خانواده برتر

سلام

من حتما موردی رو انتخاب می کنم که از خودم خیلی کوچیکتره دلیلشم انیه که سن بیشتر به من قدرت  مردونگی میده و زن جوون بهتره دیگه دختر 30ساله 6سال فرصت داره چه دار بشه...

منم اختلاف سنی حداقل پنج سال رو میپسندم.چون واقعا پسرای هم سن خودم رو که میبینم رفتارایی ازشون میبینم که شاید من چارسال پیش از اون کارا میکردم!!

ولی در کل اینجوری نمیشه نظر داد.باید دید کدوم به دل میشینه

اگه دختری قصدازدواج داشته باشه و خواستگارش دو/3سال فقط از خودش برگتر باشه

عرف ما اینطوریه که یه نگاه عاقل اندرسفیه به اون آقا پسر میندازن و میگن بچه س و ...

اگه 4/5 سال پسره بزرگتر باشه میگن خـــُُُُب حاااالااااااا ان شاالله خوشبخت بشن دیگه ..

اگه 7/8/9 سال بزرگتر باشه میگن ماشاالله ماشاالله مبارکه مبارک خییییییلی بهم میان ....که البته بیشتر عروس دومادای دور وبرم هم بین 7تا10 سال تفاوت سنی دارن

البته 15 سال تفاوت سنی به بالا هم داشتیم که گفتن اختلاف سنی دارن عروس ودوماد ولی  برای همه اینطوری نمیگن مثلا یه عروس دومادی باشن که از نظر دیدگاه وتصمیم عاقلانه وعقاید و شوخ وشنگی و ریخت وقیافه وکلا همه چی بهم بیان کاااااملا این تفاوت سنی ندید گرفته میشه..

درکل دختراهم من از خیلیا شنیدم که 2/3 تفاوت سنی میگن: اییییییییش پسره هنوز بچه س اومده خواستگاری من!! من از 9 سالگی به بلوغ رسیدم اون از 15 سالگی بعدالان سال2/3بیشتر از من بزرگتر نیس فکرش بچگونه س اومده خواستگاری من ودلایل خانم"اردبیلی" رو میارن...

البته اینایی که من گفتم واسه خونواده هایی بود که ملاک اصلیشون ثروت و تحصیلات نیست..چون میگن این آقا پسرالان بااین تحقیقاتی که کردیم با این شخصیت (وقار ؛اخلاق ؛ایمان و..) شناختیمش وتو این چندسالی که از سنش گذشته وبه 30 رسیده سابقه اخلاقی خوبی داشته همون پرونده درخشان و ثبات شخصیت و..کلا شخصیت خودشو نشون داده. ودرآینده قابل اطمینان تره نسبت به پسری که الان بیست و خرده ای هستش وامکان داره راههای خوب وبد مختلفی امتحان کنه تا بالاخره یه روز راه ومسلک خودشو پیدا کنه وباهمون شیوه تا آخر به زندگیش ادامه بده..+ این تفکر که همیشه دارن که مرد تو چهل سالگی جوون هستش

درکل بیشتراخلاق وشخصیت یک خواستگار و با توجه به سنش ودر یک راستا میسنجن  ؛یعنی پسری که با تحقیق متوجه شدن تا 30 سالگی پاک مونده احترام بیشتری براش قائلن تا پسری که 23/25 سالگی پاک مونده....

بعدش میرن سر مسائل مالی وتحصیلات ...تحصیلات که هر چقدر دختر وپسر داشتن تا موقع خواستگاری دارن دیگه ؛اگه کم وزیاد بود شرط میکنن تو دوران عقد بخونن تا یک سال اول عروسی که هنوز بچه ندارن یاهم بعداینکه بچشون بدنیا اومد واز آب وگل دراومد میرن ادامه تحصیل میدن..اگه نخوان هم با شروع ازدواج کتاب دفترا رو میبندن دیگه.

