خانواده برتر

سلام

خواهرم ان شاء الله خدا روزهای خوب و زیبا رو در زندگیتون قرار بده

عزیزم نمی خوام با حرفایی که زدی مخالفت کنم 

ولی اگر واقعا فقط افرادی که صلاحیت مالی - عاطفی - روحی - عقلی و ... داشتن بنا بود بچه بیارن گمونم نسل بشر تا حالا منقرض می شد :) 

یا اگر منقرض هم نمیشد ولی ثابت می موند ....

تو شرایط شما نبودم - ولی بالاخره هر کسی به نوعی تلخی هایی تجربه می کنه تو زندگیش ...

مثلا من 30 ساله خواهرم تنش و ناآرومی و اذیت و تحقیر و ... ای که شما می گی تو جو خونه ایجاد کرده ، مستقیم و غیر مستقیم فراوان به من اسیب زده - در حالی که خودش همیشه میگه ببین من چه نعمتی م تو زندگی تو !!!!!!!!!!!!!!!

مادرم هم سال های تنش هاش با خواهرمو رو  من که کوچیکتر بودم خالی می کرد - چون اگر به خود خواهرم می خواست کوجکترین چیزی بگه خواهرم مادرم رو کتک می زد !!! که چندین بار هم اینکارو کرد  ... در نتیجه من شده بودم یه سطل زباله ای که مادرم و خواهرم هر کدوم به نحوی تنش ها و انرژی های منفیشونو داخل من استفراغ می کردن 

غر زدن یا به زمین و زمان گله کردن شاید موقتی خشم و ناکامی شما رو تسکین بده - ولی کمکی بهت نمی کنه

شما الان باید ببینی چطور می تونی به خودت کمک کنی - دیگه یه بچه ی 3 ساله ی آسیب پذیر و وابسته نیستی - بلکه یه انسان بالغ هستی که باید از خودت محافظت کنی

بالاخره یه تکنیک هایی یه رفتار هایی می تونی اتخاذ کنی که آسیب و تنش رو کمتر کنه

رفتار هایی که قطعا از این مشاجره ی شما با مادرتون کم هزینه تر خواهد بود 

در موردش می شه کلی حرف زد ... یه مشاور زبده می تونه خیلی بهت کمک کنه . بنظرم بهش فکر کن 

زمان بر و سخت هست - ولی مسیریه که باعث میشه در عین حل مشکل خودتو هم بسازی و کلیییی بزرگ تر شی 

در قدم اول بنا به تجربه ی خودم ... 

بنظرم پذیرش بخشیدن دیگران می تونه قدم بزرگی باشه برای رهایی تو 

بپذیری اون آدم بابت شرایطی که توش بزرگ شده و اتفاقات زندگیش و ... شده اینی که الان می بینی 

والدین شما  ،  قربانی والدین نسل قبل تر از خودشون بودن !

شما می تونی این زنجیره رو آگاهانه قطع کنی 

سلام

طبیعیه 😑

نارحتین الان😐

درست میشه 😑

سلام 

واقعا موافقم که در شرایط بد و وقتی که میدونید همسرتون یدر یا مادر خوبی نمیشه بچه نیارید 

من هم دیگه تحمل این دعوا ها رو ندارم باز خوبه که شما دعوای فیزیکی ندارید یدر من که اونقدر به خاطر چیز های هیچ و یوچ من و بقیه خانواده رو زده که نمیدونم چی بگم همین چند وقت ییش اونقدر منو زده بود که نمی تونستم تا چند روز نفس بکشم وخوابم نمیبرد به  هر طرف که می خوابیدم درد داشتم(از شدت لگد هایی که به دنده هام زده بود و منو بلند کرده بود و از ارتفاع ۱.۵ متری انداخته بود تموم ستون فقراتم درد میکرد)

همیشه با چاقو دنبالم میکنه و زیر گلوم میگیره و میگه سرتو میبرم  شبا همش کابوس میبینم که داره سرمو میبره  تو خونه فحش میده و همیشه بهم میگه ازت متنفرم و حالم از همه دخترا بهم میخوره کاشکی یسر میداشتم  بخدا وقتی حرف زدن بابا های بقیه و ناز کردن بچشو نو میبینم دلم خون میشه بیشتر دلم برای خواهر و برادرام میسوزه چون اونا خیلی حساس هستن من که دیگه بعد این همه بلایی که سرم اومده نسبت به همه چیز بی تفاوت شدم

تک تک لقمه هامو میشمره و من بیشتر از ۴ لقمه چیزی نمیخورم همیشه بهم میگه مفت خور با این که توی دوران دبیرستان بیش از بیست ملیون کسب درامد کردم ولی حالا که مدرسم تموم شده نه اجازه میده برم سرکار نه دانشگاه تازه یک کار با حقوق خوب گیر اورم  تازه یولدام هست ماهیانه بالای هشت تومن حقوق به اضافه اجاره ینج شیش تا خونه

از وقتی که یادم میاد کتابام رو یاره میکرد همیشه کتابام یاره بود میدونست تنها دل خوشیم کتابامه میرفت وقتی من خونه نبودم کتابام رو یاره میکرد همیشه همه مردم ارزو دارن بچشون کتاب بخونه اینم وضعیت من  شب صبر میکردم که بخوابه بعد کتاب بخونم اینم بگم که هیچ وقت تشویقم نکرده تیزهوشان درس میخوندم المییاد رتبه میاوردم هیچ فایده ای نداشت

الان چند وقتی میشه دیگه زیاد به کتاب علاقه ای ندارم هفته ای دو سه تا چون هر وقت که بازشون میکنم دست و یا هام میلرزه و بی حال میشم چون ذهنم باز کردن کتاب رو مصادف میدونه با کتک خوردن و یاره شدن کتابام

اینم بگم که دختر خیلی خوبیم همه فامیل ارزوی داشتن دختر مثل من رو دارند اون یه روانیه

 با بقیه اینجوری نیست فقط با خانوادش اینطوریه و میخواد برای مردم و غریبه ها خودش رو بکشه بطوریکه اگه بهش بگن الان ده ملیون تومن بده همینجوری بدون باز یرداخت میده ولی از موقعی که من یادم میاد یول لباسام و... رو خودم میدادم

از مامانم هم متنفرم بخاطر اینکه میدونست چجور ادمیه و این همه بچه اورد و ازش طلاق نمیگیره (میدونم اگه بخواد این کارو بکنه زنده نمی مونه و بچه ها تو این مدت داغون میشن) از ضعیف بودن مادرم بدم میاد میدونم اگه جای اون بودم به خاطر سلامت روحی بچه هام و اینکه همیشه از ترس نلرزند حتما یه بلایی سرش میاوردم البته مامانم ادم خوبیه و شاغله و بابای یول یرستم هم به خاطر یوله مادرمه که مارو ول نمیکنه

به بقیه : قدر یدر های خوبتون رو بدونید و هیچ وقت توی یه زندگی داغون بچه نیارید و به خانواده فردی که میخواهید با اون ازدواج کنید دقت کنید چون یدر من دقیقا مثل باباشه البته بگم همیشه درست نیست و همه مثل هم نیستند ولی بیشتر دقت کنید

از تموم لحظاتی که اون رو یدر خودم خطاب کردم متنفرم و هیچ وقت نمی بخشمش و تنها ارزوم اینه که بمیره و از دستش خلاص شیم

ببخشید اگه بد نوشتم و زیادی درد و دل کردم خیلی زیادی رو دلم سنگینی میکرد

به نویسنده یست با هاتون موافقم و براتون دعا میکنم هر چند که خودم محتاج ترم  و به قدری داغونم که حتی نمیدونم دوست داشتن و دوست داشته شدن چیه مثل ۶۰ ساله هام در حالی که هنوز ۲۰ سالم هم نشده و هیچ امیدی واسه زندگی ندارم و همش به فکر خودکشی ام و تو سکوت اشک میریزم امیدوارم حال هممون بهتر شه

