سلام دوستان عزیز. به عنوان یه دانشجو و کسی که تا حدی کار مشاوره ی کنکور کردم میخواستم چند تا توصیه رو از تجربیات خودم و اطلاعاتی که داشتم با شما در میون بذارم. امیدوارم کمکتون کنه و اطلاعات لازم رو بهتون بده.

مدتیه که همه هجوم آوردن به سمت رشته تجربی برای کنکور به هدف رشته های پزشکی و پیرا پزشکی. و علاوه بر اون جدیدا توی وبلاگ پست های زیادی گذاشته میشه درباره رشته پزشکی، هدف های دانش آموزان کنکوری، انتخاب رشته که توی پست ها و کامنت های اون ها افراد زیادی تشویق کردن همه رو به رشته های علوم پزشکی. از اون جایی که خیلی از اطلاعات درست نیست و ممکنه کافی نبودن اطلاعات درست و یا غلط بودن اطلاعات باعث گمراهی یا انتخاب اشتباه در تعدای از دوستان میشه خواستم یه سری اطلاعات و تجربیات در اختیارتون قرار بودم امیدوارم به تصمیم گیری درستتون کمک کنه.

١) درباره رشته های علوم پزشکی در کنکور و دانشگاه
 *٦٠٠ هزار نفر متقاضی کنکور تجربی هستند هجوم بسیار زیاد تمام داوطلبان کنکور به سمت این رشته.طرفیت رشته پزشکی ٣ هزار نفر هست. با دارو و دندون ٤٥٠٠ نفر. یعنی به طور منظقی از هر هزار نفر فقط ٥ نفر  پزشکی قبول میشن. یعنی شانس قبولی بسیار پایین.قبولی خیلی سخته رقابت سنگینیه. در مجموع تا رتبه ٧ هزار رشته های علوم پزشکی قبول میشن و بقیه رتبه ها رشته های دیگری با بیس متفاوت قبول میشن.
*تحصیل توی این رشته ها بعضا خیلی سخته. درساش سخته، کارآموزیش شرایط راحتی نداره.
رشته پزشکی شرایط سختی داره هفت سال تحصیل بدون درآمد، امتحان های دائمی، کشیک های ٢٤ ساعته ی مداوم، شرایط استرس زا و فرسایشی.
*تمام این رشته ها طرح دارن. یعنی جدا از این که دولتی هستین یا دانشگاه آزاد یا شهریه پرداز- مازاد- خودگردان-بین الملل-پردیس( هر اسمی که داره) باید ٢ سال طرح نیروی انسانی برین که بعضا مناطق محروم هست.
* تضمینی برای کار پیدا کردن در پایان طرح نیست و بیکاری هم زیاده توی این رشته ها.
* چندان خبری از حقوق های نجومی و دهان پرکن نیست و بعضا حقوق های درحد یک کارمند با شرایط کاری سخت دارن و کشیک های طولانی مدت دارن.

