سلام
بازار کار داروسازی خوبه؟، یعنی ارزش داره یه آدم با کارشناسی ارشد که تقریبا دیگه به رشته خودش هیچ علاقه ای نداره در ۳۰ سالگی دوباره کنکور بده و بره دارو؟
ممنون میشم دوستان پیشنهادهاشون رو بگن. که اگر دارو نه، پس چی خوبه؟، این رو هم بگم من تقریبا از درس خوندن خوشم میاد.
مرتبط:
مقایسه رشته های پزشکی،دندان پزشکی و داروسازی از لحاظ درآمد
دانشجوی داروسازی هستم ولی الان بشدت از آینده ترسیدم
سلام و درود فراوان خدمت همه.
دوستان خوبم یک سوال و بهتر بگم نوعی ابهام برام پیش اومده و امیدوارم با راهنمایی های خوب تون به هر کسی که چنین مشکلی را داره کمک کنید؛
موقعیتی را در نظر بگیرید که پسری با اصول کامل اخلاقی و عرفی به دختر خانمی جهت آشنایی و شناخت بیشتر پیشنهاد داده باشه و اون دختر خانم هم جواب شون این باشه که: من نمی تونم الان جواب بدم و نیاز به فکر کردن دارم و بعدا جوابم را خواهم گفت.
به نظر شما ایشون تمایلی دارن یا نه؟؛ و آیا باید منتظر جواب ایشون موند یا این که بعد از چند روز خود پسر مجدد پیگیری کنه؟
ممنون میشم راه برخورد صحیح در چنین موقعیتی را شرح بدید.
با سپاس فراوان
مربوط به ابراز علاقه مستقیم از خود دختر:
در خیابون به دختر مورد علاقه م پیشنهاد آشنایی دادم، اما ...
اگه از دختری خوشم اومد، چکار کنم که همون اول جواب رد نگیرم؟
چرا بعضی از پسرها به دختر مورد علاقه شون پیشنهاد ازدواج نمیدن؟
اگه یه پسر تو خیابون شماره داد چه برخوردی بکنم ؟
چطور از یه دختر برای ازدواج، تقاضای آشنایی بیشتر کنم ؟
فعلا شرایط ازدواج ندارم اما به دوست خواهرم ابراز علاقه کردم
روش جواب منفی دادن به خواستگاری مستقیم از دختر
چرا اکثر دختران اگه مستقیما ازشون خواستگاری بشه ناراحت میشن ؟
خواستگاری مستقیم از دختر همکلاسی
اگه مستقیما از خودم خواستگاری کردند چه جوابی بدم ؟
اصرار در خواستگاری مستقیم از خود دختر تا چه حد باید باشه؟
پیشنهاد مستقیم مطلوب تره یا کمک گرفتن از واسطه ؟
کسب تکلیف از خود دختر قبل از خواستگاری رسمی
بدون داشتن شرایط ازدواج به یه دختر ابراز علاقه کردم
سلام
من سرچ کردم و دیدم یک سوال شبیه سوالم در خانواده برتر هست ولی درباره مورد خاصی مطرح شده و تعداد پاسخ ها هم کم هست. میخواستم اگر میشه سوال من بصورت جامع تر مطرح بشه. در واقع من میخوام بدونم در محیط هایی که شاید برخورد ها خیلی رسمی تر و کم هست، مثل محیط کار که یک نفر رو خیلی کم میبینی که مال یک بخش و طبقه ی دیگه است، یا دوره ی ارشد تو دانشگاه که ممکنه یک نفر رو ببینی که فقط یک درس مشترک باهاش داری و کسی کسی رو نمیشناسه (کلا شبیه لیسانس نیست که 4 سال تقریبا همه با هم هستن و همدیگه رو میشناسن)، یا مثل یک مکان عمومی شبیه ایستگاه اتوبوس یا تاکسی یا پیاده روی سمت محل کار که صبح ها یک نفر رو میبینی که اونم توی اون مسیر میره سر کار یا دانشگاه، چطور میشه فهمید اون فرد (در واقع خانوم) مجرد هست یا متاهل؟
در واقع بهترین راهکار چیه که اولا طرف نترسه و فکر نکنه ما مزاحم هستیم، ثانیا واکنش بدی نشون نده (یعنی ناخوداگاه جبهه نگیره و یهو شوکه نشه در واقع)، ثالثا چون این شاید دومین قدم برای آشنایی هست (بعد از پسندیدن ظاهر و رفتار ظاهری فرد) ولی ما هنوز شناختی از شغل و تحصیلات و خانواده و اخلاق و ... طرف نداریم و ممکنه هر کدوم این ها رو که متوجه بشیم سریعا نظرمون عوض بشه و بخوایم دیگه به آشنایی ادامه ندیم، و من در این مورد نمیدونم واقعا چکار باید کرد تا به طرف برنخوره و دلش نشکنه و ...
سلام
من یه سوالی از خانوم های محترم داشتم. فقط لطفا روشی رو که خودتون انجام دادید و به نتیجه مطمئنید بگید.