پدر و مادر وقتی میخواستن بچه بیارن ازش اجازه گرفتن؟ خیر هیچ کدوم از ما به خواست خودمون به دنیا نیومدیم. اهل وراجی نیستم خلاصه ش کنم. اگه بچه تون رو دوست دارید توی ایران به دنیا نیاریدش. والسلام

به ای کاش

کنجکاوم بدونم شما به عنوان یک والد این کامنت رو گذاشتید یا به عنوان یک فرزند؟ محض اطلاعتون باید بگم خیر. پدر و مادر به خواسته خودشون (من میگم خودخواهی) موجودات زنده ای رو به وجود میارن. اونم تو جامعه ای مثل جامعه ما که کشور ارزش و حق و حقوقی برای آدما قائل نیست. شعارها رو بذارید کنار. قبول دارم که توی ایران مسئولیت پدر و مادر به خاطر بی مسئولیتی حکومت بیشتره. توی خارج بچه برای پدر و مادر زحمتی نداره. از سن کم این امکان هست که مستقل بشه. درس و کار و رفاه همه چیز سر جاشه. تو ایران بچه بره مستقل بشه؟ با کدوم پول؟ کسی که مدرک دکترا داره دو تومن حقوقشه. با دو تومن باید بره به جای خونه یه کارتون رهن کنه! احتمالا شما به عنوان یک پدر کامنت گذاشتید. ولی اگه به عنوان یک فرزند کامنت گذاشتید باید بگم خیلی تو زندگیتون خوشبخت بودید! قدر زندگیتون رو بدونید! پدر و مادر وقتی آگاهانه یه موجود زنده رو به این دنیا میارن باید مسئولیت قبول کنن. اگه نمیتونن نباید میاوردن. از اون بچه اجازه گرفتن؟ برای کشوری بچه بیارید که اون بچه براش ارزش داشته باشه. بچه شما رو بذاره رو تخم چشماش. وگرنه بزرگ ترین ظلم رو به بچه تون کردید

واقعا موافقم که هر کسی که صلاحیت و تواناییشو در خودش میبینه باید بچه دار بشه خیلی از پدر و مادرا  سواد بچه بزرگ کردن ندارن و خیلی ها هم اصلا لیاقت پدر و مادر بودن رو ندارن!

وقتی یسری از آدما فقط برای بهبود بخشیدن به وضعیت داغون زندگیشون یا بخاطر حرف مردم یا اینکه در اینده عصای دستی داشته باشن و ...  بچه دار میشن وضعیت هم میشه این.

در کشور سوئد مادر و پدر رو بخاطر پوسیدگی دندان فرزندشون محاکمه میکنن اونوقت در ایران مثل خانوم سحر احمدی عزیز که مورد ضرب و شتم قرار میگیره ولی هنوز یه عده معتقد بر این هستند که چون پدرشه خرجشو میده و منت سرش میذاره تحت هر شرایطی باید احترامشو حفظ کنه و سکوت کنه حتی اگه به قیمت جونش تموم بشه.

اینجا ایرانه شرایط و طرز فکر آدماش اونقدر ایده آل نیست که بقول اون خانومه هرکی دلش نخواست جمع کنه از اون خونه بره.پدر و مادر در قبال آرامش روحی و روانی فرزندشون مسئولن همه چی که پول و جای خواب نیست.

بنظرم برای بهبود شرایط بهتره دنبال یه کار باشید حتما هم که لازم نیست شغل ایده آلی باشه ،هم وقت کمتری رو در خونه میگذرونید هم اینکه از نظر مالی تا حدودی مستقل میشید.

به ای کاش:

برای تاسیس یه کسب و کار (مثلا گاوداری) از طرف کلی مدارک میخوان و صحت سلامت و داشتن صلاحیت مربوط به اون کار رو ازش میخوان

ازدواج هم تقریبا همچین چیزیه، باید دو طرف دارای صلاحیت بچه دار شدن باشن حالا نه اینکه کمال گرا باشیم اما پدر یا مادر داغون باعث مشکلات بیشتری در جامعه میشن

خانواده میشناسم تفکرشون زورگویی، دزدی، جرم، یاغی گری، فحاشی و ... هست هر کدوم ۵-۶ تا پسر دارن و بعضی از پسرها دو تا زن و ۶-۷ تا بچه

پدر بزرگ این خانواده یک عمر کارش زورگویی و فحاشی و ... بوده و شعارش این بوده که "زور برادر خداست" و کارشون زورگویی به مردم ضعیف تر و خوردن حقشان هست

حالا تفکر اشتباه و جرم پرورشون رو به نسل بعد منتقل کردن و جامعه باید هزینه وجود همچین خانواده ایی رو بده

پدر و مادر نسبت به بچه ایی که بدنیا میارن مسئولیت دارن و باید فرزند رو در زمان رشد در مسیر درست و صحیح قرار بدن و به مرور این مسئولیت کمتر میشه و بعد از یک سنی پدر و مادر مسئولیت خاصی ندارن

شدیدا معتقدم کسی که صلاحیت نداره نباید بچه دار بشه اصلا نسل بشر منقرض بشه مگه ما مسئول انقراض بشریت هستیم نترسید نسل بشر با بچه دار نشدن منقرض نمیشه با به دنیا آوردن آدمای بی عاطفه ای از بین میره که هر روز هزار تا راه برا کشتن ادمای بیگناه کشف می کنن.

پدر و مادر ها حق ندارن حقوق بچه های سی ساله تو خونه رو پایمال کنن چون که باید تا الان مستقل بودن و یه جورایی مهمون هستن!

وقتی بچه رو جوری تربیت نکردی که مستقل باشه وقتی رفت و امدای بچه سی ساله رو چک می کنی حقی وجود نداره که چرا بی عرضه هستی تو ایران چه دختر چه پسر قبل ازدواج حق جدا شدن ندارن و هزار تا انگ میشنون بماند که با پول کافی هم جایی بهشون نمیدن و به عنوان مجرم به مجردا نگاه میشه چجوری انتظار هست خونه بگیرن و اونجا بمونن

کارخونه جوجه کشی نیست که بهترین کشور های اروپایی یه میلیون بیشتر جمعیت ندارن 

چجوریه بهترین رفاه رو دارن چون یا تولید مثل نمی کنن یا وقتی به دنیا بیارن خودشون رو در قبال اون ادم مسئول می دونن

حتی خیلی پدر مادرا اول ازدواج بچه دار میشن بهتره یه چند سالی بگذره بعد اقدام کنن چه خبره اخه

ازدواج کن بچه به دنیا بیار دومی رو حالا بیار 

مهم نیست کیفیت چی باشه مهم اینه که مثل یه وظیفه ای هست که حتما باید انجام بشه

ای کاش نسل کسایی که بچه رو واسه سرگرمی و تنها نبودن خودشون میارن ولی وقتی زمان رسیدگی به مسائل و مشکلات بچه هاشون میرسه جا میزنن منقرض بشه

عزیرم اونی که واسه سرگرمی میارن که واست تاتی تاتی کنه و شیرین کاری دربیاره بهش میگن حیوون خونگی نه انسان . برو هرچقد میخوای حیوون خونگی بگیر تا سرت گرم بشه بچه میخوای چیکار؟!

پدر و مادرها انسان هایی هستن با ضعف ها کمبودها عقده ها محرومیت ها و نواقض زیاد که حاصل تربیت خانواده هاشونه و تمام اون اشکالات شخصیتی رو به بچه هم منتقل میکنن چون تو چیزی رو به بچه تزریق می‌کنی که در وجودت بوده.ما با ناکامی های اون ها بزرگ میشیم و نسخه ی اون ها میشیم و بچه های ما هم همون انسان های آسیب دیده میشن و تاریخ دائم تکرار میشه.

