سلام دوستان
دخترم و من صنایع غذایی خوندم. تا الان که 29 سالمه پدرم اجازه کار نمیده برم تو شرکت و کارخونه کار کنم، میگه راهش دوره، محیطش مردونه ست و ...، هر موقع گفتم اخم کرد و ناراحت شد، پارتی هم نداریم که برامون کار خوب پیدا کنه.
با توجه به اینکه من نه کار دولتی دارم، پرستار و دکتر و ... هم نیستم که کار مستقل بکنم، منی که چهار سال درس خوندم بیکارم، چیکار کنم؟
لطفا نیاید بگید آرایشگری و این ها که ای کاش از اول میرفتم دنبالش، الان میخوام مستقل بشم، کار کنم، 29 سالمه، ازدواج هم نکردم، چه پیشنهادی دارید؟
سلام
راستش من یه حرف هایی راجع به عشق و عاشقی داشتم که دلم می خواد بگم، شاید کمک کنه به یک سری مسائل که حل بشن، نگرانی هایی که از بین برن و در واقع ماجراهایی که تموم بشن با توجه به پست های اخیر که خوندم اینجا.
یه آقایی پست گذاشته که خانمی عاشقش شده و ول کن نیست و پای آبرو وسطه، ببینید من خودم زخم خورده این موضوعم، یعنی عاشق شدن.
می خوام تجربه ی خودم رو بگم و دیگه توی این وبلاگ نمیام، هر چند اینجا رو خیلی دوست داشتم ولی دیگه نمیام، من حدود دو سه سال پیش عاشق یه فرد نسبتا موقعیت داری شدم، از طریق اینستاگرام و این عشق این شکلی که میگم اتفاق افتاد؛
ابتدا اصلا تصور نمیکردم این جوری بشه، یعنی عاشق بشم، میشناختمش اما عاشق نبودم، خیلی غرور داشتم و دلبری های دخترانه خودم، وقتی پستها و عکس های این فرد رو میدیدم شدیدا احساسی می شدم، تمام ذهنم به هم می ریخت، تمام تمرکزم رو میگرفت، این حس کم کم شدت گرفت به حدی که احساس کردم اونم غیر مستقیم بهم ابراز علاقه میکنه.
اولش سعی کردم انکار کنم حس خودم رو، و بگم اصلا اینجوری نیست این علاقه از طرف اون نیست اما عشق اینقدر عجیبه که اصلا منطق نداره، خلاصه من حس کردم اون تمام قد عاشق من شده و منو دوست داره، و منم که خودم عاشق شده بودم، منم براش کامنت های عاشقانه گذاشتم و بشدت ابراز احساسات از انواع مختلفش، و هر رفتار و حرکت این آدم مبنی بر علاقه مندی نسبت به خودم می ذاشتم.
اینجا لازمه بگم که فرآیند عشق جوریه که همون طور که از قدیم گفتن عشق از در که وارد میشه عقل و منطق از در دیگه میره بیرون، عشق همش هیجانه، احساسه، تو معشوقت رو اینقدر دوست داری که از هر لحاظ بهش فکر میکنی، هم فیزیکی، هم هیجانی و عاطفی و هم حس برای خودت بودن.
خلاصه منم بشدت دچار هیجان شدم و بی محابا ابرازش کردم، تا این که فرد مورد نظر بشدت بهش برخورد و عصبانی و آشفته شد و گرفت منو به فحاشی و تحقیر و توهین و تمسخر و تهدید، که چرا به قول خودش خیال کردم اون عاشقمه و با آبروش بازی کردم و الفاظ بسیار زشت و رکیک که بهم نسبت داد.
من کم کم تونستم بفهمم قضیه چیه، اوایل که هیجان عشق هم چنان تو وجودم موج میزد و از طرفی ناراحتی از این رفتار، من دو سه سال تو این عشق درگیر بودم دو سه سال هر حرفی شنیدم ولی حسم از بین نرفت، دلتنگی داشتم، ناراحتی داشتم همه چیز خلاصه ...
حتی تا مرز خودکشی رفتم، ولی زمان گذشت و من این عشق رو حس کردم که داره کم میشه، حتی از خدا خواستم از دلم بیرون بره چون فرد مقابلم بشدت ازم متنفر بود و از آبروش می ترسید، البته من هیچ کاری به آبروش نداشتم اما اون بخاطر موقعیتش میترسید.
خلاصه خیلی از خدا خواستم و دعا کردم که بتونم این فرد و فراموش کنم، الحمدالله خدای مهربان به من لطف کرد و این اتفاق افتاد و مهر این فرد از دلم رفت، حالا با وجود این که، علاقه از بین رفته ولی هنوز اون فرد مطمئن نیست و نگرانه.
من مجردم، حتی نگرانه که اگه ازدواج کنم فراموش نکنم و برم سمتش، من اینجا دلم میخواد بگم که قسم می خورم به همون خدایی که دعای منو اجابت کرد، من به طور کل هیچ وقت سمت این فرد نمیرم و نخواهم رفت. خدا میدونه که دروغ نمیگم، من چند بار رفت و برگشت داشتم تو این مدت اما این بار کاملا متفاوته و به هیچ وجه برگشتی در کار نیست.
