مناجات قشنگ من با خدا

مناجات قشنگ من با خدا، خبر از ایجاد یک تغییر می‌خوام بهتون بدم. الان که این مطلب رو ارسال میکنم در حرم نشستم، من همیشه آدم معتقد و قوی ای بودم و از یاد خدا قافل نمی‌شدم. اما چند ماه شد که بعد از یک سری شکست های کاری از نماز و حرم و ... غافل شدم. الان که اینجا هستم اشک از چشمام جاری شده، چه آرامشی دارم وقتی که کنار ضریح نشستم واقعا چه آرامشی...

آخه یه مدت بود که نیومده بودم، من آدم مذهبی ای نیستم ولی نماز و رزوه و حلال و حرام رو رعایت میکردم با جنس مخالف رابطه نداشتم و یه پسر سی ساله مجردم.

ولی در چند ماه قبل دلم گرفته بود و به خاطر تنهایی اشتباه کردم که رفتم به خیلی ها رو زدم، به خاطر کار به خاطر همه چی، و الان که اینجا هستم میفهمم که اشتباه کردم در این مدت آرامش نداشتم فقط در حال دویدن بودم.

چه دخترهایی که حتی شخصیتم رو پایین آوردم به خاطرشون که مثلا بهشون ابراز علاقه کنم به قصد ازدواج، ولی اون ها دنبال دوستی بودن و من هم چون پسر ساده و دل نازکی بودم خیلی دلم هی می‌شکست. به هر حال من نتونستم بلاخره دختری پیدا کنم ولی کلا فهمیدم ... !

من چون شرایط زیاد عالی ای ندارم و مشکلات اقتصادی هم که هست و شرایط خانوادگی خوبی هم ندارم گفتم که شاید بشه که کسی عاشقم بشه و این طوری بتونم شرایط رو شاید آسون تر کنم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۱۶۲ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۵ مطلب مشابه) مسائل پسران دهه شصتی (۳۳ مطلب مشابه)

تمام عمرم رو دویدم تا به پول و شغل مناسب برسم، اما نشد ...

سلام 

من یک پسر 30 ساله هستم که نمیدونم باید چیکار بکنم، من نه پول دارم و نه ظاهر خیلی خوشگل، من ظاهرم معمولیه، اندامم خوب و قشنگه، بد تیپ نیستم ولی پول ندارم، تمام عمرم رو دویدم تا به پول و شغل مناسب برسم، اما نشد که نشد، دانشگاه هم رفتم، الان برای ازدواج هم به هر دختری گفتم من رو قبول نکرد.

من میگم پسرانی مثل من انگار باید تا ابد مجرد بمونن، اون قدر بدشانسم که نه ظاهر خیلی خوشگلی دارم که کسی عاشقم بشه، و پولم رو نادیده بگیره، و نه پول دارم که ظاهرم رو نادیده بگیرن!!!

خانواده چندان درستی هم ندارم، همه سالم هستن و معتاد و ... نیستن، ولی خانواده مون طلاق توش بوده و الان مشکلی نداره، ولی به هر حال خانواده ای هستیم که زیاد عشقی نسبت به هم نداریم و هر کی حرص خودش رو میزنه، ولی خب نه اینکه موقع ازدواج بخوایم با هم نباشیم و دعوایی هم نداریم، ولی به دلیل همین که مادر ندارم و عشقی هم بین اعضای خانواده نیست، نمیتونم از اون ها هم کمک بگیرم که بخوان دختری برام پیدا کنن یا در این زمینه به من کمک کنن.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۳۶ مطلب مشابه) مسائل پسران دهه شصتی (۳۳ مطلب مشابه)

جدیدا دیدگاه های من برای ازدواج تغییر کرده

پسری هستم ۳۲ ساله، هر چقدر سنم بالاتر میره انتظاراتم از همسر آینده کمتر میشه، از اول هم مادیات دختر مهم نبود هرگز، جهیزیه هم برای من اهمیتی نداشت. اما برای من مهم بود که زنم تمام نوبت ها در خانه آشپزی بکنه و یه زن سنتی باشه و مادری کنه.

ولی الان می خوام حتی در جلسه خواستگاری به دختر بگم که تو همه ش نباید آشپزی بکنی و من در کارهای خانه به تو کمک می کنم. یه بار تو بپز من میشورم یه بار من میپزم تو بشور. الان دیگه فکر می کنم زندگی فراتر از فقط خوردن و خوابیدنه.