اینکه پدر و مادر رو دوست نداشته باشی عجیب نیست اصلا.

در مورد بچه دار شدن هم کلا از نظر من بچه دار شدن واسه یک سری طبقات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی جرمه و وقتی باید بچه دار شد که اقتصادی و فرهنگی و شخصیتی طراز اول باشی.در مورد خودمم همیشه به دیگران همینو میگم همیشه میگم من که زندگیه خوبی نداشتم زندگیه خوبی ندارم و نخواهم داشت چرا باید کسی رو بیارم که نسخه ی دوم من باشه با همون کمبودها و نرسیدن ها و آسیب ها؟ 

منتها همیشه مسخره می‌کنن منو میگن برو بابا وضعیت بابات به اون خوبی تو چرا زندگیه خوبی نداشته باشی.در صورتیکه من یک انسان مستقلم و به عنوان یک انسان مستقل به جایی نرسیدم و قرار نیست برسم وضعیت بابام اهمیتی برام نداره.آدمی که به جایی نرسیده آدمی که از نظر روحی مریضه چرا بچه میاره؟

وقتی شغلت کم درآمده وقتی میدونی تو میانسالی هم مستجری بچه چرا میاری؟ 

طرف بچه میاره می‌دونه بچه کولبر میشه ولی بازم حاضر میشه این ظلم رو حقش بکنه.

طرف کشورش تو جنگ و آشوبه می‌دونه بچه بیاره هر لحظه تلخی و خشونت و بی عدالتی در انتظار اونه بازم بچه میاره 

و.......

ببین خودخواهیه بشر چه قدر عمیقه.

دنیا جای بهتری خواهد شد وقتی انسان ها روزی تصمیم بگیرن وقتی شرایط اقتصادی و شخصیتیشون در جایگاه خوبی بود بچه دار بشن.

برسد به دست همه زوج هایی که مشکل دارن ولی قصد بچه دارشدن دارن تا شاید  درس عبرتی بشه.

نویسنده هم که دنبال راه حل نیست واومده تلنگر بده. پس بهتره راه حل ندیم.

فقط متاسفم براای  کاربری که  بدون دونستن شرایط نویسنده اومدن قضاوت کردن و طرف رو تاره کوبوندن 

تاسف اوره واقعا  ! این افراد با این نگرش والدین بالقوه ای هستن دقیقا عین والدین سوال کننده!

بله هرکسی مختاره  صدتا بچه بیاره اما فرق انسان وبقیه حیوانات در تربیت و تفکر وتعقله واگرنه بقیه حانداران هم  صدتا صدتا  تولید مثل میکنن و به طور غریزی ودر بهترین نحو مراقبت ونگهداریشون میکنن بدون اینکه بهشون صدمه روحی بزنن!! 

به کسی ربطی نداره هرکسی چندتا بچه میاره اما این بجه وارد جامعه میشه و با بقیه تعامل داره ونحوه تعاملش با جامعه در سرنوشت جامعه موثره  پس نحوه تربیتش وزندگیش به همه جامعه ربط داره! 

 ناسلامتی حیوان که نیستیم انسانیم

بعدم

اوضاع همه حووونا 30 ساله گل وببلبله واستقلال مالی دارن که سوال کننده داشته باشه؟

شما ازکجا میدونی شرایط طرف چیه که اونجا مونده! کی دوست داره زجر بکشه بسوزه وبسازه!؟ وقتی گفته دنبال راه حل نیستم یعنی راه حل هاشو خودش میدونه ولی به هرروی نمیتونه

اگر نیمتونیم حداقل مفید باشیم کاش بلد باشیم سکوت کنیم!

@Ali Soroushi 

فکر می کنم کاربر " ای کاش" از مریخ کامنت گذاشتن

چون حرفا تصورات و مثلا راهکارهاشون هییییییییییییییییچ تناسبی با فرهنگ و عرف و شرایط اقتصادی جامعه ما نداره 

چقدراندیشمند روشنفکر داریم فکر کنم باید یه انجمن تایید صلاحیت زوجین جهت امر خطیر ازدواج وفرزنداوری تاسیس بشه (همونطور که جهت تاییدصلاحیت نامزدهای ریاست جمهوری ونماینده شد وچقدهم مثمرالثمر واقع گردید واقعا افراد مصلح الان برمسند قدرت نشستن )خخخخخ

اول از همه که غصه نخورید گرنگه دار من ان است که من میدانم شیشه را دربغل سنگ نگه میدارد 

خدا راشاکر وسپاس گزارم که درخانواده ی فوق العاده عاطفی مهربان وخوبی بزرگ شدم وپدر ومادرم با وجود اینکه تحصیلات مدرسه ومکتبی نداشتن اما فهم ودرک وکمالی والاتراز فوق دکتراهای الان دارن 

هیچ انسانی کامل نیست همه ی زندگی ها نقص وکمبودهای خودشون را دارن خشم اعتراض نویسنده ی پست بنظر میرسه از عدم توانایی خودش در رسیدن به خواسته ها ارزوها وجایگاهی هست که دوست داره داشته باشه ونداره وبد رفتاری وکج گفتاری های والدین بهانه ای برای انکار ضعف قدرت تصمیم گیری وانتخاب خودش اینکه دوس نداری نباشی دلیلش بد بودن والدینت نیست هرچند انکار نمی کنم که رفتار بدی باهات دارن منتها احساس میکنم البته شایدهم احساس اشتباهی باشه ولی حس میکنم این حجم از خشونت وناارامی ونارضایتی بخش مهم وعظیمیش به ناخشنودی از خودت برمیگرده خیلی غصه نخور خدا بزرگه شاید یه روزی یه جایی کاملا اتفاقی برگردی وببینی همین شرایط سخت تورو ساخته ولازمه ی رسیدن تو به یه جریانی بوده که برات مفیده ؛)گنج همیشه تو خرابه ها پیدا میشه

@ اندیشه روشن 

عجب کامنت جالبی داشتین 

اولش به نگاه انتقادی شروع کردین به محکوم کردن کسایی که تفکرشونو به بقیه تحمیل می کنن

تو نیمه دوم خودتون شدین یکی از همون افراد ! چه بسا افراطی تر ازونا 

شما اگر شرایط ایشون رو تجربه نکردین نمی تونین به این سادگی قضاوتش کنید 

حرف بدی هم نزد هر کسی که گفت قبل از والد شدن گیر  گورای شخصیتی- روحی مونو درست کنیم و در مقابل فرزندی که به این دنیا میاریم احساس مسئولیت کنیم 

متأسفانه خیلیا به تولید مثل عادت دارن انگار. یعنی فقط ازدواج و بعدم تولید مثل. حالا قدیمها رو نمیگم. امروز عجیبه چرا انقدر طرف تولید مثل میکنه. اصلا آدم نمیدونه چی بگه

الان ساعت چنده که من کامنت میذارم؟ دوازده و بیست و هشت دقیقه نصف شب. همین همسایه کناری ما (تازه آپارتمان نشینم نیستیم محیطمون ویلانشینی و درندشتیه کلا) یه دختر سه چهارساله داره یه موتور داره صداش اندازه چی بگم اصلا خیلی زیاد یعنی انگار صدای اون وسیله ست که باهاش چاه توالت میروبن از اونم بیشتر. با اون موتور آوردتش توی کوچه یعنی قشنگ روی اعصابه. یه بار ظهر یه بار عصر یه بار غروب یه بارم الان دوازده شب. یعنی آدم نمیدونه چی بگه. بعد یه پسرم داره اونم ولو کرده توی کوچه تو بغل زن بیسوادش که مثل ماشین جوجه ماشینی زاییده. بعد سر ظهرها بچه ها رو ول میکنن توی کوچه با نوه های دیگه ون بچه های خواهر و براداری دیگه که از محله های دیگه میان سر میزنن بهشون جمع میشن توی کوچه یک سر و صدایی راه میندازن که نگو و نپرس. من قشنگ وقتی خونه م اعصابم میریزه به هم اصلا نمیتونم کار و مطالعه مو انجام بدم تازه با ایکه خیلیم آدم صبوریم. ولی به خدا صبوریم حدی داره. شوهرمم تحملشون میکنه زیاد. دیگه نمیدونیم باید چیکار کنیم.

