خواستگاری که دیگه پیداش نشد

سلام خسته نباشید 

هفته یه پیش مت خواستگاری داشتم بسیار موجه و از همه نظر عالی. از نظر خانوادگی و شخصیتی و فرهنگی و ... هر دو بهم می‌خوردیم. (از نظر اقتصادی ما یه لول بالاتر بودیم)، خانواده هامون چقدر همدیگه رو پسندیدن.

آخر جلسه گفت نظر من مثبته، نظر شما هم مثبته؟ من گفتم از نظر من مشکلی نبود تا اینجا. مجدداً پرسیدن اگر نظرتون منفیه بگید گفتم عرض کردم از نظر من مشکلی نیست. پرسیدن مادرم کی برای جواب تماس بگیرن؟ گفتم من زیاد روتینش رو نمی دونم خودشون احتمالاً بهتر می دونن. گفتن اگر موافق باشید ادامه ش رو جلسات بعد ادامه بدیم، مشاوره بریم. من گفتم بله حتماً. و دیگه خبری ازشون نشد.

می خواستم ببینم شما جایی از حرف های من رو نظر منفی برداشت کردید؟ 

مرتبط:

خیلی خاستگار دارم اما بی نتیجه می مونه، چرا؟

مشکل کار من کجاست که هیچ کس منو نمی خواد؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خواستگاری های بی سرانجام (۵۶ مطلب مشابه)

از آدم های اطرافم بیزارم امّا دلم می خواد یه دوست صمیمی پیدا کنم

سلام به شمایی که داری این متن رو میخونی

به نظر من انسان‌ها توی احساسات و تجربه‌ای که از یک اتفاق می تونه براشون پیش بیاد تقریباً مشابه هستن، پس به نظرم می تونید من رو درک کنید و بهم کمک کنید. 

خب بذارید از خودم براتون بگم؛

من یه دخترم با یه خانواده نسبتاً نرمال با وضع مالی نرمال و همه چی تقریباً نرمال. امّا تنها مشکل ما اینه که ما هیچ فامیلی تو شهرمون نداریم و خیلی احساس تنهایی می‌کنیم. این‌هایی هم که با ما رفت و آمد دارن و تقریباً میشه گفت جامعه کوچک دور و بر  ما هستن،  همگی خودشون از خودشون فامیل مثل دایی یا عمه و عمو و اینها دارن.  

مشکل ما اینه که نمی تونیم به هیچکس اعتماد کنیم همه یا دنبال خراب کردن ما هستن، حالا فکر نکنید توهمی هستم هی فکر می‌کنم بقیه می خوان علیه ما توطئه کنن یا فکر کنید من پارانویایی چیزی دارم! نه برعکس خیلی هم خوش بین هستم. 

امّا همین که گفتم دور و بری های ما و کسانی که باها شون رفت و آمد داریم همه ش دنبال خراب کردن ما هستن یا حسودن یا زور گو اَن یا بالاخره یه جوری مردم آزار هستن، این وسط من خیلی حس تنهایی و بی دوستی و بی کسی می‌کنم. نه خواهری دارم و نه زیاد با مادرم صمیمی هستم، نه دختر فامیلی هست که باهاش صمیمی باشم. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خسته شدم از تنهایی (۲۲ مطلب مشابه)

دخترم، تیپ ساده ای دارم، حس می کنم برای هیچ پسری جذبه‌ای ندارم

سلام

با اینکه شغل خوبی دارم و هر روز پیشرفت می‌کنم و حتی در آمد خوب شاد نیستم دائماً در حال ایراد گرفتن از خودم هستم. 

من یه دختر مجرد ۲۸ ساله ام ریزه میزه هستم تا قبل شغل هم دختر ساده پوشی بودم چون خانواده من خیلی سخت گیر بوده و حالا هم هست. مشکل من اینکه من حتی الآن هم که به اندازه کافی پول دارم که به خودم برسم باز هم سخت گیر‌ی های خانواده مانع میشه لباس دلخواه و یا سر و وضع دلخواه رو داشته باشم. 