فقط نیاز به یک همدم دارم، کسی که بتونم سختی های زندگی رو باهاش پشت سر بذارم، کسی که بتونم نیاز هاش رو برطرف کنم و اون هم نیازهای من رو برطرف کنه.

وظایف رو در تمام کارها با هم تقسیم میکنیم، اگه اون شاغل باشه، من هم در خانه باهاش کار می کنم، اگه شاغل نباشه باز هم اگه انرژی و وقتی باشه هر کمکی از دستم بر بیاد در خانه براش انجام میدم.

قبلا مخالف بودم که زن بخواد بره بیرون بچرخه، ولی الان موافقم و مشکلی با این موضوع ندارم، بره باشگاه بره دانشگاه، برای هزینه ها کمک هم می کنم و این دیدگاه های من برای ازدواجه جدیدا.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۵۲۶ مطلب مشابه) مسائل پسران دهه شصتی (۳۳ مطلب مشابه)

ترسم از اینه که بی همدم بمونم

سلام 

صحبتم بیشتر رنگ و بوی درد دل داره؛

ترسم از اینه که با بدون همدم دوران جوانیم تموم بشه، بعد از اون هم برام مهم نیست کسی بیاد یا نه، جوونی مگه بر می گرده؟، یه پسر با این سن و سال که حتی یک دوست دختر نداشته را شاید بگین خوبه. اما اون روی قضیه را نمی بینید که شاید ناتوان بوده از انجام این کار. خستگی روحی را نمی بینید. نیازهای سرکوب شده را نمی بینید. توان نداشتن برای ادامه هم نمی بینید. 

درد دل می کنم چون چاره ی دیگری نیست. زندگی بدون عشق برای من یکی که تا الان بی معنا بوده. کسی هم به داد ما نمی رسه، نه خانواده و نه دوست. هنوز هم تا قبل از اتمام جوونی دوست دارم اونی که باید، سر راهم قرار بگیره. ترسم از اینه که بی همدم بمونم. 

چطور بین جمعیت میلیونی این شهر و کشور یک نفر برای عاشقی پیدا نمیشه؟، شایدم هست اما من توانم بیشتر از گشتن اطرافم نیست همه کار هم کردم واسه ش، از بس همیشه بار این تنهایی ناخواسته را به دوش کشیدم همه میگن تو قلب و احساس نداری انگار!، نمیدونن تو دلم چه خبره فکر میکنن تصمیمم این بوده. این رو هم خواستم بگم اون هایی که جفت هستید قدر زندگی را بیشتر بدونید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۵ مطلب مشابه)

از چه سنی احساس کردید واقعا نیاز به ازدواج دارید؟

من یک سوال مهم دارم که خواستم از شماها بپرسم و تا حالا داخل اینترنت پیدا نکردم و توی این وبلاگم نیست و سوالم تازه هست.

سوالم اینه که دخترها و پسرها از چه سنی احساس کردید واقعا نیاز به ازدواج دارید. از لحاظ روحی و جسمی شدید؟

مثلا برای شروع من برای خودم رو میگم؛

من از همون اولش هم ازدواجی شدید بودم ولی خب به هیچ وجه نیاز جنسی خودم از سن ۲۷ به بعد که الان نزدیک ۳۰ هستم رو نمیتونم با قبلش مقایسه بکنم، یعنی قبلا فکر میکردم خیلی زیاد بود ولی الان دیگه به حد غیر قابل تحمل و اوج بلوغ و نیاز خودش رسیده و جدای از این از لحاظ روحی و روانی هم احساس نیاز شدید به یک همراه دارم و دیگه نه دوستانم نه هیچ کار دیگری منو خوشحال نمیکنه و واقعا خلا جنس مخالف رو احساس میکنم. 

من پسر هستم. تا همین چند سال پیش انگار بی خیال الکی خوش بودم و میگفتم هنوز فرصت دارم ولی الان واقعا احساس میکنم چقدر مسخره فرصت سوزی کردم و الان احساس میکنم حتی دیره.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۰۹ مطلب مشابه) مسائل دختران جوان (۲۳۵۸ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل گوهران کشف نشده (۱۲۱ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه)

می خوام برای کار و پیشرفت به یه شهر بزرگ مهاجرت کنم

من 30 سال در شهرستان مون موندم و درس خوندم و کار کردم و هر کاری کردم انگار هیچ دست آوردی نداشتم. شاید به خاطر این بوده که همیشه یک احساس حمایت و پشت گرمی به خانواده بوده که چندان باعث میشد پس انداز خاصی نکنم و شاید اصلا درآمدم اون قدری کم بوده که نمیشد این کار رو کرد و هزار دلیل دیگه.

