سلام
چطور میشه از رفتار و ویژگی های ظاهری، مرتب و منظم بودن یه خانم رو تشخیص داد. برای من نظم و انضباط خونه خیلی مهمه. میخوام بدونم میشه از روی ظاهر طرف و رفتار ظاهری متوجه شد که خانومی منظمه و شلخته نیست؟، بعضی از خانم ها واقعا توی خونه داری خیلی شلخته و نامرتب هستند، این رو توی زندگی شون و توی اتاق هاشون میشه دید.
سلام
پسری ۳۳ ساله هستم که از بچگی کار کردم و الان خونه و پس‌انداز دارم... چند وقته از دختری تو آشناها خوشم اومده و میخوام برم خواستگاریش، اما مسئله اینجاست که نمیدونم بهش بگم خونه دارم یا نه...، میترسم واقعیت رو بگم و این خانم به خاطر پول من به من جواب بله بگه و بعدش به عنوان مهریه کل داراییم رو ازم بگیره... .
سوالم از دخترها اینه که وقتی یه پسر خواستگاری تون میاد که خونه و ماشین داره چه ذهنیتی بهش دارید؟ به نظرتون بهش بگم که خونه و ماشین دارم؟
سلام دوستان
پسری هستم که چند وقتیه از دختر خانومی خوشم میاد ولی تا حالا با ایشون رابطه ای نداشتم. میخواستم برای خواستگاری اقدام کنم، یه موردی هست که ذهنم رو مشعول کرده و اینه که ایشون اضافه وزن داره.
این از نظر من مشکلی نداره ولی خوب میخوام بدونم که آیا ایشون در آینده برنامه و هدفی دارن که این مشکل رو برطرف کنن، خودم هم توی این راه بهشون کمک میکنم، من از ایشون توقع ندارم که باربی بشن ولی در حدی که سلامتی شون به خطر نیافته و توی زندگی روزمره مشکل نداشته باشن ورزش کنن.
میدونم درست نیست که اینو توی جلسه خواستگاری ازشون بپرسم، ولی خوب میترسم که این مشکل از یک عادت اشتباه توی زندگی شون باشه و ایشون علاقه ای به ترک اون عادت نداشته باشن، طبیعتا اگه ایشون از من بخوان تا به استانداردهایی برسم سعی میکنم که به خواسته ایشون عمل کنم.
در مورد دختر نجیب و پاک خیلی صحبت شده، ولی بر عکسش نه، منظور از پسر سالم، پسر ساده نیست، چون باوری در ناخودآگاه وجود داره که پسر سالم یعنی بی دست و پا، سالم از نظر ارتباط با جنس مخالف (به معنی خشکی، غرور بیش از حد و ... نیست)، سالم از نظر اهل سیگار و قلیون نبودن (با احترام به افراد سیگاری، منظور بد بودن سیگار هست نه بد بودن فرد سیگاری)، سالم از نظر ذهنی یعنی شکّاک نباشه، نگاه هیز نداشته باشه و با دیدن یک خانم تعادلش رو از دست نده!
برای توضیح بیشتر بگم؛
از نظر دینی، مثل عامه جامعه ست. خدا و رسول و دین رو قبول داره اما مذهبی نیست. همیشه سعی اش اینه که فرد خوبی باشه ولی خشک مذهب و حساس نیست. و البته نماز هم به جا میاره.
طرز لباس پوشیدنش هم تمیز، شیک، مردونه و معمولی، و از نظر اقتصادی و تحصیلی هم خوب (در حال پیشرفت).
سنّتی نیست، روشن فکر هم نیست ولی به روز هست و از قید و بند های قدیمی خوشش نمیاد. و در آخر اینکه احساسی نیست (فقط گاهی با همسرش) ولی اخلاق خوبی داره، ارزش این پسر، با پیش فرض اینکه از چهره و اندامش خوش تون بیاد، چقدره؟
سلام به همه
پسری هستم 30 ساله، دو سال پیش درست شب یلدا اومد تو زندگیم، اولش مثل بقیه بود، بعد کم کم صحبت هامون شروع شد، پشت دستم رو داغ کرده بودم برای ازدواج، اما نمیدونم چرا گاهی فکرش می اومد سراغم، انگار دیگه تنها نبودم، کسی بود که حرف هام رو بهش بزنم، درد و دل هام رو بکنم، کسی شده بود که خودش رو از من میدونست، و منم به عنوان محرم رازهام قبولش کردم.
مشکلات بین مون زیاد بود ولی بهم جرات هر کاری رو میداد که به کمک هم حلش کنیم، تفاوت ها زیاد بود ولی خواستیم سازش کنیم و جای جا زدن کمک کنیم همدیگه رو اصلاح کنیم و تلاش کنیم پیش هم خوشبخت باشیم.
