نمیخوام یک عمر ترس و عذاب وجدان داشته باشم برای مخفی کردن حقیقت

سلام

اگر کسی یک طرفه عاشق کسی بشه تو گذشته اش ( به خصوص نوجوونیش که تو سن حساسیه و تا از آشنایی، فرد مجازی و .. محبت میبینه، جذبش میشه) باز هم گذشته اش پاکه یا نیست؟

حتی اگه طرف مقابل خودش هم علاقه اون دختر رو فهمیده باشه ولی به اون دختر علاقمند نشه و آب پاکی رو همون اول بریزه رو دست دختره و بگه بهش فکر نمیکنه پس اونم بهش فکر نکنه و با این وجود رابطه اینترنتی رسمی و در محدوده عرف  که از قبل داشتن رو به همون شکل ادامه بدن تا یه مدت؟

وقتی سوالای آقایون رو میبینم اینجا که اونایی که پاکن تاکید دارن پاک بودن گذشته دختر خیلی مهمه براشون با خودم کلنجار میرم. با کسی نبودم تا به حال ولی اواخر نوجوونیم بچگی کردم و با یک نفر در حد  دوستی مجازی و البته تو محدوده عرف حرف میزدم که یک طرفه عاشقش بودم و صحبت هامون هم هیچ وقت خارج از عرف نبود اصلا ولی متاسفانه انقدر وابسته اش شده بودم که احساساتم خارج از کنترل شده بود.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۲۴۵ مطلب مشابه)

مادرم یه بار هم از داشتن من ابراز رضایت نکرده

سلام
من دختر 18 ساله ای هستم که به آخر خط رسیدم . میدونم این حرف درست نیست و زندگی ارزشمند هست اما بخاطر مشکلاتی که در ابتدای زندگیم شروع شد و ادامه داشت افسردگی شدید گرفتم .

پدر من مرد پرخاشگر و عصبانی و احساسی هست که در زندگی شخصی خودش مشکلات فراوانی داشت و مادرم زن جدی و قوی هست به همه کمک میکنه باز هم هر چقدر فکر میکنم شخصیت والدین من برای ازدواج با هم به هیچ وجه مشابه هم نیست .

من بسیار خوشبین و مهربان و خونگرم بودم با اینکه مشکلات فروان بود وضع مالی مناسب نبود من خیلی امیدوار بودم شاید هم احمق ؛ ما با مادر پدرم زندگی میکردیم خانواده پدری باعث تفرقه و دعوا میشدن و مادربزرگم هم بین مادر و پدرم رو بهم میزد ما قطع ارتباط با خانواده پدرم کردیم فقط اقوام درجه 1 پدرم، با بقیه ارتباط داشتیم نمی خوام طولانی صحبت کنم .

توی 13 سالگی فهمیدم که پدرم با خانم دیگه ای هست که من میشناختمش .کاملا چشم و گوش بسته بودم و فکر میکردم با وجود مشکلات و دعوا های روزانه پدر و مادر خوشبختم تا زمانه، خیانت پدر .من ترسیدم ما به شهر دیگری رفتیم و من شروع کردم به بیشتر شنیدن و فهمیدن و درک کردن اخرش کارم به این دیوونگی کشید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران و پسران (۱۹۸ مطلب مشابه)

در اداره وقتی باهام کار دارن، سراغم میان

با سلام، من یه دختر مجرد سی و پنج ساله هستم؛

یه مشکلی که سال هاست دارم مربوط به کارمه، بیشتر از ده سال سابقه کار دارم، معمولا سعی کردم همه تلاشم رو بذارم و تا اونجا که بتونم مایه گذاشتم واسه کارم. معمولا تا شب سر کارم بدون اینکه حتی ساعت ناهار برم. سعی کردم همیشه با بقیه مهربون و دوست باشم، چه قدیمی ترا و چه همکارای تازه وارد.

ولی هیچ وقت اون چیزی که میخوام نیستم، همیشه باید خودم رو ثابت کنم. و به اصطلاح سرم همیشه بی کلاهه. فقط وقتی باهام کار دارن، سراغم میان. همیشه تنها و ناراضیم.

