دانشجو هستم و ناخواسته باردار شدم

سلام

من 20 سالمه و دو ساله ازدواج کردم الانم دانشجوم ترم چهارم پزشکی که متوجه شدم باردارم و واقعا هنگم و فقط این چند روز گریه کردم و با شوهرمم دعوا . از نظر روحی خیلی بهم ریخته شدم نمی دونم چکار کنم کلا حالم خوب نیست با اینکه مراقب بودم خیلی ولی شده نمی دونم چکار کنم امتحان پایه رو چکار کنم؟

شوهرم سعی می کنه ارومم کنه ولی انگار کوه انفجارم . واقعا نمی دونم می تونم چطوری درسمو ادامه بدم؟ این چند روز گند زدم به ازدواجم بس که با شوهرم دعوا کردم اونم هیچی نمیگه فقط سعی می کنه ارومم کنه ولی واقعا الان زود برای بچه دار شدن کسی تجربه ایی داره ؟ مادر و مادر شوهرم هر دو توی همین شهرن می دونم کمکم می کنن ولی 2 سال اول بچه سخته و درسای منم سخت تره

تجاربتون رو درباره ی ازدواج دانشجویی به اشتراک بذارید

سلام دوستان

از خانوما و آقایونی که ازدواج دانشجویی داشتن توی دوران کارشناسی سوالی داشتم . اولا این که اول از همه بگید خانومید یا اقا و چطور بحث ازدواجو با همکلاسی یا هم دانشگاهیتون مطرح کردین ؟ بعدش لطفا از سختی ها و شیرینی های ازدواج دانشجویی بگید .
توی دوره ی لیسانس خب لطفا توضیح بدید مخارجتون رو چطور تامین میکردید و اگه کاره پاره وقتی داشتید راجب اون توضیح بدید .

اگه پسر و دختر از دو شهر مختلف باشن و توی دانشگاهی اونم توی شهر دیگه درس بخونن و باز توی همین ۴ سال کارشناسی با هم ازدواج کنن؛ نظرتون راجبش چیه؟ آیا سخته؟ آیا شیرینه؟ کجا و چه جوری توی این گرونی میتونن زندگی کنن ؟ میشه کلا تجاربتون رو درباره ی ازدواج دانشجویی به اشتراک بذارید .
ممنونم

چطور برنامه ریزی کنم برای بارداری که به درسم لطمه وارد نشه؟

سلام عزیزان

بنده زیر بیست سال سن دارم و دانشجوی رشته حقوق ترم دو هستم . همسرم نظامیه و زیر سی سال. وضع مالی متوسط و بعد عید میریم سر خونه زندگیمون.

البته محل کار همسرم تو استان خودمونه ولی محل زندگیمون یه شهر دیگست یعنی چند روز همسرم سرکاره و من تنهام و چند روز میان خونه.

میخوام بعد ازدواج باردار شم حالا سوالم اینکه چطور برنامه ریزی کنم برای بارداری که به درسم لطمه وارد نشه؟ حتما باید مرخصی بگیرم؟ میشه راهنمایی کنید چطور برنامه بریزم؟ میشه مرخصی نگرفت و اون ترم کمتر واحد برداشت ؟

لطفا تجربیات خودتون رو درباره زندگی خوابگاهی در اختیارم بذارین

با سلام

من ورودی بهمن به دانشگاه خواهم بود و اینکه هیچ اطلاعاتی درباره زندگی خوابگاهی ندارم. لطفا تجربیات خودتون رو در اختیارم بذارین.  دختر هستم .

۱. نحوه زندگی در خوابگاه چطوره مثلا صبحآنه و تمیز کردن اتاق یا شستن ظروف تقسیم بندی میشه یا هر کی مال خودش؟

۲. بهتره غذا درست کنیم یا از سلف بخوریم؟ از سلف میشه برا شام سفارش داد؟

۳.چه وسایلی باید با خودم ببرم؟

۴.قوانین خوابگاه چیه؟ قوانین خاصی هست که باید بدونم؟؟

۵. چطور باید با هم اتاقی ها رفتار کنم؟ من شخص خوش مشربی ام ولی یکم درونگرام آیا این ممکنه باعث منزوی شدن من بشه؟ اصلا بهتره که با هم اتاقی هام باشم یا تنها؟

