از دعاهای انحضرت است در استخاره
خداوندا
من از تو خیر میخواهم
چون به همه چیز دانایی
پس درود بر محمد و ال او فرست
و برای من خیر مقدر فرما
و کاری که باید اختیار کرد به ما الهام کن
و ان را وسیلتی قرار ده
که به حکم تو راضی باشیم
و به قضای تو گردن نهیم
پس زنگ شک را از دل ما بزدای
و ما را به یقین مخلصان نیرو ده
و داغ ناتوانی بر ما منه
که حکمت انچه را برای ما پسندیدی ندانیم
و مقدرات تو را سبک شماریم
و انچه تو پسندیده ای ناخوش داریم
و به چیزی مایل شویم که از حسن عاقبت دور است
و به ضد عافیت نزدیک
ان قضای محکم تو را که ناخوش ایند ما است محبوب ما گردان
و ان حکم را که دشوار می شماریم برای ما اسان کن
و ما را بر ان دار
که به هر چه مطابق مشیت تو بر سر ما اید ، گردن نهیم
چنانکه نخواهیم ،
زود تو دیر گردد و دیر تو زود اید
و خواسته تو را ناخوش نداریم
و مکروه تو را نپسندیم
و سرانجام کار ما بدان کشد که ستوده تر بوَد و نیکو فرجام تر
که تو نعمت بزرگ میبخشی
و عطای سترگ میدهی
و هر چه میخواهی به جای اوری
و بر هر چیز توانایی .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اندکی برای تامل
ادامه نامه حضرت علی علیه السلام به مالک
....
مبادا نسبت به ایشان چون جانور درنده بوده
و خوردنشان را غنیمت دانی
که انان دو دسته اند:
یا با تو برادر دینی اند
یا در افرینش مانند تو هستند
که از پیش گرفتار لغزش بوده
و سبب های بدکاری به انان رو اورده
عمدا یا سهوا ،دانسته یا ندانسته لغزشهایی کنند
(چون جز پیغمبر و امام که معصوم هستند کسی نیست
که از خطا و نادرستی ایمن باشد
اگر پیشامدی انها را عمدا و سهوا به بدکاری واداشت
نباید به ایشان بخشش روا نداشت
بلکه با گذشت خود انان را عفو کن
همان طور که دوست داری
خدا با بخشش و گذشتش تو را بیامرزد
زیرا تو بر ان ها برتری
و کسی که تو را به حکم رانی فرستاده از تو برتر است
و خداوند برتر است از کسی که این حکومت را به تو سپرده
و خواسته است کارشان را انجام دهی
و انان را سبب ازمایش تو قرار داده
و هرگونه با انها رفتار نمایی با تو معامله خواهد نمود
و مبادا خود را برای جنگ با خدا اماده سازی
و مخالفت دین نموده و به مردم ستم روا داری
که تو را توانایی خشم او نبوده
و از بخشش و مهربانی اش بی نیاز نیستی
و هر گز از بخشش و گذشت پشیمان
و به کیفر شاد مباش
به خشمی که میتوانی مرتکب نشوی شتاب منما
از روی سرکشی و بد دلی
مگو من مامورم
و به هر چه خواهم امر میکنم
،پس باید فرمان مرا بپذیبرند
و این روش
سبب فساد و خرابی دل
و ضعف و سستی دین
و تغییر و زوال نعمت ها گردد
و هر گاه سلطنت و حکومت برایت ،
عظمت و بزرگی یا کبر و خودپسندی پدید اورد
به بزرگی پادشاهی خداوند که فوق تو است
و به توانایی او نسبت به خود ،
به انچه از جانب خویش بر انها توانا نیستی بنگر
که این نگریستن ،
اندیشه نمودن در بزرگواری و غالب بودن خداوند بر هر چیز،
کبر و سرکشی تو را فرو مینشاند
و سرافرازی را از تو باز میدارد
و عقل و خردی که از تو دور گشته ، به سویت بر میگردد،
اندیشه در این کار سبب میشود
که به خود باز امده
و کبر و خودپسندی را از خود برانی .
ادامه دارد ...
- ۸۴۲ بازدید توسط ۶۰۳ نفر
- شنبه ۲ ارديبهشت ۹۶ - ۲۲:۳۰
