هفت هشت سال هستن شروع کردن به زخم زبان زدن ، به جای دادن راه حل .
سلام
چرا با وجود 33 سال سن پدر و مادرم فکر میکنند من هنوز بچه ام! نه حق مالی دارم نه حق اشتغال نه تحصیل و ...
برنامه ی زندگی من اینه:
1. از خواب بیدار بشم
2. وب گردی و خواندن کتاب
3. ناهار
4.وب گردی و خواندن کتاب
5. شام
6.وب گردی و خواندن کتاب
7. شام و خواب!
اخه اینم شد زندگی ؟!
سلام دوستان عزیز خانواده برتر
من مدت هاست اینجا خواننده ی خاموش هستم و چون فکر می کنم بعضی از دوستان، تجارب خوبی دارند و عمیق فکر می کنند؛ بنابراین دوست داشتم نظرات شما را بشنوم.
من دختری ۳۲ ساله هستم، کارمند یکی از ارگان های دولتی و دکتری دارم. آقایی به خواستگاری اومدند: ۳۶ ساله، دکتری و کارمند . تقریبا مشترکات فرهنگی و خانوادگی داریم و با آشنایی و شناخت نسبی قبلی تشریف آوردند. فکر می کنم انسان خوبی باشند.
سلام
چیزی که میخوام بگم شاید تکراری باشه اما یه مشکله برای من و شاید هزاران دختر دیگه که هنوز حل نشده و نمیدونم کی قراره حل بشه و شاید هیچ وقت ...
تو رو خدا بگید من باید چکار کنم سرسری رد نشید منم جوون مملکتم دیشب انقدر گریه کردم که با سر درد خوابم برد آخه چرا ؟
من دختر ۲۹ ساله و مجرد با مدرک کارشناسی ارشد رشته مهندسی از دانشگاه دولتی ولی ...
تا یادم میاد من داشتم درس میخوندم به امید نجات زندگیم ، حقم این نیست که الان هستم ، من همیشه سر به راه بودم هیچ وقت با پسرا دوست نبودم و ارتباط نداشتم و تو دانشگاه ارتباط حداقل ولی کاملا جدی داشتم اما الان چیزی که میبینم و تجربه خودم بهم میگه زندگیتو باختی دختر ، تموم بچه های مدرسه که اهل درس نبودن و دنبال پسرا و ... الان ازدواج کردن و بچه هم دارن درس هم به لطف دانشگاه ازاد خوندن و مدرکشون هم مدرک من یعنی کارشناسی ارشده ولی من ... من چی دارم بخدا ؟
سلام
من یه دختر ۳۰ ساله بدون خواستگار هستم. سوالی که مدتی ذهنم رو درگیر کرده که خانواده چقدر در مجرد موندن دختر و پسرا میتونه موثر باشه ؟ من خودم تا این سن هنوز آرایش نکردم. یعنی اصلا بلد نیستم. یعنی کسی نبوده که ازش یاد بگیرم. مادرم تو عمرم یک بار هم ندیدم آرایش کنه و اصلا وسیله آرایشی نداشته تا حالا. خواهرم هم همین طور. تو لباس پوشیدن هم همیشه فقط ساده بودم. تو دوران مدرسه و دانشگاه هم همیشه فقط با دخترهای عین خودم دوست میشدم. دخترهای بی نهایت ساده که هیچ وقت دیده نمیشن.
سلام
دختری٣٠ ساله و شاغلم ، بر خلاف هم دوره ای های خودم نتونستم پس اندازی داشته باشم . همیشه فکر میکردم وقتی بخوام ازدواج کنم همین که خودم شاغلم خودش خیلیه و اصلا لازم نیست پس انداز چندانی داشته باشم و به قول معروف جهیزیه سنگینی بدم.
اما الان با این اوضاع اقتصادی ظاهرا نمیشه با دست خالی زندگی مشترک رو شروع کرد . من موندم و کلی پشیمونی از ولخرجی کردن البته اینم بگم شاید بیشتر خرج هام بخاطر خانواده م بوده ، مثل لوازم خانه و مسافرت بوده تا برای شخص خودم ولی به هر حال میتونستم بهتر مدیریت کنم. الانم نمیدونم واقعا با حقوق ماهیانه م چیکار کنم که ارزشش حفظ شه اقلا ، از این به بعد پس انداز کنم؟
سلام
میدونم مشکل من شاید تکراری باشه، اما از غصه زیاد و از شدت و ناراحتی و نا امیدی خوابم نبرد ، نوشتم تا سبک بشم. ببخشید که پراکنده نوشتم همه ذهنم و روحم درگیر هست بگذارید به حساب درد دل .
دختری 31 ساله هستم .
مثلا درس خون ، لیسانس ، ارشد و دکترا بی وقفه قبول شدم، روزانه دولتی دانشگاه خوب با کلی مقاله و استعداد درخشان و ... . دروان تحصیل با کار دانشجویی و وام و اینا گذر کردم ، رشته ام یک رشته آزمایشگاهی عملی سخت بود با استادهایی سخت گیرتر ، دو ساله با نمره عالی از پایان نامه دفاع کردم ، الان در شرایط سختی هستم سخت تر از گذشته .
سلام
مثل تب می مونه عاشقی ، گاهی می گیره گاهی ولت می کنه. مثل یه بیماریه مثل اعتیاده ... هر روز به دوز بیشتری از حرفا و رفتارهای عاشقانه احتیاج داری وگرنه رعشه بر اندامت میفته و گرنه خماری اما وقتی بهت میرسه تو آسمون ها پرواز می کنی به عاقبتشم فکر نمی کنی ... بیشتر دست و پا میزنی اما بیشتر غرق می شی.
من این طوری نبودم، من به خودم مغرور بودم، به دوستام می خندیدم وقتی از غم عشق گریه می کردن همه رو نصیحت می کردم. بهشون میگفتم مقصر خودت بودی نباید تو راهی که تهش معلوم نیست میفتادی. برای همه نسخه می پیچیدم. همه میومدن با من درد دل میکردن و من بهشون راهکار می دادم... ازشون می خواستم عاقلانه فکر کنن. هر کی میخواست الگوی رفتار عاقلانه و چارچوب مدار رو معرفی کنه به من اشاره میکردن ... ، اما ...
سلام دوستان
میخوام به دور از هر حب و بغضی ، برای لحظاتی خودتون رو با این شرایط من در نظر بگیرید و بگید اگر جای من بودید چه میکردید ؟
من دختر 30 ساله ای هستم و پدر مادرم بسیار بسیار متعصب و سخت گیرند فراتر از چیزی که تصور کنید ، خساست دارند یعنی حق کار ،حق کلاس رفتن، حق اینکه در ماه اندازه ی 30 هزار تومان داشته باشم رو ندارم یعنی حتی حق ندارم تا سر کوچه برم!
خیلی اجتماعی هم هستم و اطرافیانم از ظاهرم تمجید میکنند ولی دریغ از اینکه امیدی به خواستگار و ازدواج مناسب لا اقل بی چشم داشت مالی فردی که بهش حسی داشته باشم حس کنم دوستش دارم حتی کمی . به زحمت سالی یک خواستگار دارم. برخی مواقع اون ها منو نمیخوان بیشتر من نمیخوامشون.
سلام
31 سالمه ، به دلایل و مشکلات زندگی ام نتونستم درسم رو تموم کنم. و با وجود بازار کار و سختی قبول شدن در رشته های پر متقاضی ، سن خودم و به ویژه 90 درصد مشکلات زندگیم ، شرایطم ایجاب میکنه فقط دنبال کسب درآمد باشم. ( بنابراین پیشنهاد رفتن به دانشگاه رو ندید ) .
برای فرد دیپلمه خانمی مثل من هیچ شغل خاصی وجود نداره جز فروشندگی ، البته مشاغل دیگری هم وجود داره ولی من بلد نیستم ، در هر حال چیزی که باب شده خیلی از مشاغل سفته چند میلیونی میخوان ، من این موضوع رو با پدر مادرم در میون گذاشتم .
سلام
این فقط یه دردِ دله ، فقط با خدا در این مورد صحبت کردم، حالا با شما. باز این جوری ممکنه یه بنده مقرب پست منو ببینه و برا همه تنهاها دعا کنه. مادرم همش روبروم نشسته شدیدا نگران و ناراحت از این که چرا مجردم. همش دلش برا من میسوزه ، از وقتی یک از خدا بی‌خبری در مورد من رفتار بدی باهاش کرد، اینجوری شد. یک ساله داره خودش رو پیر میکنه. امون منو هم بریده.
من خواستگار داشتم، اما آدمای خیلی بی‌ربط ، نفهمیدم چطور ۲۷ سالم شد، اصلا باورم نمیشه.
تازه الان دلم می‌خواد یه مرد، یه حامی، یه جوان مرد کنارم باشه. واقعا خلأش رو حس میکنم. اگه یکی از خواستگارام این ویژگی رو داشت که تا حالا ازدواج کرده بودم. خیلی دعا و استغفار میکنم. نمیدونم چرا نمیشه ؟
در کل خصوصیاتم هم خوبه . همیشه با این که مجرد بودم و تعهدی به کسی نداشتم، اما اول به خاطر شخصیتم و دوم به خاطر مرد آیندم، مراقب بودم. وظیفمه. خیلی بهم سخت میگذره این تنهایی، این که یه نفر منو فقط دوست داشته باشه، نه براش فرق نکنه من باشم یا یکی دیگه. طوری زندگی کردم که لایق عشق باشم. خودم هم استاد عاشقیم ...
خدا منو خلق کرده، حق دارم یکی رو داشته باشم. میگم لابد خدا خواسته منو محروم کنه یا تنبیه کنه یا هر چیزی ... ، حتی گاهی میگم خدا بعد این همه سختی، نوش دارو پس از مرگ سهراب می‌چسبه آیا ؟!
سلام
29 سالمه و هنوز مجردم. از آخرین خواستگارم ۳ سال میگذره. چندین خاستگار داشتم که اطرافیانم به بهانه های الکی ردشون کردن. حالا هم همشون پشیمونن. یکیشون که از همه بیشتر پافشاری کرد رو پدرم به خاطر مهریه رد کرد. گفت دختر اولم ۱۰۰۰ سکه مهرش بود. دومی هم باید هزار سکه باشه تا از اول کم نداشته باشه.
خانواده پسر هم قبول نمیکردن و بعد یه مدت اصرار رفتن و دیگه برنگشتن. یه مورد هم تو خاستگاری گفتن گه ۲ ماه باید صیغه محرمیت خونده باشه تا دختر و پسر با هم آشنا بشن بعد عقد کنن. برادرم رگ غیرتش باد کرد و با حرفاش اونا رو فراری داد. تو یه مورد هم که پسر خوبی بود همه چی داشت خوب پیش میرفت عموم گفت که من از این خانواده خوشم نیومد. در سطح فامیل ما نیستن. چون ساده بودن و ... .
سلام
روز بخیر
خیلی دلم گرفته نمیدونم چطور بگم؟ از خودم خجالت میکشم و بسیار ناراحتم از زندگی از پدر و مادرم از خدا ، ولی در بروز مشکلاتم خودمو هرگز مقصر نمیدونم. در این تاپیک اخیر متوجه میشید چرا من مسبب گرفتاری هام نیستم.
ماجرا از این قرار که:
با توجه به محدودیت های وسیع شغلی کاری مالی و .... از سوی والدینم ، تصمیم گرفتم برای رهایی از جهنم زندگیم ، در فضای مجازی دست به کار بشم و کیس برای ازدواج پیدا کنم و پیدا کردم.
حدودا 5 ماه تلفنی و چتی ارتباط کلامی داشتم و عکس هایی رد و بدل کردم حالا دیگه با هم دوست شده بودیم و من از ماجراهای زندگی و روزمرگی هام براش میگفتم اونم سراپا گوش میداد.
بحث اصلا سوء استفاده نیست بد برداشت نشه.
سلام دوستان گلم
دختری هستم 29 ساله. فوق لیسانس شبکه دارم. و بسیار هم تو رشته خودم موفقم. در حدی که پروپزال و و پایان نامه تنظیم میکنم و پروژه های مختلف هم انجام میدم البته تو خونه.
مشکل من اینه که موقعیت های زیادی واسه سر کار رفتن داشتم و دارم ولی خانوادم نمیذارن . حتی بسیاری از موارد بدون اینکه بخودم بگن خودشون رد میکنن. دارم واقعا اذیت میشم. همه بهم میگن که چرا سرکار نمیری حیفه با این همه اطلاعات سرکار نمیری با وجودی که خودم هم شدیدا علاقه به سرکار رفتن دارم ولی جهت حفظ آبرو ( از این جهت که بگم خانوادم نمیذارن که برم سرکار ) مجبورم بگم که کار مورد پسندم تا حالا پیدا نکردم.
البته من خودم هم هر جایی واسه رفتن به سرکار اصلا قبول ندارم و بعضی گزینه ها هم خودم شخصا رد میکنم ولی خیلی جاها بوده که در محیط مناسبی قرار داشته ومورد تایید دوستان بوده ولی خانوادم نمیذارن انگاری یه جورایی بهم بی اعتمادن.خیلی هم سعی کردم اعتمادشون جلب کنم ولی نشده .
