با سلام
من سال بعد کنکور دارم و میخوام برم دانشگاه اما مدتی رو به تحقیق گذروندم و چه بسا با ده‌ها نفر صحبت کردم با افراد لیسانسه ای مواجه شدم که بیکارن و به نظرم اومد واقعاً بهترین سال‌های زندگی شون از بین رفته.
با استاد دانشگاه‌هایی مواجه شدم که بهم می‌گفتن کدوم دانشگاه، مهم نیست برو سمت کار ...، با آدم هایی که راجع به سیستم آموزشی وارد بودن صحبت کردم اون ها هم از دانشگاه و مدرسه خوب نگفتن و شاید تشویق کردن به کسب مهارت، و رفتم بازار و شاید با بیست تا بازاری حرف زدم و تقریباً همه مدرک رو در بازار بی اهمیت می دونستند.
از طرفی اگه بخوام برم سمت دانشگاه به علاوه دو سال خدمت تازه ۲۴ سالگی آزاد میشم و اگر اون موقع مدرکم به دردم نخوره و مجبور بشم برم از صفر و شاگردی شروع کنم تا مهارتی رو یاد بگیرم، علناً پنج سال از بهترین سال‌های عمرم درگیر چیزی بوده که به دردم نخورده و حالا کی بتونم از لحاظ مالی استقلال پیدا کنم و کی ازدواج کنم ... .
تصمیم گرفتم از همین سن در آستانه ۱۸ سالگی وارد کار بشم و برم علمی کاربردی و دانشگاه‌های این چنینی تا یه لیسانس بگیرم و دانشگاه برای کارم مشکل ایجاد نکنه، اما مشکل دارم، خانواده م و فامیل مدام میگن این راه غلطه و فلان میشی و منو تحت فشار قرار دادن.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه)