سلام دوستان خسته نباشید
دختری 20 ساله هستم که تهران زندگی میکنم ، به احتمال زیاد دانشجوی شهرستان میشم و قصدم این هست که خونه اجاره یا رهن کنم. به دلایلی زندگی مستقل رو به خوابگاه ترجیح میدم. خانوادم هم به احتمال بالا ممکنه نتونن با من به شهرستان بیان.
البته مشکلی با تنها بودنم ندارن ، منم خیلی حالت وابسته ای به خانواده و دیگران ندارم و از بچگی تقریبا مستقل بار اومدم.
سلام
من یه دختر مجرد شهرستانی هستم .امسال من بعد از سال ها ترس تصمیم گرفتم که روی پای خودم بایستم و زندگی مستقلی داشته باشم . میخواستم برای یکی از شهرهای بزرگ ایران مهاجرت کنم و پیشرفت کنم . مادرم راضی شده اما پدرم سخت مخالفه . هر بار با پدرم با منطقی حرف میزنم که راضی کنم اما حرفهای بدی میزنه که داغونم میکنه .
سلام
من تا بحال خیلی دوست داشتم ازدواج کنم ولی دیگه تصمیم گرفتم رویه زندگیم رو عوض کنم چون وقت و انرژی زیادی ازم میگیره و نهایتا چیزی به جز آه و حسرت و افسوس برام نمی مونه ، میخوام برم دنبال فوق لیسانس و دکتری و همزمان یه جایی پاره وقت کار کنم بعد برم دنبال تئاتر و موسیقی که خیلی دوست دارم به ویژه تئاتر ، خوشبختانه نیاز جنسی ندارم اما این نیاز عاطفی نمی ذاره من نفس بکشم امونم رو بریده ، تا چند وقت دیگه میتونم برم از پرورشگاه بچه بیارم فکر کنم مامان خوبی واسش بشم .