من هرگز خواستگاری نداشتم. بعضی دخترها رو که می بینم حسرت می خورم با اینکه جایگاه من رو ندارند. زشت نیستم، نیاز به عمل جراحی ندارم اجزای صورتم به خودی خود کوچک است. امّا تیپم خیلی ساده است. 

همین مسائل من رو اذیت می کنه احساس می‌کنم خیلی از دخترها از من بهترن. مثلاً من موهای پرپشت و فوق العاده عالی دارم و مشکی هستند. امّا یاد نگرفتم مثل دخترهای دیگه  زیبایی موهام رو نشون بدم. از شال یا روسری بندازم بیرون هر چند فقط یک بار موهام رو از پشت بیرون گذاشتم مخالفت شدید خانواده مانع شد. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
چرا خواستگار ندارم (۵۸ مطلب مشابه)

آیا خواستگارم بدن منو با بدن زن های فیلم های ... مقایسه خواهد کرد ؟

سلام دوستان

من فوق العاده نیاز به کمک دارم و واقعا خجالت باعث شده پیش مشاور نرم و بی نهایت فکرم درگیر هستش ، من میخوام ازدواج کنم اما مشکلی که خیلی میترسم همسر آینده م داشته باشه اینه که بعد ها ایراد گیر باشه . 

ایراد گیر از این لحاظ که عذرخواهی میکنم از بدنم ایراد بگیره و ... ، یا مثلا خدایی نکرده اهل اون فیلم ها باشه با اندام منو بعد از  ازدواج با اون زن ها مقایسه کنه، خیلی میترسم خیلی، هر چند من ایرادی ندارم اصلا. اما میترسم ایراد گیر باشه، آخه شنیدم مردهایی که اهل اون فیلم ها هستن خیلی مقایسه میکنن .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۸ مطلب مشابه) مسائل جنسی در خواستگاری (۴۷ مطلب مشابه) رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۵۷۱ مطلب مشابه) شناخت قبل از ازدواج (۱۳۳ مطلب مشابه) آموزش روش های تحقیق برای ازدواج (۴۱ مطلب مشابه) قبل از ازدواج لازم است بدانید (۲۹۷ مطلب مشابه)

هر کی میاد خواستگاری به دلم نمیشینه

با سلام

دوستان میدونم سوالم شاید خیلی کلیشه ای باشه با این حال ممنون میشم تجربه های شخصی تون را در اختیارم بذارید.

من 29 سالمه مشکلی که دارم اینه که هر کی میاد خواستگاری به دلم نمیشینه نگرانی سنمم دارم . اکثرا مشکلم با ظاهرشونه بعضی هام اینقدر خجالتی و بی اعتماد به نفس هستند که همون اول کار دل آدم زو میزنند من معمولا یه جلسه ی دیگه هم با وجود اینکه به دلم نیستند صحبت میکنم ولی تا حالا هیچ وقت حسم تو جلسه دوم هم تغییر نکرده من معمولا وقتی میبینم اون فرد هیچ شور یا هیجان یا انگیزه برای اینکه دوباره بخوام ببینمش بهم وارد نمیکنه رد میکنم .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل خواستگاری (برای دختران) (۱۴۷ مطلب مشابه) مشورت در ازدواج خانم ها (۲۲۶۵ مطلب مشابه) مسائل دختران جوان (۲۳۵۸ مطلب مشابه) برگرداندن خواستگار (۴۲ مطلب مشابه) رد کردن خواستگار (۱۲۱ مطلب مشابه) نداشتن خواستگار مناسب (۷۴ مطلب مشابه) خواستگاری های بی سرانجام (۵۶ مطلب مشابه) ظاهر خواستگار (۳۸ مطلب مشابه)

دخترم، به خاطر خوشگلی دختران اطرافم می ترسم ازدواج کنم

سلام

​​​​​من یک دختر 32 ساله مجرد هستم.