رفتار صحیح کارمند حرفه ای رو بلد نیستم، رئیسم همیشه پیش خانومیه که از قدیم دوستش داشته و اختیار کل بخش رو داده دست اون. یه خانوم بیش از حد باسیاست، با رفتار گاهی اوقات وقیحانه ( البته از دید خانوما، نه روسا )، که همه از زبونش میترسن.

جایی برای اعتراض وجود نداره، رئیس هم، مشابه همین حالت رو داره، بعد ده سال هنوز هیچ ثبات و آرامشی سر کار احساس نمیکنم و هنوز مثل یه تازه وارد بیشتر وقتا با بغض میام خونه.

یه بار که به رئیسم گفتم که دیگه انگیزه ای واسه کار ندارم، چند ماه از کار معلقم کرد، اینم بگم که من و رئیسم از اول همکار هم بودیم، بهم بگید چطوری شرایط رو عوض کنم و احساس خوب داشته باشم . اینم بگم عوض کردن بخشم فایده نداره .

ممنون

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۵۳۹ مطلب مشابه)

خواستگارم میگه بعد از ازدواج هر چی من گفتم همونه !

با سلام و تشکر از شما

من یک دختر بالای بیست سال هستم .

یه پسری اومده خواستگاریم وقتی رفتیم با هم حرف بزنیم این آقا همون اول بعد یکی دو کلام حرف زدن بهم گفت بعد اینکه ازدواج کردیم هر چی من گفتم همونه یعنی حرف ، حرف منه .

من هم خیلی بهم بر خورد به نظر شما اون پسر راجع به من چی فکر کرده که یه همچین حرفی رو زده آیا منویه احمق فرض کرده یا خودشو .

به نظر شما اصلا فکر کردن به یه همچین آدمی یا حتی زندگی کردن باهاش ارزششو داره . از همه دخترها و پسرها می خوام نظراتشونو بگن

با تشکر از همه دوستان و آرزوی عاقبت به خیری برای همه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۲۴۵ مطلب مشابه) قبل از ازدواج لازم است بدانید (۲۸۰ مطلب مشابه)

چجوری با اینکه بیشتر اوقات خونه هستم، یه دوست پیدا کنم؟

سلام

پسری هستم 24 ساله و در دوران دانشگاه با اینکه از دو نفر از همکلاسیهام خوشم اومده بود، نه همزمان بلکه در دو زمان متفاوت، و احساس هم کرده بودم که اونا هم از من خوششون میاد ولی من چون خیلی خجالتی بودم و با هیچ دختری رابطه نداشتم و اهل دوست دختر داشتن نبودم نتونستم ابراز علاقه کنم و متاسفانه یکیشون با یکی دیگه دوست شد و یکیشون هم ازدواج کرد و بعد از مدتی طلاق گرفت.

الان احساس پشیمانی از اینکه میتونستم و این کار رو نکردم داره عذابم میده، الان هم خیلی احساس تنهایی میکنم و نمیدونم چیکار کنم.

الان هم بیکار هستم و بیشتر تو خونه هستم و حتی یک دوست ( پسر ) هم ندارم که بخوام باهاش برم بیرون و حرف بزنم و از این حس تنهایی در بیام.

به نظرتون چجوری با اینکه بیشتر اوقات خونه هستم، چون کار پیدا نمیشه، دوست پیدا کنم؟ در ضمن این رو هم بگم دوستای دوران دانشگاه فقط 2 نفرشون همشهری بود و اونا هم هر کدام به دلایلی امکان رابطه باهاشون نیست، ارشد میخونن تو شهر دیگه، خودم ارشد رو تموم کردم.
و دیگه اینکه چجوری اصلا با دختری که اهل زندگی باشه بخوام آشنا بشم و صحبت کنم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۵۳۹ مطلب مشابه)