بیشتر بخوانید ... ← چطور خانوادم رو قانع کنم که سر کار برم ؟
سلام
سلام
گوهران کشف نشده از عباراتی هستش که سال های قبل برای دخترانی انتخاب کردم که ازدواج شون به تاخیر افتاده . این دسته از دختران می تونن در این صفحه به تبادل نظر بپردازند .
برای پیدا کردن این صفحه می تونید در بالای وبلاگ روی لبه " صفحات خاص " کلیک یا اشاره کنید .
پیشنهاد
دختر تا ابد تنها :
" دوستان بهتر هست اینجا تجربیات مون به اشتراک بذاریم. در مورد خواستگاری ، مسائل شغلی ، عاطفی، خانواده ها ...
این که اگر برگردیم به عقب کدوم کار رو انجام نمی دادیم ؟ ، چه کار نکرده ای داریم؟ ، چه کاری رو کاش انجام میدادیم ؟ ، در مورد آینده برنامه مون چیه ؟ "
دختر تنها :
دوستان و دخترانی که تا الان تنها موندید در چه مواردی خودتون کوتاهی کردید در چه مواردی خودتون هم سهم داشتید که طرف پریده و همه چی به هم خورده ؟ البته در اینکه خانواده ها و بقیه عوامل نقش داشتن شکی نیست.
🚫🚫 ورود آقایون اکیدا ممنوع 🚫🚫
سلام
خواهش میکنم آقایون بالای ۳۰ سال یا کسانی که یه همچین تجربه ای رو کسب کردن جواب بدن. دو تا سوال داشتم ؛
۱ . آقایونی که تمایل به ازدواج ندارن ( تو سن ۳۵ به بالا ) و در نهایت به اصرار خانواده تن به ازدواج میدن سرد مزاج هستن یا نه میشه گرم مزاج بود و خودشون رو کنترل میکنن ؟
۲ . یا اگه مردی قبل ازدواج سرد مزاج باشه ممکنه بعد ازدواج طبع شون گرم بشه ؟ کسی تجربه ش رو داره ؟
با سلام
دختری هستم ۲۸ ساله ، مجرد و لیسانس یه رشته مهندسی که کارش مرتبط با کارخونه ها و شرکت هاست. دنبال کار میگردم اما خونوادم نمیذارن . تو این چند سالم که فارغ التحصیل شدم میگن یا کار دولتی یا هیچی.
میگن نمیذاریم بری شرکت ، شرکت ها خطرناکن دخترها رو اذیت میکنن ، پول نمیدن . کارخونه هم که اینقدر دوره روزی باید دو ساعت برم و دو ساعت برگردم.
سلام
میخوام در مورد دادن سرپرستی کودک به دختران بالای سی سال بپرسم . چه طوری میشه اقدام کرد؟ من بهزیستی رفتم ولی گفتند باید از طریق اینترنت ثبت نام کنید.
اما توی نت صفحه ای برای ثبت نام پیدا نکردم. اگر کسی میدونه کجا باید ثبت کنم بهم آدرس سایت و صفحه شو بگه.
ممنون میشم
سلام
دختری حدودا 27 ساله هستم. مشکل من اینه که خیلی از ازدواج کردن ناامید شدم. من هیچ وقت اهل دوستی و ... نبودم. توی اجتماع هستم ولی ارتباطم فقط با خانم هاست و با آقایون ارتباط ندارم.
پس اگه خوش شانسی بیارم و ازدواج موفقی داشته باشم ازدواجم سنتی خواهد بود . من چشم و ابروی قشنگی دارم ولی متاسفانه یک خط اخم توی صورتم ایجاد شده. اونم نه کوچیک ی خط اخم بلند که کم کم داره عمیق میشه. بینی قوز دار و فک پائین کمی جلو زده باعث شده چهره م اون شادابی کافی رو نداشته باشه. قوز بینی م باعث شده حتی قیافه م مغرور به نظر بیاد یا به خاطر قوز بینی م چهره م طوریه که انگار از چیزی شاکیم.
با سلام
من دختری 27 ساله مجرد و تحصیلات فوق لیسانس و شاغل هستم. تا بحال موقعیت ازدواجی که خواستگاری رسمی بیان و هم کفو هم باشیم نداشتم. یک تجربه عشق یک طرفه داشتم و همش دوست داشتم اون فرد مورد نظر بیاد خواستگاریم ولی نشد و اون با یکی دیگه ازدواج کرد.
