ازدواج با مردی که قصد داره سرپرستی دو بچه یتیم رو بگیره

سلام و وقت دوستان و عزیزان بخیر

من یه پسر 22 ساله هستم دارم برنامه ریزی می کنم برای کار، مهاجرت ( به طور موقت و برای چند سال، که بعدش بیزنس خودم رو راه بندازم و البته یه بخش مهمش در ایران خواهد بود) و ساختن یه زندگی خوب و آینده دار، و خلاصه راه پر فراز و نشیبی رو تا حالا گذروندم که ادامه داره...

اما از اونجا که من میخوام همونطور که حضرت علی (ع) هم فرمودن، فرزند زمان خودم باشم و با توجه به شرایطی که توش هستم و هستیم، راه خودم رو برم، از آلودگی ها و بدی ها دوری کنم و زیاد هم به دنیا وابسته نباشم.

اینه که با توجه به شرایط اقتصادی و زیست محیطی، فرزندآوری مسئله ی بسیار چالش برانگیزی شده و به نظر من که از نظر اخلاقی درست و قابل قبول نیست که تا زمانی که نتونیم حداقل هایی رو فراهم کرده باشیم و خودمون هم از زندگی ای که تا قبل از اومدن بچه داریم راضی باشیم، این ظلم بزرگ و خودخواهی رو انجام بدیم که یه نفر دیگه رو که هیچ اراده و انتخابی نداره به این دنیا دعوت کنیم و بیاریم در حالی که خودمون هنوز راضی نیستیم...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل متفرقه (۷۲۳ مطلب مشابه)

10 ویژگی یا رفتار مورد پسند خانمها

سلام به همگی یه سوال داشتم

تو قسمت پیوندها یه سوال هست با عنوان 10 ویژگی یا رفتار مورد پسند آقایان که خیلی شفافه .

سوال من اینه 10 ویژگی یا رفتار مورد پسند خانمها چیه ؟ فکر کنید خواستگار شما یه لیست ده تایی از شما میخواد به جز تکیه گاه بودن چه چیزایی مدنظرتونه؟

میخواستم از نامزدم بپرسم ولی هنوز اینقدر رومون باز نشده برا هم .

ممنون

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل رفتاری دوران عقد (۴۵۴ مطلب مشابه)

تاثیرات ایثارها و فداکاری های افراطی زنان ایرانی

سلام به همگی

از چندین روانشناس و مشاور خانواده شنیدم که ما خانمهای ایرانی در فداکردن خودمون و ایثار افراطی در زندگی مشترک و به عبارتی ناخودآگاه بازنده بودن استادیم! و البته بیراه هم نمیگن .

و از طرفی توی کتابهای مختلف دیدم که گفته شده مردها بطور ناخودآگاه به زنانی که همواره فدا شدن و خودشونو زیر پا گذاشتن و احساساتو خواسته هاشونو سرکوب کردن چندان بها نمیدن.

دوستان از نظر شما چه رفتارهایی و چه نوع سرکوب احساساتی در چه موقعیت هایی مصداق نقش بازنده و قربانی در زن رو داره؟

هم آقایون لطفا راهنماییم کنن هم خانمها.

پاینده باشید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل زنان (۱۷۲ مطلب مشابه)

خواندن این متن برای حزب الهی ها الزامیست !!

متنی که در ذیل می خوانید مربوط است به قسمتی از درد و دل ها و سخنرانی استاد حسن عباسی رئیس مرکز بررسی ‏های دکترینال امنیت بدون مرز در جلسه 609 « کرسی نظریه‌ پردازی کلبه کرامت » اندیشکده یقین که خطاب به دلسوزان گفتمان امام و انقلاب ایراد گردیده است:

دکتر حسن عباسی : "نسل شما به کمتر از معاون اولی امام زمان راضی نیست که!

شما همه ژنرالید!