شغلى مى خوام که "اشتباهم" به غیر از خودم به کسی ضرر نزنه

سلام

من ٢٧ سالمه. مهندس مکانیک از یکى از دانشگاه هاى دولتى تهران. رتبه سه رقمى کنکور. بعد از سربازیم دو سال هست بیکارم. دیگه به آخر خط رسیدم و امیدم داره ناامید میشه. مى خوام ببینم اگر دیگه رسیدم به جایى که قرار بود نگهبان یا نظافت چى بشم اون وقت احتمالا بخوام برم یک رشته تجربى بخونم و در این حالت کدوم رشته برام مناسبه؟

من یه سرى نقاط ضعف مهم دارم. از نظر iq خب واضحه که از متوسط جامعه بالاترم. درس خوندن برام کارى نداره. ریاضى ، فیزیک و ... از پس همه ى دروس پزشکى بر میام. ولى eq ام به شدت پایینه. روابط عمومى پایین، منزوى، درونگرا، گوشه گیر و توانایى جسمى کم در حد یک دختر شاید کمتر. استخوان بندى ریزى دارم و دست هام مثل دخترا کشیده و نازکه.
تحمل استرس رو اصلا ندارم. از خون مى ترسم . از مسئولیت قبول کردن مى ترسم. پس اگر چه خوندن "درس" هاى رشته هاى پزشکى و دندون پزشکى براى من کار خیلى سختى نیست اما تحمل اون شرایط کارى رو ندارم. حتى فکر اینکه جون یک آدم دست من باشه برام غیر قابل تحمله.

حالا از بین رشته هاى پیراپزشکى (درست نوشتم؟) کدوم مناسب منه که بازار کار خیلى خوبى داشته باشه. خیلى خوب که تقریبا مطمئن باشم بیکار نمى مونم. نمى خوام زیاد پول در بیارم، مى خوام 'امنیت شغلى" و "آرامش" داشته باشم ( آرامش، این دقیقا خواسته ى منه) و یک شغل معمولى با شان اجتماعى متوسط . بینایى سنجى ؟ رادیولوژى ؟ علوم آزمایشگاهى ؟ و ...
هوشبرى مناسب من نیست. تحمل اتاق عمل رو ندارم. فیزیوتراپى هم نمى دونم . اگر واقعا شغل خیلى حساسى باشه که با سلامتى یک آدم در ارتباط باشه اون هم نمى تونم. شغلى مى خوام که "اشتباه" من غیر از خودم به هیچکس ضرر نزنه.
یک زندگى کاملا محافظه کارانه،  عافیت طلبانه و حداقلى

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۴۸۹ مطلب مشابه)

چطور باید یه خانم رو متقاعد کنم که قصدم از آشنایی ازدواجه؟

با سلام

پسری هستم 28 ساله ،دانشجوی ارشد مهندسی عمران تو یکی از بهترین دانشگاه های دولتی تهران، فقط برای معرفی دارم میگم وگرنه قصد راه انداختن بحث در مورد دانشگاه و ... رو ندارم.
بین لیسانس و فوق لیسانسم وقفه افتاد و البته تو اون فاصله سربازیم رو گذروندم. یه مدت کار کردم ولی به خاطر یه سری مشکلات  الان پس اندازی ندارم و  با توجه به اینکه در حال حاضر بیکارم و فقط مشغول درسم حداقل تا چند ماه آینده هم منبع درامدی نخواهم داشت.
پس مشکل مالی و یه سری عوامل دیگه موجب  شده که فعلا فکر ازدواج رو از سرم بیرون کنم. آدم  مذهبی ای نیستم ولی اصول اخلاقی که بهش معتقدم باعث شده زندگی سالمی داشته باشم و کل احساس و عواطفم رو فقط برای کسی که قراره شریک و همراه زندگی آینده م باشه نگه دارم.
همونطور که عرض کردم پیش خودم گفته بودم فعلا فکر ازدواج رو نمیکنم یعنی پیگیر این موضوع نخواهم بود مگر اینکه مورد خاصی پیش بیاد. متاسفانه یا خوشبختانه احساس میکنم مورد خاصی برام پیش اومده، جدیدا خانمی رو تو دانشکده دیدم و خیلی از ایشون خوشم اومده و هر بار که میبینمش حس خاصی پیدا میکنم و فکر  و احساسم کاملا درگیر میشه.
حالا چند تا مسئله پیش رو دارم که از همتون مخصوصا خانم های محترم در موردشون راهنمایی میخوام ؛
مهمترینش اینه که  متاسفانه اون خانم یا هم قد منه یا حتی یه ذره از من بلندتره ( من قدم 1.70 و احساس میکنم اگه به هر دلیل دیگه ای هم نه بشنوم به این قضیه ربط خواهم داد و اعتماد بنفسم داغون خواهد شد و سر این قضیه خیلی تردید دارم که اصلا چیزی رو مطرح کنم یا نه) .
مسئله بعدی اینه با توجه به اینکه در حال حاضر موقعیت هیچ گونه اقدامی در مورد ازدواج رو ندارم چطور باید ایشون رو متقاعد کنم که هدفم یه آشنایی هدفمند و سالمه حتی اگه این آشنایی طولانی بشه؟ نکته ی دیگه ای که وجود داره اینه که من هنوز مطمئن نیستم ایشون دانشجوی سال دوم ارشد هستن یا دانشجوی دکتری ؟   ولی با این وجود میدونم که از من کوچیکترن.                          
با توجه به چیزایی که گفتم و اما و اگرهایی که وجود داره ،گاهی به خودم میگم کلا قضیه رو فراموش کنم که  با توجه به اینکه آدم احساسی ای هستم برام سخته!
از طرفی هم با توجه به اینکه چند سال پیش از خانمی خوشم میومد و زمانی که علاقه مو به ایشون ابراز کردم دیگه ایشون ازدواج کرده بودن و کلی حسرت خوردم که چرا زودتر نگفتم و به خودم قول دادم که اگه زمانی از کسی خوشم اومد حتما علاقه مو بروز بدم . حالا به نظر شما چیکار کنم؟  
از همین الان از کسانی که راهنماییم میکنن تشکر میکنم.    
GTR

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۴۴ مطلب مشابه)

سربازی نرفتن باعث چه مشکلاتی میشه ؟

با سلام
از وبلاگ خوبتون تشکر میکنم .

و اما سوال بنده :

دختری هستم 28 ساله و حدود 2 ماهه  عقد کرده ام.  فوق دیپلم دارم و نامزدم سوم راهنمایی دارد. نامزدم  به دلایل مشکلاتی که در گذشته داشته سربازی نرفته و برام اینکه چرا خدمت سربازی نرفته تعریف کرده. ضمنا ایشون بچه طلاق هم هستند و موقعی که 1 سالش بوده پدر و مادرش از همدیگه جدا میشن و وقتی بزرگ میشه ناپدری اش ایشونو قبول نمی کنه و از خونه به بیرون میندازه که باعث روی اوردن نامزدم به اعتیاد میشه. الان خدا رو شکر نامزدم 14 ساله اعتیاد نداره و پاکه و مرتب به جلسه های n.a می ره .  شغل نامزدم هم آزاده.

من از همون اول ملاک و اولویتم برای زندگی اخلاق و رفتار و شخصیت بوده و بعدش مدرک تحصیلی و ... که خوشبختانه ایشون خیلی خیلی شخصیت پخته ای دارد و بسیار محترم و خوش برخورده و اصلا بهش نمیاد که سوادش در سطح راهنمایی باشه. ایشون به خاطر کشیدن سختی و نداشتن حامی خیلی هم عاطفی و کمبود محبت داره که من براش واقعا کم نمیذارم. اطلاعات عمومی بالا و مطالعه هم داره.