راستش من بدنسازی کار میکنم به صورت تقریبا حرفه ای، ولی چون به مکمل ها اعتمادی ندارم، خودم روزی 300-400 گرم فیله یا سینه مرغ میخرم و چربی هاش هم کاملا جدا میکنم و میپزم.
چون این کار رو هر روز انجام میدم، ترجیحا دنبال کوتاه و مختصر کردن این فرایند پخت و آماده سازی هستم تا وقت زیادی ازم نگیره. برای همین روش هایی که تا حالا استفاده کردم رو میگم که البته هنوز از هیچ کدوم راضی نیستم:
1- شب یه پیاز خورد میکردم روی فیله ها و تا صبح میذاشتم توی یخچال، صبح میذاشتم 10 دقیقه توی مایکروفر (سولار دام که البته فرق خاصی هم به نظرم با بقیه مایکروویو ها نداره).
مشکل این روش این بود که همچنان بوی زخم یه کمی توی مرغ میموند. بعدش هم بیرونش خشک میشد و داخلش ممکن بود نپزه. برای همین پیاز رو هم میذاشتم کنارش تا خشک نشه و بیشتر بپزه ولی طعمش بدتر میشد.
سلام
من دانشجوی ارشدم. سربازی رفتم. چند ساله کار میکنم و میخوام ازدواج کنم. منتهی مسئله اینجاست که فرضا من یه دختری رو زیر نظر میگیرم توی دانشگاه، بعد یهو 2-3 روز نمیبینمش و توی این مدت چشمم به یکی دیگه میخوره. میگم اینم خوبه ها. بذار اینم در نظر بگیرم. بعد دوباره ممکنه یه مدت دومی رو هم نبینم بعد باز یکی دیگه نظرم رو جلب کنه.
اولش فکر میکردم این کار اشتباهه و من دچار تنوع طلبی شدم؟، ولی بعدا فکر کردم چرا؟، مگه من با هیچ کدوم این ها قول و قراری گذاشتم؟، اصلا مگه اون ها خبر دارن که من در نظر میگیرم شون؟، پس از این لحاظ به نظرم مشکلی نیستش. ولی مشکل اینجاست که خودم سردرگم شدم.
یه مثال "بد" میزنم که لطفا اصلا بهش گیر ندید، فقط میخوام منظورم رو برسونم؛
مثلا دیدید میخواید موبایل بخرید. بعد میگید یه گوشی 4 میلیونی میخوام بخرم. بعد همین طور سرچ میکنید میگید عه، این گوشی فلان آپشن اضافه داره. اون یکی فلان چیز هم داره که جالبه. خلاصه یهو نگاه میکنید که به گوشی 14 میلیونی رسیدین! و حتی میگید بذار حالا که تا 14 اومدم یهو 6 تومنم قرض کنم اون 20 تومنی که آخرشه رو بخرم!
سلام
بنده پسر 29 ساله و البته بیکاری هستم، تحصیلاتم را در رشته مهندسی برق تا مقطع ارشد انجام دادم و بعدش هم سربازی، یک بار آزمون استخدامی ارتش (با مدرک لیسانس) شرکت شدم قبول هم شدم ولی نرفتم.
یه جای دولتی هم تمام مراحل گزینش و استخدامی رو رفتم، ولی بی شرمانه بعد از دو سال الاف کردن من گفتند برو دنبال کار دیگه، اینجا معلوم نیست میشه یا نه، واقعا به لحاظ روحی به هم ریختم ، متاسفانه وضع شغل مخصوصا برای مهندسی ها بد است، من اگه حسابداری خونده بودم احتمال زیاد تو یکی از استخدامی های دولتی برای حتی شهر خودمون قبول میشدم.
الان شهر ما وضع کار خوبی نداره، خیلی از دوستان من به شهرهایی مثلا تهران و کرج برای کار رفته اند، تهران هم من چند جا رزومه دادم ولی هیچ کدوم حقوقی نمیدن که صرفه ی اقتصادی خونه اجاره کردن را داشته باشه.
واقعا سر در گم و پریشانم، خودم نه خیلی زرنگ میدانم و نه خیلی تنبل، گاهی از اینکه به ارتش نرفتم احساس پشیمانی میکنم، الان استخدامی همون سال حدود 2/700 حقوق میگیره.
سلام
آقا من یه سوال دارم شاید جالب باشه و شایدم مسخره اما واسه من مهمه سوالم. من یه پسرم با پوست سفید. خیلی شیر برنج نیستم ولی در حد دخترها سفیدم...!
بعد من تو دانشگاه یک سری دخترها رو میبینم یه روز سفیدن، یه روز سیاهن، آخر من نفهمیدم اینا رنگ پوست واقعی شون چیه؟، سفیدن و برنزه میکنن؟، یا سبزه هستن و سفید کننده میزنن؟، شاید بگید این چه موضوع مسخره ایه و نژاد پرستیه و اینا ولی به نظرم اگر یه دختر سفید بگیرم واسه آیندم بهتره.
