خانواده برتر

گذشت زمان و بیخیالی

انسان مومن به نا امیدی نمی رسد چون خدا را دارد منتهی باید تلاش هم داشته باشد تا خداوند هم کمکش کند...

سلام.زنماز شب و قرآن ته دل آدمو آروم میکنه.ههمیشه به چیزای خوب فکر کن خوب اتفاق میفته.ممنم خیلی مشکلات دارم هنوزم ادامه داره تموم نشده.ولی همیشه امید دارم.اخدا میدونه که ان قدر من امیدوارم.همیشه صداش میزن.اای همه مشکل سر راهم قرار میده تا صبر و شکیباییمو  آزمایش کنه.وایمانتو قوی کن کهبهبه زودی مشکلاتم حل میشه.ردر پناه خدا

سلام دوست عزیز

خلاصه ی تجربیات و دانش من در این زمینه اینه که انسان اگر با بزرگان نشست و برخاست داشته باشه راه براش هموار میشه و به سمت روشنایی هدایت میشه. روشنایی همون آگاهی و فکر سالم هست که به دنبال خودش آرامش و لذت عمیق و همیشگی رو به دنبال داره.

شما باید ببینید تغذیه ی فکری و روحی شما چطوره؟ در طول روز گوشتون چه مطالبی رو می شنوه و چشمتون چه چیز هایی رو می بینه؟

اینکه ناامیدی بهتون غلبه می کنه قطعا ارتباط مستقیم با آگاهی شما داره. خب، این آگاهی رو باید از کجا بدست بیارید؟ حتما من و شما ضعف در آگاهی داریم که محیط و انسان های پیرامون ما توان انتقال این آگاهی رو به اندازه ی کافی ندارند، وگرنه دچار این حالت نمی شدیم...

من با گوش دادن به فایل های صوتی تفسیر اشعار مولانا و فایل های مربوط به اساتید موفقیت به معنای واقعی حالم خوب میشه؛ چون این انسان ها به یک آگاهی هایی رسیده ند که برای افراد معمولی مثل من و شما بسیار لازمه و بدون اون آگاهی ها قطعا احساس پوچی و نا امیدی گریبانمون رو خواهد گرفت...

شاید بعضی اتفاق ها و تغییر ها در زندگی به طور موقت حال انسان رو خوب کنه، اما اگر به اون درجه از آگاهی و معرفت لازم برسیم قطعا حال خوبمون همیشگی خواهد بود.. :-)

داستان زندگی غالب آدما همینه دیگه باید صبر کنی مشکلات فعلی برن و مشکلات جدید بیان:))))

قوی باش

تحمل کن

سلام

من قبلا هیچ راهی نداشتم واسه مواجهه با مشکلات ولی یه زمانی چند تا کتاب یکی بهم داد بعد موقع خوندنشون کم کم دیدم اصلا دیگه انگار تو این زندگی نیستم

از اون به بعد هم همینطوری شد ینی کتاب میخونم وارد دنیای ادم اون کتاب میشم و واقعیت یادم میره

این که اون لحظه مشکلاتو از یادت میبره یه چیزه ولی کلا بعد یه مدت دیدم به زندگی هم عوض شد 

دیگه چیزایی که قبلا خیلی اذیتم میکرد اونقدر روم تأثیر نداشت

خیلی اصلا تغییرم داد

یه سری چیزا تو زندگی هست کاریش نمیشه کرد و خدا هم لابد گذاشته تو زندگیمون که ساخته بشیم ولی باید یه طوری دیدتو عوض کنی که بگذرونی دیگه چون همه چی حل شدنی نیست

الان پیش خودتون میگین کتاب چیه بابا وسط فکر و مشکلات یا ایتا افه ای بیش نیست ولی واقعا تو روزای سخت به من خیلی کمک کرد و شخصیتم زیر و رو شد

دیگه اینم راه حل من بود  :)))