از نظر مالی هم عوامل زیر رو باهم ودر یک راستا میسنجن ودرنهایت نتیجه میگیرن که آیا با این عوامل این دختر وپسر درآینده میتونن  زندگی کنن یاخیر:

مثلا میزان رفاهی که دختر توخونه پدرش داشته یا سازگاری وبساز بودن دختر حتی اگه تو خونه پدرشم مرفه بوده باشن ،حقوق پسر ؛ پس انداز ها و کمک هایی که دوخونواده میتونن به این عروس دوماد بکنن در صورتی که با مشکل مالی درآینده مواجه بشن؛ یا طرز پول خرج کردن مثلا به اندازه یا کم وزیاد خرج کردن این دختر وپسر رو میسنجن یا اینکه چه چیزهایی براشون تو خرید اولویت داره وآیا اینکه میتونن جوری برنامه بریزن که مثلا اگه دختروپسر تو مجردیشون حتما روزی سه بار فلان کلاس هنری تفریحی ورزشی میرفتن بعداینکه سر زندگی رفتن میتونن کمش کنن ویه جورایی بسازن با شرایطی که امکان داره یه دوره از سال وضع مالشون افت کنه وبه جای این کلاسها یا خریدهای حاشیه ای بیان پولاشون با برنامه برای نیاز های اصلی زندگیشون مثل پرداخت قسط ؛ پرداخت قبوض آب وبرق و... خورد وخوراک روزانه و.... پس انداز کنن؟ یا خیر؟

افرادی هم که شرایط مالی و.... بیشتر براشون اهمیت داره که وااااقعا دیدیم چه پسر دور از جون عیبای اخلاقی یا مرض های جسمانی داشته باشه/ 70 سال داشته باشه 50// سانت از دختره کوتاه تر باشه /100 سانت بلندتر باشه /دزد باشه/قاتل باشه/زن داشته باشه قبلش نداشته باشه بارون بیاد برف بیاد سنگ از آسمون بیاد اینا دیگه باید باهم ازدواج کنن ومباااااااااارکه دیگهههههه!

با هیشکدوم

با اونی که 10 سال بزرگتره نه ... چون من خودمم الان بزرگم.. من 28 سالمه اون بشه 38 خب اصلاً از شور و شوقی که من دارم تو زندگی افتاده و خواسته هامو شاید نتونه درک کنه از جهتی خودم روم نمیشه باهاش راحت باشم... جای همسرو واسم نمیتونه پر کنه

با اونی که دو سه سال بزرگتره هم نه... چون وقتی من 28 سالمه اون بایس الان حداقل 30 سالش باشه... خب خداییش پسری که عرضه داشته باشه تو این سن حداقل باید هم درسش هم سربازیشو تمومم کرده باشه... کارهم فقط دولتیه که میگیم ممکنه گیر نیاد وگرنه شغل آزاد رو دیگه میتونه داشته باشه...

سلام. چون میدونم چی به جان اون جوون کردی باهات اینجوری صحبت میکنم. با خشم و غضب.