فقط میخواستم بپرسم که آیا راهی هست بشه تشخیص داد چه کسی رنگ پوست اصلیش سفیده؟
کاشکی منم سفید بودم و حداقل یه خواستگار برام می اومد
چون چهره م سفید و با رنگ و لعاب نیست انگار به چشم نمیاد
دختر مومنه ی سفید سراغ دارید برای پسرمون؟!
میگه چقدر سیاهی! اما اون دختره سفید و چشم آبی خوشگله!
خانوم های سفید راضی به وصلت با پسر سبزه میشن؟
ازدواج با پسری که رنگ پوستش سفید تره
آقایون عاشق دخترای سبزه کوتاه قد هم میشن؟!
از نظر دختران یه پسر چقدر باید سبزه باشه ؟
خواستگار خوبی دارم ولی سبزه است
توی شهر ما سبزه ها رو مسخره میکنن
سلام
من پسرم تو یه شهر دیگه دانشجو ام، دیشب واسه پیاده روی رفته بودم بیرون، مسیرم قسمت پیاده رو یه خیابون بود و دو تا دختر خانم هم اون سمت خیابون پیاده روی میکردند که کلی براشون از سمت موتوری ها مزاحمت ایجاد میشد، طراحی خیابون طوری بود که یه قسمت پیاده رو داشت یه قسمت نه، واسه همین عابر باید قسمتی وارد خیابان میشد (خدا لعنت کنه طراحش رو)، خلاصه اینکه اون خانم ها اصلا ظاهر بدی نداشتند، مانتویی بودند ولی با لباس معمولی و جلب توجه‌ای نداشتند.
خیلی ناراحت شدم که یه دختر اینقدر محدوده و چیزی به نام حریم خصوصی هم نداره، دلم به حال شون سوخت، یکی شون با ناراحتی داد میزد: یه پیاده‌روی نمیتونیم بکنیم توی این شهر، با خودم گفتم این پسرها به جای اینکه باعث امنیت دختر ها باشن و مثل ناموس و خواهر خودشون بدونند چه مزاحمت ها که ایجاد نمیکنند.
منی که پسرم هر موقع این چیزها رو میبینم اعصابم میریزه به هم، بلند مدت عصبی میشم و شب نمیتونم خوب بخوابم، حالا خود دخترا نمیدونم چه حالی دارند، یه لحظه خواستم برم جلو و دفاع کنم، خیلی دو دل بودم، از طرفی میگفتم باید برم از خانم ها دفاع کنم، از طرفی هم میگفتم خانم ها رو نمیشناسم، و اگر اتفاقی برام بیافته قانونی برای حمایت از من وجود نداره.
با تهدید به انتشار عکس ها و فیلم های شخصی تون در فضای مجازی چه برخوردی میکنید؟
شکایت به دادگاه و ارائه دعوی کار بدی نیست اما همیشه نتیجه نمیده و از طرفی فرد خاطی ممکنه نسخه دیگه ای از عکس ها رو هم جای دیگه ای نگهداری کنه. البته بسیاری از افراد شکایت هم میکنن ولی بحث این هستش که چه نوع برخوردی با طرف مقابل نتیجه بهتری میتونه داشته باشه؟
مخصوصا که فرد مقابل نان و نمک شما رو خورده باشه و حالا به دلایلی که شما نمیدانید با شما لج کرده باشد. لطفا به اصل سوال ج بدید و دنبال اینکه چطور عکس یا فیلم طرف به دست فرد دیگه افتاده نباشید. بحث این سوال این موضوع نیست. فقط نوع برخورد شما جای سواله و اینکه آیا تجربه ای از این موضوع داشتید که به نتیجه منفی یا مثبتی رسیده باشید؟
ممنون
سلام به خواننده های وبلاگ خانواده برتر
عارضم به حضورتون که من و همسرم مطمئنیم شماره تلگرام من رو فقط یک نفر غریبه از جنس مخالف که از آشناهای ما بوده در اختیار داشته و بقیه افراد بسیار معتمد بنده و همسرم بودن. حال فرد مزاحمی با شماره ای مجازی اقدام به مزاحمت های مداوم در تلگرام من کرده که موجب سلب آسایش من و به تبع اون شوهرم شده.
برای شکایت که به مراجع قضایی رفتیم خواستن که اگر به کسی شک یا تردیدی داریم ضمیمه پرونده کنیم. ما هنوز شکایت رو تنظیم نکردیم و مستندات رو ارائه ندادیم. حال سوال من از کاربران این وبلاگ اینه که به نظرتون آیا مطرح کردن این موضوع که ما به اون فرد شک داریم و کاملا مطمئنیم که اون تنها غریبه ای بوده که شماره این تلگرام رو در اختیار داشته کار درستیه؟
اگر شما جای ما بودید به اون فرد شک میکردید و این شک رو در مستندات تون مطرح میکردید یا اینکه بیشتر با خودتون احتمال میدادید که فرد مزاحم به طور اتفاقی به شماره و پی وی شما دسترسی پیدا کرده؟
با سلام و خسته نباشید
دختری 45 ساله هستم، لیسانس کامپیوتر، مردی 47 ساله ازم خواستگاری کرده، دکترای حقوق هستند و ١٧ سال پیش از همسرش جدا شده و فرزندی 24 ساله ی پسر داره، هر دو با هم زندگی میکنن و مادر کلاً از زندگی خارج شده (دلیلش رو هم متاسفانه میگن نپرسید چون خیلی تلاش کردم فراموش کنم و همه چی دوباره برام تداعی میشه)، درخواست بنده از ایشون فقط این بود که بدبین نباشید و اخلاق تون خوب باشه.