کار تکنیکی تو کلاس کاریتون نیست!
آرپیجی برنمی‌دارید که!
شما فقط می‌شینید تو قرارگاه برنامه ریزی می‌کنید…

دیروز رفتم عیادت نادر طالب زاده.
یه باتری و چند تا دستگاه دیگه گذاشتن تو قلبش،
تاکید کردن نباید اضطراب و استرس داشته باشه.
تا رسیدم شروع کرده فلان قضیه رو چیکار کنیم؟
فلانی رو کی دعوت کنیم؟

من میگم بابا ول کن اونا رو حال خودت چطوره؟
باز میگه من خوبم، فرصت نیستا اون برنامه رو کی بریم؟
پناهیانم همینطوری. رحیم پورم همینطور.
بقیه هم …

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
جنگ نرم ( آتش به اختیار ) (۵۸ مطلب مشابه)

کسی هست بخواد در حفظ قرآن باهام همراه بشه؟

سلام به همگی

موضوع پست حفظ قران

خودم شروع کردم اگه خدا بخواد، البته هنوز سوره بقره ام . شما هم هر کدوم دوست دارید حافظ قران باشید بیاید با هم شروع کنیم که همدیگه رو تشویق کنیم .

اصلا به این فکر نکنید که سخته یا حافظه قوی ندارید، همون شروعش مهمه و اینکه زود نا امید نشید خدام کمکمون میکنه . از اولش به خودتون سخت نگیری که حتما روزی چند صفحه حفظ کنید .

برای شروع روزی یک صفحه خوبه، اگه میگید زیاده خب نصف صفحه، باز اگه زیاده، روزی سه آیه یا حتی یک آیه! به مرور براتون آسونتر میشه و همین قرائت هم حافظتونو قوی میکنه کم کم راحت تر حفظتون میشه.

دیگه اینکه خوشحال میشم اگه اینجا کسایی باشن بخوان با هم شروع کنیم بعدم بیاید اینجا بگید چکارا کردید و همدیگه رو راهنمایی کنیم .

یه چیز دیگه، اگه اینجا کسی هست که تجربه حفظ قران داره و فک میکنه برای حفظ آسون میتونه کمکمون کنه، ممنووون میشم تجربتو در اختیارمون بذاری دوست عزیز

تمام..
حالا کسی هست بخواد باهام همراه شه؟! اگه هست از الان تبریک میگم... :)

"مهشید"

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۰۹۰ مطلب مشابه)

اگه از خونوادم دور باشم حالم خوب میشه ؟

سلام

دختری ۲۳ ساله هستم که چند وقتیه دچار مشکلات روحی و جسمی شدم. اضطراب زیادی دارم و بی خود و بی جهت دلم میگیره و همش گریه میکنم و ... پیش روانپزشک نرفتم ( و نمیتونم برم ) اما یه مدت به تجویز یه پزشک متخصص برای کاهش استرسم قرص خوردم که خیلی موثر نبود ( البته دکترم معتقده که شرایط زندگیم که عوض بشه تمام بیماری های جسمی و روحیم خوب میشه).

با توجه به گذشته سختی که داشتم، احساس میکنم اگه از خونوادم دور باشم حالم خوب میشه چون  با دیدن بعضی از افراد خونوادم حال روحیم خیلی بد میشه و دو سه روزی دچار افسردگی و بی حوصلگی میشم. از طرفی هم بنا به عرف جامعه و خونواده باید ازدواج کنم ولی تصمیم گیری برام تو این شرایط خیلی سخته و بیشتر از این نمیتونم برای جواب رد دادن به خواستگارام بهوونه بیارم.

با توجه به شرایطی که دارم ممنون میشم اگه به سوالام پاسخ بدید:

۱. ازدواج تو این شرایط باعث بدتر شدن وضعیت روحی و جسمی میشه؟

۲. اگه از یه سری از افراد خونواده دوری کنم و گوشه گیر بشم حالم بدتر میشه یا ارتباطم رو باهاشون حفظ کنم؟

۳. اگه با مردی ازدواج کنم که ساکن شهر دیگه ای باشه، ممکنه حالم خوب بشه؟

۴. زندگی مشترک تو شهری که دوست و آشنایی ندارم، ممکنه باعث افسردگی بیشترم بشه؟

۵. و اینکه آیا مردی پیدا میشه که با  مشکل من تا بهبودی کاملم کنار بیاد؟ یا باید کلا قید ازدواج رو بزنم؟ ( اصلا دوست ندارم یه نفر پاسوز من بشه )