حالا هدفم این بود که بگم عشق خیلی تلخه، آدم رو تا مرز رسوایی پیش میبره، اگه با آدم عاشقی رو به رو شدید، مهربانانه تر برخورد کنید، چون یه عاشق ضعیف میشه، مثل یه آدم بیمار، مثل یه ناتوان، اگه دوستش هم ندارید حرمت نگه دارید، این روز و شب ها مال امام حسینه، یادمون نره امام حسین گفت اگر دین ندارید آزاده باشید، شرف و وجدان و آزادگی کلمات بزرگی هستند بیاین شرافت مون رو زیر سوال نبریم.
خدا هر کسی رو یه جوری امتحان میکنه، یکی با قدرت، یکی با ضعف، اگه قدرت دستمونه خیلی به خودمون نبالیم، اگه ضعیفی می بینیم هم ظلم نکنیم، بالاخره شاید همه چیز رو به تمسخر بگیریم، اما دنیا به مسخره کردن مون نگاه نمیکنه، دنیا درسته جنگ داره، برد و باخت داره، اما ورقش هم برمیگرده.
حرمت نشکنیم ... همین
مرتبط با عشق یک طرفه :
نمی دونم چطور به پسر مورد علاقم بفهمونم که عاشقشم
فقط می خوام بدونه که عاشقش هستم، می دونم بهش نمیرسم
چرا عاشق یه نفر شدم که میدونستم هم کفو من نیست
به صورت یک طرفه عاشق پسرهای جذاب میشم اما ...
به صورت یک طرفه عاشق یه مدل شدم
اگه قرار نبود بهش برسم، پس چرا عاشقش شدم؟
خیلی سخته آدم عاشق کسی باشه و نتونه اقدامی بکنه
عاشق یکی از زن های بازیگر سینمای ایران شدم
سلام به تمام دوستان گرامی
ایام محرم رو به شما هموطنان عزیزم تسلیت عرض مینمایم، ان شاء الله در این ایام ،با انجام دادن اعمال نیک، مورد توجه خدا و امام حسین قرار بگیریم.
بچه ها،من دختری ۱۹ساله هستم، از وقتی که به سن تکلیف رسیدم، ۱ ماه کامل نماز نخوندم؛ اوایل میخوندم؛ ولی بعد کم کمتر شد و بعد دیگه کلا نماز خوندن رو ترک کردم. همشم به خاطر بی حوصلگی و تنبلی بود. قبلا تنبل بودم ولی الان دیگه این جور نیستم. شدم دختری زرنگ در تمام زمینه ها، از جمله آشپزی و هنرهای مختلف و ...، قصد تعریف ندارم. دارم اینا رو میگم که شما از احوال من باخبر بشین.
من خدا و اهل بیت رو دوست دارم. حجابم کامله و دوست دارم در تمام زمینه های زندگی پیشرفت کنم. اینم میدونم که اگه در تمام زمینه ها از جمله درس و هنر و زندگی و این چیزها پیشرفت کنم ولی در زمینه ی نماز و معنویات، پیشرفت نکنم و همین جور باقی بمونم، اون پیشرفت ها هم بی ارزش میشه هم واسه خودم و هم واسه خدااا.
سلام خدمت تمام کاربران گرامی
و اما بعد ...
میدون موضوعیه که در موردش زیاد بحث شده و تقریبا موضوع تکراریه اما دوست داشتم که دوباره در مورد بحث پیرامون خود ارضایی یک گروه ترک خود ارضایی تشکیل بشه و واقعا کمکی به همه آدمایی بشه که با این مشکل روبرو هستند و واقعا توانایی ترک اون رو ندارند و کسانی که در مورد ترک خود ارضایی تجربه و راهکار دارند با ما در میون بذارن، واقعا چه چیزی بهتر از این که بتونیم خودمون و بقیه رو از این منجلاب گناه بیرون بکشیم و به پاکی ابدی برسیم.
زمانی که بنده به این گناه روی آوردم تا الان کل زندگی من دست خوش تغییرات شده و تحت تاثیر این گناه بود، بارها و بارها تصمیم به ترک گناه گرفتم، نشد، دوست داشتم که به واسطه ایجاد گروه جدید بتونیم خودمون رو از این منجلاب نجات بدیم و واقعا به همه دوستان تو راه ترک نیاز داریم.
مشابه ← گروه ترک خودارضایی (1)
مرتبط با ترک خودارضایی:
آموزش گام به گام ترک خودارضایی در خانواده برتر
بعد از ترک خودارضایی اصلا فکر و خیال جنسی به سراغم نمیاد
بعد از ترک خودارضایی ، دیگه فشار جنسی ندارم
ترک خودارضایی برام یه رویا شده بود
تجربه ترک خودارضایی از طریق رفاقت با شهدا
ترک خودارضایی با چله زیارت عاشورای آیت الله حق شناس (ره)
آیا باید بحث خودارضایی در خواستگاری مطرح بشه ؟
تجربه یه دختر 30 ساله در ترک خودارضایی
5 ماه بعد از ترک خودارضایی انگار یک آدم دیگه شدم
10 سال خودارضایی کردم و می خوام ترک کنم
یه دختر برای ترک خودارضایی باید چی کار کنه
دو سوال دختری که تازه خودارضایی رو ترک کرده
برای کسانی که میگن ما نمیتونیم خودارضایی رو ترک کنیم
بعد از ترک خودارضایی تونستم برای کنکور خوب بخونم
خوشحالم که خودارضایی رو ترک کردم ولی ...