بهتره شما هم بدونی کسی که باهاش صحبت میکنی هم دبیرستان درس میده(خصوصی) و هم مدرس دانشگاه هست. از طرف دیگه به اندازه موهای سر شما کتاب و مقاله و... خوندم. بنابراین خوب میتونم از نوشته دیگران شخصیت و طرز فکر افراد رو درک کنم. شما نه عاشق اون مرد بودی و نه هیچ چیز دیگه ای فقط داشتی حس مارونتو نسبت به یک مرد ارضا میکردی. که بزرگترین اشتباهه. اگه واقعا عاشقش بودی 8 سال شکنجه جنسیش نمیدادی و خانوادتو راضی به ازدواج با اون جوون میکردی. اون آقا ازت خواسته بود که ماهیگیری بهش یاد بدی(دقیقا مثل یک خانم معلم). اون آقا ازت خواسته بود که به درجه ای برسونیش که کسی توی فامیل نتونه سرزنشش کنه یا واسه خودت میخواستی؟ فکر نمیکنی اون فقط یک خواسته ازت داشته. اونم اینکه باهات ازدواج بکنه تا بتونه نیازهای حیاتیشو براورده بکنه؟ شما که میگی نیاز عاطفیشو براورده کرده بودی از کجا میدونی؟ مردا رو میشناسی؟ نیاز عاطفی یک مرد وقتی براورده میشه که هم زمان باشه با رفع نیاز جنسیش.شما هیچی از مردا نمیدونی. من که مردم فقط یک ثانیه دخترای توی خیابون رو میبینم در آتش نیاز جنسی میسوزم وای به حال اون بیچاره که 8 سال معشوقه خودش رو کنار خودش در فاصله چند سانتی متری خودش میدیده ولی نمیتونسته یک شب به دیده یک همسر باهاش همبستر بشه و در آغوش بگیرش. میدونم نمیتونی این حرفا رو بفهمی وگرنه 8 سال یک مرد رو در آب نمک نمیگذاشتی. 8 سال ازت درخواست ازدواج داشته ولی سرمیگردوندیش بعدم میگی عاشقش بودم. و صبر کردی تا ببینی رئیس بزرگ و سرپرست خانواده و همه کاره زندگی یعنی حضرت عالی کی صلاح میدونی تا ازدواج صورت بگیره. فقط مجردی طولانی  و دیدن زوجها در خیابان و فامیل و سختی های پس از اون میتونه شما رو سر عقل بیاره تا بفهمی که در زندگی باید زن باشی  نه همه کاره و عقل کل. فقط امیدوارم در آینده هم مردی گیرت بیاد( با صلابت)که هر روز با کمربندش تنبیهت بکنه تا بفهمی که زن نباید نقش مرد رو در بیاره. و آروم آروم بجای رئیس یک دختر حرف گوش کن بشی .

به نظر من تفاوت بلوغ پسر و دختر (حدود 6 تا 7 سال) اختلاف خیلی خوبی برای ازدواج هست. مردها تو سن 30 سالگی اگه آرومتر به نظر می رسند به خاطر پختگی و تکمیل مردانگیشونه نه اینکه احساسشون تقلیل پیدا کرده باشه. شما اگر از یک مرد 30 ساله کلمة دوست داشتن شنیدید تا عمق وجودتون تاثیر خواهد کرد. چون می تونید مطمئن باشید با منظورش شمایید نه جنسیت شما.

نظرات جالبی بود....منم یه دختر مجرد 29 ساله هستم ...فقط درس خوندم نقطه سیاهی تو زندگیم ندارم و خونواده خوبی دارم که همیشه و در همه حال کنارم بودن و همین حضور خوب و دلگرم گنندشان باعث شد هیچ وقت نخوام دست از پا خطا کنم.و اصلا این عدد سنی رو احساس نمیکنم و از خواهران کوچکم هم توی شوخی و خنده جلوترم و با این دهه 70 و 80 هستن ارتباط خوبی باهاشون دارم تونستم با این رفتار الگوی خوبی براشون برای زندگیشون باشم و دوستی با من رو با دوستی با هرکسی ترجیه میدن.سن فقط یک عدد هست اصل دل و روح آدم هست که با کمی توجه داشتن بهش میشه بهش طراوت داد .ازدواج هم یک مرحله از زندگی هست واسه یکی زود و واسه یکی یکم دیر و متفاوت تر اتفاق میوفته.اولین معیار تو این دوره زمونه تعهد بعد ازدواج هست و فراموش کردن و یا کنکاش نکردن گذشته هم هست. شاید این حرفی که بخوام بزنم غلط باشه و یا توهین حسابش کنید ولی از نظر من منطقی محسوب میشه شیطنت های دوره جوانی بخصوص برای آقایون هست.باید جوانی کرد نه جوانی ناسالم بلکه جوانیی که باعث بشه بعد از ازدواج فیل جوانی کردن یاد هندوستان نکند و طوری هم نباشه که سیراب بشه چیزی برای بعد ازدواج نذاره.این دوره زمونه نباید از طرف پرسید تا حالا دوس دختر داشتی یا دوس پسر داشتی چون جوابش نه هست و نتیجش همیشه مبهم .به قول قدیمیا ازدواج هندونه در بسته هست هر چقدر هم قبلش وقت بزاری بعد ازدواج حقیقت هرکدوم مشخص میشه.