من به مادرم و عشقم فکر میکنم و میگم به خاطر اونها هم که شده دوباره بلند میشم

مشکلات از بین نمی روند بلکه از نوعی به نوع دیگر تبدیل می شوند. منم نا امیدبودم ولی چون آینده ای رو برای خودم متصور نبودم یعنی نشونه ای برای تغییر این وضعیت اسفناک نمیبینم صورت مسئله رو پاک کردم و زدم به در بیخیالی .... جامعه ای که هیچ کی سر جای خودش نیست ، هیچ چیز جای خودش نیست ، گرسنگی ، اختلاس ، دزدی ، تحقیر ، زور ، فحشا و ... است هیچ نشونه امیدی رو درش نمیتونم متصور شم. 

#یاعلی

#پیازچه_پیازی

درست میشه 

درستم نشد،تموم که میشه

به همین راحتی

تمرینات شکر گذاریو شروع کن

بعد یه مدت وارد حال جدید و خوبی میشی

در مورد نعمت هایی که داری 

شکر گذاری کن حتی چیزایه که به چشمت نمیاد

مثلا همین نفسی که راحت میکشیو به چشمت نمیاد

غذایی که میخوری ،نعمت راه رفتن ،خانواده داشتن و خیلی چیزایه دیگه

اگه شکر کنی اولین موردی که متوجه میشی اینه که تعجب میکنی چرا یه دفعه حالت بهتر شد (امتحان کن خودت میگیری چی میگم)

در ضمن شکر اون نعمت باعث تداومش تو زندگیت میشه تازه باعث میشه از همون نعمت بیشتر بهت بدن

در مورد خواسته هاتم

قبل بدست اوردنشون شکر بگو

مثلا بگو خداروشکر فلان چیزو خریدم یا فلان مورد انجام شد

ولی با ذهن رها اینارو بگو

مثلا با نگرانی نگو با حس خوب بگو

یه چند بار که بگی بعدم رها کنی موضوعو بعد چند ماه میبینی

یه سری اتفاقاتی دست به دست هم داده تو به اون خواستت رسیدی

همه مواردی که من گفتم میتونی امتحان کنی

چون بعضیا میگن فایده نداره

ولی من یکی که اثرشو دیدم

اتفاقا چون چند وقتیه این تمریناتو کنار گذاشتم

دوباره حس ناامیدی برگشته

باید دوباره شروع کنم

من هیچ کس دوست ندارم یعنی اینکه یه وقتی که دلم می گیره قشنگ درکت می کنم نه زمین  و نه آسمون  نه مادرم نه پدرم  نه خانواده  نه بیرون نه تفریح  نه وسایل مورد علاقه ام با این همه خوبی که درحقم کردن گاهی وقتا واقعااا هیچ کسسس نمیشه دوست  داشت دوست دارم حرف بزنم اما زبونم نمی چرخه ساکت و ساکت تو یه گوشه میشنم  خانواده ام هرچی ازم سئوالکنن فقط نگاهشون می کنم  کاملاا میفهمتت اما یه چیزی بگم من دقیقا از همه چی یه وقت دست میکشم میشنم  و حتی اراده یه کار کوچک ندارم  کاملا بی هیچ انگیزه ای میشم دا اون لحطه چشم هیچ کس ندارم همه چی پیشم بی معنی   همه چی تموم میشه حالم از دل گرفته ها بهم می خوره همه چی پیشم مسخره میشه  مادیات که هیچ لذتی برام ندارن

هیچ کس نخوام   احساس اسیر بودن تو قفسه سینه خودم میکنم   

این زمانی برای یه دختر پیش میاد که دوره قبل از عادتی و عادتی هست یا اختلال هورمونی   پیگیرش باش  اگر هرکدوم این مورد  نباشه بددون عادتت های بدتت باید کنار بذاری   که باعث شکستت شدن و گرفتن روحیه ات  که بهت فشارروحی وارد می کنن    باید برن کنار و برای تو سوکو پرتاب و پیشرفت بشن باید مقاوت کنی  هرکسی نسبت به توانی هاش امتحان میشه  شاید امتحان توهم این باشه   بلندشو  