یه روز ظهرم داشتم از سر کار میومدم خونه دیدم یکی از بچه هاش افتاده بود روی بچه برادرش دوتا پسر بودن با همدیگه توی بلوار نزدیک خونه یعنی اصلا بی تربیتی که چه عرض کنم فساد باید گفت. خوب اینا چی ازشون درمیاد؟؟؟؟؟ اون وقت پدر و مادرشون کجا هستن؟ حتما سر ظهر گرم جفت گیری میشن این طفل معصومها رو ول میکنن توی کوچه دیگه. آدم مسوولیت پذیر که اینوری بچه نمیزاد و اینطوری پرورش نمیده.

شاید نزدیک صدباره توپشون میفته توی حیاط خونه م. خسته شدیم دیگه ولی به روی خودمون نمیاریم. نه به خاطر اینکه بترسم از کسی یا بخوام ملاحظه بکنم. ملاحظه بچه بودنشون رو میکنم. میگم بالاخره بچه هستن از ما بدخلقی نبینن خدا رو خوش نمیاد وگرنه رودروایسی ندارم اصلا با کسی. اما تصمیم گرفتم اگر اینجوری ادامه پیدا کنه هر چی از دهنم درمیاد به این خانواده بی اصل و نسب بگم. یعنی پدر و  مادره رو میکشم کنار میشینم میگم به جای تولید مثل  یاد بگیر تربیت صحیح کنی. گربه هم تولید مثلش زیاده گربه که نیستید. واللا گربه از شما درست تر  و بهتر تربیت میکنه. بچه آوردن ول کنن توی کوچه و خیابون سر مردمو ببره. بعد حالا ما به درک. خودشون فاسد شدن توی کوچه. آخه کوچه رفتن و ول گشتنم یه حدی داره. این همه هنر خدا خلق کرده. نقاشی. خطاطی. فنون رایانه. بازیهای هوشی. بازیهای مهارتی. اصلا همین خمیر بازی. کتاب خوندن. فیلم دیدن. این همه کار توی این جهان هستی. بازی ورزشی مناسب. یعنی یه بزرگتری نیست هدایتشون کنه کمکشون کنه. همینطوری تلپ زاییدن انداختن کف کوچه. از صبح تا شب معلوم نیست بچه چه غلطی میکنه پدر و مادرشم اگه من و شوهرم سی و پنج و سی و هفت هشت سالمونه اینا واللا سرزنده شاداب همش 26 سالشونم نیست. یعنی نمیتونن وقت بذارن انرژی بذارن برای تربیت بچه هاشون. توله که نزاییدن بچه زاییدن باید تربیت کنن. یعنی اصلا می بینمشون میگم حیفه آدم توی این دنیا بچه متولد کنه

خدا رو شکر خودم یک ساله از اول ازدواجم دنبال یه مورد بچه ای هستیم تحویل بگیریم دارم از همین الان همه امکاناتو براش فراهم میکنم. بازی. کتاب. فیلم. آموزش انگلیسی. تواناییها مهارتهای زبانی کلامی دستی و بدنی. کلی برنامه ریختم و مطالعه میکنم براش. خودمم حاضر نیستم بچه بیارم یکی به این دنیا اضافه کنم. وقتی بچه بی سرپرست زیاده یکی از اونا مال ما بشه بهتره. چه کاریه وقتی هست ما هم متولد کنیم. من به کسی کاری ندارم و تز نمیدم برای کسی. تفکر خودم اینه و شوهرمم قبول کرده. برای بچه باید وقت گذاشت نه اینکه فقط تولید مثل کرد.

شما حق دارین این پست رو گذاشتین. البته به قدیمی ها دیگه نباید خرده گرفت. تعجبم از آدمهای امروزیه. دختره مثلا خیر سرش دانشگاه رفته به قول خودش. اون وقت اینجوری بچه تربیت کردن به خدا یعنی اصلا آدم می مونه توی کار اینا

به اندیشه روشن:

عجبا چقدر شما روانشناس قدری میدونی خودت رو. عجب نتیجه گیری و نصیحت کردنی!!!!!11

من به نویسنده پست حق میدم. حرف بدی نزده. خیلیم درست و منطقی گفته. فقط در مورد قدیمی ترها خوب به هر حال چاره ای نیست کاریه که شده امروزی ها رو باید بهشون توپید تا به خودشون بیان. نویسنده پست هر جا دیدی پدر مادر امروزی فقط تولید مثل میکنه بشین همینا رو بهش بگو. حق داری واللا. انگاری هنوز تو عهد بوقیم با بعضی از این مردم به خدا

یه بارم داشتم پنجره ها رو دستمال میکشیدم یهو چشمم افتاد به همون بچه ها داشتن کار زشت میکردن وسط ظهر بود. تف به همچین پدر و مادرایی. معلوم نیست وقت و بی وقت چه غلطی میکنن که بچه ها رو میندازن سر ظهر و شب بیرون. خوب مرد و زن ناحسابی حوصله نداری یا تربیت نداری یا سرت تو گوشیه یا ادب نداری یا از تربیت و ادب چیزی حالیت نیست و کلی کمبود جنسی داری هنوز. مجبور نیستی زرتی بزایی. سال اول زندگیت بچه نیار که بندازیش کف خیابون تا توی خونه راحت باشی. حساب و کتاب کن بعد تولید مثل. این همه تولید مثل مونده جایی نرفته که این همه قرن. برای شما هم صبر میکنه 

@اندیشه روشن:

فرمودین

((این حجم از خشونت وناارامی ونارضایتی بخش مهم وعظیمیش به ناخشنودی از خودت برمیگرده))) 

" ناخشنودی ازخود " از کجا منشا میشه؟ علتش چیه ریشه اش چیه؟ مکگر انسان از بدوتولد و از شکم مادر ناخشنود متولد میشه؟؟ اتفاقا بحث همینجاست... گیریم حرف شما درستم باشه بازم  شرایط خانوادگی و نوع تنش وخشونت از طرف والدین تو این ناخشنودگی سهم بزرگی دارند!!! 

ایشونم داره  دقیقا تلنگر میزنه به زوج ها سرهمین موضوع!

بسیاری از بزهکارها و ازادهنده ها و بیماران روانی بخشی از شخصیتشون از آزارو تنفرو خشونتی کهه ازخانواده داشتن گرفتن

 شخص شما همینکه با داشتن پشتوانه عاطفی خانواده  جملات زیر را ادا میکنید:

(((((خشم اعتراض نویسنده ی پست بنظر میرسه از عدم توانایی خودش در رسیدن به خواسته ها........ )))))

  به نظر میرسه مصداق کامل ضرب المثل ""سواره از حال پیاده خبر نداره ""هستید!  و  البته مصداق کامل  سیر از شکم گرسنه خبر نداره !

با این تفاوت که  اینحا بحث گرسنگی مادی نیست و روحی هست!

  از بچکی ساپورت عاطفی روحی از طرف خانواده داشتید پس نمیتونید درک کنید کودکی که از بچکی خشونت وتنش میبینه چه تاثیری در شخصیت روحیه واعتماد به نفسش میگیره! کودکی که بچای مهر وعطوفت کودکانه خشونت میبینه وتنفر! واین موضوع تا سی سالگی ادامه داره !!

