سلام

دوستان من سی سالمه و دیپلمه اهل نماز و روزه خدا پیغمبر هم هستم . مجردم مشکل خیلی بزرگی دارم که ناخواسته با حرفام باعث شر و دعوای شدید در زندگی دیگران میشم .

مثلا اولیش راجب خواهر شوهر عمم بود که دختر بدحجابی بود عمم کلی پشت سرش حرف میزد یه روز بهش گفتم فلانی مواظب ابروت باش حجابتو درست کن میگن خرابی و ... وای چشمتون روز بد نبینه چه قشقرقی به پا شد بیا و ببین .

آخریشم که راجب پسر عمومه نزدیک بود قتل راه بیفته عموم نزدیک ما خونه خالی داره پسر عموم زیاد میاد اینجا از همسایمون شنیدم بچه گول میزنه میبره خونش چون معتاده بهش شک کردم و به زن عموم گفتن اونم به عموم میگه بعد فهمیدم پسر عموم خود زنی کرده دیونه شده بود که این حرفو کی زده بهم نشونش بدید یعنی تا یه هفته خونشون شر و دعوا بود اون همسایه از خدا بیخبرم کلا زد زیر حرفش .

نمیدونم چرا باحرفام شر و فتنه به پا میکنم. بعدش مثل سگ پشیمون میشم استغفار میکنم باز دوباره شروع میکنم لطفا کمکم کنید

ممنون


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)