خواستم بهت بگم  یه خانمی هورمون بالا بره داخل خونش همین عوارضش  

و همین حالت ها به ادم دست میده تا میزان این هورمون به رنج نرمال  برسه   دوباره افکار مثبت میشه من خودم طول کشید تا متوجه شدم از کجا اب میخوره 

راحلش فقط صبر واقعا داشتن صبر وتصمیم عجولانه نگرفتن مهم ترین کار  و فکر به ارزوات تو اون لحطه نکن و برنامه هات نچین ه و صبر کن و  بذار چند ساعتی بگذره و یا بخواب مطمئن باش حالت خوب میشهه

بذار فاصله بیاافته   بین فکرات و حالت   تابهتر بشی 

بعد بلندشو  باخداحسابی حرف بزن

حالت بهتر میشه

 فقط صبر و توکل وگذرزمان

قهرمان خودتت باش

برام اتفاق افتاد ، حس می‌کردم به تنها دست‌آویز که طنابی از سوی خداست ، دست انداختم و محکم گرفتم ، ولی انگار دستامو با شلاق تیغ دار میزدن تا از خدا هم ناامید بشم... آره منم میدونستن همه قدرت ها بدون خدا هیچن و به خدا میگفتم این کارو با من نکن ، اینجوری مجبورم نکن طنابو رها کنم ، اینجوری تنهام نذار... دعام مستجاب شد. هنوز خیلی معماها برام هست اما چیزی که مشخصه ، نماز و کارایی که خدا گفته ، نجات دهنده هستن . خداروشکر اون لحظاتی که خدا رو ترجیح دادم ، به دردم خورد . خدایا آخرت هم دست مارو بگیر . 

شاید اگه کسی خصوصی بپرسه بیشتر بگم . 

هرکی پاسخی داشت و من نبودم ، میتونه به لینک کنار نامم خبر بده ، علامت زنجیر /وبلاگم/تماس با من

قران فقط ارومم میکن.خصوصا سوره یوسف فایل های صوتیشو دان کن از عبدالبلسط

سلام...

نمیدونم مشکلتون از چه نوعیه بیماری،اقتصادی،خانوادگی یا چی..؟

ولی  چیزی که واقعا خودم چند سال تجربه ش کردم و الان هم ادامه داره ، اینه که برای رفع مشکلم خیلی اوقات ناچار بودم به صبر کردن..خیلی اوقات ناامید شدم و همممه ی غصه ی عالم میومد تو دلم ..همچین اوقاتی همش گریه و بی حوصلگی و بی انگیزگی و...

اما به دور از شعار و چیزی که با تمام وجود بهش رسیدم ، اینه که اگه تو هر حالتی خدا رو بابت همه ی نعمتهایی که بهم داده شکر کنم و ازش بخوام هرچی که خیره پیش بیاد ، واقعا خیر رو نصیبم میکنه حتی اگه زمان ببره تا اتفاق بیفته...

الان بعداز دو سه سال دارم میفهمم یه چیزی که بشدت شده بود مایه ی ناراحتیم ، چقدررر خوب شد که اونجوری که من میخواستم پیش نرفت...

الان هم یسری مشکلات هست که دست من نیستن و من تو به وجود اومدنش یا تو برطرف شدنش نقشی ندارم و حل شدنشون فقط صبر و گذر زمان میخواد....گاهی اوقات خیلییی خسته میشم

ولی باز میگم خدای من ازت ممنونم بابت همه چیز..دست خودت سپردم..بخواه که هر چی خیره پیش بیاد..

و مطمئنم حتی اگه حل نشه یا اونطور که من میخوام پیش نره، درهر حال بهترین حالت ممکن اتفاق افتاده...