اصلا برای بچه ای با این روحیه جایی برای داشتتن آرزو م خواسته وجایگاه میمونه؟؟؟ طرف تا مرز خودکشی رفته که فقط از جهنم زندگی خلاص بشه  شما دم از جایگاه وخواسته و ارزو میزنی؟؟؟ 

جمله کامنت قبلیمو تکرار میکنم :تو این جامعه با این اوضاع اقتضادی  وبیکاری کدوم جوون 30 ساله اوضاعش گل وببللبه که ایشون باشه؟ کدوم قدرت تصمیم گیری و.ارزوز و خواسته شدنی داره که ایشون داشته باشه با این تنش خانوادگی؟؟؟

میدونید امثال شما  جزو گروهی هستید که  واقعا باید خدا سررتون بیاره تا درک کنید تا بفهمید و قضاوت نکنید.

  شرایط کامل نویسنده رونمیدونم اما نمونه بارز سوال کننده رو در فامیل داریم با سایقه خو.دکشی  که هیچ پناهی نداره جز ما و وقتی میاد درد دل میکنه   هیچ ححرفی نداریم جز سکوت! 

 کاش برای  شما م هم نمونه بارزی وجود داشت تا اکر نمیتونید طرق مقابل رو درک کنید  یادبگیرید حداقل سکوت کنید .....

بعد برای کسی که شرایط خانوادگی خشونت بار وپرتنشی داره  داره میایید از  شکگرگذازی ازوالدین مهربان وعاطفی خود میگیدد؟؟

مثل اینکه برای  یک کارتن خواب گرسنه از  رستوران رفتن وچلوکباب خوردنتون بگید!!!1

باز صد رحمت به  کاربر قبلی خداقل  شعورش کشید و کامنتش روپاگ کرد! 

@Azi Sotode

سلام

بالای همین صفحه یه لینک هست نوشته  ارسال سوال و مطالب

اونجا بنویسید آقای نجفی پست می کنن 

و بنظر من شما باید با یه سکس تراپ یا زوج درمان مطرح کنید مسئله تون رو - خیلی احتمالات به ذهن من اومد ولی گفتنش از جانب من با این اطلاعات ناقص از رابطه شما و خود شما دو نفر  کار اصولی ای نیست . بهتره تخصصی بررسی بشه 

به همه شما دختر خانمایی که بنده رو مورد خطاب وصد البته حمله قرار دادید ؛)

اولا ازقدیم گفتن ادم زنده وکیل وصی نمیخواد صاحب پست خودشون زبان وبیان فصیح وشیوایی دارن واگر نقدی بر نظر بنده باشه ترجیح میدم از جانب خود ایشون باشه اگر قرار بود همه متفق القول یک نظر داشته باشن پس احتیاجی به تکرار مکررات نیست بقول جناب سعدی

سخن گرچه دلبند وشیرین بود سزاوار تقدیر وتحسین بود چویک بار گفتی مگو باز پس

چو حلوا بخوردند یکبار بس 

سرکارخانمها در کنار قضاوت نکردن سعی بکنید دخالت بیجا هم نفرمایید بنده با نویسنده ی پست پدر کشتگی ندارم وبسیار بیشتر از شما هم متاثر شدم از شرایط ایشون 

به دختر نخلستان

سرکار خانم اگه کنار کارتن خوابگرسنه بشینی وسکوت کنی ودوقطره اشک براش بریزی ودودقیقه توهم یه کارتون پهن کنی وکنارش دراز بکشی ایا اتفاقی تغییری در سرنوشت اون فرد ایجاد کردید حداقل با تعریف ازیه رستوران وغذای شیک یک تلنگر به اون شخص میزنی که دنیا فقط همین گوشه ی لخت وخالی از نعمت که توهستی نیست وبهش یه رویا میدی اون رویا یه انگیزه میشه وانگیزه میشه یه هدف وهدف میشه حرکت سرکار خانم ایا بهتر نبود عوض نفرین بنده که دچار تنش وبی عاطفگی خانوادگی بشم دعای خیری بدرقه ی خانم نویسنده ی پست میکردید تا بلکم به دعای شما گرما محبت وصمیمت وارد خونه وخونواده شون بشه وایشون هم.لذت اغوش گرم وپرمهر خانواده رو تجربه کنن 

سرکار خانم ایا سکوت شما به شخصی که به شما پناه میاره طبق روایت خودتون کمکی هم در تغییر شرایط واحوالش کرده ایا بهتر نیست بجای شعور سکوت کردن فکر واندیشه تون رو برای حل مشکل اون شخص بکار بگیرید

دشمن دانا که غم جان بود بهترازان دوست که نادان بود 

اگه اون شخص یک بار بجای پناه اوردن به خونه ای که غم عظیم مظلومیتش روبا چشم ودل میبینن وتنها صرفا جهت همدردی ودلسوزی سکوت میکنن  جا وروش دیگه ای رو امتحان میکرد حکما به نتیجه ای تا بحال رسیده بود

چقدر خوبه میشه اگر شعور شما هم به موازات شور وهیجانتون بالاباشه تا متوجه باشین که شما دانای کل تشریف ندارین تا نظرات دیگران رو ردیا تایید کنید ومیزان شعور یا بیشعوری شخصی رو بسنجین 

اون تنش هم ان شاالله توزندگی دشمنانم پیش بیاد 

شما که مدعی قضاوت نکردن هستید ایاصلاحیت وعدم صلاحت والدین اون فرد رو قضاوت نکردیدوفکر میکنید شما خیر خواه تر ازپدر ومادری هستید که اون فرزند از گوشت وپوست واستخونشون 

اندیشه روشن:

1.  اینجا یک وبلاگ عمومی هست و کلیه کاربران میتوانند  هم برای نویسنده پست وهم دیگر کاربران نظر بدهند! اگر قرار بود کسی انسبت به نظر دیگران نقد نداشته باشد  پس یا مدیر جزو قوانین میگذاشت یا باید کاربران میرفتید پی وی نویسنده! که وقتی نیست پس وقتی شرایط وقوانین این هست نظر شما مبتنی بر دخالت ما بیهوده هست.  نویسندگان هم ممکنه عضو بیان نباشند و  یا نخواهند نظر بدهند... اینجا روالش همینه  اگر شما دوست ندارید میتونید جایی برید که پی وی داشته باشه.  پس مادامی که نظر میگذارید باید نقد ودخالت دیکران به قول خودتون  راهم بپذیرید!
2. یگ دسته از ادم ها کارشان قضاوت است و تنها وتنها درزمانی کسی را قضاوت نیمیکنن که جای انها و تجربه ش روداشته باشند که باتوجه به سخنان شما  برداشت میشد که شما جزو اون گروه هستید واین نفرین وبدخواهی ابدا نبود! اگر شما اینگونه برداشت کردین پس من بد نوشتم و عذرخواهی میکنم!
3. ما خود رادانای کل نمیدانیم  و دربرا کارتن خواب گریه واشک و اه هم نکردیم!نشون به او نشون که در کامنتهایمان نه راه حل دادیم نه ادعا کردیم! تنها توصیه به سکوت به جای قضاوت وزخم زدن کردیم! اما شما قضاوت کردید و جملاتی گفتید که نقد بهش وارد بود وجالبه هنوزم نسبت بهش پاسخ منطقی ندارید!!! ناحشنودی نویسنده از خود! اروز ها وخواسته های نویسنده از خودئ! !!!
4.  با توجه به کامنت جدیدتون ظاهرا این شمایید که نظرتون همچنان بر پاشنه قبلی میچرخد و خودرا دانای کل میدانید! وهمچنان براینکه دربرابر کارت خواب گرسنه از چلوکباب گفتین خرسندین!  والا از کنار کارتن خواب با سکوت رد بشی اینقد سوزش نمیگیره که بخوای سرزنشش کنی وبگی اره ریشه کارتن خوابیت خودتی و ناخشنودی از خودت  ونداشتن قدرت تصمیم گیریو...
5. شما ازکجای میدونی والدین ایشون خیرخواهن؟ بله والدین خیرخواهن اما  والدین نرمال نه والدی که ممکنه بیمار روحی روانی باشه وبچش رو ازار بده..... شما ندیدی از ایین والد ها ولی ما دیدیم! برای همینه که میگم قضاوت میکنید اگرم بهتون بگن قضاوت نکن بهتون برمیخوره  والا دیگه به چه زبونی بهتون گفت.... بعد که بهتون میگن باید جای طرف باشید تا درک کنید برداشت تون اینه  که نفرینمون کردین... 

