چطور خودم رو ترمیم کنم؟، چطور دلم رو خفه کنم؟

سلام

دختری ام ۱۹ ساله. سال دوم دانشگاه. چادری ولی خب امروزی نه اینکه مذهبی نباشم اما خیلی هم شدید نیستم. از سال اول از یکی از پسر های ترم بالاتر خوشم اومد. به خودم تلقین میکردم که من دارم بزرگش میکنم اصلا علاقه ندارم بهش، این یه حس الکیه و میگذره ...

وقتی میدیدمش تو راهرو ها یا کلاس های مشترک عمومی استرس تمام وجودم رو برمیداشت. خیلی سعی میکردم که به خودم بقبولانم که این استرس رو من در مواجهه با همه پسرها دارم، چون بالاخره سال اولمه و... ، ولی اینطوری نبود. دوست داشتم ببینمش اما خیلی کم پیدا بود. این قضیه تو دلم موند تا نزدیک تابستون.

به دوست صمیمی ام گفتم. البته اون موقع هم نمیدونستم چقدر جدیه، محض شوخی که هر کس یه کراش برای خودش انتخاب کرده بود و با اون میخندیدیم و این ها، اون کراشش رو لو داد منم بهش گفتم. از همون موقع انگار حس ام شدت گرفت. 

توی تابستون داشتم دیوونه میشدم احساس میکردم واقعا دوسش دارم. یه کم هم رفته بودم تو این فاز که خب چرا من چون دخترم چون چادری ام نباید عاشق بشم... میدونستم دختری تو زندگیش نیست، یه تجربه ی شکست هم داشته قبل ورودش به دانشگاه. اون یه سال از من بالاتره.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ارتباط با جنس مخالف (۸۰ مطلب مشابه) رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۵۷۱ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه) دوستی با جنس مخالف (۱۱۸ مطلب مشابه) چت با جنس مخالف (۱۷ مطلب مشابه) رفتار شناسی پسران (۶۶ مطلب مشابه) شکست عشقی (۱۹ مطلب مشابه) عواقب ازدواج بر پایه دوستی (۲۱ مطلب مشابه) مضرات دوستی با جنس مخالف (۳۶ مطلب مشابه)

خانواده متعصب و ارتباط با جنس مخالف در دانشگاه

سلام به همه 

من دختری ۲۱ ساله هستم، در حال حاضر دانشجو هستم و نصف دوران تحصیلم رو پشت سر گذاشتم، رشته ام پزشکی هست یه برادر دارم، تو خانواده‌ای با سطح اقتصادی متوسط رو به بالا هستم. ولی خانواده م بسیار متعصب و سخت گیرن مخصوصاً پدرم ...

از همون روز اول دانشگاه به من گفت اگه دور و بر پسران رفتی ...، بقیه ش رو خودتون می دونید ...، تا به حال چند پیشنهاد از طرف پسرهای همکلاسی یا هم رشته‌ای‌های خودم داشتم زیاد نبوده ولی به هر حال بوده. 

پیشنهاد دوستی نداشتم چون با توجه به رفتاری که تو دانشگاه دارم پسران میفهمن اهل این جور روابط نیستم (نمی گم خوبه یا بد)، اما خب خیلی خشک هم نیستم مثلاً کسی پیام داده جزوه‌ای چیزی خواسته با رعایت ادب و متانت جوابش رو دادم و اینها ... 

البته صمیمی نشدم اما خیلی خشک هم نشدم که پسران رو فراری بدم، اما می دونم اون چیزی که پدرم می‌خواست نبودم، اون از من انتظار یه رفتار خیلی خشک با پسران رو داره به قول خودش میگه کسی جرئت نکنه سلامت کنه حتی! 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

در دانشگاه چکار کنم که نه دوستی هام بهم بخوره و نه خط قرمزهام رو بشکنم

سلام دوستان

ببخشید من یه مشکلی دارم، اونم نحوه ی برخورد با همکلاسی هام هست. چون رشته من حدودا ۷ سال طول میکشه متاسفانه یا خوشبختانه بچه ها با هم خیلی صمیمی میشن. اکثریت قریب به اتفاق همدیگه رو با اسم کوچیک صدا میزنن و ارتباط و صمیمیت زیادی بین بچه ها هست.

خصوصا هم که هر تو کلاس چند تا اکیپ هست و تو هر اکیپ هم حداقل دو مورد رل هست. بچه ها تو همون اکیپ دیگه خیلی صمیمی ترن. من نه خودم نه خانواده ام دوست نداریم که این صمیمیت بین من و همکلاسی های پسرم ایجاد بشه. اوایل با بعضی دخترها اکیپ شدیم نقطه مشترک مون همشهری بودن بود و چون بقیه رو نمیشناختیم با هم جور شدیم.

تا اینکه چند تا پسر هم وارد این اکیپ شدن، من بتدریج خودم رو کشیدم کنار، اما خیلی مسخره ام میکنن. با هم اکیپی خیلی بیرون میرن (تقریبا هفته ای ۳ بار کافی شاپ رستوران قلیون و ...)، و وقتی من نمیرم مسخره ام میکنن.

حتی آرزو به دل موندم یه بار بگم بریم بیرون بدون پسرها، اما نمیشه. پیشنهاد بیرون رفتن رو من میدم بعد اونقدر پسر دختر جمع میشن بیرون میرن که خود من که پیشنهاد از من بود نمیتونم برم، تو این مدت شاید ما کلا دو یا سه بار دخترونه رفتیم بیرون. خب ته دلم از خودم راضیم اما اون مسخره کردنه اذیتم میکنه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

دلیل رفتارهای گستاخانه، طلبکارانه و فاقد احترام بعضی از دانشجویان چیه؟

 سلام

من متولد اواسط دهه شصت هستم، با رزومه علمی خوب.  هفت سال سابقه تدریس در دانشگاه،  مدتی هست که جذب پیمانی دانشگاه  دولتی  شدم.

مشکل  اصلیم اینه که از امسال با ورود بچه های جدید دچار چالشی شدم که طی این سال ها بی سابقه بوده. نمیدونم چطوری بگم، قصد توهین و تعمیم دادن دانشجویان خودم به کل بچه ها ابدا نیست. اما متاسفانه رفتاری بسیار گستاخانه بی مبالات، شیطنت آمیز، طلبکارانه و غرغر گونه و فاقد احترام در طول ترم و سر کلاس ها دارند. 

طوری که انگیزه  از منی که عاشق کارم، کلاس و دانشجویان بودم و سال ها تسلط و کنترل زیادی بر کلاس درس داشتم رو گرفته و حس میکنم فرسوده شدم و نمیتونم پا به پای اون ها راه بیام! متاسفانه این رفتارها هم در دختران مشاهده میشه هم در پسران که البته در پسران به شدت بیشتر و غیر قابل کنترل تری هست. از دو سال گذسته این موضوع بود ولی کمرنگ و محسوس بود اما  امسال یعنی دو ترم اخیر به اوج خودش رسیده.

اقتدار و برخورد بد گرفته تا ملایمت و بی توجهی و حذف درس و هر ترفند آموزشی که سال ها برحسب تجربه داشتم به کار بردم ولی افاقه نکرده و روز از نو روزی از نو. دقیقا به رفتاری که میکنن افتخار میکنن!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

استادم به یکباره رفتارش باهام عوض شد

سلام به بچه های خانواده برتری

سوالی داشتم که درباره روابط استاد و دانشجو هست. خانمی هستم که در دوره کاشناسی با یکی از اساتید خانم که بچه ها زیاد باهاشون خوب نبودند به خاطر سخت گیری و زبون تندشون، ولی من عاشق ایشون بودم و نمیدونم چرا ولی خوشم می اومد از ایشون.

باهاشون پروژه برداشتم و آخر سر خیلی خوشش اومد و بهم گفت تو اولین کسی هستی که یه پروژه درست و حسابی انجام دادی و بقیه فقط ماست مالی میکردن و ازم تو کلاس هم تعریف کرد. بعد باهاشون مقاله نوشتم در راستای پروژه و پذیرش شد. خلاصه اینکه خیلی با هم خوب بودیم و بقیه تعجب کرده بودن.

زمان ارشد شد و من استعداد درخشان در اومدم و همین استادم و چند نفر دیگه گفتن بمون و با هم کار و تحقیق رو ادامه بدیم ولی متاسفانه بخاطر مشکلات خانوادگی و هزینه ها رفتم همون شهر خودمون. 

بعد با همون استاد دوباره مقاله نوشتم و یکی هم خودمم به تنهایی نوشتم و پذیرش هم شد ولی بهش نگفتم و تو برنامه کنفرانس دید و بهش گفتم دوست دارم بیام با شما کار کنم. دانشگاه اینجا یه کمی به درد نخوره ولی از اون روز کنفرانس دیگه رفتارش باهام سرد شده و جواب هم بعضی وقت ها نمیده. 