یه چیزی هم که خیلی بهم کمک کرد برای خالی شدن دلم ،وبلاگ نویسی بود...یعنی واقعا بعداز هربار نوشتن احساس سبکی داشتم : )

از اثرات مثبتش این بود که حس میکنم خالی شدم و دیگه مثل قبل ، رغبت چندانی به نوشتن غمهام ندارم...الان چندماهی میشه که دیگه اونقدر بهشون فکرنمیکنم ...

همیشه سعی کن راکد نباشی‌‌...اگه یه جایی از زندگیت مشکلی هست ، زیاد زوم نکن روش..میتونی دو سه روز ، یه هفته یا...ناراحت و تو خودت باشی اما بعدش دیگه بذارش تو یه صندوق یه گوشه دلت و درشو قفل کن..دیگه سعی کن از جهات دیگه زندگیتو رشد بدی اونوقت قطعا نتیجه های قشنگ و حس خوبی نصیبت میشه

درکل  زندگی هیچ آدمی بی مشکل نیست...همه یجورایی درگیرن..

و اینکه نحوه ی مواجهه با مشکلات خیلی مهمتراز خودِ مشکلاته...    : )

انشاءالله بهترینها پیش بیاد

موفق باشید🌻

من وقتی اوضاعم خیلی بد میشه ، میرم یه گوشه ی خلوت میشینم مثل به رفیق صمیمی با خدا حرف میزنم ...

تاثیرش از دعا و نماز و ... برای من خیلی بیشتر بوده ...

-نمازاتو اول وقت بخون بخصوص نماز صبح

- نماز شب. اونم در تاریکی که بین خودت و خدای خودت باشه( میتونی یه ساعت قبل نماز صبح بیدار شی بخونی)

-قرآن زیاد خوندن یا گوش دادن

#اینا برا آرامش معجزه هستن

ما بنده ها بدون اینکه علمی درباره خودمون یا پیرامونمون داشته باشیم سریع همه چیز رو بخدا ربط میدیم.

بیشتر اوقات خودمون باعث میشیم مشکلات سراغمون بیان اول باید درون خودمون بگردیم(کسی که علم کلام خونده متوجه هست نمیتونه همه چیز رو بگه خدا، درسته خدا خالق ما هست ولی جدای از امتحان و غیره، چیزای هست که خدا در دست خود انسان و محیط اطرافش قرار داده، پس نمیشه هر جیزی پیش اومد بگیم عاملش خدا بوده)

در کنار مشکلات به یاد ائمه اطهارمون و پیامبران و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بیفت که مشکلات ما در برابر مشکلات اونا چیزی نیست اینجور کمی آرومتر میشید

راهش صبر و تحمل و امید به آینده بهتر و صد البته دعا و مناجات با خدا که به انسان ارامش میده و باعث میشه بیخیال مشکلات بشی . چون خدا از مشکلات بزرگتره 

در ادامه در تایید حرفای دوستان 

چیزایی که بهت آرامش میده رو برو سمتش و باهاشون باش و از فکر و خیالات دوری کن . مثل خدا و نماز و قرآن و موسیقی و رابطه با دوستان، کتاب خوندن، غذا درست کردن یا تفریح و ... 

البته گاهی تنهایی هم خودش به انسان آرامش میده 

سلام 

نماز شب 

قرآن 

توسل به ائمه (ع) 

اینا آرومم میکنه و کمک تا حل مشکل. 

سلام

مهم اینه که بدونی خدا با بنده هاش سر لج نداره،خدا انقدری مثه من بنده کاراش بی حکمت و حساب و کتاب نیست که بیاد بی دلیل چاه بکنه واسه ما.

اگه اشتباهی کردیم که باید تاوانشو بدیم و ادب بشیم تا دیگه سمتش نریم چون اون به ما گفته بود که نکنید.

اگه دست ما نبوده باید بدونیم که خدا کار بیهوده نمیکنه،همون نقص همون عیب همون کاستی اتفاقا جای رشد ماست.

بعضی از امور دست ما نیست قبول ولی اونایی که دست ما بوده رو تا چه حد خوب انجام دادیم که نتیجه این شده؟

خدا بد ما رو نمیخواد باید اگه به هر دلیل مقصر هستیم بپذیریم و بازم از اون بخوایم که دستمونو بگیره اگه نه هم بازم به خودش توکل کنیم و غصه نخوریم و منتظر گشایشی از طرف خودش باشیم البته اگه تمام سعیمونو کردیم اونم به بهترین وجه و نشد!

میرم حموم زیر دوش کلی گریه میکنم وقتی گریه ام تموم شد فکرم باز میشه😃 با خودم حرف میزنم و سعی میکنم یه تصمیم درست بگیرم.میام بیرون کرم و ژل و این چیزا رو که زدم یه لباس خوشگل میپوشم و آرایش میکنم و موهامو یه شینیون که خودم بتونم تنهای انجامش بدم میکنم(شاید اینا برات مسخره باشه اما رسیدگی به تیپ و پوست و بدنم حالمو خیلی خوب میکنه) بعدم میشینم با خدا خیلی صمیمانه حرف میزنم.بعدش تصمیمی که گرفتم رو عملی میکنم.بعدشم که اگه درس بخونم نور علی نور میشه و حالم عالی میشه😎
کلا اگه حالت بد شد به کسی نگو اینجوری غصه ات زودتر برطرف میشه.نگو برم با دوستم درد و دل کنم بهترین دوست بنظرم تو این موارد خداست.البته بعد ازدواج اگه همسر آدم رفیقشم باشه واسه این مواقع آب رو آتیش میتونه باشه.خدا وقتی گره انداخت تو کارت بدون دلش میخواد بری پیشش و دلش برات تنگ شده ...🙂

سلام

مشکلات همیشه وهمه جاهست

اماخداهم هست..مشکلاتی که اگه تحمل کنی قوی وقویترت میکنن..

شمازمانی بازی رومیبازی که ناامیدبشی..که ناامیدی بزرگترین گناهه

جایی که دیگه کاری ازدستت نمیادبسپارش بخدا..به شکلی که به نعفت باشه گرچه شمانفهمی حکمتش رو،حلشون میشه

باخدات رفیق باش ودردودل کن..بهترین شکلش هم نمازه..سبک میشی واسوده خاطر

یاعلی

سلام

فقط باگریه و زیارت عاشورا و حدیث کسا و حرف زدن با خدا 

آروم میشم

التماس دعای فرج🙏❇

درود

دو سه تا اتفاق توو زندگیم افتاد که برام خیلی دردناک بود. هربار بیشتر از قبل آزارم داد و من رو به سمت و سویی برد که خیلی روحیاتم رو تغییر داد. با گذر زمان آرومتر شدم ولی هرگز بهتر نشدم !!! هرگز مثل همیشه نشدم. هرگز اون آدم سابق نشدم. همون آدمی که گاهی وقتا خیلی دلم براش تنگ میشه. اون آدم سابق رو بیشتر دوست داشتم ولی همیشه زندگی اونطوری که ما میخوایم پیش نمیره ولی بعضی وقتا، دیگه خیلی از تصوراتمون فاصله میگیره. ما محکوم به زندگی هستیم تا شاهد مرگ آرزوهامون باشیم. واقعیتها با حقیقتها خیلی تفاوت داره و این آزار دهنده است. 

فقط میدونم وقتی خیلی ناراحت میشم ترجیح میدم تنها باشم و موسیقی بی کلام و ملایم گوش کنم.

زمان همه ما رو نجات میده یا شاید هم تغییر میده ولی در هر صورت، چیزی که در انتظار ماست لزوما خوشایند نیست و خیلی وقتها، چاره ای جز تحمل نداریم. سعی میکنیم بایستیم و بجنگیم ولی بعد از جنگ، هرگز اون انسان سابق نخواهیم بود. متاسفانه هرگز!!!. به قول یکی از دوستان فقیدم، با عشق همه چیز فراموش میشه ولی با زمان، عشق !!!!  خدایش بیامرزد. دلمون واسه اون روزای خوب تنگ شده ولی میدونم که دیگه برنمی گرده !!! برنمی گرده و اگه یه روز برگرده، میدونم که من دیگه نیستم. ما دیگه نیستیم و کسی هم نمیدونه که بودیم. روزگار بر ما میگذرد اما، میخراشد و میگذرد !!!!

دردآوره ولی باید پذیرفت چون یک مرد باید با واقعیتهای زندگیش کنار بیاد. معمولا در چنین شرایطی حرف نمیزنم و فقط به آسمون نگاه میکنم. به بلندای اون تا محو عظمت و شکوه این سقف بلند بشم. همیشه به خودم میگم یعنی آخر این جهان کجاست؟؟ اونجا چه شکلیه؟؟ کی اونجاست؟؟ چیکار میکنند؟؟ آیا کسی در این جهان هست؟؟؟ آیا صدای ما را میشنود؟؟ شکوهی از دنیای ریاضیات در نجوم و .... اما آخرش باز هم تلخه !!! خلاصه چاره ای نیست. یه روز هم میاد که ما نیستیم و البته انگار که از اولش هم نبودیم و نیازمندیم فراموشی هستیم تا ادامه بدیم.. پس، فقط زمان میتونه التیام بخش باشه. فقط زمان !!!! 

باشد که از نیکان باشیم و همچون پاکان بیاندیشیم.

پاکان (PakkanKing)

حرم امام رضا میرم با اقا درد دل میکنم مشکلم رفع میشه 

سلام

"اما وقتی میدونیم خدا خودش این همه مشکل سر راهمون قرار داده" .

فکر میکنم اگر در رهایی از ناامیدی موفق نیستید, علتش این تفکر هست.

سلام به دوستان گرامی سپاس از محبتتون🌷🌷 مشکل من لحظه ای و زودگذر نیست بلکه نقص عضوی در اندام است ه متآسفانه باید با ان سر کنم.

به خانم دانشجو بنده خدا میدون که مادرزادی نقص داشتن برای یه دختر ۲۵ساله تقصیر خداست یا بنده

نمیدونم....ولی حالت خیلی بدیه، انگار اینقدر بهم فشار میاد که مغزم بعد از مدت  به صورت اتوماتیک همه چیزو رها میکنم و میزنم به بیخیالی

ولی بعد از یه مدت بازم برمیگرده، تا مشکلی که باهاش دست به گریبونی هست، این حال لعنتیه رفت و برگشتی م هست....خدا به همه کسایی که این حالو دارن کمک کنه

به pakkan king

چه خوب توصیف کردید، واقعا همینه، من خودم یه موقعه هایی به خودم امید میدادم آینده طور دیگه ای خواهد بود، اما چندین ساله گذشته و همه چیز حتی بدتر از قبل برام شده....واقعیت اینه زمان داره بیرحمانه میگذره، و ماهم بدون هیچ تغییر وضعیتی حداقل تغییر بسمت بهترشدن، مجبوریم به تحمل

تحمل کردن، قطعا سخت ترین کار دنیاست، انگار همه چیز تو جنب و جوش و تغییره، اما زندگی من یجایی گیر کرده، و هیچ جریان طبیعی تو زندگی اطرافم کاری به حال من نداره، زمان میگذره، و وقتی میبینی تو همینطور سر جای سابقتی، خیلی گذرش دردناک میشه....مضافا اینکه کسی آدمو درک نمیکنه که حداقل بشه با حرف زدن با یکی به دردات التیام بدی.

سلام 

به سوال کننده 

اینکه منو خانم دانشجو خطاب کردین یعنی مدتی هست که اینجا میاین و آشنایی دارید.

ببین عزیزم این نقص عضوی که میگی رو من نمیدونم چیه ولی فرض می کنیم در بدترین حالت قرار داریم.