دید منفی به ازدواج و زندگی مشترک دارم و داشتم. فقط  قبلا  که سنم کم بود یک ترس کوچیک و ناشناخته  بود، تا بعدش یک تجربه خواستگار جدی در 25 سالگی داشتم  که ناموفق بود و یه کم هم این ترس  بیشتر شد ...، بعد از مدتی تونستم با شنیدن سخنرانی های روانشناس ها و مطالعه  و پذیرفتن یک سری چیزها رو خودم کار کنم و  اون موضوع  و تجربه رو هضم کنم بگذارم کنار.

اما اخیرا دوباره این دید منفی  تشدید شده به طور کلی، علت این ترس هم صرفا  شخص جنس مخالف نیست. چون دیدم دختران و زنان هم اشتباهات فاحشی دارن و سهم خودشون رو دارن در رابطه ها ... .

جدا از دیدن زندگی های از هم پاشیده امروزی و تعهدهای پایین هر دو طرف جدا از فوبیای خانواده شوهر و دخالت هاشون و زیر آب زنی هاشون که هر زن متاهلی  دیدم میناله از این موضوع و گاهی علت طلاق هم  همین بوده، که همواره  همه ی این ها دلیل ترسم بوده  اخیرا، یک دلیل درونی هم اضافه شده. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۵۷۱ مطلب مشابه) رفتار شناسی پسران (۶۵ مطلب مشابه) ترس از ازدواج در دختران (۳ مطلب مشابه)

چطور بعد از ازدواج از تکراری شدن برای همسرمان جلوگیری کنیم

سلام

دوستان عزیزم من قبلاً اینجا درباره ازدواجم و احساسم به خواستگارها سوال پرسیده بودم و از شما راهنمایی گرفته بودم.

الآن خدا رو شکر بالاخره بعد چند سال با موردی آشنا شدم که تونستیم با هم جلو بریم و خیلی خوشحالم از پیدا کردن چنین فردی که از جهات مختلف به هم نزدیکیم، الآن در مرحله آشنایی بیشتریم و طبیعتاً تو اون ایامی که آدم شوق و هیجانش برای رسیدن هی داره بالا میره...، امّا من از یه چیزی نگرانم و اگه بهش عمیق فکر کنم خیلی ناراحتم.

اون هم اینکه همه ش میگم این دوران که بگذره، دوره عقدمون هم که بگذره، یه ذره اول زندگی هم که بگذره این علاقه و شوق و میل کم میشه و تا حدودی برای هم تکراری میشیم، همه ش دارم به این فکر می‌کنم چه جوری میشه عشق رو برای کل زندگی استمرار داد؟ چه جوری باید زندگی کنم که همیشه این میل و خوشحالی از داشتن کسی توی وجود خودم و توی وجود همسرم باشه؟ 

می دونم که باید گذشت کردن رو بلد باشم، به خودم و سلامتی ام اهمیت بدم، اهل ابراز محبت به شیوه‌های مختلف باشم، مهربونی کنم، توی چالش های زندگی عاقلانه عمل کنم، صبر داشته باشم و سعی می‌کنم که همه اینها را توی خودم و زندگیم ایجاد و جاری کنم، ولی حس می‌کنم باز هم همه اینها برای یه عمر زندگی کمه، به نظر شما چه کار باید کرد؟، خصوصاً متاهل هایی که چند سال از ازدواج شون می گذره. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در زن داری (۳۱۳ مطلب مشابه) مشورت در شوهرداری (۷۶۹ مطلب مشابه)

چطور شخصیت خوب خودم رو به دختر مورد علاقه ام نشون بدم؟

 سلام

من علاقه مند به دختری شدم یک سال و نیم و چند بار خواستم بهش بگم، علت علاقه من شخصیت مستقلش بود و غرورش، شخصیت مستقل به این معنی نیست که کار می کنه و ماشین داره و غیره. منظور رفتار های اونه، مثلاً دوستاش بهش مراجعه می کنن برای کارهاشون یا شکل راه رفتنش نوعی جسارت رو تو ذهن تداعی می کنه، از طرفی مغروره. نه مغروری که بخواد ادا در بیاره تا جلب توجه کنه. ساده لباس می پوشه و مرتب، چادری نیست ولی چندان باز هم لباس نمی پوشه، با پسرها اصلاً حرف نمی زنه و حتی در برخورد رو در رو باهاشون اخم کوچکی می کنه و سرش رو بالا نمیاره، چند بار با من چشم تو چشم شد. 