چطور باید مشکل ضعف داشتن در مقابل جنس مخالف رو حل کنم

سلام

دختری ۲۰ ساله هستم، یک ساله وارد دانشگاه شدم ظاهر متوسط دارم محجبه هستم و خیلی روی پوشش و شیک پوشی حساسم و به خودم میرسم از هر لحاظ ظاهری آدم‌ شوخ، مودب و خونگرمی هستم‌.

روابط اجتماعی خوب و دوستان زیادی دارم، خیلی فعالم و همیشه دنبال پیشرفت و موفقیتم، اما نمیدونم چرا در ارتباط به جنس مخالف همه ی این ها برعکس میشه؟، یعنی در نگاه اول در ارتباط با جنس مخالف از من خوشش میاد اما بعدِ یه مدت که میگذره از من فاصله میگیرن، در واقع خودم هم همیشه چه واقعی چه مجازی دستپاچه شدم و نمیدونستم چه جوری باید حرف بزنم و رفتار کنم.

اما چون زیاد تو زندگیم‌ جنس مخالف نبوده انگار در مقابل شون ضعف نشون میدم، حتی یه وقت هایی هم خواستم شوخ باشم و خودم رو گرم نشون بدم اما در نهایت فاصله گرفتن، مشکل واقعا چیه؟، چه جوری باید این مشکل ضعف در مقابل جنس مخالف رو حل کنم و چه جوری اون ها رو جذب کنم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۴۴ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

چهره دختر ها جوری هست که نمیشه خواستگاری کرد!

سلام و عرض ادب

خوب خوب ... قبل از اینکه از عنوان عصبانی بشید بگم منظور من از چهره، زیبایی نیست، منظورم دیسیپلین چهره ست.

من پسری هستم ۲۶ ساله که تا این سن دوست دختر نداشتم، چون از روابط بی سر و ته خوشم نمی اومد و هرگز هم به هیچ دختری طعنه ننداختم جز یک بار اونم قبلِ دانشگاه بود. این ها رو گفتم که بعدا نگید دلیل اخم دخترها اینه که مثلا کسی مثل من! مزاحم شون نشه.

نه منم قصدم مزاحمت نیست، فقط اون چیزی که به نظرم معضل می اومد رو میگم و هر کس مختار هست قبول کنه یا نکنه، الان خود من سن ازدواجم رسیده و شرایط ازدواج رو هم دارم، و خوب دختری جز دو سه مورد اطرافم نیست که بخوام از طریق آشنا اقدام کنم و علاقه ای هم به ازدواج واسطه ای و معرفی ندارم.

گاهی پیش اومده خواستم از دختر خانمی اجازه این رو بگیرم که اگه رضایت اولیه رو داشت خانواده رو بفرستم جلو، ولی متاسفانه اکثر دختر ها خصوصا محیط دانشگاه اخم دارن، یعنی دو حالته؛

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه) ابراز علاقه و خواستگاری مستقیم از دختر (۱۷ مطلب مشابه)

چکار کنم پسرها منو به چشم یه زن ببینند، نه خواهر

سلام دوستان

من دیشب یه متنی رو نوشتم که امروز بیام اینجا پست کنم، ولی برحسب اتفاق توی نظرات یکی از پست ها به این نظر برخوردم:

"من فکر میکنم با جنس مخالف هایی که اطرافم هستند، با اینکه خوش برخورد هستم، ولی بلد نیستم در طرف طوری حس ایحاد کنم که با من ارتباط عاطفی ایجاد کنه. به قولی: حس خواهرانه ایجاد کردم!"

 این نظر کاملا گویای سوال اولی هست که من می خوام بپرسم.

 من سال آخر دانشگاه هستم تا الان نه از سمت کسی پیشنهادی مبنی بر دوستی دریافت کردم، و نه کسی ازم خواستگاری کرده.

 من بیبی فیسم و رفتارم ناخودآگاه بعضی وقتا علی رغم تمایل خودم معصومانه، زیادی مثبت و مودب جلوه میکنه (چون میخوام راه درست رو برم، در حدی که با وجود اینکه بارها به دوستان دخترم هم گفتم جلوی من راحت باشن، ولی باز جلوی من هیچ حرف بدی نمیزنن یا اگه سریع میگن هم بعدش عذرخواهی می کنن) . حدس میزنم این معصومانه به نظر رسیدن یکی از علت های این باشه که پسرها هم بیشتر از اینکه منو به چشم یه زن ببینند، به چشم خواهر میبینند.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
جذب خواستگار دلخواه (۱۱۲ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه) مسائل بی بی فیس ها (۱۳ مطلب مشابه)

به خاطر خنداندن بقیه شخصیت خودتون رو پایین نیارید

سلام خدمت همه کاربران بزرگوار

با شناخت نسبی که دارم اکثر کاربران این وبلاگ انسان های عاقلی هستند ولی شاید چند نفر محدودی باشند که با وجود این که متشخص هستن اشتباهی رو انجام بدهند.