کلی هم جنگ اول داشتیم، تا این که یکی شدیم، یک سال گذشت، پای حرف هامون مونده بودیم، ولی کش میداد، چند مورد رو جزئی که گفته بودم چونه میزد، ولی هی میگفتم که حرف هامون رو زدیم، تا جایی که حرف حرف خودش میشد، و من کوتاه می اومدم.
آخه بار اول که کوتاه نیومد منم کوتاه نیومدم، از هم قرار شد جدا بشیم، قلبم داشت می اومد دهنم، تازه فهمیدم چقدر دوسش دارم، یک سال دیگه گذشت، با هر مشکل و سختی، بلد بودیم همدیگه رو، سازش و تلاش و ساختن رو یاد گرفتیم کنار هم.
سلام به همه دوستان
من میخوام یکی از مشکلات زندگیم رو بگم و میخوام دوستان لطف کنند و منطقی ترین برخوردی که باید تو این مورد اتفاق بیوفته رو بگن. البته این قضیه گذشته ولی بین من و نامزدم اختلاف نظری هست در این باره که من میخوام نظرات بقیه رو بدونم که هر جای رفتار من اشتباه هست اون رو درست کنم. راستش منظور من اینه که اگه شما جای من بودید چطور با این ماجرا برخورد میکردید.
من و نامزدم 4 ماهه که با هم به طور جدی درباره ازدواج صحبت میکنیم. من یه پسر 30 ساله و نامزدم 32 ساله هستن.
از اول رابطه ما ایشون سر مسائل مختلف چیزهایی رو از من پنهان میکردن ولی خب کم و بیش من چیزهایی رو متوجه شدم و این مسائل کم و بیش برای ما دردسر ساز میشد. من بارها از نامزدم انتقاد میکردم که چرا با من اون جوری که همه زوج ها صمیمی هستن صمیمی نمیشه یا اصلا هیچ وقت با من شوخی نمیکنه. همیشه در جواب من میگفت ببین من بنا به زندگی که داشتم همیشه باید محکم می بودم برای همین نه بلدم صمیمی بشم و نه اصلا شوخی کردن بلدم ولی سعی میکنم که بهتر بشم و انصافا سعی هم میکرد.
سلام
پسری هستم ۲۴ ساله، و دانشجوی سال سوم پزشکی، خدمت سربازی هم رفتم و تا این سن تا جای ممکن کار هم کردم کنار درس و پس انداز مختصر و ماشین هم خریدم، از یکی از همکلاسی هام که سه سال ازم کوچکتر هستند خوشم اومده و تا حدودی هم راجع بهش تحقیق کردم.
اما مشکل اصلی من اینه که پدرم مددجو بهزیستی هستند، به خاطر معلولیت شون و این مسئله باعث شده من اعتماد به نفس هیچ گونه خواستگاری رو نداشته باشم، مخصوصا با این مورد اخیر، لطفا راهنماییم کنین که چه جوری این اعتماد به نفس رو پیدا کنم و برای خواستگاری اقدام کنم.
ممنون
سلام
من پسر مغروری هستم. خیلی برام سنگینه جواب "نه" شنیدن. برای همین خیلی تلاش میکنم که اگر به دختری علاقه داشتم هرگز "لو" ندم. و اصلا متوجه نشه. بعد که یک مدت بهش نزدیک شدم و حسابی شناختمش و به یک درصد بالای از اطمینان رسیدم اصل مطلب رو بگم. ولی هیچ وقت تا حالا از طرف مقابل نپرسیدم که از اول فهمیدی قصد من چیه یا وقتی گفتم فهمیدی؟
برام سوال شده که دخترها درباره ی پسرهایی که بهشون نزدیک میشن چطور فکر میکنن؟، چون من فکر کنم پسر چه با قصد دوستی یا ازدواج و یا چه با قصد واقعا کاری نزدیک دختری بشه، دخترها میذارن به حساب اینکه عاشق شون شده. اشکال نداره.
ولی سوالم اینه که وقتی به یه دختری نزدیک میشی آیا از ارزشت کم میشه پیشش؟، چون وقتی ما پسرها عاشق یه دختری باشیم بی نظیر باشه، ولی همین که متوجه بشیم اونم عاشق ما شده، یا اونم سریع عاشق ما بشه، انگار از چشم مون میافته یهویی و از اون ملکه ی رویایی که ساخته بودیم و دست نیافتنی بود خیلی دم دستی میشه انگار (این یه واقعیت غیر قابل کتمان هست... حالا هر چقدر پسرا شعار متناقض بدن اینجا).
سلام خدمت همگی خانواده برتری ها!