درخواست ایشون:
قطع رابطه با همه دوستان، ترک کار با سابقه ١٩ ساله، زن مطیع باشه رجوع شود به سوره نسا آیه ٣٤، خط قرمز من پسرم هست و باید با هم زندگی کنیم، کلاً که زن باید خونه داری کنه و بچه و شوهرداری، هر جا بخوای بری خودم میبرم و خودم خرید میکنم، حق خرید حتی از سر کوچه نداری.
حالا اینکه من حس میکنم بخاطر شرایط کاری و زندگی گذشته ای که داشته اینطور سخت گیره، و اینکه من نمیدونم باید چه شرایطی داشته باشم شاید براتون خنده دار بیاد ولی واقعاً نمیدونم باید چطور در مورد مسائل صحبت کنم.
سلام
من آقایی ۲۳ ساله هستم و یک برادر کوچکتر هم دارم که حدود ۱۶ سال داره، یکی از بزرگترین مشکلات زندگیم همین برادر کوچیکه هست، حقیقتش اصلا ما دو تا هیچی مون شبیه هم نیست، ظاهری شبیه هستیم ولی باطنی مثل زمین و آسمون ...
من آدم ساکت، آروم و مثبتی هستم، تفکرات عمیقی دارم و دوست ندارم تو کار کسی دخالت کنم یا بی احترامی کنم. خلاصه که سرم تو لاک خودمه، ولی اون داداش ما کاملا برعکس ...، یک آدم بی فکر که هر چی به ذهنش میرسه سریع به زبون میاره، حالا کاری نداره بی ادبی هست یا کسی ناراحت میشه.
کاملا تو کار بقیه دخالت میکنه و همیشه نظر میده واسه خودش، (مثلا وقتی که من دارم با مادرم صحبت میکنم)، کلا یه آدم منفی هست که همیشه دنبال مشکلات و نقطه ضعف های آدم ها میگرده، حد خودش رو نمیشناسه و به منی که شش سال از اون بزرگترم هیچ احترامی قائل نیست، بعضی مواقع بد دهنی، بعضی مواقع کلمات منفی ...
سلام وقت بخیر
پسری ۲۴ ساله هستم، هم کار می کنم هم دانشجو ام، وضعیت مالی خانواده مون الحمدلله خوب هست، البته ما هم مثل اکثر مردم ایران، در یکی دو سال اخیر تحت فشار بوده ایم و قص علی هذا ...
مادر من تو ازدواج من دخالت نمی کنه، اما اصرار داره من با دختر یکی از اقوام ثروتمند ازدواج کنم، ولی من نمیخوام زیر بار این ازدواج برم، دلیلم اینه که اون علاقه لازم رو که باید، ندارم. من تا حالا با دختری دوست نبودم و همیشه جلوی خودم رو نگه داشتم تا وقتی ازدواج کردم، سریع عاشق همسرم بشم.
اما خوب یه کشش اولیه باید باشه که اون درون من نیست. حسی به این دختر ندارم، نه ازش بدم میاد نه خوشم میاد، نه بی میلم نه شیفته.
البته این که چون وضع شون خیلی خوبه هم، در این عدم تمایل من تاثیر زیادی داره، نه میخوام حرف پشت سرم باشه که بخاطر پولش ازدواج کرد، نه تحمل نگاه از بالا به پایین رو دارم، از نظرم آرامش و عشق از هر چی مهم تره.
بعضی مواقع از تیپ و قیافه شوهرم یا طرز رفتار و حرف زدنش بدم میاد و حوصله ش رو ندارم. الکی خودم رو راضی نشون میدم.
یادمه اوایل ازدواج برای اینکه برگرده خونه لحظه شماری میکردم، پیام های عاشقانه و تماس و ... ، حتی دوست داشتم همه ش پیشش باشم، ولی الان نه، برام فرقی نمیکنه زود بیاد یا دیر، حس بدیه ، نمیدونم بابد چکار کنم.
انگار زندگیم کسل کننده شده و تکراری، من خیلی از تکرار بیزارم، یه جورایی خیلی تلاش میکنم که تنوع داشته باشم ولی بازم درونم کسل هست و اینکه به حالت وسواس هر روز یه لباس و کفش میخرم، شاید تنوع باشه برام ولی نیست.
نمیدونم قبلا دختر پر جنب و جوش و فعالی بودم و اجتماعی، الان نه. تنها سرگرمیم خرید بی فایده و بی مصرفه.
سلام
من یه دخترم در شرف ازدواج و احتمالا تا چند سال دیگه شاغل میشم. من هر وقت یاد حقوق و پول و ... این ها میافتم دلهره میگیرم. چون مادر خودم شاغل بودن و با پدرم دائم بر سر مسائل مالی دعوا داشتن و الان هم با این که سن و سالی ازشون گذشته ولی بازم گاهی بحث میکنن.