در مورد خودم که گفتم شخصیت خوب، منظورم ویژگی هایی بود که مرتبط به تعهد و هدف مندی هست، مثلاً منم دوست دختر نداشتم ولی با خانم‌ها حرف می زنم و بد اخلاق نیستم. یا رفیق بازی افراطی ندارم با دوستانم فوتبال و استخر میرم امّا مثلاً سفر شمال خوشم نمیاد برم، و اهل دخانیات نیستم. از نوجوانی کار کردم و کارم مرتبط با نرم افزاره.

همیشه سعی می‌کنم مودبانه رفتار کنم یا حرف بزنم. گوشت تلخ نیستم ولی یه کم مقرراتی یا اتو کشیده هستم امّا بعد یه مدت همه به بُعد مهربان و شوخ من پِی می برن، وگرنه منم ویژگی های منفی دارم مثلاً کم صبری در برخی مواقع.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ابراز علاقه برای ازدواج (۷۲ مطلب مشابه)

دعوت به شرکت در پویش تعجیل ظهور

اومدن اینجا اتفاقی نیست یک بار باور کن 

سلام شما رو دعوت می‌کنیم به شرکت در پویش تعجیل ظهور 

پویش اللهم عجل لولیک الفرج بحق مولاتنا زینب کبری (سلام الله علیها) 

این پویش یه دفتر به عشق تعجیل فرج آقا میذاری اسم دفتر امام زمانیه (می تونی عکس یه شهید به دفتر بچسبونی مثل رفیق شهید یا.....) اول دفتر تهیه کنید دوم چه روزی شروع کنم؟ از همین هفته بگو لبیک یا مهدی از هفته امامت امام الزمان (اللهم عجل لولیک الفرج بحق مولاتنا زینب کبری سلام الله علیها) یه روز بعد از تهیه دفترت سریع شروع کن نکنه زمان بسوزنی (امام منتظرته) تا نیمه شعبان چهله ترک گناه

***نکنه از کاروان جا بمونی کاروان یاری امامت کاروان عاشواراها یادته!!!! حسین زمانت را دریاب 

تو هر ورق دفترت شرح حال اون روزت و جنگت با گناه می‌نویسی پایان هر وقت می‌نویسی اللهم عجل لولیک الفرج بحق مولاتنا زینب کبری (سلام الله علیها) حتماا باید این کد نوشته بشه پایان هر ورق و امضا می‌کنی و دل نوشته خودتت به مولا می‌نویسی خلاصه صفحه اول دفتر می‌نویسی گره ظهور گناه هست گره را باز کنیم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۱۶۲ مطلب مشابه)

قضاوت کردن دیگران از روی چهره

خیلی هامون در برخورد با دیگران، صرفاً از روی چهره شون قضاوت می‌کنیم که مثلاً فلانی آدم معصومیه، یا فلانی خیلی نجیبه، این قضاوت‌ها فقط و فقط از روی ظاهر اون اشخاصه و نه رفتار یا چیزهای دیگه. مثلاً من خودم بارها شده که از روی چهره شون قضاوت کردم که فلانی خیلی آدم با حیا یا درستیه امّا عملاً خلافش ثابت شد. 

سوالم اینه؛ چهره‌های غلط انداز عموماً چه جوری هستند و چه جوری جلوی این قضاوت از روی چهره رو بگیریم؟ 

مرتبط:

اگه قضاوت کردن های مردم وجود نداشت ...