ولی میخوام این بار دل رو به دریا بزنم برم به یک شهر بزرگ دیگه برای کار، هر چند هیچ فامیل و آشنا و دوستی اون جا ندارم، اما رفتارهای بد و خانواده بدی که دارم هم داره منو اذیت میکنه.

دوست دارم برم یک شهر دیگه با هر بدبختی ای شده کار بکنم و ماشین و خونه بخرم، یک دختر با یک زبون و فرهنگ دیگه پیدا کنم و بعد فقط برای ازدواج و یک سری مراحل دیگه بیام پیش خانواده ام.

میخوام به خداوند اعتماد کنم، به کارهایی که پیامبران میکردن اعتماد بکنم، هر چند میدونم اگه برم یک شهر دیگه حتی جای خواب ندارم تا کار پیدا بکنم یک جا بخوابم، ولی این ها ایمان نداشتنه، این ها همون دلایلی هست که منو اینجا نگه داشت و این همه سال باعث پسرفت من شد و باعث شد که نتیجه ای نگیرم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۳۶ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۴ مطلب مشابه)

سرنوشت دخترهای پرتوقع چه خواهد شد؟

سلام

همه ما نظراتی رو تو این وبلاگ دیدیم که یه پسر رفته خواستگاری دختری یا خانواده سطح پایین تر از خودش و بعضا خیلی پایین تر. اما با توقعات نجومی اون ها مواجه شدن و رفتن. این یه حقیقته که همه مون مشابهش رو یا دیدیم یا تجربه کردیم با حداقل شنیدیم از اطرافیان. 

اگر از دید علم اقتصاد نگاه کنیم یه پدیده مشابه ای اون جا وجود داره که به شکست مکانیزم بازار معروفه که اقتصاد خونده ها میفهمند منظورم چیه.

حالا سوالم اینه که به نظرتون چرا این اتفاق رخ میده و درمان اون در سطح جامعه چیه؟، سرنوشت دختری که حتی باباش هیچی نداره ولی تحت تاثیر اینترنت و ... انتظاراتش در حد پرنسس هست چی میشه؟

ممنون

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۰۹ مطلب مشابه) مسائل دختران جوان (۲۳۵۸ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل گوهران کشف نشده (۱۲۱ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) مسائل پسران دهه شصتی (۳۳ مطلب مشابه) مسائل دختران دهه شصتی (۳۵ مطلب مشابه) توقعات بالا در ازدواج (۱ مطلب مشابه)

ای کاش وقتی ۲۴ ساله بودم ازدواج میکردم

من اومدم مطلبی بنویسم، درد دلی بکنم، شاید به شما هم کمک کنه.

وقتی که بچه هستیم و دوران ابتدایی که فکر بازی و ... هستم، در نوجوانی تغییر صدا و بلوغ و ... هر روزمون شاید با روز بعدمون فرق بکنه، وقتی رفتم دانشگاه باز هم تغییراتی در دیدگاه های من اتفاق افتاد و سربازی هم بعدش  و وقتی از سربازی اومدم ۲۴ ساله بودم.

اوایل فکر میکردم که از این مرحله به بعد هم آدم زیاد تغییر میکنه، حتی خیلی از فعالیت های مختلف رو شروع کردم، که قبلا انجام نمی‌دادم. ظاهراً در کارم داشتم پیشرفت میکردم و ...، اما وقتی که به سن ۳۰ سالگی رسیدم (دقیق نگفتم حدودیه)، یهو نگاهی به خودم انداختم و دیدم که واقعا نه تغییری کردم در این سال ها نه پیشرفتی!، در واقع تقریبا از سن ۲۵ سالگی در حال درجا زدن بودم!

ظاهر امر پیشرفت و تلاش و کار روزانه رو نشون میداد، اما در باطن هیچ اتفاقی نمی افتاد، فقط سنم داشت بیشتر از قبل میشد، الان به این سن رسیدم دیدم که خیلی از پول هام رو ناخواسته خرج میکردم، خب مجرد بودم و خرج های اون هم درست و خوب، نه خرج دختر و سیگار و ... همه مثلا خرید کتاب و مسافرت و ...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۰۹ مطلب مشابه) مسائل دختران جوان (۲۳۵۸ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) قبل از ازدواج لازم است بدانید (۲۹۷ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۳۶ مطلب مشابه)

می خوام برم خواستگاری و بگم که امکانات خاصی ندارم ....