من از لحاظ ظاهر و حجاب و خانواده و .... هیچ مشکلی ندارم . و الان یک مشکلی با ازدواج دارم اونم اینه که خاطرات اون عشق یک طرفه خیلی داره منو خورد میکنه. من هیچ ارتباطی با اون فرد نداشتم ولی ته دلم دوستش داشتم. با اینکه چند ماهه اون آدم ازدواج کرده ولی هنوزم وقتی بهش فکر میکنم و رویایی که تو ذهنم پرورش دادم خیلی اذیت میشم. از اینکه نزدیک 3 سال از عمرم رو به کسی فکر کردم که اون هیچ اطلاعی نداشته و فکر و انرژی من به هدر رفته عذاب میکشم. قبلا احساس خوبی نسبت به ازدواج داشتم ولی الان تنهایی رو ترجیح میدم و دوست ندارم ازدواج کنم مگه اینکه همون احساس نابی که داشتم نسبت به یک پسر به من دست بده. آدم سخت گیری نیستم ولی نسبت به هر کسی هم نمیتونم حس مثبت داشته باشم.
سلام و خسته نباشید میگم به همه دوستان و تشکر میکنم که متن من رو با حوصله میخوندید ببخشید طولانی شده .
نمیخوام بحث کنم چرا پسرها اینطوری هستن چون خوب و بد همه جا هست . چون ازدواج سخته شده دختر خوب و پسر خوب کم پیداست . من میخوام از آقایون بپرسم چرا بعضی از پسرها فقط دنبال رابطه جنسی هستند ؟
چرا الا دیگه نگاه نمیکنن دختر زن زندگی هست یا نه ، براتون بیشتر توضیح بدم . من دختری هستم درسته سنم بالا رفته ولی هر کسی به دلایلی خواستگار خوب نداشته من دهه 60 ی هستم ولی قیافم نشون نمیده .
خواستگارهام هم سن پایین هستن بعضی ها مشکل نداشتن بعضی ها قبول نمیکردن به اینش کار ندارم . چرا تا حالا نشده قسمت نبوده چون خانواده ای نیستیم که سخت بگیریم خودم هم اهل دوست پسر گرفتن نیستم . شاغل هستم ولی جدید یک آقا پسری به قصد ازدواج به من پیشنهاد دادن مدتی دوست باشیم تا ببینیم به هم میخوریم .
سلام
من امسال میشم ۲۸ سال دخترم و مجرد .
من جدیدا آدم حسودی شدم همش به زندگی این و اون حسادت میخورم گریه میکنم شب ها هم دیگه خواب ندارم .خونواده من از اون موقعی که یادمه زیر خط فقر بوده ، الانم پدرم نزدیک یک میلیون هشتصد حقوق میگیره . من از بچگی همش حسرت کیف و لباس، دفتر ، مسافرت و خیلی چیزای زندگی دوستامو میخوردم. با این وجود همیشه درس میخوندم شاگرد اول کلاس بودم هیچ تفریح مسافرت و ورزش چیز دیگه ای تا دبیرستان و دانشگاه نداشتم سر خر خونی عینکی شدم تو دانشگاهم اون رشته ای که دلم میخواست قبول نشدم الانم بیکارم، کار درست حسابی ام پیدا نکردم خواستگارم ندارم .
هم سن هام و حتی کوچیکترا رو که میشناسم ازدواج کردن با چه پسرایی ، بچه دارن مسافرت تفریح گردش ، اما من صبح تا شب خونم تو حسرت زندگی اونام. آخرش از حسادت میترکم . پول دارم برم کلاسی تفریحی جایی ...
تو رو خدا کمک کنید.
سلام به همه دوستان...
دوستان جان ، من الان که دارم این سوال رو می نویسم واقعا دچار استیصال شدم و بغض گلوم رو گرفته وگرنه واقعا نمیخواستم این مسئله رو طرح کنم ...
دختر خانوم های عزیز که سن شون بالاست و ازدواج نکردن ، جواب اون کسانی که بهتون توهین میکنن و میگن ازدواج نکردین رو چی میدین ؟
خواهشا بگید چه جوری با این افراد رفتار کنیم که هم احترام خودمون حفظ بشه هم احترام اون شخص ، یعنی میگم چی بگیم کدورتی پیش نیاد ؟ ببنید من خودم به شخصه از برادر زاده و زن برادر این حرف ها رو میشنوم ، برادر زاده ام به من میگه هم سن های تو الان بچه هم دارن ... من نمیخوام با برادر زاده ام یا کسی که این توهین رو میکنه رفتار بدی داشته باشم و کدورت و ناراحتی پیش بیاد.
لطفا راهنماییم کنید چی جواب این افراد رو بدیم ؟ ...
خدا به همتون خیر بده