محتاط باشیم، در سرزنش و قضاوت کردن دیگران

چرا ندیده باید دیگران رو قضاوت کرد؟

منو به چوب جد و آبادم قضاوت کردن و گفتن خوب نیستی

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تقویت روابط اجتماعی (۶۰ مطلب مشابه)

چقدر نفرین کردن والدین رو توی زندگی موثر می دونید؟

سلام خدمت کاربران محترم 

من یه مشکلی توی مشکلاتم برام پیش میاد که خیلی ناراحتم می کنه

نفرین کردن مادرم، هر موقع به خاطر وسواسم از یه موضوعی که به خودش ربط داره ناراحت میشم و بش میگم اول با صدای بلندی حرف میزنه و بهم هارت و پورت می کنه، بعدش نفرین، مادرم نماز نمی خونه ولی موقع نفرین کردن خدا رو به حق امامان قسم میده که من تو زندگیم خوشی نبینم یا میگه از زیر درد و بلا در نیام فقط به این خاطر که اشتباهش رو گردن نمی گیره انتقادپذیر نیست و ناراحت میشه و این طوری می کنه که من هیچ اعتراضی به رفتارهای نادرستش نداشته باشم، ولی خیلی هم از نفرین هاش می‌ترسم، چون از ته دل میگه حتی خودش هم میگه که از ته دل هم میگم، من خودم آدم نماز خونیم و خیلی به ندرت پیش میاد نماز هام رو نخونم و از بابت اینکه هم میگن ناراحتی والدین موجب نپذیرفتن نماز میشه هم ناراحتم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۴۶۳ مطلب مشابه)

سخته برام که برای یاد گرفتن کار، شاگردی کنم

سلام دوستان

من یک مشکلی که دارم اینه که واقعاً سخته برم جایی یا بیرون شاگردی کنم واقعاً سخته زیر دست یه نفر باشی دو سال تمام و کار یاد بگیری، ولی خب کار نیست و مجبورم یه چیزی یاد بگیرم اونم حرفه کناف رو. 

ولی موندم چه کنم از یه سمت واقعاً سخته زیر بار کار برم و از یه سمت دیگه برای آینده، این مسئله داره دیوونم می کنه تو رو خدا راهکار بدید. کمک کنید

پیشنهاد:

تفاوت اوضاع کار و اشتغال دهه 80 با دهه 90 چیه؟

با کارهای روزمزدی و پروژه ای میشه زندگی کرد؟

چطوری یه کار خوب با درآمد مناسب پیدا کنم ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۰۹ مطلب مشابه) کسب و کار (۵۳۲ مطلب مشابه)

چطوری نیازمندان واقعی رو تشخیص بدیم؟

سلام. 

توی چند سال اخیر، در جاهای مختلف علی الخصوص بیمارستان‌ها و مطب پزشک‌ها و البته توی تاکسی، برخوردهای زیادی با افراد نیازمند دارم و مشکل اینجاست که نمی دونم چه رفتاری در مقابل این افراد درسته. در واقع این سردرگمی من ناشی از اینه که نمی تونم تشخیص بدم آیا این فرد واقعاً نیازمنده یا عادت به گدایی کردن از مردم کرده. دیگه خودتون هم می دونید که گدایی از دیگران برای یه عده تبدیل به شغل شده. 

وقتی یه نفر از راه می رسه و میگه فلان مشکل رو دارم و درخواست پول می کنه، از یه طرف شرم می‌کنم که بهش کمک نکنم و بذارم دست خالی بره و از طرفی دیگه میگم نکنه از این‌هایی باشه که واقعاً نیازمند نیستن و من با کمک کردن حتی یه مقدار خیلی اندک پول، به این رفتار و عادت زشتش دامن بزنم و بهش ظلم کنم. 