سلام به همه برتری ها
میخواستم از دوستانی که وقتی بچه بودن مادرشون شاغل بوده چند تا سوال بپرسم. خیلی ممنون میشم که به سوالاتم پاسخ بدین:
1. شغل مادرتون چی بود و ساعت کاریش چقدر بود و برنامه شون برای انجام کارهای خونه چگونه بود؟
2. اینکه دلیل مادر شما برای سرکار رفتن چی بود؟، مثلا مسائل مالی خانواده یا استقلال خودشون یا پرشدن وقت و سرگرمی.
3. آیا در دوران کودکی احساس خلاء عاطفی یا کمبودی که ناشی از شاغل بودن مادر باشه به طوری آرزو میکردین کاش مادرم شاغل نبود؟، چون من چند تا دختر آشنا رو میشناسم که مادرشون شاغل بود، بعد ازدواج تصمیم گرفتن که هرگز سرکار نرن، چون میگفتن مادر خودمون شاغل بود ما خیلی سخت مون بود، نمیخوایم به بچه هامون سخت بگذره.
4. وقتی مادرتون نبود قطعا نگهداری شما به عهده ی اشخاص دیگری بود، میخواستم بپرسم که تاثیر پذیری شما از نظر تربیتی از اون اشخاص یا اون محیط چقدر بود؟، مثلا مادر من منو خونه مادر بزرگم میگذاشت، خب اون موقع دایی هام و خاله هام مجرد بودن تو خونه کشتی کج میذاشتن میدیدن خب منم دیدم و علاقه مند شدم، ولی خب صحنه هایی داشت که من تو اون سن کم میدیم و خیلی روی من تاثیر بدی داشت به طوری که هنوزم اثرشون رو احساس میکنم.
سلام
نظرات وبلاگ از دو طریق بررسی میشن . با گوشی و رایانه .
وقتی با گوشی نظرات بررسی میشن، سوالات و درخواست های شما چون نیاز به بررسی و جستجو داره زمانی رسیدگی خواهد شد که وبلاگ با رایانه مدیریت بشه. این رسیدگی ممکنه بسته به شرایط، یکی دو روز و یا حتی بیشتر طول بکشه.
پس اگه فورا به سوالی جواب داده نمیشه به خاطر اهمیت نداشتن سوال یا درخواست شما نیست. چون اگه جواب داده بشه، پس باید تائید هم بشه، اگه تائید شد سوال یا درخواست شما ممکنه در بین صدها نظر تائید شده قرار میگیره و پیدا کردن دوباره ی اون ها وقت گیر خواهد بود. بنابراین اون ها تائید نمیشن تا جلوی چشم باشن.
پسری هستم ۳۲ ساله، هر چقدر سنم بالاتر میره انتظاراتم از همسر آینده کمتر میشه، از اول هم مادیات دختر مهم نبود هرگز، جهیزیه هم برای من اهمیتی نداشت. اما برای من مهم بود که زنم تمام نوبت ها در خانه آشپزی بکنه و یه زن سنتی باشه و مادری کنه.
ولی الان می خوام حتی در جلسه خواستگاری به دختر بگم که تو همه ش نباید آشپزی بکنی و من در کارهای خانه به تو کمک می کنم. یه بار تو بپز من میشورم یه بار من میپزم تو بشور. الان دیگه فکر می کنم زندگی فراتر از فقط خوردن و خوابیدنه.
فقط نیاز به یک همدم دارم، کسی که بتونم سختی های زندگی رو باهاش پشت سر بذارم، کسی که بتونم نیاز هاش رو برطرف کنم و اون هم نیازهای من رو برطرف کنه.
وظایف رو در تمام کارها با هم تقسیم میکنیم، اگه اون شاغل باشه، من هم در خانه باهاش کار می کنم، اگه شاغل نباشه باز هم اگه انرژی و وقتی باشه هر کمکی از دستم بر بیاد در خانه براش انجام میدم.
قبلا مخالف بودم که زن بخواد بره بیرون بچرخه، ولی الان موافقم و مشکلی با این موضوع ندارم، بره باشگاه بره دانشگاه، برای هزینه ها کمک هم می کنم و این دیدگاه های من برای ازدواجه جدیدا.
با دختری که یه خواهر دوقلو داره برای ازدواج آشنا شدم، همدیگه رو دوست داریم، دو قلوهای غیر همسان هستن و شباهت ظاهری شون در حد صفره و احتمالا در این ها تله پاتی خیلی کمه نسبت به دوقولوهای همسان.
خواهرش از این بابت ناراحت نیست و ظاهرا حسادتی نداره، ولی قبلا شنیده بودم بعضی دوقلوها که یکی شون ازدواج کرده، اون یکی افسرده شده و ...، البته این ها همون طور که گفتم غیرهمسان هستند.