۶. چطوری حساسیت هام در مورد مسائل مختلف رو بهشون بگم که دلخوری پیش نیاد مثلا من رو وسایلم حساسم و روی لباسام و تخت خوابم. چیکار باید بکنم؟

۷. خرید میوه ها و تنقلات چطوره؟ هرکی واسه خودش یا دونگی خریداری میشه؟؟

۸. من چادریم و نگرانم که هم اتاقیام از بیرون رفتن با من احساس رضایت نکنن منم نمیخوام خودمو بهشون تحمیل کنم.چیکار کنم؟

۹.خانواده من یکم مذهبی هستن و من نگران عکس هایی ام که تو خوابگاه باهم و با پوشش راحت گرفته میشه و ممکنه از اینستا و صد جای دیگه سر در بیاره (یکی از فامیلامون همچین مشکلی براش پیش اومد و والدینش دیگه بهش اجازه ندادن بره خوابگاه)

۱۰. من تو شهر کوچکی بزرگ شدم و از شهرای بزرگ چیزی نمیدونم و راستش یکم در مورد بیرون رفتن و خرید و تفریحاتی مثل سینما و... که تو شهر خودمون نتونستم برم نگرانم. دلم میخواد تجربه شون کنم و از یه طرف حتی از تنهایی تو خیابون رفتن میترسم. لطفا کمکم کنین.

۱۱. میترسم پدر و مادرم احساس تنهایی کنن چون بچه آخرم با اونا باید چیکار کنم؟

۱۲. من شخصیت ضعیف و وابسته به پدر و مادرم دارم و خیلی امیدوارم با مستقل شدن دنیای بزرگتری رو تجربه کنم و محکم تر شم به نظر شما اینطور میشه؟

۱۳. زندگی تو شهر بزرگ خیلی سخته؟ خیلی ترسناکه ؟ مثلا تاکسی گرفتن یا رفتن به ترمینال چطوره؟ نزدیک ترمینال ها امنیت برای یه دختر تنها وجود داره؟ رفت و آمد توی جاده چطور؟

میدونم سوالا خیلی زیادن و اینکه ؛

شاید این سوالا خیلی مسخره به نظر بیان ولی خیلی منو نگران کردن لطفا لطفا لطفا اگه امکانش هست لطف کنین و جواب بدین.

ممنون از همه شما دوستان که لطف میکنین و جواب میدین

چطور پسر همکلاسیم رو نادیده بگیرم و به درسم برسم ؟

سلام به همگی و پیشاپیش تشکر میکنم بابت نظراتتون.

من دختر دانشجویی هستم که به شدت درس خونه یعنی فقط فکرو ذکرش اینه که به یه جایی برسه و اون موقع که بقیه میرن صفاسیتی این دختر میره تو کتابخونه بکوب درس میخونه چون به پدرش قول داده که رشتشو تا اخر ادامه بده تحت هر شرایطی!

و البته موفقیت هایی هم به دست اورده. توی کلاسمون یه آقا پسری هست که من دو ساله میشناسمشون ایشون هم دقیقا مثل من سرشون تو کتابه و شخصیت بسیار متین و مودب و پخته و سر به زیری دارند به حدی که محبوب اساتید و دانشجو ها شدن.

من تا حالا کوچک ترین رفتار ناشایستی از ایشون ندیدم من تو کلاس اول میشم ایشون دوم. این آقا از میون یه جمع 40 نفری فقط و فقط با من خوب حرف میزنن با بقیه کاملااا ربات گونه و دیوار گونه اند!

ولی هر بار که ایشون به من ابراز احترام و علاقه کردن و به اصطلاح چراغ سبز دادن من جواب سر بالا دادم البته در نهایت ادب یعنی کاملا خشک برخورد کردم و اصلا روحشونم خبر نداره که من چقدر دوسشون دارم.

چون که من به هیچ وجه نمیخوام راه رو اشتباه برم و درگیر اینجور روابط دوران دانشجویی یا حتی ازدواج بشم و اصلا نمیخوام بذارم که اینجور چیزا مانع درسم بشن چون من کلی رویا دارم و باید بهشون برسم ولی از این میترسم که موقع ازدواج همسرمو به اندازه این آقا قبول نداشته باشم!

با این حال بازم حاضر نیستم جز درس به چیز دیگه ای فکر کنم سوالم از شما اینه که من چطوری میتونم رو درسم متمرکز بشم و ایشونو کلا حذف کنم چون واقعا احساس میکنم دلم ضعف میره میبینمشون.