سلام

من یک پسر 30 ساله هستم، وضع مالی زیاد خوبی ندارم ولی یک خانه میتونم برای شروع زندگی جور بکنم، یک دختر در همسایگی ما زندگی میکنه که ایشون هم از خانواده فقیر هستند، من میخوام برم خواستگاری شون و بگم که من هیچ چیز خاصی ندارم، زندگیمون رو با هم بسازیم و ... اگه قبول کرد زندگیم ام رو شروع بکنم.

نمیدونم این ایده جواب میده یا نه، ولی من تا این سن تلاش زیادی کردم شاید نداشتن یک همدم و همدرک و همسفر باعث شد که نتونم به دستاوردهای زیادی برسم و نتونستم تمامی پتانسیل وجود خودم رو کشف کنم و بروز بدم، اصلا تنبل نیستم اهل کارم ولی با توجه به شخصیت خودم آدم متعهدی هستم و تن به کار میدم، یعنی اگر در شرایط قرار بگیرم از زیر بار مسئولیت شانه خالی نمیکنم و تمام تلاشم رو برای همسرم انجام میدم.

فقط تنها ترسی که دارم اینه که خانواده دختر بهم بگن که تو هیچ چیز خاصی جمع نکردی و نداری، بیکاری، فقط یه کم پس انداز داری که باهاش یک خونه فراهم میکنی، ولی من قرار نیست بیکار بمونم، فقط میخوام برم صحبت بکنم و بعدا فورا میرم دنبال کار.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۵۲۶ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۳۶ مطلب مشابه) قصد ازدواج بدون داشتن امکانات (۹ مطلب مشابه)

هر کسی هر زمانی احساس نیاز به ازدواج کرد باید ازدواج کنه

اگه ازدواج زودخوب نیست شاید ازدواج دیر از زودش هم بدتره، به نظر من هر کسی هر زمانی احساس نیاز به ازدواج کرد باید ازدواج کنه حالا چه پانزده سالش باشه چه بیست و پنج و ...، یادمه انگار همین دیروز بود که بچه دبیرستانی بودیم و وقتی یکی حرف ازدواج و با ما میزد می‌گفتیم اوووه کو تا ازدواج!

بعد رفتیم دانشگاه و چند تا مقطع خوندیم الان راحت شدم بیست و هشت سال!، و کلی حس بد از ازدواج نکردن، کلی فشار و ...

به نظر من این اشتباهه که وقتی یکی می‌شنوه فلانی توی فلان سن ازدواج کرد بهش بگن اون بچه ست کوچیکه و ...

به نظر من ضررهای ازدواج دیر اگه بیشتر نباشه کمتر از ازدواج بود هم نیست، با این تفاوت که در ازدواج زودتر سازگاری ها بیشتره، خیلی ها داخل دانواده برتر میان به جوون های ۱۸ تا ۲۳ میگن بچه ای و حالا خیلی وقت داری و ...

در صورتی که شاید خودشون هم از اون دست آدم هایی هستن که هر لحظه آه و داد و فقان دارن از اینکه سن شون رفت بالا و ازدواج نکردن.

ببینید وقتی مثلا یه پسر بیست و سه ساله بیاد با یک دختر هجده نوزده ساله ازدواج کنه خانواده ها هم حمایت بکنن و اینا تصمیم بگیرن زندگی رو با هم بسازن بیشتر و بهتر قبول میکنن.

همین دخترها هر چقدر سن شون بالاتر می‌ره سختگیری بیشتر و توقعات و کلاس بیشتر و پسرها هم همین طور هستن اتفاقا.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج آسان (۵۳ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) مسائل پسران دهه شصتی (۳۳ مطلب مشابه)

در حق من که بچه ی آخرم داره ظلم میشه

برادر من قبل از گرونی ها عروسی کرد، پدرم کل خرج و مخارج طلا و عروسی رو بر عهده گرفت، در خرید خانه و ماشین بهش کمک کرد و هی راه رفت پسرم پسرم عروسم عروسم زد و بعدش هم خواهرم ازدواج کرد و پدرم داماد دار هم شد.

و بعد الان عروس مون حامله هستش و باز پدر و مادرم در حال نوه دار شدن هستن که این وسط من دیگه هیچ چی اصلا!