مثلا مامان من میگه آخه من این همه زحمت کشیدم، حقوق خودم رو دارم، بعد پدرم این حق رو به رسمیت نمیشناسه و میگه باید برای خودت خرج کنی.
یادمه مامانم پاش رو عمل کرد، بعد خودش هزینه هاش رو داد و الان هم میگن من هیچ امیدی به پدرت ندارم. یعنی کلا این حرف اسلام که گفته حقوق زن برای خودشه رو قبول نداره، ولی من بهشون میگم آخه پدر من راضی هستی دامادت با من این کار رو بکنه و بعد سکوت میکنن.
نمیدونم چرا اینجوری میکنن؟، واقعا مادرم گاهی وقت ها از این که احساس بی تکیه گاهی میکنه گریه اش میگیره. منم نمیدونم طرف کدوم رو بگیرم.
پدرم برای بچه ها بیشتر از مادرم خرج میکنن، خب ما هم ناراحت میشیم. ما هر دو شون رو دوست داریم ولی ناراحتیه مادرم برامون سخته.
راستش نمیدونم گفتنش درسته یا نه ولی خب دوست دارم راهنمایی یا نظرین بدین
من یه پسری ام که امسال کنکور دارم،خانواده ما وضعیتش متوسط رو به پایینه، از موقعی که یادمه تو خانواده ما جنگ و دعوا بودش، من که خودم به شخصه خیلی از این دعوا ها آسیب خوردم، دعوا ها هم فقط بین پدر و مادرم نبود، بلکه بین فامیل هامون هم بود، طوری که انگار به خون هم دیگه تشنه هستن، وضعیت طوری شد که با تمام فامیل هامون تقریبا قطع ارتباط کردیم، درست تو سن اوج نوجونیم که به نظرم سنم رفته بود بالا و دوست داشتم تو جمع ها شرکت کنم، چون قبلش زیاد منو حساب نمیکردن.
خلاصه بازم فایده ای نداشت و همچان دعوا بین پدر و مادرم ادامه داشت، از اون طرفم که ما تو یه خونه کوچیکی زندگی میکردیم که مال خودمون نبود، بلکه مال پدربزرگ و مادر بزرگ پدریم بودیم که اون طبقه پایین ما بودن تو شدت دعوا خیلی تاثیر میذاشتن ولی خب بازم من تا جایی که میتونستم از شدت دعوا ها کم میکردم و درسم رو میخوندم و نمره م هم بالا بود، تا اینکه بحث طلاق بین پدر و مادرم پیش اومد.
الان پدرم چند ماهه یه خونه اجاره کرده و ما رو گذاشته اینجا و خودش هم نمیاد خونه، فقط یه سری چیز میخوره و میره، تازگی هم یه عمل داشت که انجام داد و به سختی دیگه میتونه کار بکنه، چند وقتیه فهمیدم دو ساله سیگار میکشه.
سلام دوستان عزیز
به هم فکری تون شدیدا نیاز دارم، پیشاپیش از وقتی که در اختیارم قرار میدید و سخاوتمندانه جوابم رو میدید بی نهایت ممنونم. ان شاءالله خداوند در تک تک لحظات زندگی تون حامی و یاورتون باشه . الهی آمین
خب بریم سر اصل ماجرا
بنده متولد ۶۸ هستم و کارمند ام، حقیقتش ۱۰ ساله دارم با یه مشکلی کلنجار میرم و متاسفانه هنوز نتونستم باهاش کنار بیام. اونم محل زندگیم هست، داخل خونه و وسایل خونه خوبه ولی علی رغم اینکه پدرم از لحاظ مالی میتونست جابجا بشه ولی این کار رو نکرد و فوق العاده به محل زندگیش که محل آب و اجدادیش هست علاقه داره ... الان هم که ماشاء الله اوضاع اقتصادی عالی تر از عالی شده دیگه نمیشه حتی به جابجایی فکر کرد.
و متاسفانه این موضوع برای من مسئله بزرگی شده و از طرفی هر چی کیس هم منو میبینه یا از همکارها معرفی میشن از لاکچری ترین نقطه شهر با سطح فرهنگی و اقتصادی کاملاا متفاوت هستن.
سلام
بهترین کتابی رو که توی عمرتون خوندید چی بوده ؟ من عاشق کتاب خواندن هستم به همین خاطر از شما می خوام که بهترین کتابی رو که خوندید بهم معرفی کنید و موضوعش رو هم بگید .
پیشاپیش به خاطر معرفی کتاب ها ممنون
مرتبط:
سوال در مورد انتخاب کتاب و کتاب خوانی
صفحه پیشنهاد پست برای معرفی کتاب
معرفی کتاب و بحث و گفتگو راجع به کتاب ها
صفحه کتاب خوان های خانواده برتر
فاجعه کتاب نخوندن ما ایرانی ها چقدر واقعیه ؟
پیوستن به کمپین کتابخانه ی امید
برادر خواهرهای گل خانواده برتری سلام علیکم
میدونین شماره مجازی چیه؟، واقعیتش روی سایتم تحقیق کردم ولی سر در نیاوردم. بعضی ها میان گاها توی سروش یا تلگرام. البته بیشتر تلگرام مثلا شماره هایی دارن با کد کشورهای دیگه و مزاحمت ایجاد میکنن یا پی ام میدن و اینا.