سوالم اینه که سربازی نرفتن ایشون بجز مشکلاتی مثل انتقال ندادن سند، ندادن پاسپورت،  چه مشکل دیگه ای در پی خواهد داشت؟ یا احتمال بازگشت اعتیادش وجود داره هر چند خودش میگه هرگز و کسی توی این جمع اطلاع از جلسه های N.A داره ؟

اختلاف سوادمون بعدا دچار مشکل نمی کنه ما رو هر چند ایشون آرزوش بوده که با یک دختری مثل من ازدواج کنه. ضمنا ما همسایه هستیم و توی یک کوچه

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۵۳۹ مطلب مشابه)

چطوری شوهرم رو با خبر بارداریم غافلگیر کنم ؟!

سلام
من یه خانم 24 ساله هستم 3 ساله که ازدواج کردم ولی بخاطر علاقه شدید منو شوهرم به بچه خواستیم زودتر بچه دار شیم. شوهر عاشق بچه ست ولی جنسیت خدا رو شکر براش خیلی مهم نیست منم همینطور . دیروز رفتم ازمایش دادم فهمیدم باردارم.
شوهرمم خیلی ادمه احساساتیه دوس دارم سوپرایزش کنم یه جور دیگه بهش بگم باردارم که غافلگیر بشه. شما چه چیزی رو پیشنهاد میکنید ؟
چجوری بگم بهتره ؟ مثلا یسریا دیدم اسمس میدن که بابایی من دارم میام 9 ماه دیگه میام تو بغلتو از اون جور حرفا ...
دوس دارم غاااااااااااافلگیر بشه. اینم بگم که بارداریم ناخواسته بود. بخاطر همین شوهر نمیدونه

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
بارداری و زایمان (۱۱۵ مطلب مشابه)

بدون محتوا 794

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

آموزش شیطنت های جنسی برای متاهلین

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

روش پس گرفتن پول قرض داده شده از یک دوست

با سلام و عرض خسته نباشید خدمت همه دوستان

موضوعی که می خوام مطرح کنم متاسفانه مشکلی هستش که خیلیا مطمئنم باهاش روبرو شدن.

واقعیتش حدود سه سال پیش یکی از دوستای دانشگاهیم داشت ازدواج می کرد و وضع مالیش هم چندان خوب نبود و ازم تقاضای کمک کرد و من هم در حدود یه تومن بهش کمک کردم . ایشون قرار شد وام ازدواجشو گرفت ( که قرار بود سه ماه دیگه بدن ) پول منو پس بده. سه ماه گذشت و خبری نشد .

منم چون می دونستم دست و بالش خالیه بهش اصلا نگفتم . الان سه سال از اون ماجرا گذشته و از پول که خبری نشده هیچ حتی این اواخر بهش یه بار پیامم دادم که اگه داره پولمو پس بده ولی جواب پیام ام نداد.

موندم تو دو راهی که بهش زنگ بزنم یا نه. از یه طرف پیش خودم می گم شاید دستش خالیه روش نمیشه بگه ندارم، از طرف دیگه از این که یکی بخواد ازم سوء استفاده کنه هم اعصابم خورد می شه، حداقل انتظار دارم هر از چند گاهی یه پیام بده حالمو بپرسه . 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۵۳۹ مطلب مشابه)

میخوام یه آرایشگر خیلی حرفه ای بشم

سلام

چند سالیه حرفه ی آرایشگری بدجوری مغزمو درگیر خودش کرده . میخوام یه آرایشگر خیلی حرفه ای بشم ( فقط توی زمینه ی میکاپ).

میخوام خیلی خیلی حرفه ای بشم پتانسیلشم دارم. خیلی به ارایشگری علاقه دارم من اهوازی هستم و توی شهرم اندازه ی موهای سرم آموزشگاه هست اما نمیدونم کدوم بهترینه و کدوم رو انتخاب کنم به خصوص که قیمتا هم متفاوته و شنیدم که توی آموزشگاه ها چیز خاصی یاد نمیدن!

چند ماه دیوونه شدم و نمیدونم چیکار کنم! به نظر شما ( خانمایی که مثل من به میکاپ علاقه دارن یا خودتون میکاپ آرتستین ) برم آموزشگاه ثبت نام کنم یا برم پیش یه آرایشگر آموزشم بده ( آرایشگری که از ب بسم الله تا نونه پایانه آرایشگری رو یادم بده) ؟!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۴۸۹ مطلب مشابه)

راهنمایی در مورد ادامه تحصیل در روسیه

سلام
دخترم  _  یه ماهه که 20 ساله شدم . تجربه 3 تا کنکور دارم . دو بار ریاضی و یه بار تجربی . اصلا به ریاضی علاقه نداشتم به دلایلی ... رشته هاشم به دلم نمی نشست...