حالا می خوام بدونم توی این جور شرایط چه طور باید نیازمند واقعی رو از کسی که ادای نیازمندان رو در میاره تشخیص بدم؟ بعضی اوقات توی شهر خودمون اگه کسی از من کمک بخواد، ازش می خوام که آدرسی چیزی بده تا من بتونم خیلی نامحسوس در مورد وضعیتش تحقیق کنم و بعد بهش کمک کنم ولی مسئله اینجاست خیلی اوقات گذرم به شهرهای دیگه میافته که شاید فقط چند ساعتی توی اون شهر بمونم و همیشه ی خدا هم دوباره توی این شرایط گیر می‌کنم. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۵۷۱ مطلب مشابه)

چطور باید با جدایی از کسی کنار اومد که عقلت ردش می کنه؟

سلام وقت تون بخیر

بنده دختری ۲۱ ساله هستم. در نظر بگیرید که دختر و پسری به همدیگه علاقه داشتن و حتی تا مرحله خواستگاری پیش رفتند. امّا به دلیل سن کم و یسری اختلافات خواستگاری و حتی دوستی شون بهم خورده! 

موضوع این هست که با گذشت یک سال اون پسر فقط یک بار در خواست برگشت کرده و ظاهراً نامساعد هم بوده از نظر روحی ولی دختر به دلیل اینکه آمادگی لازم رو در هر دو نفرشون نمی دیده اون رو طرد کرده! 

با وجود گذشت ماه‌ها هنوز نتونسته اون فرد رو فراموش کنه حتی با اینکه می دونی امکان ازدواج شون منتفی شده و دوستی هم جواب نخواهد داد. بین عقل و قلبش گیر کرده، خواستگارهای دیگه رو نمی پذیره. 

حتی پالس‌هایی رو فرستاده امّا پسر با سردی و بی تفاوتی رفتار کرده همونی که می‌گفت من بدون تو نمی تونم! یعنی غرور یک پسر از عشقش مهم تره حتی وقتی دختر خودش رو جلوش کوچک کنه!؟ عشق این قدر زود از بین میره؟ چطور باید با جدایی از کسی کنار اومد که عقلت ردش می کنه نه به خاطر بد بودنش بدلایل متعدد امّا قلبت اون رو می خواد! اینکه در طول روز تو هر کاری اون شخص به ذهنت بیاد! یعنی برای یه پسر راحت تره؟ این دختر باید چه کار کنه؟ 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
فراموش کردن عشق قبلی (۴۹ مطلب مشابه)

از دید دیگران قصد ادامه تحصیل دارم اما دلم می خواد ازدواج کنم

سلام به همه

مشکلی دارم که چند وقته آزرده خاطرم کرده و واقعاً راهی جز بیان تو این وبلاگ و راهنمایی گرفتن از شما دوستان رو نداشتم. 

من یه دخترم، یه دانشجو در یک رشته نسبتاً سخت.  از دوران ابتدایی گرفته تا راهنمایی و دبیرستان و دانشگاه خیلی سرم تو درس و کتاب بود. دانشگاه هم به خاطر جوّ رقابتی بالا و درجه دشواری درس‌ها تو اون رشته‌ی سختی که قبول شدم خیلی بیشتر با درس‌ها مشغول شدم. 

البته نه اون جوری که بخوام خودم رو تو اتاق حبس کنم و یک سره درس بخونم نه، در عین درس خوندم در تعامل با محیط بیرون هستم و به وقتش تو در و اطراف ظاهر میشم امّا نه حضوری پر رنگ، الآن که سال آخر دانشگاهم هست و سنم هم به اون میزان مورد نظر رسیده و خیلی تو خودم تمایل و شرایط روحی و روانی ازدواج رو می بینم کیس مورد نظرم پیدا نمی شه! 

یه بار به صورت یک کلاغ چهل کلاغ یه خانومی بهم رسوند که بعضی از مردم دور و اطراف مون چند بار وقتی بحث پیدا کردن دختر برای یکی از پسرهای دور و بری مون شد (دور و بری که میگم یعنی هر کی که فقط بشناسیمش فرزند کدوم خانواده است) خانم‌ها و دور و بری هاشون اصلاً رو من حسابی باز نمی کنن چون به زعم اون ها من قطعاً جوابم منفیه و قصد ادامه تحصیل دارم!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۲۶۵ مطلب مشابه)