ممنون از همگی بخاطر نظرات جالبشون خیلی از سوالات من هم در خلال این تجربیات و نظرات جواب داده شد.

سلام من یه دختر 28 ساله ام، اعتماد به نفس پایینی دارم با اینکه زیبا و تحصیلکرده ام خانواده خوبی دارم اما نگران ازدواجم هستم

چون قبلا خواستگار زیاد داشتم اما الان ببینی چی بشه سالی 2تا 3تا پیدا بشه

الانم یه خواستگار دارم که همسن خودمه یا شایدم چند ماهی کوچیک باشه نمیدونم

خودم نظرم اینه شوهرم چند سالی ازم بزرگ باشه ولی این که میخواد بیاد شرایطش خوبه.

ازطرفی من از سن 30 میترسم چون احساس میکنم شانس ازدواج خوب تو این سن میاد پایین.

حالا من چیکار کنم خوبه؟ باهاش ازدواج کنم یا نه؟

چه سوال مسخره ای!!!

چرا نشه؟!

سلام فردی۴۳ساله هستم که الحمدالله تعالی دارای ۳همسر جوان باسنین مختلف که حداقل۷وحداکثر۱۳   سال اختلاف سنی داریم ولی خوب باتوجه به علاقه ای که هر۴شخص به هم داریم والبته که بارعایت عدالت نسبی خوشبخت میباشیم هرسه راهم به نوعی شیفته خودم نگه داشته ام وخداراشکر هیچ گونه کدورتی هم پیش نیامده البته وضعیت مالی خیلی تشریفاتی هم ندارم ولی خوب به اقرار خودشان راضی اند چون به صورت متعارف وعاقلانه وجسمی وروحی و عاطفی تامین اند نه بیشتر. البته من درسن۳۵ سالگی بادختری۲۲ساله عاقله وفهیم اولین عشق زندگی ام را آغاز کردم والبته که راضی ام به رضای حق . درآخر می خوام عرض کنم خواهران وبرادران عزیز زندگی  فی نفسه سخته لااقل ماسخت ترش نکنیم و خیلی روی  سن افراد مانور ندیم چون فقط عددی بیش نیست فقط به دنبال عشق ومعرفت باشیم کافیه بقیه انشاالله جورمیشه پس برادروخواهرم آستینو بزن بالا بیا به میدان ببینم چکاره ای  (( افتاد ))

سن واقعا یکی از معیار های خیلییی مهم‌ه زندگی‌ه مشترک‌ه:)

من خودم۱۹سالمه تصور اینکه به مردی به عنوان همسر نگاه کنم که ۱۰سال ازم بزرگتر باشه واقعا برام زجر آوره

من نهایتا دوست دارم باکسی ازدواج کنم که سه سال ازم بزرگتر باشه یا دوسال کوچیکتر 

ولی همسن رو واقعا دوست دارم:))))

خانومایی ک میگید با تجربه باشه بهتر مردا تو هر سنی ک باشن بچه‌ن حالا  منظور از تجربه چیه واقعا نمیدونم(احتمال ثروت واینجور چیزاس)

من ترجیح‌م اینه که زندگیمو با همسرم دوتایی بسازیم 

اختلاف سن بالا واقعا مشمئز کننده‌س

خلاصه که حواستون رو جمع کنید

من اگه سنم بشه 32 یا بیش تر طرف ازدواج راستش نمیرم

چون با این اوضاع فرهنگی اقتصادی واقعا کار سنگینیه

سن ازدواج هم طوریه که از یه حدی بگذره مثل گذشته شور و نشاط رو نداری

نه اصلا قانون کلی نداره

اتفاقا من تازه الان که کارام رو غلتک افتاده و به چیزایی که میخواستم رسیدم تمایل به ازدواج پیدا کردم

قبلا ذهنم درگیر کار و درس و... بود و حوصله فکر کردن به یه دلمشغولی جدیدو نداشتم

کلا همه این مسائل نسبیه. 