علاقه خودم به رشته انسانی و رشته هایی مثل دبیری تاریخ و جغرافیا و یا علوم سیاسی بود همچنین خوندن یه زبان خارجی مثل فرانسه ، روسی، ترکی استانبولی ( هر بار هم تو کنکور زبان رتبم در حدی بوده که این زبان ها رو اگه تهران نمیاوردم مشهد میتونستم بیارم )

اما بعد یه بحث با خونواده تصمیم بر این شد که کنکور تجربی بدم... دادم و نتیجه رضایت بخش نبود ... ناامید نشدم و دارم دوباره میخونم ... برای دل مادرم ... با خودم شرط کردم بعد رسیدن به اون چیزی که دلخواه اون هاست دنبال علاقه های خودمم حتما برم . اما ...

چند وقتیه مادرم مدام حرف فرستادن من به روسیه برای دندانپزشکی خوندن میزنه ... ازم جواب میخواد که تکلیفت مشخص کن میری یا نه ؟ و من هیچ اطلاعاتی ندارم، از این که آیا میتونم از پس زبونشون بر بیام ؟ از پس درس ها ... برخورد با روس ها و سایر خارجی ها... از پس زندگی تو غربت ، کسی هست تجربه ای داشته باشه ؟

زبان آموزیشون تو دوره پادفک اونقدر خوب هست که تا آخر مشکلی از این لحاظ نداشته باشم؟ درس ها و برخورد استاد ها چجوریه؟ اصلا برخورد روس ها چطوره با ما؟ من کمبود اعتماد بنفس هم دارم... احساس میکنم زشتم برم وسط اون بور های قد بلند 😐 ، نشم تنها محجبه شون😐 .

راستی اگه بخوام اقدام کنم چه جوانبی رو از لحاظ مالی بسنجم ؟ از کدوم موسسه یا فرد خاص بخوام که کارام انجام بده که کلاهبردار نباشه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ادامه تحصیل (۴۳۸ مطلب مشابه)

توی مجردی تصورم از مرد چیز دیگه ای بود

سلام

یه سوال دارم که لطفا فقط و فقط متاهل ها جواب بدن چون نمیخوام جواب ها تخیلی و فانتزی باشه .

ده ساله که ازدواج کردم ، هر ادمی شامل خصوصیات بد و خوبه چه ظاهری چه اخلاقی و منم مستثنی نیستم . این رو هم بگم ده سال از همسرم کوچکترم . توی این سالها خییییییییلی کم پیش اومده همسرم بابت چیزی ازم تعریف کنه ، از اندام یا ظاهر لباس یا هر چیز دیگه ای .

در عوض بابت کوچکترین و بی ارزش ترین کار که حتی من درش دخیل نیستم سرزنشم میکنه . این رفتار توی رابطه جنسی خیلی بیشتر نمود داره . توی کل رابطه من هر کاری کنم یه کلمه حرف نمیزنه ،ابراز خوشنودی نمیکنه حتی با حالت چهره اش . در صورتی که من شخصا گرم هستم و از کاری دریغ نمیکنم براش . اونقدر که من مشتاقم ایشون اصلا هیجان نداره ، این سردی و سکوتش باعث شده دائم فکر کنم که اصلا علاقه ای بهم نداره .

توی مجردی تصورم از مرد چیز دیگه ای بود ،الان بیشتر به همخونه شبیه ایم تا زن و شوهر . میدونم یه طرف قضیه من و رفتارم هست .خودم موندم عیب کارم کجاست  ؟ یعنی توی این همه سال توی همه بدی و زشتی من یه نکته مثبت نبوده که قابل تعریف باشه ؟

ممنون