به هر حال عشقی هست که بین ما ایجاد شده و کاریش نمیشه بکنیم، اصلا به نظر شما این موضوع مهمیه؟، یعنی الزاما دو قلوها با دوقلوها ازدواج میکنن؟
سلام
پسری ۲۳ ساله هستم که یه دختر به شدت عاشقم شده و خیلی دوستم داره. تمام معیار های اخلاقی و خانوادگی که دلم میخواد رو داره و پنج سال کوچکتر از منه و بهم گفته که عاشقمه و ازدواج کنیم.
ولی با معیار های زیبایی که من انتظار دارم فاصله داره. نمیدونم اگه قبول کنم بعدا پشیمون میشم یا نه؟، میترسم هیچ وقت کسی با این اخلاق و دوست داشتن پیدا نکنم...، چیکار کنم؟
چرا میل به آرایش و جراحی زیبایی در بین بعضی ها زیاد شده؟
اهمیت زیبایی ظاهری برای آقایان در ازدواج
دو سوال در مورد دوام زیبایی ظاهری خانم ها
با عرض سلام
مطلبی رو مطالعه کردم در مورد حمایت از دختران مجرد. نظر روان شناسان و جامعه شناسان این بود دخترانی که به تجرد قطعی رسیده اند باید از جانب خانواده مورد حمایت قرار بگیرند و هم چنین محیطی برایشان فراهم بشه تا دچار افسردگی نشوند و احساس تنهایی نکنند.
البته یک سری امکانات را دولت باید فراهم کنه. متاسفانه بعضی خانواده ها به خاطر تفکرات اشتباه و سخت گیری های بیش از حد دختران خود را محدود می کنند و به اون ها اجازه کار یا فعالیت در اجتماع رو نمی دهند.
خب تکلیف دختری که از جانب پدر مورد حمایت عاطفی قرار نمی گیره, شغلی نداره، حتی اگر شغلی هم پیدا کنه خلا عاطفی اش برطرف نمیشه، شهری که در آن زندگی میکنه هیچ گونه امکانات رفاهی نداره و خانواده کلا" منزوی و غیر اجتماعی هستند چیست؟
با تشکر از راهنمایی های شما
سلام
ضمن تشکر از همه ی مخاطبان و عومل که باعث شدن همچین محیطی وجود داشته ...
تابستون بعد از اولین کنکورم شاید اولین تابستونی بود که خودم رو آزاد میدیدم ...، عقده همه ی این 18 سال رو میخواستم پیاده کنم...، از پیدا کردن دوست دختر تا شب ها نخوابیدن و کلی کارهای دیگه که ممکنه برای یه آدم درسخون، مذهبی معمولی که کلا دوست باز نیست و سال آخرش هم به علت همین عقده ها نتونسته رو درس تمرکز کنه و رتبه ش بد شده ... عقده شده باشه...
تو همین تابستون با یه دختری یکی دو سال شاید بزرگتر آشنا میشم (مجازی) و این که خیلی هم حس خوبی داشتیم با هم ...، یه جورایی خیلی بهم می اومدیم، حالا نمیدونم تا چه حد واقعی و درست بوده و نقش بازی نبوده ...، ولی من چون قصدم از اول صرفا یه دوست و راهنما بود، و خودش هم میدونست، همیشه جلوی ابراز علاقه م رو میگرفتم، (نمیدونم چرا اون موقع حس خوبی داشتم که مغرور باشم، خیلی عوض شدم تا الان و در مقابل ابراز علاقه اون هم با دلیل و منطق توضیح میدادم که کار اشتباهیه، وابستگی و دوست داشتن میاره، اونم قبول میکرد ولی میدونستم که یه وابستگی بین مون هست ...
سلام
دختری ۲۰ ساله هستم که چند سال پیش با آقا پسری در اینترنت آشنا شدم، کنکور دادم، دانشگاه قبول شدم و دیگه باهاش ارتباطی نداشتم، چون اومد با مادرم تلفنی حرف زد برای اینکه بیان خواستگاری و مادر من هم رد کرد.
الان بعد از گذشتن چند سال دوباره برگشته و بهم میگه که رابطه با هم نداشته باشیم ولی چند وقت یک بار با هم صحبت کنیم. درس نخونده و من خودم رشته هوشبری میخونم و شغل آزاد داره و مسافت محل زندگی مون هم ۱۲ ساعت فاصله داره. از لحاظ عقلی و باطن خودش پسر خوبیه ولی خب من الان که تصمیم به ازدواج ندارم و ایشون هم میگه که مشکل ندارم با اینکه نیام خواستگاری.
فقط بذار چند ماه یک بار در حد پیام ساده صحبت کنیم با هم و ارتباط قطع نشه. مشکل من با ایشون خانواده ش هستن از لحاظ ظاهری و فرهنگی حس میکنم بهم نمیخوریم و تو این چند سال که از هم دور بودیم پدرشون ورشکسته شدن و مشکلات زیادی رو داشتن، اما خودش خیلی پسر خوب و عاقل و سالمیه، من فقط با خانواده ش مشکل دارم.