خدا همه مارو به راه راست هدایت کنه

خدانگهدار شما.

به دختر فامیل

عقاید من در مورد خیلی از کسانی که ملاقات میکنم یا ازشون می شنوم یا حرفاشونو میخونم معمولا تو ذهن خودم می مونه.نظرات بعضی ها ابدا ذره ای ارزش برام نداره و حتی تو همین سایت اسمشونو ببینم سریع رد میشم حالا به دلایل مختلف مثل توهین آمیز بودن همیشگی نظراتشون،پیچوندن موضوع و حرف صدمن یه غاز زدن،تکرار مکررات،اشاعه نفرت و...

بعضی ها هم هستن برعکس؛ نظراتشون تو قله قاف هم باشه ارزش خوندن داره‌.سه خط باشه یا سه سطر یا اصلا سیصد خط.از نظراتشون هوش،شعور فهم معلومه

حقیقتش تا همین اواخر از نظرات شما خوشم نمی اومد نه در حد اون گروه اول که گفتم نه ولی مثلا زیاد از فامیل جماعت ابراز انزجار میکردید(البته منم خیلی اهل فامیل و اینا نیستم)یا همش انتی تز می دادید خوشم نمی اومد.

صد البته که خوش اومدن یا نیومدن من معیار درستی و نادرستی حرف کسی نیست و اصلا عقاید شما به من ربطی نداره.ولی با کامنتای آخرتون به خصوص کامنت این پست باید بگم تا حد زیادی اشتباه میکردم.

شما آدمی مسئولیت پذیر،محترم و آشنا به حدود اجتماعی هستین و بچه ای که قراره به فرزندی بپذیرید آدم خوشبختیه. امیدوارم حتما اینکارو بکنید.شاد باشید

به دختر فامیل..

اصلا تولید مثل مردم چه فقیر باشن چه ثروتمند ..چه توانا چه ناتوان. چه پیر باشن چه جوون  چه بافرهنگ چه بی فرهنگ به مااااااا چههههه به ماچه ؟؟؟ ینی کارمون و مشکلاتمون انقدر کم شده که حالا باید بشینیم به بچه آوردن دیگران گیر بدیم؟؟؟؟؟؟ 

این موضوع کاملااااا یک مسعله ی شخصی و خصوصی هست که به هیچ احدی جز تصمیم گیرنده های اصلی ، هیچ ربطی و هیچ دخلی نداره... ما که نمیایم پول شیر و پوشک و... رو بدیم .

پس حق دخالت تو کار و زندگی مردم رو نداریم هرکی صلاح خودش و بهتر از دیگران میدونه و تو تصمیم گیری هاش نمیاد از مردم پرسوجو کنه و مشورت بگیره اینجور باشع که سنگ رو سنگ بند نمیشه چون هر کی یه سازی میزنه...

واقعا عجب دنیایی شده حتی به بچه دار شدن دیگران خرده میگیریم😑

دختر نخلستان

بهتره قبل از نقد برهرنظری چند مرتبه جهت فهم بیشتر اون رو مطالعه ی مجددبفرمایید 

قرار نیست چون وبلاگ عمومیه هرکس از راه برسه ونظر دیگران رو ملقی ونظر خودش رو برتر ودرست بدونه شما جای نویسنده ی پست نیستی وازسلایق وعلایق ایشون هم بی اطلاعید پس نمی تونید ازجانبشون ناراحت بشید وادعا بکنید که طرف قضاوت شده واگر نظر من رو درست خونده باشید نوشتم که این احساس وممکن اشتباه باشه 

ویک سوال؟؟!

ایا شما ازدچار بودن والدین ایشون به بیماری روحی وروانی اطمینان دارید اگر ندارید چرا ابراز میکنید که ممکنه باشن؟ایا این قضاوت نیست؟ شما به صرف دیدن چند نفر در فامیل نمی تونید تعمیم بدین به بقیههمه رو روانی خطاب بکنید 

شما به سکوتتون ادامه بدید وخیال بکنید سکوتتون نشانه ی شعورتون

بحث با ادم ...دوبدی داره یکی اینکه خودت رو درسطح اون پایین میاری 

ودوم اونو تا سطح خودت بالا میبری 

بیش ازاین بحث با شما رو جایز نمی دونم چون شما نه تنها دقتی در خوندن نظرات بقیه نداری بلکه حتی متوجه مطالبی که خودتون نگارش میکنید نیستید ودرست عیبی رو بردیگران ایراد میگیرید که خودتون مرتکب اون هستین قضاوت!!! 

این وبلاگ هم مبارک شما صاحبان فضل وسکوت وشعور 

مدیریت محترم اگر راهی جهت حذف عضویت هست بفرمایید که خاطر خطیر سرکار خانم بیش از این مکدر نشوند از حضور ما

بقول شاعر دختر نخلستان جان 

ما گذشتیم وگذشت انچه تو با ماکردی توبا بمان با دگران وای بحال دگران 

عزتتون زیادحضرات؛)

به  sanaz sarinay

حرف شما منو یاد جمله معروف چهاردیواری اختیاری میندازه

ولی فراموش‌ نکنین که چهاردیواری زمانی خصوصی و حریم شخصی محسوب‌میشه که سروصداها و زندگی شخصیت هم ازون چهار دیواری بیرون نیاد

ادم که نمیتونه گوششو بگیره که صدای همسایه های شلوغو نشنوه

دراینصورت دیگه خصوصی نیست وعمومیه و همه حق دارن راجبش نظر بدن 

به دختر فامیل

آبجی جان

تربیت بچه خیللی مهمه ولی بکار بردن کلمات نازیبا مناسب نیست مثل زن بیسواد، ماشین جوجه کشی، ت ف به این پدر ومادر، گربه هم میزاد گربه هم که نیستند گربه هم تربیتش ازشما بهتره، چیزی حالیش نیست. 

میتونیم زیباتر و با لحن بهتر و کلمات مناسب تر سخن گفت حتی اگه از چیزی و کسی ناراحت هستیم.