خیلی تعجب کردم که این ها از کجا سر از پی وی من در میارن. فامیل و آشنا از اون کشورها هم ندارم که فکر کنم این مزاحمت ها اون هاست. اینه که از یکی میپرسیدم گفتش که شاید شماره مجازیه برای تلگرام و بعضی پسرها از سایت میخرن برای مزاحمت چون نمیخوان با شماره واقعی شون مزاحم بشن.
میخواستم بدونم واقعا حقیقت داره این موضوع؟، هر کی توضییحی داره بنویسه خیر ببینید. مثالم بزنید خوبه. مثلا یه شماره مجازی چه جوریه و چه جوری میسازن و چند رقمیه و میتونه با کد هر کشوری باشه؟ مثلا طرف توی کشوره و پاشم به کشورهای دیگه نرسیده اما شماره اون کشورها رو داشته باشه؟ مرسی اگه توضیح بدین لطف کردین.
سلام
میخواستم از دوستان یه سوال که جدیدا دیگه خیلی درگیرش شدم بپرسم، آیا شما هم براتون اتفاق افتاده که دل تون برای خودتون بسوزه؟، من که کلاً اینجوری شدم.
یعنی این جوری بهتون بگم، وقتی دغدغه های خودم رو با اطرافیانم مقایسه میکنم که چقدر پیش پا افتاده هستند، دلم به حال خودم میسوزه. وقتی میرم بیرون میبینم که همه (اکثرا) یکی رو دارن که باهاش خوشن، وقتی میبینم که تو جمع خیلی یا بهتره بگم اصلا بهم توجه نمیشه، وقتی میبینم برای کسی مهم نیستم، وقتی میبینم اگه بمیرم هم هیچ کس هیچ احساسی نخواهد داشت، و ... ، دلم به حال خودم میسوزه.
جدیدا تنهایی میرم تو پارک مردم رو نگاه میکنم و حسرت میخورم. اخیرا سیگاری هم شدم. نمیدونم این دیگه چه نوع افسردگیه، حس میکنم به دنیا اومدم که سکوها خالی نباشه. جوری شدم که همه ازم فراری هستند. میگن حرف هام همش بوی غم میده. البته حق دارن چون اصلا شرایط منو نمیفهمن.
نمیدونم تا حالا حس تنهایی تو جمع رو تجربه کردین؟، این که هیچ کس نیست کمک تون کنه یا اقلاً درک تون کنه رو درکش کردین؟
سلام دوستان عزیز
مشکل بزرگی تو زندگیم بوجود اومده، ازتون میخوام لطف کنین منو راهنمایی کنید.
دختری حدود 25 ساله هستم، از نظر اعتقادی هیچ موقع با جنس مخالف ارتباط دوستی و این چیزها نداشتم، دلم میخواد ازدواج کنم و با همسرم همه لذت ها رو تجربه کنم، از نظر مالی وضع متوسطی داریم، تو محیط کارم یکی از همکارانم خواستگارم شد، اینو بگم ما غریبه غریبه نمیشیم پدرم و پدر همکارم خیلی وقته همدیگه رو بیرون میشناسن در حد هم محلی، علاقه ما دو تا بهم خیلی زیاده، ایشون پسر خوب و سالم و و مودب و با ایمان و خانواده داری هستند.
مشکل اساسی که داره البته از نظر خانواده ام بخصوص بابام ظاهر ایشون هست، من قدم 161 و وزنم 53 هستم، چهره خوبی هم دارم، از نظر دیگران اما ایشون دقیقا هم قد من و لاغر هستن وزن شون 60 هست کلا ریز چثه هستن، مخالفت بابام با ظاهر ایشون هست.
سلام
دوستان من پسری حدود 30 و چند ساله ام. تو زندگیم یک بار عاشق شدم و 3 سال نامزد بودیم، ولی به دلایلی نشد و تمام شد برای همیشه، و الان 2 سال گذشته از اون ماجرا. اما هنوز اثرش در روح و روان من باقیه.
وقتی میخوام به خانومی پیشنهاد آشنایی بدم، یعنی اصلا وقتی چنین فکری میاد توی ذهنم، یک جور احساس گناه و عذاب وجدان در ناخودآگاهم شکل میگیره. و یا وقتی کسی رو توی ذهنم فرض میکنم که مثلا اگر همسر آینده ی من باشه چطور میشه، سریعا خاطراتی که با عشق سابقم داشتم مثل نوار از مغزم عبور میکنه. تمام دوستت دارم هایی که بهش گفتم. تمام قول ها و آرزوها و خیالات مون واسه آینده ....