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۲۵ مطلب مشابه)

بدلیل بیماری صرع، شرایط ازدواج رو ندارم

با سلام
من ۳۰ سالمه و بدلیل بیماری صرع شرایط ازدواج رو ندارم . و این حق رو به طرف مقابلم میدم.
پس کاملا این قضیه عدم ازدواج رو پدیرفتم. .ولی از لحاظ جنسی خیلی تحت فشارم. نمیدونم انگار خوره فکرش به جونم افتاده. با وجودی،که نه اهل فیلم و انتن و... هستم. هر چقدر،خودمو به  ورزش دعا و قران... سرگرم میکنم. جواب نگرفتم... به حدی، که حتی دیگه بیرون هم نمیرم که مبادا چشمم به پسری بخوره.
نمیدونم چکار کنم ... به پوچی رسیدم. و تنها کاری ازم بر میاد، گریه کردنه... اخه امیدی به ازدواجم ندارم که بگم صبر پیشه کنم. نمیدونم تا کی باید این وضع رو تحمل کنم ...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۲۴۵ مطلب مشابه)

استعفا بدم یا مرخصی بگیرم؟

سلام

دختری بیست و اندی ساله ام. که دانشجوی سال آخر ارشد بهترین دانشگاه رشته تحصیلی خودم در ایرانم. یکی دو سال پیش در شهر خودم با آزمون، جذب اداره دولتی شدم.

همزمان با تحصیل در تهران در شهر خودم هم کار می کردم. واقعا به لحاظ روحی خسته شده بودم اساتید و همکلاسی های باسوادی داشتم و انتظارات از ما بالا بود. رفت و آمدهای پی در پی من به تهران و شهر خودم هم بر این خستگی دامن می زد.

حالا بعد از گذشت این همه وقت به این نتیجه رسیدم که به کارم علاقه مند نیستم. در اداره ای استخدام شدم که بیشتر افراد با فاکتورهایی به غیر از آزمون جذب شدند. و خودبرتر بین هستند.باور کنید حتی آبدارچی صبح ها برای من چای نمیاره!! چند بار هم با زبون خوش بهش گفتم.

حالا از این حاشیه ها که بگذریم به لحاظ روحی آدم مطیعی نیستم و اعمال دخالت در حیطه کاری من حتی از سوی مقامات غیر مافوق بسیار زیاده. ( من کارشناس حقوقم و بیشتر تو کلانتری و دادگاهم )

اضافه کنم از وقتی به سرکار رفتم خواستگارهایی در خانه مان را میزنند که موقعیتم را پسندیده اند و نه شخصیتم را در حالی که تا پیش از آن قضیه برعکس بود.

دوستان عزیز من یک ترم تجربه مرخصی بدون حقوق از اداره را داشتم و در آن یک ترمی که با آزادی ذهن از مشغله های کاری در تهران تحصیل می کردم پیشرفت های فرهنگی و علمی زیادی داشتم حتی چند مورد پیشنهاد کار و ازدواج و اجرا هم داشتم.

من اینجا در شهر خودم واقعا دارم فسیل می شوم. اون اداره برای من خیلی کوچیکه. من فقط کار می کنم که حقوق بگیرم . اداره ی ما از جمله ادارات بی آینده و فقیره. که الحمدالله خونواده ام به اون حقوق هم محتاج نیستند.

دوستان عزیز حتی الان هم برای 1 مهر یه جای معتبر و شناخته شده ای در تهران زنگ زدند و گفتند برای کار منتظرم.

چند بار استعفا دادم، بار اول مدیر نپذیرفت و بار دوم نایبشون به من پیشتهاد کردند مرخصی بگیرم و موقعیتم را از دست ندهم. اما من حس می کنم دارم روحمو اذیت میکنم و عمرمو اونجا بیهوده هدر میدم. و این موقعیت کاری بلای جون من شده. من تجربه تحصیل در دبیرستان نمونه و دانشگاه های طراز اول رو دارم.

من دوستان موجه و باسواد و نجیبی دارم توی تهران تنها نمی مونم. ضمن این که پدرم اعتیاد دارن و سابقه کیفری هم دارن و این فرصت جذب خواستگاران دلخواه رو در شهرم کمرنگ میکنه.