تقریبا 1 ماه پیش بود که نتایج کنکور رو دادن، مثل همیشه همه اون هایی که کنکوری میشناختن دوست داشتن بدونن رتبه چند آورده!، همه این ها که میگن رتبه یه چیز شخصیه باد هواست، لطفا واقعا بگین جواب فامیل، دوست و آشنا رو چی میدید اگه رتبه خوب نیارید!؟، واقعا برگردین بگین یه چیز شخصیه که طرف قبول نمیکنه که!، آدم رو دست میندازن اگه به روی خودشون هم نیارن کلا رفتارشون عوض میشه!
به خاطر این پرسیدم که شما اگه جای من بودید چیکار میکردید؟ وقتی امکانات دارید، یه وضع نرمال برای گرفتن نتیجه خوب، اما رتبه میشه افتضاح...! رک بگم رتبه منطقه 60 هزار کشوری هم که .... خودتون میدونید!
فامیلی که سالی یه بار می بینیش هم زنگ میزنه!
سلام
یه مدته دارم دارو فیناستراید 1 میلی گرم واسه ریزش مو مردانه استفاده میکنم، میخواستم بدونم کسانی که این دارو رو مصرف کردن چه نتیجه ی گرفتن، در کل راضی بودن یا اینکه دچار عوارض شدن در مورد مدت زمان تاثیر دارو، اینکه خارجی و ایرانی فرقی داره؟، چون من فقط تونستم ایرانیش رو گیر بیارم ، در ضمن اگه بخوای بچه دار بشی باید چند وقت دارو مصرف نکنی که نوزاد دچار نقصی نشه؟
ممنون میشم اگه راهنمایی کنید
مرتبط:
تجربیات شما در مورد مصرف قرص فیناستراید
در مورد مصرف قرص فیناستراید برای درمان کم پشتی مو در خانم ها تجربه ای دارید
طرف صحبتم با بعضی از آقایونه، احساس میکنم با واژه همسرداری و زن داری به کل بیگانه هستند و وظیفه ای از این بابت رو دوش خودشون احساس نمیکنن و این رو فقط وظیفه ای برای زن میدونن و خیلی از اختلافات و طلاق ها به خاطر همین نبود مهارت زن داری از طرف مردان ماست، به همین خاطر ذکر چند نکته رو در قالب پست های جداگانه لازم دونستم ذکر کنم که ان شاء الله تو زندگی تون به کار ببندید و باعث کم شدن اختلاف ها بشید.
خیلی اینجا و بقیه جاها شنیدم که مردان میگن زن باید مطیع ما باشه، گوش به فرمان ما باشه، از ما اطاعت کنه، ولی آیا میدونید چنین چیزی نیازمند یه مهارت از طرف شماست؟، اینکه بلد باشید چطوری با مهر و محبت کاری کنید که اون زن از ته وجودش مطیع شما بشه و حرف شما براش سند باشه؟، اینکه این صلاحیت رو در شما ببینه که انجام امور رو به شما بسپاره؟
در نظر ما زن ها، مردانی که زیادی اولدورم بولدورم میکنن و صداشون رو بالا میبرن و انواع و اقسام تحقیر و کوچک شمردن زن سعی در بزرگ نشون دادن خودشون میکنن، به هیچ وجه در نظر ما مرد به حساب نمیان، بلکه در نظر ما پسر بچه هایی بسیار حقیر و ضعیف و لجبازی به حساب میان که میخوان ادای یه مرد رو در بیارن.
سلام دوستان
من یه دختر بی بی فیسم، میدونم اینجا خیلی راجع بهش بحث شده، بنابراین توضیح بیشتری نمیدم. سوال من اینجاست که خیلی ها میگن که لباس زنونه بپوش، آرایشت خانمانه باشه، لباس زنونه یعنی دقیقا چه ترکیبی؟، چطوری باشه؟
شما اگه یه دختری رو ببنید که مثلا ۲۵ سالشه ولی شما تصور می کنید که ۱۵ سالشه و ترکیب لباس خانمانه پوشیده، یا آرایشش کمی بیشتر از ملایم هست، باعث نمیشه که توی دل تون تصور کنید این چه وضع پوشش برای یه دختر کم سن و ساله؟! در حالی که واقعیت ماجرا فرق می کنه.
پیشاپیش ممنونم از راهنمایی هاتون
سلام
من سر یه اتفاقی که به شدت توی زندگی و روحیه م تاثیر گذاشت، یه جورایی از خدا چیزی رو خواستم که اگه قراره اتفاق بیافته برام مقدماتش رو فراهم کنه. و مقدماتش نسبتا فراهم شد، اما گذشت و این اتفاق نیفتاد. (یه مقداری مبهم میگم. دوست ندارم قضیه زیاد بازتر بشه)، تلاش هایی که من چند سال کردم هم بماند. من از خدا خواستم و امام حسین علیه السلام رو هم حتی با تمام وجود واسطه قرار دادم. نتیجه ش رو هم تا حدودی متوجه شدم.