فکر نکن حتما باید تا سن خاصی ازدواج کنی تا خوشبخت بشی یا تا فلان سن خونه بخری و..

اینجوری کل زندگیتو باختی. چون دنیا به روال خودش میچرخه نه به خواسته ی ما. ممکنه به هزار علت برنامه های ما از اون چیزی که تو ذهنمونه عقب بیوفته

فقط تلاش کن و به خدا توکل کن و برو جلو. هر زمان که برات اتفاق افتاد اون زمان برای تو بهترین زمان بوده

به نظرم در هیچ سنی برای یه ازدواج خوب دیر نیست و هر چی فاصله سنی  کمتر باشه بهتره .

شور و شوق هم به نظرم استثنا زیاد دازه 

شور و شوق ی که من از همسرم در سن بالای 40 سال می بینم در بعضی جوونهای مجرد هم  نمی بینم 

شور و شوق با هم بودن ، شور و شوق نصف شبی دوردور کردن و ....

با نظر مهدخت موافقم

هر چی فاصله سنی کمتر باشه بهتره . شور و شوق هم به نظرم استثنا زیاد داره .

شور و شوق ی که من از همسرم در سن بالای 40 سال می بینم از بعضی جوونهای مجرد سن پایین تر نمی بینم .

شور و شوق با هم بودن ، پایه همه چی بودن ، دوردور کردن نصف شبی و گاه و بی گاه ، سورپرایزهای کوچیک و بزرگ وقت و بی وقت و ....

شوق زندگی سن نمی شناسه .

سلام وقت بخیر 

 فاصله سنی ۴ تا ۱۰ سال خوبه ولی ترجیحا  ۵ یا ۷.

 اما  به نظرم جدای از سن ، بلوغ فکری خیلی مهمه . شاید یک نفر باشه از من کوچکتر   ولی از نظر  فکری بالغ تر باشه  ویا نه ۲۰ سال بزرگتر  باشه ولی  بلوغ فکری  کمی  داشته باشه . 

 مهم تر از تفاوت سنی به نظرم  بلوغ فکری خیلی مهمه ( البته قبلا ان تفاوت سنی هم مهم بود 😅 ولی چنان خدا زده پس کلم از  عدد در اومدم . ) اینکه تفاوت زیادی بین  بلوغ فکری دوفرد نباشه . البته بقیه بلوغ ها هم به اینصورته . و اگر تعادل برقرار باشه  رابطه سالم تری با یکدیگر خواهند داشتند . 

 به محمد ناشناس 

   حرف شما مرا یاد این  موضوع انداخت که می گویند آرزوها در زمان خودش به وقوع پیوستن خوش حالی بیشتری نسبت به آینده دارد مثلا شخصی که آرزوی  در ۸ سالی آرزوی دوچرخه دارد اگر در ۱۰ سالگی به آن برسد  به اندازه ی ۸ سالگی ذوق و شوق ندارد . 

 ولی به نظرم این حرف اشتباهه اصلا بحث ذوق و شوق نیست بحث  اینکه  در این مدت  از هیجان اولیه شما برای داشتن کاسته شده و به منطق شما اضافه شده .

 برای ازدواج هم همین است در جوانی ذوق و شوق رابطه  با جنس مخالف ، احساسات و عواطف  دوران نوجوانی و نیاز جنسی و... هستند که یک جوون به ازدواج سوق میدهد و در سن بالاتر  چون  سن و تجربه افزایش پیدا کرده و انسان توانسته تا حدودی بر عواطف و غرایز کنترل داشته باشه.  دلایل منطقی تر و متفاوت تر  برای ازدواج دارد و مطمئن باشید هرچقدر انسان بالغ تر باشه ( و در این فاصله  به مرده متحرک تبدیل نشده باشه ) تمایلش برای ازدواج  و تشکیل خانواده بیشتر خواهد شد .

  ازدواج هم مثلیک خوشه انگار میمونه . وقتی در اول  جوانی باشه مثل غوره میمونه . در اواسط جوانی هم مثل انگور رسیده و شیرینه و در آخر جوانی هم شبیه کشمشه . 