به خاطر همین دوست داشتم موضوعی رو مطرح کنم که اگه حتی عده ی اندکی این اشتباه رو انجام میدن دیگه تکرار نکنند، البته اینکه کسی یه اشتباهی رو انجام داده دلیل بر این نیست متشخص نیست ولی بهتره اشتباهات مون رو اصلاح کنیم، پیشاپیش ممنونم از وقتی ‌که برای خوندن این مطلب میذارید.

قضیه از اون جایی شروع شد که وارد داشگاه شدم و اولین تجربه ی بودن در خوابگاه رو داشتم، و چیزی که خیلی آزارم میداد اصطلاحاتی بود که بعضی (نه همه) دانشجوان به شوخی به کار می بردند.

یادمه یکی از کاربران بزرگوار پستی در رابطه با یه سری اصطلاحات گذاشتن و گفتن که در به کاربردن این اصطلاحات دقت کنید چون بعضی ها ممکنه جور دیگه ای معنا کنند، من تا اون موقع نمیدونستم این اصطلاحات معنی دیگه ای هم میتونن داشته باشن. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

بعد از چند سال هنوز به همکلاسی های پسرم سلام نمیکنم

سلام

من دختر دانشجویی هستم که از یه مطلبی خیلی اذیت میشم و دوست دارم کمکم کنین. تو این مورد راستش من کلا با پسر ها رابطه ی اصلا خوبی ندارم، یعنی حتی نمیتونم بهشون سلام کنم، حالا واقعا خودمم نمیدونم به خاطر خجالته یا غرور، یعنی بعد از چند سال هنوز به همکلاسی های پسرم سلام نمیکنم، اما رفتارم با تمام دخترها خیلی خوبه.

میخوام ببینم به نظرتون من در نظر جنس مخالفم یا همکلاسی هام آدم بی ادب و بی نزاکتی به نظر میام؟ لطفا کمک کنین و بهم بگین برام مهمه، آخرین نکته این که من در مقابل تمام پسرها اینطورم.

مرتبط با نوع رفتار دختران در دانشگاه:

با پسرهای همکلاسیم چطور برخورد کنم که حرفی پشت سرم نباشه

قبل از اینکه برم دانشگاه یه دختر خیلی سر به زیر و معتقدی بودم

لازمه یه کم راحت تر با پسران همکلاسیم برخورد کنم ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

نمی تونم با پسرها راحت باشم و برم بیرون

سلام

وقت همگی بخیر 

حقیقتا مشکل من اینه که اصلا نمی تونم با پسرها راحت باشم و برم بیرون یا یک برخورد هایی که بتونند باهام راحت باشند و آشنا بشن. 

داره 27 سالم میشه و دانشجوی ارشدم. دخترهایی مثل من خواستگار از طریق آشنایی و دوستی رو خیلی کم دارند چون پسرها خیلی جذب دخترهای پایه میشن و ما کمرنگیم!  اگه باهاشون نری بیرون نگی نخندی نمیذارن پای نجابت، میذارن پای اینکه ازشون بدت میاد و یا اینکه تو با حال نیستی و از این قبیل مسائل. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۶۰ مطلب مشابه) دوستی به قصد ازدواج (۱۱۹ مطلب مشابه) جذب خواستگار دلخواه (۱۱۲ مطلب مشابه) ارتباط با جنس مخالف (۸۰ مطلب مشابه) دوستی با جنس مخالف (۱۱۸ مطلب مشابه)

برای یه دختر ترم اولی چه نصیحت هایی دارید؟

سلام به همگی

من دختری ۱۸ ساله هستم، ترم اولیم. بذارین از خودم شروع کنم:

دختریم احساسی و عاطفی، ولی اجازه نمیدم که احساساتم بر عقل و منطقم غلبه کنه. دختری محجبه و چادری و بی آرایش ( در بیرون، تو خونه هر وقت دلم بخواد آرایش میکنم ، واسه شوهر آیندم هم که هیچی واسش کم نمیذارم ) و خانوادم هم مذهبین.