با خودم فکر کردم، با این که خواستم، اما ...، باز هم اون رو گردن خدا و امام حسین (ع) نندارم. ولی چیکار کنم؟
بازم دلم با امام حسین علیه السلام هنوز نتونسته صاف بشه. چطوری صاف بشه؟، خوب می تونست کاری کنه که این اتفاق نیافته. کمتر رنج بکشم. اما تحمل این رنج لازمه ی قدرتمندتر شدن من بود. به شدت توی این تناقض های ذهنی دارم غرق میشم...، چیکار کنم تا سر دلخوری ای که یه بخش مهم از زندگیمه، با امام حسین آشتی کنم؟...
اول از همه سلام، CJ هستم میشناسید دیگه اکثرتون یه مسئله ای بود نظرمو جلب کرد میخواستم راجع بهش صحبت کنم فکر میکنم مفید باشه یعنی چند موضوع مرتبط.
اول راجع به دخترهای چادری بگم؛
توی سایت یه پست بود راجع به دختر های چادری که 200 اندی کامنت خورده بود که نظرات رو خوندم و خب با خودم فکر کردم که چرا بعضی ها اینقدر ساده فکر میکنن.
اکثریت بحث حول محور این بود که دخترهای چادری خوب هستن، یعنی چون چادر دارن مومن هستن، خب اولا که توی جامع ما یه سری دختر پسر هستن که پوشش همچین به قولی مثبتی ندارن مثلا میگم یه دختر ترجیح میده به جای اینکه توی تابستون زیر زل آفتاب چادر بپوشه به جاش یه مانتو نخی خنک بپوشه، سنگینی و حیاش رو هم داره، مشکلی هم نداره، خب حالا شاید بگید که آره ما چادری ها به خاطر خدا گرمای تابستون که چیزی نیست خیلی فراتر از این رو هم تحمل میکنیم قبوله، ولی من فکر میکنم خدا براش فرقی نداره تو چادر بپوشی یا مانتو، اعمالت رو میبینه چون خیلی بزرگ تر این حرف هاست.
من یه مدتیه که یه موضوع ذهنم رو مشغول کرده و اونم اینه که چه چهره ای دقیقا بانمک یا بامزه محسوب میشه؟ شما چهره چه افرادی براتون بانمک و چهره چه افرادی براتون بی نمک به نظر می رسه؟ دقت کنید من درباره چهره صحبت می کنم، کاری با شخصیت فرد ندارم، چون که چهره بعضی آدم ها گویا یه جوریه که بقیه هی بهشون میگن، آخی چه بانمکه، چه گوگولیه و ...
ما یه پسر خوشگلی تو دانشگاه مون داریم که خیلی قیافه ش بی بی فیسه و شبیه پسرهای نوجوونه و همه میگن آخی این چه خوشگل و با نمکه، یا چقدر نازه و ...، یعنی اون بی بی فیس بودن و معصومیته که یه چهره رو بانمک می کنه؟، چون من مثلا تا حالا ندیدم بقیه به قیافه مردی که مردونه ست بگن چه بانمکه،(معمولا میگن چه پر ابهته و جذبه داره).
سلام
من دانشجو ترم ۳ رشته زیست شناسی سلولی مولکولی هستم، اما نمیدونم هم اکنون چه اقداماتی برای موفقیت شغلیم در آینده انجام بدم.
مثلا نمیدونم چه جور کتاب مکملی رو بخونم، یا کارورزی از الان برم یا نه، فقط احساس میکنم باید از الان اقداماتی رو برای موفق شدنم در آینده انجام بدم، ولی نمیدونم در کنار درس های دانشگاه چه کار مکملی انجام بدم؟
مرتبط:
درخواست اطلاعات در مورد رشته زیست فناوری و زیست سلولی ملکولی
سلام خدمت همه
راستش در مورد یک قضیه واقعا توش موندم و نمیدونم چه جوری باید رفتار کنم و چکار باید کنم، اول از همه بگم که بعضی ها فکر نکنن که از خود راضی ام و دارم کلاس میذارم.
آخه نه من کسی رو میشناسم و کسی هم منو نمیشناسه که برام مهم باشه و بخوام کلاس بذارم . و خدا شاهده به غیر از تو این سایت تا حالا به کسی نگفتم که بخواد زشت بشه فقط و فقط جواب میخوام و بدونم که چکار باید کنم.
چند سال پیش یه دختری از آشناهامون اون موقع حدودا 17 یا 18 ساله بودن که به من پیشنهاد دادن که از من خوش شون میاد و قصد دارن با من ازدواج کنن. ولی خداییش نه این که من مغرور باشم ، اصلا هم برام مهم نیست دختر پیشنهاد بده اگه واقعا ازش خوشم بیاد نوکرش هم هستم، ولی راستش من از ازشون خوشم نمیومد.
نه اینکه بدم بیاد ازش، ولی برای ازدواج دوست شون نداشتم و بهشون با خوبی و احترام گفتم که من دلم نمیخواد شما را آزار بدم و بعدا ول تون کنم، از اول گفتم حقیقتا نمیخوام. تا ول کنه. ولی اون ول کن نبود و همه ش زنگ و اس ام اس و خونه مون اومدن و از هیچی نمیترسید که کسی بفهمه و براش مهم نبود کسی، ولی من بیشتر از اون میترسیدم کسی بفهمه، سعی میکردم کسی نفهمه و هی مخفیش میکردم.