انگار یه حس بدبینی و تنفر نسبت به خودم پیدا کردم. یعنی حس میکنم من لیاقت عاشقی رو ندارم. با اینکه من به عشق سابقم بد نکردم و کلا آدم بدی نیستم. اون رابطه هم اصلا رابطه ی بدی نبود. فقط ما به درد هم نمیخوردیم و انتخاب مناسبی نبودیم برای هم. و جدایی مون هم اصرار اون خانوم بود و منم هر چقدر تلاش کردم بمونه بی فایده بود.
سلام دوستان وقت تون به خیر
ببخشید من یه سوالی برام پیش اومده و کسی را مورد اعتماد نمیدونم که ازش بپرسم خواهر هم ندارم ممنون میشم شما باهام هم فکری کنید.
پیشاپیش از راهنمایی تون سپاسگزارم.
من دختری 26 ساله هستم دانشجوی ارشد. تا این لحظه با پسری دوست نبودم. اعتقادات خاص خودم را دارم بحث حجاب توی خانواده و فامیل ما خیلی روش بحث نمیشه و هر کس با توجه به سلیقه خودش و اعتقاد خودش رفتار میکنه. یعنی توی فامیل پدر و مادرم هم چادری داریم هم بی حجاب، هم روسری، و هیچ موقع خدا را شکر مشکلی نداشتیم.
من خودم روسری ندارم توی فامیل اما لباسم همیشه پوشیده و بولیز شلوار یا کت و شلوار رسمی بوده، نمازم هم نه به اصرار خانواده که خودم تقریبا از اواخر راهنمایی و اوایل دوره دبیرستان به طور جدی تصمیم گرفتم و شروع کردم به خوندن و روزه هام هم تا حدودی میگیرم، چند ساله که شب ها قبل از خواب حتما در حد دو سه صفحه هم که شده قرآن را با معنیش میخونم و خلاصه بگم انسان بی دین و اعتقادی نیستم.
چندین سال پرستاری پدر بزرگ و مادر بزرگم را با افتخار کردم و از ته دل همیشه برای همه خیر خواستم و هر کمکی از دستم بر اومده انجام داد و این ها رو همیشه از لطف خدا دونستم تا من را وسیله ای برای کمک به بنده هاش خصوصا پدر بزرگ و مادر بزرگ هام قرار بده و دعای خیرشون را همیشه توی زندگیم حس کنم.
سلام
از کسانی که کارشناسی ارشد معماری در دانشگاه دولتی تحصیل کردند سوالی دارم؛
1- آیا تحصیل در این رشته هزینه بر هست؟ بیشتر گرایش های معماری-معماری و معماری داخلی و معماری منظر مد نظرم هست...منظورم از هزینه، هزینه های مربوط به تهیه وسایل و اینجور چیزهاست.
2- در مورد هزینه پایان نامه چطور؟ آیا پایان نامه ها به صورت عملی می باشد؟
مرتبط:
سوال در مورد قانون تحصیل در مقطع ارشد با معدل الف کارشناسی
ارشد بخونم یا برم سربازی؟، می ترسم بیکار بمونم
کاش مدرک ارشدم رو نداشتم که تو سرم بزنن
سلام
همیشه ماها به اینده نیم نگاهی داریم ولی کمتر کسی هست که با خودش بگه مثلا سال دیگه این موقع من باید فلان جا باشم و فلان کارو بکنم. البته طبیعیه چون اینده معمولا با ابهامات خاص خودش همراهه. همه ماها تو یه زمینه ای فعالیم. درس، کار، ورزش یا هنر یا شاید یه روزی فعال بودیم . نمیدونم تا حالا بهش فکر کردین یا نه ولی اگه براتون مقدوره بنویسین. دوست دارین 10 سال دیگه کجا باشین و مشغول چه کاری؟ و البته شوخی ازاده .
" رضا سرچشمه " (23 خرداد 1396)
سلام
دختری هستم که مدتی دیگه به عنوان دندونپزشک تو یه درمانگاه مشغول کار میشم. واقیعت اینه که از نظر دیگران حتی خانوادم و دوستام من به شدت مغرورم. من واقعا قصد دارم خودم رو اصلاح کنم اما نمیدونم چطوری.
همیشه فکر میکنم اگه وضعیت دندون های مراجعه کننده نامناسب باشه یه چیز بگم ناراحت بشه یا اگه بیمارم بچه باشه زیاد لج کنه عصبی بشم. راستش گاهی به خودم حق میدم چون خیلی سختی کشیدم و درس خوندم.
سوالم از شما اینه که چه رفتارهایی از پزشکان و دندونپزشکان میبینین که ناراحت تون میکنه؟
و خواهش میکنم اینجا اگه کسی دندونپ زشک هست منو راهنمایی کنه که تو محیط کار چطوری همیشه پزشک خوبی باشم و چه رفتارهایی داشته باشم؟
سلام دوستان گرامی
وقت تون بخیر
کتاب دنیای سوفی با عنوان اصلی Sophie’s world کتابی از (یوستین گردر) نویسنده و استاد فلسفه است.