 شما نمی توانید بگویید در کدام مرحله انگور خاصیت بیشتر و یا طعم بهتر دارد چون هر مرحله منحصر بفرد و دارای ویژگی ها و مزایا و معایب خودش هست . 

 موفق باشید 

به بیدار بیدار

سلام

من با مثال میگم 

شما قطعا یه دوستی داری که راوبط ت با اون خیلی خوبع و چند ساله که همینجوری هست 

خب الان برات مهمه اون چند سالشه ؟ 

شاید اصلا سن تون تفاوتی نداره شاید ۴ سال ازت کوچیکترع

بنظرم اختلاف سنی هم همینطوره زیاد مهم نیست چقدر تفاوت باشه هم اینکه با خود ادم هم خونی داشته باشه با هم جفت بس شه خوبه خط نکش نذاریم که باید فلان سن رو داشته باشه

اون از اون(حالا یه پسر ۱۷ ساله داره دختر ۲۱ ساله رو نصیحت میکنه به قول پسر خیلی مجرد این از فضای مجازی هست)

خب اما من با شما مخالفم اصل کاری اینجاست👇

با مثال میگم فرض کن یه ذره برنج داریم مقدار محدود

میتونی کوفته تبریزی درست کنی

میتونی دلمه برگ درست کنی(من کلا غذا های شهر خودم رو دوست دارم😀)

میتونی کته درست کنی 

میتونی برنج درست کنی و ...

حالا فرض کن کته درست کردی و با خورشت قاطی کردی

الان دیگه نمی تونی که دلمه برگ درست کنی 

و یه مقداری موند اون رو هم میرزی واسه یاهی ها و یا کریم ها و بلبل ها و پرستو ها و گنجشک و ها و...

بر فرض اون ها نخوردن  و موند کپک زد

خب ببنید تا اونجایی که برای پرنده ها نریخته بودید برای تان فایده داشت اما از اون به بعد بررایتان فایده نداشت برای پرندگان و قارچ ها (کپک) فایده داشت برایتان تا زمانی فایده داشته از یه زمانی به بعد برای تان فایده ای ندارد کشمش هم همینطوره

الان مثلا یه دوره سنی از ادم هست با یه عروسک خوشحال میشه اما تو به ادم سی ساله ۵روسک بده خوشحال میشه؟ براش فایده داره؟

شاید دوچرخ برای بچه ده ساله یا ۸ ساله زیاد فرق نکنه اما اون عروسک کی برای بچه ۱ ساله میدی خوشحال میشه برای ادم سی ساله خوش حالی ندارد

دوچرخه برای بچه ده ساله شاید خوش حال کنندع باشد اما نه به اندازه ادن موقعی که ۸ سال داشت

ازدواج هم بنظرم هم همینه اونقدری که برای ادم بیست سه ساله شیرینه برای ادم ۴۵ ساله شیرین نیست

مثلا لازمه زندگی متاهلی یه سر پناه هست از اونجایب که کمتر دختری حاضر میشه با خانواده شوهرش زندگی کنه پسر مجیوره خونه بخره قیمت خونه تبریز حدود پانزده تومنه متری (البته هست انواع مختلف داره مثلا یه جا هایی هست قیمت خونه متری ۴۰ میلیون سه نبش ) خب مثلا یه جوون با حقوق دو میلیون باید چندین سال کار کنه کع بتونه مثلا یه خونه پنچاه متری بخره؟ تازه فقط خونه فرض تقریبا محال که دختر عروسی و هزار تا خرج دیگه نخاد ؟ راحت باید تا سی چهل سال گی کار کنه که بتونه ملزومات رو داشته خب اون ادم اگر تو سی چهل سالگی ازدواج کرد ایا به اندازه بیست دو سالگیش حال میکنه؟

البته من به عنوان یه ادم ۱۷ ساله گفتم من تا حالا خواستگاری نرفتیم که 

یه زمانی با خودم میگفتم کنکور که چیزی نیست من اصلا رتبه های کم میتونم بشم بعد که اومدم دبیرستان فس پنچر شدم و شدم نویسننده پست چرا همیشه در جا میزنم با اینکه عاشق فیزیکم اما برام سخته

منظورم اینه که تجربه ای نداشتم

سلام 

 به سبحان ۸۳ 

  بله  . حرف شما را قبول دارم  و چیزی که بهش اعتقاد دارم . 