٢) درباره شرایط شما به عنوان یک داوطلب کنکور:
* کاملا صادقانه و واقع بینانه وضعیت کنونی خودتون رو در نظر بگیرین-تاکید میکنم وضعیت کنونی نه رویاها و برنامه های آینده- تمام این جزییات اهمیت دارن ( سابقه ی دوران تحصیل، معدل سال های تحصیلتون، تراز آزمون های آزمایشی، مدرسه ای که توش تحصیل کردین- محیط اطرافتون میزان تحصیلات اطرافیانتون و دوستان- سطح تدریس معلم های مدرسه و معلم های خصوصی- انگیزه و هدف شما از تحصیل-که دقیقا دنبال چی هستین علاقه پول کار ازدواج! موقعیت اجتماعی یا چی. چقدر این انگیزه قوی هست؟- میزان پشتکارتون ساعت های مطالعه روزانه)
با خودتون صادق باشین و خودتون رو گول نزنین.  کاملا واقعیت رو تحلیل کنین تا بتونین تصمیم درست بگیرین.
* هیچ معجزه ای سال کنکور اتفاق نمیفته. در اکثر موارد شما چندان تغییری نمیکنید. همون وضعیت خودتون رو ادامه میدین، موفقیت آسمانی در کار نیست، یه جهش ناگهانی، پیشرفت فوق العاده ی تحصیلی، افزایش ناگهانی ساعت های مطالعه، اینا معمولا در حد رویا میمونن و اتفاق نمیفتن، اگر شما قبلا دانش آموز زرنگ و درسخونی بودین همینطوری ادامه میدین ولی اگر نبودین خیلی کم پیش میاد که تغییر زیادی رخ بده.
*اطلاعات کافی کسب کنید، درباره رشته ها درباره رتبه مورد نیاز برای هر رشته درباره اینده ی رشته، محیط رشته توی دانشگاه. مطالعه کنید توی اینترنت سرچ کنید با مشاورهای کنکور حرف بزنید برین دانشکده رشته های که دوست دارین با دانشجوها حرف بزنین محیطش رو ببینین
* با توجه به موارد بالا، بر مبنای واقعیت و اطلاعات کافی و شناخت خودتون یک هدف واقع گرایانه انتخاب کنید. نه یه هدف فضایی چون در راه رسیدن بهش له میشین و بهش نمیرسین.
* پشت کنکور موندن در اکثر موارد یک فاجعه است. یک چالش بزرگ، خیلی فرسایشی، اکثرا پشت کنکور دچار بحران هی روحی میشن، افسردگی اضطراب.. و نتیجه بدتری میگیرن چون مدرسه هم نمیرن که با کسی در ارتباط باشن و اطلاعات درسیشون هم تازه نیست
* در هر شرایطی ارتباط با یه مشاور موفق! تاکید میکنم موفق! (کسی که رشته تاپ میخونه رتبه خیلی خوبی داشته و ضمنا جنس موافق خودتون باشه مثلا اگر دختر ١٨ ساله هستین با یه پسر نوزده ساله ی سال اول پزشکی مشورت نکنین که خیلیا فاز عاشقی برمیدارن اینده ی خودشون رو خراب میکنن)رو فراموش نکنین.

حالا چند تر نکته اضافه
اگر افسردگی اضطراب دارین روحیه خوبی ندارین به هر دلیلی حالتون خوب نیست برین پیش روانشناس. اگر خیلی شدیده برین روانپزشک.نگران هزینه هاش نباشین جدیدا توی طرح تحول سلامت همه اش با هزینه ی خیلی پایین و گاهی رایگان در دسترستونه. نذارین این روحیه داغون طولانی مدت توی شما بمونه. حتی اگر رشته خوبی قبول نشین ولی سالم بمونین خوبه ولی اگر شرایط روحی بدتون باقی بمونه تمام سال های بزرگسالیتون با بیماری های روحی روانی بدی میگذره و توی تصمیم گیری های آینده اتون اثر میگذاره.
چرخیدن توی اینترنت، رابطه های جنس مخالف عشق و عاشقی های نابجا گند میزنه به آینده اتون.

حالا چند تا تجربه شخصی:
من خودم همه این لحظه ها رو گذروندم. سابقه ی تحصیلی خیلی خوبی داشتم،امید به رشته ی خوبی داشتم، دلم پزشکی میخواست، پشت کنکور موندم، با فاصله ی کمی قبول نشدم، خیلی تجربه ی شکست سنگینی بود. پشت کنکور موندم، وحشتناک بود، روزای طولانی توی خونه، روحیه آدم رو داغون میکنه، نا امیدی، فقط درس خوندن برای یه سال دیگه، ارتباط با کسی نداشتن، بدترین تجربه ی همه عمرم بود.
با فشار و سختی زیادی قبول شدم رشته ای که میخواستم، وقتی وارد دانشگاه شدم فشار صد برابر شد، تبعیض ها، حجم زیاد درس، جو بد کلاس و تنش های بین هم کلاسی ها، سالای بعد سخت تر شدن درس ها و استرس های کاری و برخورد با بیماران ساعت های طولانی بدون استراحت.. به نظرم شاید ارزشش رو نداشت وقتی دوستای دیگه ام رشته های ریاضی خوندن الان سر کار رفتن و درامد دارن و ازدواج کردن من هنوز دانشجو ام و درامدی ندارم.
امیدوارم کمکتون کنه این حرفا. در حال جست و جوگری، مشورت، به دنبال اطلاعات خوب و کافی بودن، و تلاش رو فرامرش نکنین توی هر زمینه ای که هستین. موفق باشین.

برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
ادامه تحصیل (۴۸۰ مطلب مشابه) مطالب کاربران (۸۹۱ مطلب مشابه)