به خانم «ساناز»

سلام. کامنتم تند هست ولی پشتش خیلی حقیقتها نهفته ست. گاهی تند نوشتن بعضی جاها افاقه میکنه. البته من عرض کردم من کاری به پدر و مادرهای عزیز قدیمی مال نسل قدیم و دهه های قبل ندارم. اون دوره زمونه ایجاب میکرده یا حالا آگاهی کم بوده یا هر چی. کاریه که شده. کاری نمیشه کرد الان و نباید بی حرمتی کرد به اونها. من دستشون رو هم میبوسم. ما خودمون جا مونده از پدر و مادرهای همون نسل و دهه ایم. به هر حال الان روی این کره زمینیم و نباید غم بخوریم که چرا زاده شدیم و چرا زنده ایم. باید تا زنده ایم زندگی کنیم. قدیمیها اشتباهات زیادی کردن و دیوار رو خشت رو کج آوردن بالا. ولی ماها که نباید حسرت این رو بخوریم که چرا اونها اشتباهات زیادی راجب فرزندآوری و ادامه نسل کردن و حالا حاصلش شده این اوضاع. بایستی به زندگی مون ادامه بدیم و دیگران رو آگاه کنیم. هر جا میشینیم حرفی حقیقتی اگر لازمه بگیم تا دیگران اشتباهات گذشته ها رو نکنن و روز به روز اوضاع بهتر بشه. شاید اون موقع دیگه من و شما نباشیم ولی انسانهایی که هستن نسل به نسل دهه به دهه بهتر یشن و بهتر زندگی میکنن. منظور من از کامنتم این بود ولی با الفاظ تند که البته چون آمیخته به حقیقتهای زیادی هست تلخه. اصلا حقیقت در ذات خودش تلخه شاید. نمیدونم

به خانم «بهار»

نظر لطف شماست دختر خوب. زنده باشی. امیدوارم لایق کامنتی که برای من نوشتید باشم. یه چیزیم خدمت شما دوست خوبم عرض کنم. من راستش توی فضای واقعی هر حرفی میخوام بزنم خیلی با شیرین زبونی و محبته. هرگز نشده به کسی تند بشم یا تحقیر و توهینی توی کلامم باشه ولی موقع نوشتن تند مینویسم بیشتر اوقات. گاهی تند نوشتن لازمه. آدمهای زیادی میان اینجا و میرن. سر میزنن. کامنت میخونن. گاهی یه لفظ تند بعضی از اونا رو به خودشون میاره. چون ما ایرانیا خیلی درگیر و گرفت سنتهای بد و غلط هستیم. برای همینه که توی نوشتن عصبانی میشم. در مورد برخورد با فامیل و بستگان منظورم قطعا از بین بردن سنتها و نابود نکردن خود به خاطر دیگران بوده که روانشناسا توش متفق القول هستن. طرف اومده پست گذاشته داره خودش رو آزار میده به خاطر اینکه صورتش رو جلو فامیل با سیلی سرخ نگه داره. بچه ش جا نداره بخوابه. غذا نداره بخوره. بعد به خاطر مهمون به زور هزینه میکنه. این یعنی چی؟ خوب مجبور نیستن که به خودشون ظلم کنن به خاطر حفظ ظاهر. میتونن به برخورد خوش بگن فلانی واللا توان پذیرایی ندارم شرایطم سخته. الان دیگه دوره زمونه کنگر خوردن و لنگر انداختن نیست. ولی به جای اینکه اینارو بگه فقط با بچه هاش صبح تا شب توی خونه درگیره و اعصاب نمیذاره برای خودش و بچه ها که صرفا مهمونداری کرده باشه و خاله و عمه و دایی و این و اون رو ناراحت نکنه فقط. خوب این ضرر داره. به قیمت اعصاب خوردی و ناراحتی بچه هاش تموم میشه. طرف میشناسم شب امتحان کنکور بچه هاش مهمونسرا راه انداخته توی خونه ش. همشم به بچه هاش میگه زشته ناراحت میشن حرف نزن برو توی اتاقت. خوب بابا این بچه امتحان  داره چی میشه محترمانه بگی فلانی امشب نه بذار امتحان بچم تموم شد خودمون دعوتتون میکنیم ایشاالله. منظور من قطعا همینا بوده. بارها به دوست همکار آشنا حتی همسایه های نزدیکتر میگم اینارو. منتها اونجا دیگه اینجوری نه. با برخورد خیلی ملایم. ولی تا زنده باشم سعی میکنم بگم و سنتهای غلط رو تا جایی که میتونم حداقل بین افرادی که میشناسمشون بشکنم و بی ارزش کنم. متاسفانه یا خوشبختانه اصلا تعارفی توی این مورد ندارم. مثلا چند روز پیش داشتم میرفتم سر کار شنیدم یکی برگشت گفت خدا فلانی کرونا گرفت مرد حالا من باید برم تو مجلس عزاش خودم و شوهرمو بچه مو به کشتن بدم. خدا فلانت کنه بهمان شده با این وقت مردنت. یعنی تا شنیدم برگشتم بهش گفتم بنده خدا. اولا که اون زبون بسته تقصیری توی مرگ خودش نداشته. بیماری گرفته از دنیا رفته. دوما مجبوری مگه بری حفظ ظاهر کنی که حالا زنده و مرده شونو نفرین کنی اعصاب خودتم خورد کنی.

میبینی بهار خانم اینه مشکلات جامعه ما. به جای اینکه سنتهای غلط رو برداریم میشینیم همدیگه رو لعن و نفرین می کنیم. اینجور جاهاییه که نمیتونم سکوت کنم. در مورد برخورد با فامیل هم خیلی از ایرانیا درگیر همین سنتهای غلط هستیم متاسفانه

بانوی ایرانی عزیز

سلام

این خانواده ای که من میگم اول از همه در حق دو تا بچه خودش ظالمه و این منو عصبی کرده که اینطوری راجب خودشون و امثال خودشون بنویسم. حیف که نمیشه همه چیزو نوشت وگرنه حرفهایی که دختره جلو بچه هاش میزنه رو مینوشتم. یعنی برق از کله خواننده های این پست میپرید. دختر 3 ساله رو میندازن کف کوچه که معلوم نیست کی چه بلایی سرش بیاره؟ پس خودشون کجان؟؟؟؟؟

یه بار هم بچه رو داده بود دست عموی بچه دونفری کف کوچه میزدنش. هشت صبح بود. نمیفهمم دختر سه ساله رو چرا باید انقدر کتک میزدن. همون لحظه چادر پوشیدم رفتم در خونه شون. گفتم بچه معصومو چرا میزنید. به جرم کودک آزاری شکایت میکنم ازتون. یعنی یه داستانهایی من نداشتم با اینا. چه عرض کنم واللا. اصلا هم وضع مالی بدی ندارن که فکرشو بکنی سطح مالی شون پایینه. پدرشون سرهنگه عموشون سرگرده خود پسره هم رییس پلیس + 10. اینا میخوان مردم ما رو نظم و انضباط براشون توی جامعه برقرار کنن؟؟؟؟؟؟ نمی تونن بچه و نوه خودشونو هدایت کنن. این چزا رو که میبینم غصه میخورم

اینجور آدمهایی که اینه احوالاتشون لایق بدتر از اینها هم هستن. آدم می مونه چطوری حالیشون کنه که زندگی درست اینی نیست که شماها می کنین. 

در ضمن بانوی عزیز

منظور من از بیسواد اصلا نداشتن مدرک نیست. اتفاقا دختره دو تا لیسانس داره. پسره هم با اینکه شغلشو نوشتم براتون تابستون همین امسال فوق لیسانس گرفته بود از یه دانشگاه تخصصی مربوط به خودشون. منظور من از بیسواد هیچ وقت آدمایی نیستن که مدرک ندارن. بیسواد آدمهایی هستن که در عین داشتن مدرک بالا جامعه رو به گند میکشن و زندگی خودشونم داغونه

بیسواد زنیه که وقتی پسر خردسالش ازش میپرسه مامان چرا فلان ... برمیگرده یه جوابی بهش میده که دیگران دهنشون باز می مونه. حیف که نمیشه با جزییات بنویسم. پار سال که کرونا نبود و من تازه ازدواج کرده بودم اومدم توی این محل یه روز با اتوبوس داشتم میرفتم جایی. این خانمه هم توی اتوبوس بود کنارم نشسته بود پسرش بغلش بود برگشت یه سوال کنجکاوانه کرد. اگه بگم که جوابی داد و چه قدر عاری از شعور و اخلاق با کنجکاوی بچه ش برخورد کرد خون گریه می کنید به حال این جامعه ای که ما داریم. حیف که نمیشه بگم اصلا. بماند. یعنی بی شرفی مال یک دقیقه ست. به بی شرفی یه چیزی هم بدهکارن اینجور نا انسانها. دیگه جلو بچه این حرفو بزنی و بخندی نباید از خودت خجالت بکشی؟ کتاب روانشناسی خوندن پیشکش. حداقل از مادرهای قدیمی و عزیزمون یاد نگرفته یه چیزایی؟؟؟؟ اینجور آدما هستن که آبروی سواد رو هم بردن. بیسواد واقعی همینا هستن و منظور من همینه