سلام دوستان
من یک دختر 25 ساله هستم. اخیرا به خاطر اینکه فکر میکردم موهام کم پشت تر از قبل شده رفتم دکتر. دکتر فقط چند تا سوال پرسید، مثلا اینکه خانوادگی چطور هستیم که گفتم مادرم موهای جلوی سرشون کم پشته و زیر چانه خودم و مامانم تک و توک مو در میاد.
دیگه سوال خاص یا آزمایشی نخواست. الان برام ویتامین، مکمل، قرص فیناستراید داده ولی من در وب سرچ کردم دیدم که فیناستراید برای ریزش موی آقایون تجویز میشه. از داروخانه هم پرسیدم گفت اگه تجویز شده مصرف کنید.
ولی بازم نگرانم که مشکل و عوارض جانبی در آینده داشته باشه. کسی اینجا تجربه مصرف این دارو رو داره؟
ممنون میشم اگه از تجربیات تون بگید.
مرتبط:
تجربیات شما در مورد مصرف قرص فیناستراید
تجربیات شما در مورد عوارض مصرف فیناستراید برای درمان ریزش مو در مردان
سلام
من یک دختر 23 ساله هستم، رشته من کشاورزی بوده، امسال من یک کار برای کار توی گلخونه گل و گیاه پیدا کردم که یک کارگر معمولی میخواد، منم تا حالا هیچ جایی کار نکردم و هیچ چیز عملی یاد ندارم، توی دانشگاهم همه ش تئوری یاد میدادن، گفتم برم اینجا شاید به دردم بخوره و یه چیزی یاد بگیرم.
مشکلم اینه که اون جا فقط من هستم و صاحب گلخونه که یک آقای تقریبا 30 ساله هست، بابام که کلا مخالفه، میگه نمیخواد بری، ولی من دو دل هستم، الان به این فکر میکنم که اگر روزی خواستم ازدواج کنم این مساله بدیه که من محیط کاریم مردانه هست.
نمیدونم شاید سوالم چرته، ولی آقایون دیدشون چیه، چه فکری راجع به من میکنند؟، ممکنه فکر کنن چون من با مرد ها سر و کله میزنم دختر بدی ام؟
مرتبط:
می خوام برم کار کنم، چطور پدر و مادرم رو راضی کنم؟
سلام دوستان
بنده 18 سالمه، خانواده بنده اصرار دارن برم درجه داری سپاه. متاسفانه امسال کنکور نتیجه نتونستم بگیرم، بهشون میگم میخوام پشت کنکور تجربی بمونم اگه نتونستم نتیجه بگیرم بعد برم... اون ها هم میگن سال بعد دیره!
سوالم اینه که کسی میدونه سال بعد میتونم برم یا نه؟، برم سپاه دیگه نمیتونم سال بعد کنکور بدم(کنکور 99)؟، میگن اوایل آموزش و اینا هستش، اگه برم امسال، سال بعد رو از دست میدم.
مربوط به پشت کنکوری ها:
تجارب تون رو از چند بار کنکور دادن بگید
با خودم میگم دخترم ، اشکال نداره پشت کنکور بمونم
من شرایط پشت کنکور موندن رو ندارم
سلام دوستان
چند روز پیش من با یه ماشین تصادف کردم که البته پیاده هم بودم و مقصر اون ماشین بود، چون با سرعت خیلی زیادی داشت توی کوچه حرکت میکرد و یهویی تایر از روی پام رد شد و دستم خورد به ماشین و ساعتم کاملا خورد شد، ولی خب خدا را شکر آسیب جدی ندیدم و فقط دستم خراش برداشت، راننده ماشین ایستاد ولی من هیچی نتونستم بهش بگم، حتی عصبانی هم نشدم، نمیدونم چرا؟
شاید شوک بهم وارد شده بود ولی واقعا یک لحظه فکر کردم رفتم اون دنیا خیلی صحنه بدی بود. الان بعد حادثه خیلی اعصابم خورده و همه ش به خودم میگم چرا اون لحظه چیزی نگفتی؟، چرا عصبانی نشدی؟، البته شماره پلاک ماشینش رو دارم ولی خب به چه درد میخوره؟، به پلیس بگم چند تا خراش رو دستم افتاده؟!، خنده شون میگیره حتما
نمیدونم به نظر شما من آدم بی عرضه ای هستم که اون لحظه هیچی نتونستم بگم یا واقعا عکس العملم نسبت به اون شرایط طبیعی بوده؟
سلام
میخواستم بدونم واقعا باید تو این شرایط گرونی و وضع بد اقتصاد که ازدواج سخته واقعا باید چیکار کنیم؟، مگه ما چه گناهی کردیم که باید تقاصش رو پس بدیم؟، گاهی بخاطر اینکه دختر مورد علاقه م ازدواج کرد اونم فقط بخاطر پول، بخاطر اینکه نتونستم شرایط ازدواج رو فراهم کنم گریه ام میگیره، دلم می سوزه وقتی خودم و امثال خودم رو می بینم.
از یه طرف فشار عاطفی و از طرف دیگه فشار جنسی، تا کی باید خودمون رو کنترل کنیم؟، مگه آدم تا کی میتونه خودش رو کنترل کنه، الان یه مدت که دارم دارو میخورم تا میل جنسیم کم بشه و حتی از بین بره، دیگه تحمل این همه فشار روحی و روانی رو ندارم.
فقط میتونم دعا کنم واسه خودم و همه آدم های شبیه خودم که از این اوضاع خلاص بشن چون واقعا دوران سختیه، خدا خودش بهمون کمک کنه.
مرتبط با مشکلات روحی و اقتصادی پسران:
یه حسی بهم میگه امسال سال آخر زندگیمه
تا کی باید دست مون در جیب پدر و مادر باشه؟!
برای اینکه روحم آروم باشه میرم کارگری، تا به خودم بگم رفتم سر کار
سلام دوستان
من مشکلی دارم که به نظرم اضطراب و استرسه شدیده و دنبال درمانش هستم، و ممکنه خیلی ها این مشکل رو داشته باشن، پس ممکنه این سوالات بدرد بقیه هم بخوره؛
من از بچگی تا الان که یه پسر بیست و چند ساله ام خجالتی بودم و اعتماد به نفس نداشتم و ندارم، دوران مدرسه هر روز صبح که میخواستم برم مدرسه یا امتحان داشتم، اشتهام به کل از بین میرفت و باید دسشویی میرفتم چون یه احساس بی قراری داشتم و این قضیه تا الان ادامه داره.
مثلا میخوام برم کلاس زبان از یه ساعت قبلش آمادگی پیدا میکنم و دو بار تا موقع بیرون رفتن از خونه دستشویی میرم، سر انگشتام بی حس میشن و همه ش راه میرم، یا موقعی که میخوام برم شهر دیگه برای کاری یا مسافرت همه ش دلشوره دارم لب و دهنم خشک میشه و اصلا نمیتونم چیزی بخورم.
گاهی اوقات تو تاکسی یا جایی برای خرید چیزی خیلی هول میشم و دست و پام رو گم میکنم، مثلا آخرین بار رفتم بنزین بزنم سوئیچم رو گم کردم تو پمپ بنزین و بعد فهمیدم گذاشتم رو سقف ماشین، کمبود وزن شدیدی هم دارم، خلاصه این مشکلات منه و احساس میکنم یک فرد افسرده، خجالتی و مضطرب هستم و به نظر شما چه جوری خودم رو درمان کنم؟، باید پیش روانشناش برم یا روانپزشک ممنون میشم راهنماییم کنید.
سلام
اخیرا بنده و به نوعی بعضی از کاربران فعال خانواده برتر متهم شدیم به این که با خانواده برتر داریم؛
1 - ناخواسته در راه دشمن قدم میگذاریم.
2 – نقشه های اون ها رو عملی می کنیم.
3 - نقشه رابرت مرداک صهیونستی رو اجرایی می کنیم.
4 - نظریه قورباغه رو در مورد "احتمالا" تضعیف خانواده اجرایی می کنیم.
5 – خانواده رو به اضمهلال می کشونیم.
6 - منسوخ کردن تشکیل خانواده.
7 - منسوخ دانستن زن مسلمان ایرانی.
8 - کشیدن زنان به بازار کار.
9 – در معرض دید همگانی قرار دادن زنان.
10 – کمک می کنیم نظریه 7000 کشیش مسیحی برای زمین زدن اسلام اجرایی بشه.
در ادامه گفتن که؛
آیا خانواده برتر متعلق به آدم های دین داره؟، متعلق به آدم هایی هست که اعتقاد به دین و دیانت دارن؟
سلام
« لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ! » ﴿۹۲﴾ آل عمران
« هرگز به مقام "نیکوکاران" و خاصانِ خداوند نخواهید رسید مگر از آنچه که دوست می دارید و محبوبِ شماست در راه خدا انفاق کنید ! »
مهمترین مساله ی آفرینش بعد از ولایت، موضوعِ وراثت هست، این که سرپرستی و اداره ی امور بعد از درگذشتِ مهمترین فرد، به چه کسی میراث خواهد رسید!
این موضوع هم در قضیه ی قربانی کردن حضرت اسماعیل علیه السلام مشهود بوده و هم در مورد میدان رفتنِ حضرت علی اکبر.
درسته که در ماجرای کربلا همه ی افراد جایگاه خاص و زیبای خودشون رو دارن ولی، به نظر من شخصیتِ دوم داستان (البته بعد از شخصِ امام حسین (ع) که محور همه چیست) ؛ حضرت علی اکبر هست.
فردی که بیشترین نگاه ها و مرکز توجه همگان بوده، اَشبَه الناس، خَلقاً، خُلقاً و منطقاً بِرسول الله ... . همون طور که میدونید در اکثر موارد، عزیزترین و مهمترین داراییِ یک پدر فرزندش هست (خصوصا فرزند پسر ارشد) که فدا کردنِ این ارزشمندترین دارایی در راه یک هدفی والا، اوجِ اخلاص و یکتاپرستیِ مالک ِاون رو نشون میده؛