از لحاظ چهره هم از نظر اطرافیان و خودم رضایت بخش هستم . دختری هستم که اهل دوستی های زود گذر و عشق های زود گذر نبودم و نیستم و نخواهم بود . به واجباتم عمل میکنم. آشپزی و دسر و ... هم در حد خودم بلدم و خوبه. به شدت درس خونم و علاقه شدیدی دارم به درس و دانشگاه واسه بالا بردن درجه و سطح علمی و خدمت به جامعه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۶۰ مطلب مشابه) روابط اجتماعی دختران (۲۴۴ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

در مقابل پسرهای باشخصیت هول میشم

با سلام

من یک دختر زیر ۲۵ سال هستم .  سوالی مدتی برایم پیش آمده که من فرد نرمالی هستم یا خیر .

اول توضیح مختصری درباره خودم :

دانشجو ، محجبه ، اهل آرایش نیستم ، با آقایون در دانشگاه اگه ضرورتی پیش بیاد صحبت میکنم ولی معمولا وقتی لازم هست صحبت کنم مودبانه و رسا میتونم حرفم رو بزنم . تو دانشگاه نسبتا فعال هستم در زمینه های درسی و غیر درسی .

من مشکلم این هست که خیلی آدم احساساتی هستم یعنی درباره همه چه زن و چه مرد .‌ اوایل دانشگاه خیلی خوشحال بودم که در دانشگاه  درگیر عشق و عاشقی نشدم و همه هم کلاسی ها را به چشم برادری می دیدم . مخصوصا این که باهاشون صمیمی هم نمی شدم روی این موضوع اثر داشت .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۶۰ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

تازه رفتم دانشگاه، ولی ازش متنفر شدم

سلام

یه دختر 18 ساله ام که با دوستم وارد دانشگاه شدم . اول از همه ی بیوگرافی از خودم و اون میدم. من یه دختر تقریبا آروم ،مغرور تا حدودی و کم حرف ، از لحاظ چهره از نظر بقیه خوب از لحاظ تیپ عالی . اون یه دختر شر و شیطون پر حرف از لحاظ چهره از نظر بقیه به غیر خودم قیافه پسرونه ای داره اینو بقیه میگن . 

و اما مشکل ؛

ما با هم وارد دانشگاه شدیم و میتونم بگم اون خیلی خوب پیش رفته ولی من هنوز نرفته از دانشگاه متنفر شدم .

در واقع بیش تر مشکل من برمیگرده به همین دوستم ، کافیه من از پسری خوشم بیاد اگه اون بفهمه اونم از همون خوشش میاد و همه تلاشش رو میکنه تا نظر اون پسر رو جلب کنه . مدام تو کلاس بیخ گوش من میگه که پسره هم داره به اون نگاه میکنه  ...

کافیه تو یه جعمی بخوام حرفی بزنم . سریع حرفمو قطع میکنه و شروع میکنه به حرف زدن انگار نه انگار که من داشتم حرف میزدم .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۶۰ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

ایجاد سوءتفاهم برای پسر همکلاسی با جزوه گرفتن

سلام
راستش این سوالم برای پسراست
من دانشجوی پیرا پزشکی هستم خیلی سر به زیر و اروم بطوریکه هنوز با پسرای کلاسمون هم صحبت نشدم زیاد!!! یعنی در حد لزوم و واجب شاید دو کلمه مثلا بهم بگن صفحه چندیم؟ بگم نمیدونم!! یا بگن کتاب اوردی بگم اره و ازین چیزا .
ولی چون مجبور بودم و مطمئن بودم جزوه این پسر کلاسمون کامله ازش جزوه گرفتم... . دو سه بار دیگم مجبور شدم و ازش باز جزوه گرفتم... شمارشم داشتم چون میخواستم ازش در مورد جزوه چند تا سوال داشتم و ایشونم با مهربونی کامل جواب میدادن ... و خیلی بهمم لطف داره کلا...
سوالم اینه که من خوشم میاد ازش ولی نه برای ازدواج به عنوان یه هم کلاسی مهربون دوسش دارم ... و نه بیشتر
بنظر شما پسرا ممکنه این جزوه گرفتن و کمک گرفتن های من باعث بشه که فکر کنه من بهش علاقه دارم و باعث سو تفاهم بشه؟؟ چون نمیخوام با کسی بازی کنم .
اینم میپرسم چون دو سه بار که تو سطح دانشگاه دیدمش خودم که نگاه نکردم ولی دوستام گفتن کلی نگات میکرده و حواسش بهت بوده .
در کل چه رفتاری از جانب دخترا باعث میشه فکر کنین بهتون علاقه دارن...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۱۱ مطلب مشابه) مسائل دختران جوان (۲۳۶۰ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)