باز هم مزاحم تون شدم تا نظرات ارزشمندتون رو بدونم. راستش میخواستم بدونم که روانشناسی جنس مخالف یعنی دخترخانوم ها به چه صورته ؟ به هرحال شما هم جنس خودتون رو بهتر میشناسید . مثلا اگه یه دختر میگه آره یعنی نه، و اگه میگه نه یعنی آره !!! همین قدر پیچیده و مرموز ، حالا اینکه تقریبا شوخی بود، ولی دخترخانوم ها معمولا چطور فکر میکنند؟ مسائل رو از چه دیدگاه هایی بررسی میکنن ؟
جزئی نگرن یا کلی نگر ؟، درسته که سمعی هستند یا نه؟، کلا تو فکر دختر خانوم ها چی میگذره بیشتر نسبت به جنس مخالف
ممنون از نظرات تون
دوستان سلام
من یه سوالی از همه ی دختر خانم ها دارم؛
من دو سالی میشه که به دختری از اقوام مون علاقه دارم و این علاقه رو با مادرم در میون گذاشتم و اون هم با یکی از اقوام برای اینکه آمار اون دختر رو در بیاره که خواستگار داره یا نه صحبت کرد.
متاسفانه یا خوشبختانه این موضوع لو رفت و الان همه اقوام و آشناها از این موضوع خبر دارن و با کنایه به من میگن. تا جایی که میدونم این موضوع به گوش اون دختر خانم هم رسیده ولی من به دلیل شرایط مالی و خانوادگی و مشکلاتی که دارم نمی خوام خواستگاری کنم.
حال سوال من اینه که اگه بفهمید که پسری عاشقتونه و بهتون علاقه داره چقدر ذهن تون درگیر میشه؟و چقدر بهش فکر میکنید؟
ممنون میشم جوابم رو بدین
سلام
مدتی پیش با خانمی ارتباطی رو شروع کردم و از ابتدا هم به قصد ازدواج بود. رابطه مون با همه بالا و پایینی که داشت شش هفت ماهی طول کشید و نهایتاً به خواست ایشون به قول معروف کات کردیم. ولی نه این طور که کدورتی باشه حتی بعدش یه مدتی رابطه خیلی کمرنگ ادامه داشت و نهایتاً به خواست من که به صلاح نمی‌دیدم اون شکل رابطه رو، بطور کامل قطع کردیم.
دو سه ماهی گذشت و ما هیچ گونه ارتباطی نداشتیم تا اینکه چند روز پیش پیامی ازش گرفتم با یه مزمون دلتنگی، خلاصه یه چند تا پیامی رد و بدل شد و فرداش من ازش خواستم همدیگه رو ببینیم. نه اینکه من میخواستم دوباره شروع کنم رابطه رو ... شاید بخاطر دلتنگی، نمیدونم. ولی گفت که نه اگه ببینیم همدیگه رو شاید دوباره رابطه شروع بشه و احساس درگیر بشه و این حرف ها. در جواب اینکه بهش گفتم پس اصلا چرا دوباره پیام دادی بعد این مدت، گفت فقط میخواستم احساسم رو بهت بگم.
خلاصه دوباره خیلی دوستانه خداحافظی کردیم و تموم شد این ماجرا. اون مدتی که توی رابطه بودیم چند بار این حرف رو ازش شنیدم که "که ما خانوما حرف دل مون با زبون مون یکی نیست" و مثال هم میزد که ممکنه خانمی بگه حتی طلاق میخوام ولی حرف دلش واقعا این نباشه.
نمیدونم چرا بعضی از ما به خاطر کار بعضی از آدم ها، تفکرات مون در مورد جنس مخالف کاملا بد بین میشیم، جنس مخالف یه دیو دو سره که فقط به فکر منافع خودشه، من میخوام به عنوان یه دختر یه سری از این خرابی ذهن شما در مورد دختره ها کم کنم.
این چیزهایی که من میخوام بگم نمیگم همه ولی حدقل هشتاد درصد دخترها این شکلی هستند دیگه شما ها باید عاقل باشید که سراغ اون 20 درصد نرید:
مورد اول، بعضی از پسرها میگن توقع دخترها بالاست، من یه دخترم و درسته توقع من خیلی بالاست، (این فقط شاید در مورد من باشه)، من از اون مدل هام که طرف قدش بالای 180 باشه، خوشگل و خوشتیپ و ... خلاصه همه چی تموم، ولی خدا شاهده تا حالا نگفتم یه پولدار باشه، بدم نمیاد ولی ...
همین من با همین تفکرات یه روز از یه دست فروش خوشم اومد که کلا حدود 170 قد داشت، لاغر بود، دماغش یه قوز خیلی بزرگم داشت، خیلی هم مودب بود، اینا مهم نبود، مهم این بود که من خوشم اومد.
حالا شما تصور کنید اگه عاشقش میشدم دیگه چیکار میکردم، الان من دارم میگم آقا پسری که هی میگی دخترا توقع شون بالاست، تو برو طرف یه دختر، اون دختر اگه یه دختر واقعی باشه از جونش مایه میذاره که با هم همه چیز رو بسازید.