خب من از شما این سوال رو میپرسن که آیا شما نمونه موفق و شاد یک شخصی که نقص عضو داره رو ندیدین؟

چندنفر رو تو همین ایران باید مثال بزنم،چندنفر که دایره دیدشون محدود به چهارتا استخوان و گوشت نبوده و فهمیدن هرچی هست از ذهن ما آدم ها شروع میشه از قلب ما.

شما به من بگو با این نقص نمی تونی به علاقه هات دست پیدا کنی؟

یا چون این نقص هست خودت رو ضعیف تر از بقیه میدونی؟

همینجا تو همین وبلاگ یه پسری بود که دیستروفی داشت،باور کن اگه خودش میخواست از طریق همین وبلاگ میتونست تغییرات بهتری رو در زندگیش ایجاد کنه،چندنفر اومدن و گفتن واسه کار بهت کمک میکنیم.

خواهرم عزیزم دلسوزتر از خدای بالای سرمون هیچ کس نیست.

هر کدوممون مشکلات خاص خودمونو داریم،خدا میدونه که ظرفیت ماها چقدره،ممکنه درد های منو به شما بده شما نتونی ممکنه دردهای شمارو به من بده من نتونم،باور کن اگه خدا تورو همینطوری خلق کرده پس قابلیت هایی رو هم استعدادهایی رو هم متناسب با همین خلقت به تو داده.

همه چیز از ذهنت شروع میشه نه از جسمت،ما هر طور باشیم بقیه همواره حرفایی رو برای طعنه زدن به ما دارن قوی باش و خودت شروع کن.

اگه به خدا اعتماد کنی خودش ذهنت رو باز میکنه خودش چیزایی رو توی ذهنت می ندازه که خیلی بهت کمک میکنه.

اول آروم باش و فک کن تویی و این دنیا،اومدی چند صباحی رو طی کنی و مثه همه از این دنیا بریم،خب بجای مقایسه و حرص و جوش خوردن به این فکر کن که باید بتونی خودتو با همین شرایط بالا بکشی.

منم شرایط خودمو دارم،باور کن ماه ها فکر کردم و بالاخره تصمیم گرفتم شروع کنم،الان حالم بهتره.

شما میتونی حضور شما حضور ما توی این زمان اتفاقی نیست، خدا منو نبخشه اگه حرفام از روی ترحم بوده باشع،اگه بدون ایمان قلبی بوده باشع،باور کن خدا ،به فکر هممونه،

موفق باشی

آیه سه سوره طلاق رو بخونید

سلام 

آقای نجفی بنده یه کامنت گذاشتم چرا تایید نشد؟

سلام

مشکل از اونجایی شروع میشه که ما بدون اینکه اندازه سرسوزنی خودمونی بشناسیم،میخوایم در مقام درک اصفات الهی بر بیایم.

وقتی خودمونو شناختیم شکست ها و پیروزی ها معنای دیگری پیدا میکنه .چیزی نمیتونه غمگینتون کنه و یا حتی خوش حال.اون موقعس که به نگرانی ها و دغدغه های فکری قبلی خودت لبخند میزنی.

بعضی اوقات دلم میخواد استعفامو بنویسم و بگم خدایا تشکر هرچی جمع کردم کافیه میخوام برم..

گریه میکنم

گریه گریه

انقد که خالی میشم

بعد با خودم میگم ببین فاطمه زندگی همینه راهی جز تلاش کردن نداری

باز باید بعد طلوع افتاب تلاش کنی..

این زندگی تویه

این محدودیت های تویه

این اشتباه تویه

بپذیرشون و تلاش کن..

و دوباره برنامه می ریزم و تلاش میکنم

واقعیتش من تو بدترین شرایط زندگیم بیشتر از یک هفته نتونستم ناامید بمونم 

بلد نیستم اونحوووری ناامیدی رو

لحظه ای

ساعتیه

دیک برمیگردم..

مغزم جوری تنظیم شده که هر روز تلاش کنم

هر روز توکل کنم

حالا بالا و پایین دارع

ولی هستش