  ولی درمورد ادامه  مطالب کمی اختلاف نظر داریم . 

  اول در مورد مثالتان . 

  انگور مثال زدم چون در هر مرحله از زندگیش ویژگی و خواص خودش داره . پویاست  حتی اگر  در حال کپک باشه هم شما میتوانید آن را به سرکه تبدیل کنید . حتی وقتی خشک میشه به کشمش و تنقلات تبدیل میشه و.... . ازدواج هم به نظرم پویاست . در هر مرحله از زندگی  صورت بگیرد حس و حال مخصوص خودش داره .  حتی اگر این ازدواج با شکست مواجه بشه به همراه خودش خاطرات خوب و بد و تجربه داره . شما را از ادمی به ادمی دیگر تبدیل میکنه .

 درسته هر چیزی  در وقت مناسب باید اتفاق بیفته. ولی برای هر ادمی متفاوته  شاید  ازدواج برای یک نفر ۱۵ سالگی باشه برای نفر دیگه سن مناسب ۴۰ سالگی باشه .( شما یک درخت درنظر بگیرید  همه میوه های یک درخت در یک زمان نمیرسند . یک  سری میوه ها درزودتر از زمان  چیدن میرسند و یک سری ها هم هنگام چیدن کال هستند. ادم ها مثل درخت میوه اند باید زمین چیدن رسیده باشد.😊 البته  اگر شما معتقد باشید که ازدواج روزی است ) 

  البته درمورد عروسک 😅 کودک درون زنده باشه ادم ۵۰ ساله هم ذوق عروسک می کند . 

  ببین شما الان برو از تک تک  جوانان بپرس حاضرند با هیچی زندگی کنند شتید بالای ۶۰ درصد قبول کنند ولی برو همین سوال از خانواده ها بپرسید ۹۹ درصد مخالف هستند . حاضر نیستند بچه هاشون سختی بکشند. الان هرچقدر هم که ما جوون ها راضی باشیم خانواده ها این ریسک قبول نمی کنند . 

 الان شما بعنوان یک پسر به خانواده ات بگویبد قصد ازدواج دارید اولین مخالف شما پدر و مادرتان هستند که شما کار ندارید و ... 

 حالا فرض بگیریم کار هم داشته باشید میگویند  خونه نداری و....چطور میخواهی زندگیت جمع کن و...

 مگر اینکه خانواد ثروتمند داشته باشید که بتوانند ساپرتتان کنند .

 البته  در کشور ما عقلانیتی بین قیمت و ارزش اجناس و حقوق مردم وجود ندارد وبرای همین یک زندگی نرمال برای بیشتر مردم سخت است .   . 

 🙃 ولی در کل هدفم این بود که بگم برای زندگی محدودیت نگذارید تا فلان سن باید ازدواج کنم . تا فلان سن باید مدرک بگیرم . تا فلان سن باید کار پیدا کنم و....

  امدیم چند صباحی زندگی کنیم نه اینکه   با دیگران مسابقه بدهیم و یا نقطه ای مشخص کنیم و بعد از نرسیدن بهش زندگی  را رها کنیم  هر  اتفاقی  در رمان درستش رخ میدهد . اگر هم رخ نداد از مسیر رسیدن بهش لذت بریدم 

 همین 

 موفق باشید   

باور کنید قانون خاصی نداره

چیزی که من در اطرافیان خودم میبینم دختر و پسر بین 1 تا 5 سال اختلاف سنی دارند

مثلا 32 ساله با 30 ساله

26 ساله با 23 ساله

ولی ممکنه یه اقای 45 ساله بره با دختر 22 ساله هم ازدواج کنه ولی مسلما احتمالش کمه

زیاد خودتونو درگیر این حرفا نکنید.