واقعا تصمیم گرفتم برا ادامه تحصیل و کار و پیشرفت تهران برم . آیا لزومی داره به جای استعفا مرخصی بدون حقوق بگیرم که صرفا موقعیتمو از دست ندم؟ در حالی که میدونم نزدیک اتمام مرخصیمم افسردگی میگیرم. ضمن این که من الان حول و حوش 10 میلیون پس انداز دارم.

دوستان خواهش می کنم از این نطرات که ناشکری و مغروری و ... برای من نذارید. این نظرات مشکل منو حل نمی کنه و من وقتم برای تصمیم گیری خیلی کمه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۴۸۸ مطلب مشابه)

مثل یه دستمال کاغذی باهام رفتار کرد و منو انداخت دور

سلام

خواهشا اونایی که این متن رو میخونن منو سرزنش نخوان بکنن چون به حد کافی خودم هر روز دارم خودمو سرزنش میکنم... حساب من با خداست پس خواهشا بقیه قضاوت نکنن در مورد من ...

من دختری 22 ساله هستم که سه سال با یه پسری رابطه داشتم که همکلاسیم بودن. اول که با هم آشنا شدیم قرار شد که  در حد همکلاسی و حد و حدود رو رعایت کنیم و قصدمون هم ازدواج نیست...

بعد دو ماه من حس کردم این آقا به من دارن وابسته میشن که بهشون گفتم تموم کنیم گفتن نه و اصلا و ابدا!! گذشت بعد سه ماه که یه روز بیرون بودیم ایشون به من ابراز علاقه کردن و گفتن من دوستت دارم. من زیاد جدی نگرفتم...

من گفتم که من و شما اول که قرارامونو گذاشتیم ایشونم گفتن که خب آدما حس هاشون عوض میشه و آدم قبلی نیستن... کم کم رابطمون بیشتر شد یعنی منم عاشق اون شدم و خیلی دوستش داشتم...

خیلی رابطه خوب و پاکی داشتیم... کم کم یه چیزایی وارد رابطمون شد که نباید میشد... اول از دستمو گرفتن شروع شد بعد چند ماه که کم کم رابطه بیشتر میخواست... من قبول نمیکردم و بیشتر دعواهای اساسیمون سر این مسئله بود که گفت بهم اعتماد کن و منو به چشم بقیه پسرا نبین و تا آخرش پشتتم و هواتو دارم...

خوشبختانه کار به جاهای باریک نکشید ولی در همون حد کمم باعث شد من تا چند وقت عذاب وجدان داشته باشم... سه سال گذشت تو این سه سال منو بیشتر به خودش وابسته کرد و حرفای عاشقونه بیشتر تو گوشم خوند و منو خانوم خودش میدونست...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۲۵ مطلب مشابه)

از معیارهای ازدواج دختران نظامی خبر دارید ؟

سلام
دوستان میخواستم ببینم توی فامیل و اشناها دختر نظامی میشناسن؟ حالا یا پلیس یا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یا ارتش ج.ا.ا و سازمان زندان ها که حالا یا از طریق دانشگاه افسری جذب شده باشه یا درجه دار باشه یا کادر بهداری و بیمارستان باشه ولی نظامی باشه منظورم اینه درجه داشته باشه!

1. اگه جزو فامیل یا از اشنایان هستند از معیارهای ازدواجشون اگه اطلاع دارید لطفا بفرمایید .

2. اگر هر نکته ایی و نظری هم در این مورد دارید لطفا بفرمایید.

مرتبط:

خواستگارم نظامیه و چند سالی باید در منطقه محروم زندگی کنم

چند سوال در مورد ازدواج با افسر پلیس

چند سوال از دخترانی که حاضر به ازدواج با نظامی ها هستند

در 28 سالگی خواستگار پاسداری دارم که یک سال ازم کوچکتره

کسی هست که همسر پاسدار باشه و چادری نباشه ؟

خواستگارم نظامیه و خانوادم مخالف هستند

چون سپاهی هستم خانمی خشک مذهب و با رفتار خشن گیرم میاد ؟

3 تا از خواستگارام سپاهی بودن

راسته که در بین سپاهی ها دو زنه زیاد پیدا میشه ؟!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج با نظامی (۱۶ مطلب مشابه)