این کتاب داستانی درباره تاریخ فلسفه است که به شکل رمان نوشته شده. نویسنده این کتاب طبق گفته ی خودش همیشه دنبال متن ساده ای بوده تا از اون طریق فلسفه رو به شاگردانش یاد بده اما هیچ وقت چنین متنی رو پیدا نکرده ! به خاطر همین تصمیم گرفته کتاب دنیای سوفی رو بنویسه...
این کتاب داستانی درباره تاریخ فلسفه است و در حالی که همه‌ی مفاهیم فلسفی رو در بر میگیره یک رمان خود آموز درباره ی فلسفه هم به حساب میاد. بنابراین شما با یک کتاب خشک فلسفی با اصطلاحات سنگین روبه‌رو نیستید!
خوندن این کتاب رو به دوستانی که به فلسفه علاقه دارند توصیه میکنم، البته به عنوان شروعی در دنیای شگفت انگیز فلسفه و فیلسوف شدن.
سلام به همه کاربران محترم خانواده برتر و تمام کسانی که این پست و میخونن
یکی دو سالی هست که توی خانواده برتر هستم با نام کاربری zahra.khanom ، من دختری هستم مذهبی و چادری که ۱۹ سالمه و چند وقت دیگه میرم تو بیست سال، چهره م اون طوری که بقیه میگن خوب و جذابه، قدم هم متوسط، هیکلم هم وخوب و پر، (البته با باشگاه رفتن ساختمش! ، عینکی و دانشجو هستم.
چند وقتی هس که خیلی ذهنم درگیر خاستگار و خاستگاری شده، شاید بخندید ولی تا حالا واسه ازدواج کردن، تفریبأ خیلی نذر و نیاز کردم، از یه طرف دوست نداشتم و ندارم به گناه بیافتم و از طرفی دلم یه همدم و همراه میخواست، و اینکه توی یکی از شهر های مذهبی زندگی میکنم ،توی خانواده ما رسم نیست دختر تا ازدواج نکرده خیلی از کارها رو انجام بده، مثل تمیز کردن ابرو، تنهایی بیرون رفتن و ...
این وسط مادرم خیلی از خواستگار هایی که من داشتم و میپرونه، توی ۱۶ سالگی یک خواستگار خوب و همه چی تموم از فامیل پدری داشتم که قبول نکرد، تو ۱۷سالگیم هم دوباره یه خواستگار دیگه از فامیل پدریم داشتم که اونم قبول نکرد که البته به دل خودمم نبود، ولی هر وقت بقیه میگفتن چرا رد میکنی میگفت دخترم داره درس میخونه، خلاصه که گذشت من رسیدم پیش دانشگاهی ، دوباره یه خواستگار دیگه داشتم.
سلام دوستان
تقریبا دو ماه پیش با دوستانم کتابخونه بودیم، دنبال کتابی بودم که نداشتن، آقایی در اون جا شنونده صحبت های ما بود و وارد بحث شد و گفت یکی از دوستاش با ما هم رشته هست و احتمال داره کتاب رو داشته باشه، کمی هم صحبت شدیم البته بیشتر با دوستم صحبت میکرد چون اون بیشتر در این گفتگو شرکت کرد و شنیدم که از ما هم میپرسید که چی خوندن و ...
از طرفی دنبال آدرس کتابفروشی بودیم که ایشون گفتن بلدن و تا محل که دو سه تا خیابون بالاتر بود با ما همراهی کرد و کمی از خودش شغل و ... صحبت کرد و به همین دلایل شماره گرفت که در این زمینه هر کمکی خواستیم بهش بگیم و از طرفی گفت کارمند فلان ارگان هست و کاری داشتیم روش حساب کنیم، شماره خودش رو هم داد.
ایشون بعد از یک روز مقداری خوراکی همون کتابخونه آوردن برای ما. ما مدتی تنها بودیم از خونواده تحصیلات و شغل و اهدافش و ...گفتن و از من هم پرسیدن. همون شب هم به من پیام دادن و کلی ویژگی مثبت برام شمردن که تو برخورد اول از من دیدن از شخصیتم خیلی تعریف کردن و گفتن خدا رو شکر میکنن با همچین شخصیتی آشنا شدن و خواهش کردن هر موقع پیام دادن حتما جواب بدم.
سلام
میخواستم نظرتون رو درباره ی معیارهام بدونم؛
من تصمیم دارم با پسری مومن در این حد که آدم با تقوا و صادقی باشه، نماز و قرآن خون باشه، به زکات و خمس و انفاق اعتقاد داشته باشه، چشم پاک باشه، قیافه ش به دلم بشینه و کار مناسبی داشته باشه که بتونه خرج زندگی مون رو تامین کنه، ازدواج کنم.
حتی راضیم کنار مادرش تو یه اتاق زندگی کنم، ولی چیزهایی که گفتم رو دارا باشه، ولی میگن همچین آدمی وجود نداره، به نظرتون من باید معیار هام رو تغییر بدم؟، از طرفی احساس نیاز شدیدی دارم ولی خواستگار هام رو رد میکنم، چون هیچ کدوم از معیار هام رو ندارن، من نمازخونم، حقم نیست با یه بی نماز ازدواج کنم؟، خب من چیکار کنم؟
ممنون میشم راهنمایی کنید