راستی ساناز جان

مگه زندگی آدما فقط پول شیر خشکه که شما نوشتین مگه ما نونشون رو میدیم؟؟؟؟ پس احساس مسؤولیت در مقابل جامعه چی میشه؟ همین آدما هستن که جامعه رو میسازن. عرض کردم (توی کامنتی که برای بانوی ایرانی نوشتم )خانواده ای که مثالشون رو زدم فقیر نیستن اصلا. یکی از خانواده هایی هستن که خودشون یک پادگان نظامی هستن دسته جمعی. یعنی از پدر و عمو و برادر و دایی و خاله گرفته از زن و مرد همه نظامی هستن. هم خونه هم وام ساخت هم وام تعمیرشون رو دولت داده. هم حقوقشون خوبه خدا رو شکر (ما که بخیل نیستیم). هم از مرغ و گوشت شون تا دفتر نقاشی و مدادرنگی بچه شون رو دولت بهشون میده. هم حق ماموریت دارن. هم وام کم بهره هر ساله. اینا طبق گفته های خود خانمه و مادرشوهرش هست. از خودم چیزی درنیاوردم. به هر حال فقیر نیستن. فقر اخلاقی و فرهنگی دارن متاسفانه. ای کاش مشکل فقر مالی بود. خانواده های فقیر اتفاقا بچه های درست و درمونتری تحویل جامعه میدن. کی من نوشتم قشر فقیر؟ حرف توی دهن آدم میذارید؟؟؟

تا حدودی با الی خانوم موافقم(با بخش اول مخالفم) 

بعضی والدین بهشت که هیچی حتی اگه جهنمی هم وجود می‌داشت حاضر به پذیرش‌ این والدین نمی‌بود

ولی یک روی دیگه‌ای هم داره این قضیه، والدین آسیب دیده معمولاً فرزندان آسیب دیده‌ای پرورش میدن(با آسیب زدن به فرزندشون)

این چرخه دایره وار تکرار میشه مگر اینکه یکی از همین فرزندان تصمیم بگیره با علم و عقل آسیب‌های خودش رو بهبود ببخشه تا به بچه‌هاش آسیبی نزن

با تمام این اوصاف که عمومش حق با شماست اما برگردید ببینید راهی برای خلاص شدن‌تون از این وضع هست یا نه!

و این نصیحت نیست فقط باید به دور از عصبانیت شرایط رو سنجید، قبول کرد و تغییر داد(اگه قابل تغییره که در اکثر مواقع هست)

پ.ن: والدین ، شرایط و محیط نقش عمده‌ای در وضع و حال و همینطور سلامت مردم داره

نمیشه انتظار داشت از لجنزار، بدون هیچ پیش زمینه‌ و زیر بنای مناسبی لاله‌زار بوجود بیاد

اگرم یک یا دو گل تو لجنزار رشد کنه نه قابل مقایسه با لاله‌زاره و نه میشه انتظار داشت همه مثل اون گل، جنگی و پررو باشن

نشون دادن بخشی از نعمات به گدا هم موجب رشد و بالندگی و هدفمندی اون نمیشه عموماً مثل دست تکون دادن از تو خشکی برای آدمی که داره غرق میشه(یا غرق شده) هست!

برای ایجاد انگیزه داشتن دلیلی منطقی و واقعی اهمیت داره

حالا بشین و بگو سوئدو می‌بینی می‌رسیم بهش ولی وقتی نایی برای رسیدن نباشه این رسیدن بهش خیال و توهمی بیش نیست

البته امیدوارم این مسئولیت پذیری حالت افراطی به خودش نگیره.که مردم همه میانسال و پیر باشن.یا سقط جنین به بهانه شرایطمون خوب نیست که ظلم به بچه بی دفاعه.

اگه میتونستیم قدرتی داشته باشیم که بتونیم درمورد جنایت هایی که در طول تاریخ بشریت رخ داده بحث و جدل کنیم خیلی خوب میشد . بزرگترین جنایت اونی نیست که یه غریبه سرت میاره چون بهر حال میگی غریبه هست اما وقتی آدم از همخون خودش مورد آزار و اذیت های زبانی، فیزیکی و ... قرار بگیره این میشه آخر جنایت....

منم از این قاعده مستثنا نیستم ‌وقتایی شده که در زمان بچگی به خاطر دریافت نکردن اون چیزی که بایستی دریافت میکردم و ندیدن اون حجم از مهر و عاطفه ی پدری که ندیدم و تحمل حرفها، فوشحایی که حتی معنی و مفهومشو نمیدونستم ، و کتکهایی که هر چند در اندازه یه خون دماغ بود اما به اندازه یه قتل یه جنایت وحشیانه روح و جسممو خراش میداد و کم کم شخصیت منو میساخت ..منم آسیب دیدم... اندازه کل دنیا حرف واسه گفتن دارم و اون بغضی که تو گلومه و نمیشکنه... خیلی سخته خیلییییی سخته که یه بچه ی ناتوان و عاجز از هر توانی بیاد و از توانایی پدرش که میتونست در جهت تزریق محبت های پی در پی استعمال بشه اما نشددد  و جاشو به  بددهنی، تلخ بودن . سرد بودن ، بی تفاوت بودن، و.... داد. یک بچه ضعیف به دنیا میاد و با قدرته لبخندهای پرمهر و محبت خانوادش جون میگیره و جسور و شجاع بار میاد و قدرتی پیدا میکنه به اسم اعتماد بنفس ، همون چیزی که به من داده نشد.  تو این دنیا خیلی چیزا هست که به من داده نشد و من آخ نگفتم خیلی تناقض بین خودم و دیگران دیدم اما جرات بیانشو نداشتم... چرا؟؟ چون به من داده نشده بود

خیلی تلخه اما واقعیته ... پدرم ، محبت نداد. مهر نداد. برای شیطنت های کودکیم صبوری نکرد بلکه زود شکست زود پرخاش کرد... بدتر از همه اون تبعیضی بود که با به دنیا اومدن خواهرم نثارم کرد و یک دنیا فرق بین منو اون گذاشت.. چیزی که حتی خودمم علتش رو نمیدونم... و مادری که یک دنیا دوستش دارم اما اونم مورد تهاجم های پی درپی افرادی مثل پدرم قرار گرفته که دیگه قادر نیست بذر محبتی به سمت من پرتاب کنه ...  

از اون زمانی که خودمو شناختم تا الان که ۲۳ سال دارم شاید طعم تلخ زندگی رو بیشتر از اونایی که اطرافم هستن چشیدم . و تنها علت تفاوتم که ناخاسته ایجاد شده همینه...  کاش میشد میتونستم هویت و خانوادمو تغییر بدم اما متاسفم ..... متاسفم که حق انتخابی تو زندگی الانم نداشتم ... متاسفم که میتونستم بشم اما نشدم... و در آخر متاسفم از خودم و شرمندم که اون حجم از خوشحالی که باید میشدماما نشدم و شرمگینم از خودم که نتونستم شاد زندگی کنم.. من به زندگی باختم. چون حق انتخاب نداشتم.

به sanaz sarinay

ساناز جان با دیدن کامنتت خیلی ناراحت شدم . امیدوارم زندگی آینده ت انقد خوب باشه که گذشته رو فراموش کنی.

امیدتو از دست نده عزیزم