نمی خوام بعد از ازدواج به خانم های دیگه چشم داشته باشم

سلام

من یک پسر حدود ۲۶ ساله هستم کارشناسی ارشد دارم ولی متاسفانه کار مناسبی نتونستم پیدا کنم ولی از طرفی اهل کارم‌ و بیکار‌ نمیشینم . از لحاظ ظاهری لطف خدا شامل حالم شده و خوبم و طبع گرمی هم دارم . حالا بریم سراغ سوال اصلی من ؛

مشکل بزرگی در انتخاب همسر دارم که اولیش بحث ظاهری قضیس ...

به هر دلیلی از ابتدای زمانی که تصمیم‌ به انتخاب گرفتم همیشه دخترهایی رو‌ می پسندیدم که حدودا ۳۰ ساله بودن و از نظر فیزیکی به قول عامه کمی جا افتاده بودن اوایل فکر نمی کردم مهم باشه ولی الان احساس میکنم اصلا به دخترهای سن کمتر با فیزیک لاغر اصلا تمایلی ندارم و از طرفی به خانمهای بالای سی سال تمایل دارم ...

علتش رو‌ نمیدونم ولی هیچ وقت این دخترهای هم‌ سن یا کوچکتر رو نمیتونم به عنوان همسر تو ذهنم تصور کنم .

سوال بعدی که مهمتر هم هست اینه که از لحاظ انرژیک خیلی بالا هستم و هایپر اکتیو و دوس دارم همسرم هم همینطور و از طرفی ریشه های سنتی مذهبی در من زیاده به خاطر خانواده و دختر هایی هم که می پسندم از لحاظ اخلاق و فعالیت اجتماعی به مسایلی مثل حجاب کمتر توجه دارن و یا اسمش بذارید تناقض بزرگ در انتخاب من که دختری میخوام‌ که حد عرف رعایت کنه ولی از طرفی خودس مستقلا انتخاب کرده باشه و فعالیت اجتماعی بالا داشته باشه...

در نهایت اساسی مشکل دارم در انتخاب هر کدوم از شرایط فیزیکی یا اخلاقی اجتماعی رو اولویت قرار بدم ؟ نمی خوام بعد از ازدواج چشمی به غیر همسرم داشته باشم . حالا بعد اینها یک جمله بگم . من در کودکی مبتلا به هپاتیت ب شدم . که ناقل سالم ( یعنی بدون علایم و سالم‌ سالمم ) و ویروس در‌ بدن من مسالمت آمیز زندگی می کنه و نیازی به درمان نداره ولی باید همسرم واکسن بشه  و هیچ نگرانی نداره . فقط نمیدونم چطوری با همسرم مطرح کنم؟

ممنون از جواب هاتون

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۴۴ مطلب مشابه) قبل از ازدواج لازم است بدانید (۲۸۰ مطلب مشابه)

تو که قدت کوتاهه!

سلام

در و دلی که میخوام براتون بگم. ماله یکی دو سال اخیره. از وقتی جامعه ما ظاهرپرست شده و ظاهر و به همه چیز ترجیح میده. فرقی هم نمیکنه چه دختر و چه پسر. موضوع یکم تکراریه. ولی جای سوال و تعجب داره واسه من.
(قد)

خب من زود به بلوغ رسیدم. برای همین قد من خیلی بلند نشد. ولی کوتاه هم نیست. 18 سالم بود برای معافیت پزشکی اقدام کردم و قد من رو 176.5 ثبت کردن. اما موضوعی که برای من جای سوال و تعجبه اینه. تو دو سال گذشته حداقل بالای 30 نفر این جمله رو به من گفتن: تو که قدت کوتاهه!

نمیدونم چی به سر مردم اومده ولی خدایی کسایی بودن که حداقل 10 سانت اختلاف قدی داشتن و از من کوتاه تر بودن و ولی ادعا کردن از من قد بلندترن.

از هر کجا بگید هم این جمله رو به من گفتن از دوچرخه فروش برای سایز تنه دوچرخه تا بعضی دوستای هم کلاسی دبیرستانم.