مشکل من اینه که من اولین کَسی بودم که از سن پایین قبل از اینکه هیچ کدوم از خواهر و برادر های بزرگ تر حرف عروسی رو بزنن بارها بحث ازدواج رو پیش میکشیدم و میگفتم میخوام ازدواج کنم، کلی هم دعوا میکردم و هر بارم از یکی خوشم میومد و اینا بهم میگفتن که اول خواهر و برادر بزرگترت و بعد منم بعد از کلی جنگ و دعوا بیخیال میشدم، میگفتم این ها میگن نمیخوام به من چه ربطی داره؟

هیچ چی اون قدر منو که خیلی هم گرم بودم و ازدواجی، نگه داشتن که بزرگترها عروسی کردن، توی ارزونی هم عروسی کردن و پدرم حتی یک بار حتی یک بار نگفت به برادرم که پول ندارم و میلیون میلیون براش پول خرج کردن و برای خواهرم هم همین طور.

خواهر و برادرم هم داشتن میرفتن هر چی میتونستن برای جهیزیه و عروسی و ... از پدرم پول کندن و همه رو جارو کردن بردن!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۴۶۳ مطلب مشابه) ازدواج فرزندان (۱۶۲ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) جهت اطلاع پدران و مادران (۱۴۸ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۵ مطلب مشابه)

دخترهای حدود 30 ساله، هنوز هم مثل قبل سرحال و شیطون هستید؟

یک سوال دارم که دوست دارم خانم های خانواده برتر نظر بنویسن چون سوالم فقط از خانم هاست.

من خودم قبل از اینکه به آستانه 30 سالگی برسم خیلی حوصله بچه کوچیک ها رو داشتم، هر چند هنوزم سر حالم و برای کارهای خودم با حوصله، ولی برای خیلی از کارها دیگه حوصله و انگیزه و شادابی قبل رو ندارم. هر چند در کل خیلی اکتیو و عالیم اما خب با چند سال پیش فرق کرده از نظر انگیزه ام برای ازدواج و رابطه با دختر و داشتن حس به جنس مخالف.

اشتباه برداشت نکنید غریضه ام تقوت هم شده و حتی میشه گفت غیرقابل کنترل و دیگه به اوجش رسیده و از سال های قبل خیلی بیشتره، ولی حسم کلا نسبت به دخترا کمتره و بیشتر با مجردیم کنار اومدم که خب این چیز خوبی نیست و نشانه بدیه و یکی از بدی های بالا رفتن سن ازدواجه.

خب آدم ها روحیات مختلفی دارن ولی من میخوام همسرم مثلا اگه من سی هستم بیست سالش باشه تا یکم سرزنده تر و سرحال تر از من باشه و منو به وجد بیاره ولی خب با توجه به اینکه شاید الان نتونم ازدواج بکنم مثلا سی و چهار سالم بشه موقع ازدواج شاید بخوام با یک خانم سی ساله ازدواج بکنم چون حتما باید کوچیکتر باشه و به هیج وجه هم سن رو قبول ندارم حداکثر سه سال کوچیکتر باشه. حالا نه اون ده سال نه کمتر از سه سال.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل گوهران کشف نشده (۱۲۱ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۵۷۱ مطلب مشابه) رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۵۲۶ مطلب مشابه)

وقتش نشده طرز فکر و نگاه مون رو به ازدواج تغییر بدیم؟

سلام خدمت همه ی دوستان گلم

یه چند وقتی می خواستم در مورد ازدواج باهاتون یه کم درد و دل کنم و یه سری تجربیاتم رو باهاتون در میون بذارم.

خیلی از پسرها مثل من مجردیم و شرایط ازدواج نداریم، بخاطر همین هم جرات خواستگاری رفتن نداریم...، یه عده هم که طرف شون رو پیدا کردند منتها یا دست شون خالیه یا خواستگارشون دستش خالیه، با این اوضاع و احوال موندن چیکار کنند... ،یه عده از دخترها هم سن شون رفته بالا یا خواستگار رد می کنند یا کلا خواستگار ندارند... حالا تکلیف چیه؟

من به عنوان یه جوون سی ساله این حرف ها رو دارم میزنم، به عنوان کسی که سرد و گرم روزگار رو چشیده، بالا و پایینش رو دیده، هم پول رو دیده هم بی پولی رو، هم عزت و احترام دیده هم خفت و خواری، هم گناه کرده هم پاک بوده... خلاصه یکی مثل خودتون ... 

تقریبا 21 سالم بود که تصمیم به ازدواج گرفتم، اون موقع شرایط کامل ازدواج و داشتم، چه مالی چه کاری چه روحی... ،سربازیم رو رفته بودم، دانشجو بودم، کارم رو داشتم، وضع مالی مون هم خیلی خوب بود، لنگ خونه و ماشین و این جور چیزها هم نبودم...، خلاصه یکی رو نشون کردیم رفتیم دنبال کارهاش و یه چند سال هم با هم بودیم، ولی به دلایل اینکه شغل دولتی ندارم، یا درسم رو تموم نکردم، یا سن مون کمه ...، خلاصه خانواده دختر قبول نمی کردند ما با هم ازدواج کنیم، هر چند همدیگه رو خیلی می خواستیم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج آسان (۵۳ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه)

خیلی نگران آینده م هستم!

سلام به همگی

من مردی 28 ساله هستم، قد 167، رنگ چهره سبزه معمولی، صورت و فیس کمی متناسب ولی بازم معمولی، تراکم موهام هم فکر کنم به علت افزایش سن کم شده کمی ریزش مو دارم، اخلاقم هم بدک نیست ولی خودم نمیدونم چرا گاهی زود پرخاشگر و عصبانی یا یهو از بقیه دلگیر میشم میذارم میرم، چشمام ریزه ولی پسرونه ست به نظر خودم خیلی خوبه، هوش و استعدادم بدک نیست راستش درسته که مطالب رو باید چند بار بخونم تا متوجه بشم ولی عوضش پشتکارم خیلی خوبه، یه کمی گوشه گیرم و تنهایی رو بیشتر میپسندم اما با افراد کنارم مشکلی ندارم، تعداد و دایره ی دوستان و اطرافیانم یه خورده کمه که فکر نکنم مساله خاصی تو زندگی باشه، منطق و احساسات و ابراز محبتم کمه و برام سخته که هی دم به دم به همسرم بگم دوستت دارم یا محکم ببوسمش و تو بغلم لهش کنم!، تقریبا آدم خوبی هستم و خلاف سنگینم اینه که گاهی اوقات با یه آیدی دیگه تو وبلاگ کامنت میذارم!

خیلی نگران آینده م هستم !

قلبم شکسته، سوالم اینه به نظرتون آیا واقعا دختری پیدا میشه که همچین شخصی با این قیافه معمولی و ظاهر و روحیات عجیب غریبم کنار بیاد و واقعا از ته دل دوسم داشته باشه؟! یا باید تا آخر عمرم تک و تنها باقی بمونم؟!

راستی اگه پیشنهادی واسه بهبود زندگیم دارید بگید لطفا

ممنون از راهنمایی های پر بارتون

مرتبط با مسائل پسران حدود 30 سال:

قبول کنیم که اکثر ما پسرها در شرایط فعلی توانایی ازدواج کردن رو دیگه نداریم

30 سالمه، چرا دخترها زنم نمیشن و قبولم نمیکنن؟

مشکلات یک پسر در ایران

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه) رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۵۲۶ مطلب مشابه) بررسی معیارهای ازدواج پسران (۵۳ مطلب مشابه)

35 سالمه، نمی تونم دختری رو که می خوام پیدا کنم

با عرض سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات در این شب و روزهای عزیز؛

می خوام یه راهنمایی بگیرم از شما دوستان؛

من پسری 35 ساله مجرد و کارمند هستم، مشکلی که برای من پیش اومده اینه که دختری رو که می خوام و همیشه تو افکارم هست دیگه پیدا نمی کنم از طرفی هم دیگه خسته شدم می خوام قید ازدواج رو کلا بزنم.

واقعا موندم چیکار کنم، از یه طرف مادرم خیلی حساس شدن و هر روز اصرار می کنند برای ازدواج و از یه طرف اونی که می خوام پیدا نمی کنم، تو 2 راهی گیر کردم نمی خوام آخر عمری دل مادرم رو بشکنم از یه طرف دختری رو که مهرش به دلم بشینه پیدا نمی کنم،چیکار کنم به نظر شما؛

رو احساسم پا بذارم برم یه دختر رو بگیرم که هیچ حسی بهش ندارم که بنده خدا مادرم هم اینقدر غصه نداشته باشه؟ از یه طرف اون دختر معصوم چه گناهی کرده که باید زن من بشه، از یه طرف دیگه حسی به ازدواج ندارم.

تو رو خدا راهنماییم کنید.

التماس دعا

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۰ مطلب مشابه)