اوایل خیلی از شنیدن این جمله ناراحت میشدم ولی الان از شنیدنش تعحب میکنم. اصلا به فرض من با این قدی که گفتم قد کوتاه. گفتن این جمله چی رو تغییر میده ، چه سودی برای طرف مقابل داره ؟ قد 176 ؛ 177 انصافا کوتاه نیست برای یه پسر 20 ساله .

یه مدت فکر میکردم شاید اندامم که یکم لاغر و ضعیف بود باعث ایجاد این فکر برای همین بدنسازی رفتم و هیکلم روی فرم اومد و متناسب و عضلانی شد. ولی این قضیه و شنیدن این جمله بازم ادامه پیدا کرد طوری که الان کلافم کرده . مخصوصا چند باری که تو جمع چنین حرفی رو زدن.

حالا خواستم از دوستان راهنمایی بخوام که به نظر شما علت تکرار این جمله درباره من چیه.
در صورتی که حتی بعضیا قدشون کوتاه تره ولی این جمله رو علم کردن واسه من. و چه راهکاری ارائه میدید تو برخورد با این جمله و افراد.

ممنونم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۴۷۶ مطلب مشابه)

از پس پزشکی برمیام ولی از پس زندگی و وظایف زناشوییم چی؟

سلام

من یه دخترم و بین یه دو راهی موندم و واقعا گیج شدم شاید سوالی که مطرح کنم شخصی باشه و بچه گانه! به هر حال ...

من امسال برای بار دوم کنکور دادم علی رغم اینکه رتبم پارسال زیر ۵۰۰۰ بود ولی فقط به عشق پزشکی امسال هم خیلی تلاش کردم و بهتر شدم ولی بازم به پزشکی دولتی یا شاید ازاد هم نمیرسه...

مسئله اینه من جز پزشکی بقیه رشته ها رو اصلا رشته نمیدونستم ( برای تحصیل خودم وگرنه به نظرم همه رشته ها مهم هستند و باید هویت و ارزششون هم سطح باشه... تاثیر دید جامعه روم بود!) و به قول پدرم یه بت ازش ساخته بودم .

از وقتی کنکور دادم در مورد رشته های دیگه هم خوندم تو سایتای مختلف نظرات مختلف و.... دیدم خیلی عوض شد یعنی دیگه به عقیده داخل پرانتز فوق!! ایمان اوردم و حرف مردم دیگه اصلا  برام مهم نبود...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۲۴۵ مطلب مشابه)

از کجا بفهمم خواستگارم ویژگی های مردانه داره یا نه؟

سلام

چطوری میشه فهمید فردی که خواستگاری میکنه با علایق من کنار بیاد ؟ ببینین من یک مشکلی دارم اینه که از مرد های ضعیف خوشم نمیاد دوست دارم اعتماد به نفس داشته باشه و اون رو مدام بهم بدیم ، منظورم ضعیف نبودن تو اکثر موارده .

لطفا ذهن تون به موضوعات مادی نره اتفاقا ادم مادیگرایی نیستم اگه هزار با صفر صفر بشه حاضرم باهاش باشم اگه واقعا کسی جذبم بکنه حاضرم در صورت داشتن یک حداقل ها در کنارش برای زندگی زحمت بکشم تا به ثبات برسیم .

برای من خیلی مهمه چه از لحاظ فیزیکی چه رفتاری فرد مقابل خیلی مردونه باشه و گرنه حس تکیه گاه بودن بمن نمیده و بچشم همسر نمیتونه منو جذب کنه ، چون من شخصیت مستقلی دارم یک مقدار و یکی از راه هایی که میتونم احساس پیدا کنم طبیعتا رضایت توی برخورد های عاطفی و روابط جنسیه و اینکه حداقل تمایلات جنسی اون فرد در حد خودم متعادل باشه ولی با کیفیت .

انرژِی بالایی دارم بقول زیگموند فروید کسی که نیاز بالایی داره اگه نخواد حریم بشکنه پا تو روابط نمیذاره ، انرژی شو صرف ابعاد دیگه میکنه .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۲۴۵ مطلب مشابه) بررسی معیارهای ازدواج دختران (۲۹ مطلب مشابه)

بدون محتوا 801

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید