خانواده برتر

سلام 

دنیا جای پستیه ولی 

شما داری نسبت به اونا بی انصافی میکنی. 

جف بزوس یکی از "اولین" انسان هاییکه تصمیم قاطع گرفت فروشگاه انلاین کتاب بزنه.

زمانی که هیچکدوم از مردم امریکا به خریدای اینترنتی اعتماد نداشتن، جف بزوس این ایده رو شروع کرد... سال 2000 تا مرز ورشکستگی پیش رفت... کلی از وقت و تفریحش زد تا بتونه امازون رو به اینجا برسونه. (هنوز هم داره تلاش میکنه، نه اینکه بگه اخ جون پولدارم و بشینه یه گوشه)

بیل گیتس تو سن 13 سالگیش شبانه روزش رو صرف یادگیری زبان های کامپیوتری میکرد، بجا اینکه توی مدرسه فقط بشینه ریاضی 2 و فیزیک و جغرافی و دینی حفظ کنه... بجای این چیزا روی مهارت های ارتباطی و کار گروهی و... تمرکز کرد.... توی سنین نوجوونیش با دوستاش سرگرم ساختن برنامه های ساده برای شرکت های کامپیوتری اون زمان بودن.

عدالت خدا برقراره... خدا به افراد مزد تلاششون رو میده. 

در ضمن خیلی ها تو اینستا قصدشون فخر فروشی نیست، زندگی طبیعیشون اینه. 

مثلا طرف خونه ی خوبی داره، یه عکس عادی میگیره(همینجوری که همه ی ما تو خونمون عکس میگیریم) یعد میزاره اینستا به نظر بعضیا ممکنه فخر فروشی بنظر برسه.

اشتباه شما این بوده که فکر کردی بیل گیتس نشسته تو دانشگاه درس بخونه که بعدش یهو از دانشگاه بندازنش تو بغل موفقیت. 

باید از خانواده و نظام شاکی باشید، بعضی خانواده ها تنها راه موفقیت رو درس و دانشگاه میدونن. 

اگه از بچگی سمت کار های گروهی و برنامه نویسی و مهارت های مدیریت و فن بیان و... میرفتید، مزد زحماتتون رو میگرفتید، یه خونه خوب میگرفتید و یه عکس میزاشتید اینستا... بعد یکی میومد میگفت این عدالته؟ یکی اینجوری فخر فروشی کنه؟! لعنت به این دنیا!

بنظرتون این حرف درسته؟

دوما همه ی ثروتمند های دنیا تو امریکا نیستند.

ده ثروتمند برتر جهان اکثرا مدیران شرکت های تکنولوژی هستند... یعنی برای ثروتشون زحمت کشیدن، ریسک کردن، برنامه ریزی کردن 

شما تو نظام خودمون رو نگاه.. خیلیا که صرفا اقا زاده یا بچه ی سفیر یا... هستند پول ملت رو هاپولی کردن... بدون هیچ تخصص و لیاقتی. 

بازیگرا شاید لیاقت این توجه رو نداشته باشن...ولی بازیگری هم به هر حال اب خوردن نیست... میتونید خودتون امتحان کنید. اونم سختیای خودشو داره. 

بازم میگم اتفاقا ادم عدالت خدا رو میتونه ببینه...

یکمی زندگی نامه ثروتمندان و تاریخ پیدایش و رشد و صنعتی شدن امریکا رو مطالعه کنید. 

بله نظام سرمایه داری خوب نیست ولی

اگه شما توی آمریکا همین نرم افزار رو خوب مسلط بودید بهتون ماهی ۶ هزار دلار تا ۸ هزار دلار دستمزد میدادن 

خرج زندگی متوسط هم ۲ هزار دلار تا ۳ هزار دلار بود

بیشتر از اینکه نظام سرمایه داری بد باشه

مسئله اصلی اینست که مدیریت و مسئولان کشور ما بد هستن

و تا زمانیکه صنعت کشور پیشرفت نکنه وضع بدتر هم میشه

مثلا ؛ چرا ما توی این همه سال ، نتونستیم یک کارخانه تولید لوازم الکترونیک و هوشمند (مثل پلی استیشن ، کنسول بازی ، گوشی با کیفیت و غیره ) تاسیس کنیم ؟

یا مثلا چرا صنعت خودروسازی ما انقدر عقب مونده و انحصاریه؟

بحث اصلی  سر نوع مدیریت ، و لیاقت مسئولان هست

مسئولان کشور ما اهمیتی به مردم نمیدن ، نظارتی روی کارشون نیست ، به منابع مالی زیادی دسترسی دارن ، دغدغه پیشرفت ندارن ، همشون سالمند و پیر هستن ، ذهن خلاق و روحیه توسعه طلبی ندارن

قبل از انقلاب ، و تا بعد از انقلاب اوایل دهه هفتاد و حتی تا اواسط دهه هفتاد

هم کار به اندازه کافی بود هم دستمزد ها کفاف هزینه ها رو میداد هم پیشرفت میسر بود . بعد از دهه هشتاد بخاطر سیاست های هسته ای روز به روز تحت تحریم بیشتر قرار گرفتیم

الانشم موقع استخدام ، اول اولویت با سهمیه دار هاست و حتی سهمیه هیئت علمی و فرهنگیان و کارمندان عالی رتبه بیشتر از سهمیه خانواده شهداست!

بنظرم دنیا در نهایت عدالت وضع شده

هر کشوری که مدیران فاسد داشته باشه چه زامبیا چه ایران چه انگلیس ، از پیشرفت جا میمونه و این کاملا مطابق منطق و نظم جهان است .

یکی از مشکلات بزرگ کشور ما عدم درک مفهوم سرمایه داری است .
فرض کنید می خواهیم یک قرص نان را بین مردم یک کشور تقسیم کنیم زمانی که نمی توانیم به صورت مساوی تقسیم کنیم باید بیاییم و نان را بزرگتر کنیم .
زمانی که نمی توانیم ثروت های کشور را بین افراد به صورت مساوی تقسیم کنیم باید درصدد افزایش این ثروت درآییم. سرمایه داری با تولید سرمایه این قرص نان را بزرگتر می کند و همچنین بانک ها با پمپاژ پول و اعتبار به سمت کارهای تولیدی این چرخه را تکمیل می کنند .
همین اینترنتی که شما استفاده می کنید در اصل محصول سرمایه داریست. که علم رو تبدیل به یک کالای مصرفی کرده است .
افرادی که شما مثال زدید به چرخه تولید ثروت کمک می کنند و اگر ثروت خود را به سمت کارهای غیر مولد مثل طلا، زمین و ... ببرند مشمول مالیات های سنگین می شوند .به قول سفیر آلمان ایران آزاد ترین کشور دنیاست منظور همین وضعیت ضد تولید و دلال نواز امروز کشور ماست .
البته انتقاداتی به سرمایه داری وارد است.که کارل مارکس به زیبایی با ادله و منطق  به آنها پرداخته در صورتی که متن شما فاقد این منطق می باشد.زیرا ساختار اقتصادی کشور ما هیچ سنخیتی با سرمایه داری ندارد و عدم توفیق شما ساختار معیوب و  غیر سرمایه داری (مولد)کشور ماست .
اما درباره آخر متنتان یک داستان معروفی هست که روزی رئیس اتحادیه کارگری آمریکا از کارخانه فورد دیدن می کرد و رییس کارخانه دستگاهی را به او نشان می داد و با کنایه می گفت این دستگاه نه حقوق می خواهد ،نه مرخصی ،نه پاداش، نه بیمه و مزایا .رئیس اتحادیه کارگری از او می پرسد آیا این دستگاه هم ماشین فورد سوار می شود.

ببینید به نظر من شما داری خودت رو با بقیه و شرایط مقایسه میکنی و این خودش عامل ناراحتی و راضی نبود نه. 

اینی که میگی جایی کار میکنم یعنی برا کسی کار میکنی . چرا برا خودت کار نکنی و خودت کارآفرین خودت نباشی . شاید حتی اینجوری پیشرفت و وضع مالی بهتر شد . البته برای ابتدا خوبه اما بعد ها برای اینکه ثابت نمونی،  خودت مرد خودت باش و ...

تازه در شهر های بزرگ ۳ میلیون کنه اما برای یه جوون تو یه روستا یا شهر کوچیک خودش یه منبع درآمد نسبتا خوبی محسوب میشه . 

نمی گم شرایط شما بد نیست اما باید شاکر هم باشی به یه نسبت چون حداقل کاری داری که پول در میاری. 

به این فکر کردی چقدر جوون بیکار هست که ۳۰ سال دارن و بیکارن (مثل برادر خودم) به این فکر کردی که چقدر جوون هست که به امید یه استخدامی دارن تلاش میکنن برای هر شغلی که درآمدش به اندازه یا کمتر از شماست ؟( مثل خودم).  یعنی دیگه اونا باید مثل شما از دنیا سیر بشن و بدن خودشون بکشن؟

آخه زندگی که بخاد اینجوری برای پول و ... حسرت بخوری که زندگی نمیشه و میشه عذاب. زندگی خودش سخته درسته و شرایط اقتصادی هم بی تاثیر نیست اما به این فکر کردین که همه و بقیه هم مثل شما هستن پس تلاش، سختی کشیدن، صبر و حوصله ، خندیدن و شاد زندگی کردن، قناعت و... همین جا خودش رو نشون میده و معنای قشنگی میگیره.

این به طرز نگاه آدما برمیگرده به زندگی .

پیشنهادم به شما و خودم اینه که باید نگاه مون رو به زندگی تغییر بدیم .این شعار نیست من که تمام تلاشم میکنم چون هیچ کس نمیتونه به بهم کمک کنه تا خودم نخام.

اینجاست که پیشرفت حاصل میشه.

انتظار از بقیه نداشته باش که شاد باشی و همیشه خوبی کن . رمز شاد بودن و موفقیت رو من در این دو مورد دیدم . بقیه و شما رو نمیدونم .

به امید خوشبختی شما و همه ما جوونا

یعنی شما تنها از دید مادی نگاه کردین وبه این نتیجه رسیدی دنیا جای کثیفیه؟ پس اینهمه قتل تجاوز و کشتار کودک و بیگناه چی؟ خیلی چیزایی بدتر وبی رحمانه ترم هست... عدالت فقط عدالت مادی نیست که..

کاری به چند درصدی که ثروت باداورده دارن یا رانت گرفتن یا سیلبریتیهای بدردنخوری که نون قیافشون میخورن ندارم ......

ولی اکثر ثروتمندان برای ثروتشون زحمت کشیدن از صفرش روع کردن از ذهن وخلاقیت شون استفاده کردن

همین مالک امازون رو سرگذشتش رو بخونید ببینید چطور به ذهنش رسید از تنبلی مردم برا خرید حضوری  و وجود اینتر نت استفاده کنه و وفروشگاه اینترنتی بزنه!! از همون اول که اینقد صروت نداشته کمکم از چیزای کوچیک شروع کرده!

شما  خیلی راخت میگی چرا مالک امازون اینقد ثروت داره  ولی پشت بندش زندگیش وتلاشهاشو  بی خانمانی یتیمی و فقرش رو ندیدی واقعا ؟؟؟؟

موقعی که مردم در خواب راحت و مصرف گرایی هستن یک عده بیدارن و از ذهنشون و جنم وتلاش خوودشون ثروت تولید میکنن دست هزار نفر بیکار دیگه رم میگیرن و به نوایی میرسونن

یکی از همین میلیاردرهای امریکایی که سیاهپوست هم هست(اسمش یادم رفت) از فقر مطلق و خوابیدن در دسشویی و شستن دستشویی شروع کرده رسیده به اون ثروت..

  نمیشه ک فقط پولشون رو دید وسختی هاشونو ندید!

..نمونه  کپی از امازون رو تو خود ایران داریم که دیجی کالا هست.... دوتا جوون همسن شما یک روز به ذهنشون رسید دوربین عکاسی اینترنتی بفروشن و بعد مدتی فروشگاه کوچیکشون  رو توسعه دادن 

مخوام بگم حتی کپی کردن هم هنر و ترفندومهارت خودشو میخواد.... الانم کلی فروشگاه اینترنتی ریخته ولی دیجی کالا همچنان رتبه اوله ... چرا؟

تو کسب وکارهای خیلی خرده پاتر هم این موضوع وجود داره... میری تو یک پاساژ پر از مغازه پوشاکه اما از بین همه مغازه ها دوتاشون درامدشون ومشتری شون بیشتره چرا؟

شما از صبح تا عصر یک کار روتین برای کارفرمات میکنی حقووقتم میگیری اما تا حالا نشستی ایده وخلاقیتی رو انجام بدی که توش مشتری زیاده وثروت تولید میکنه؟

هر حرفه ای یک ترفندهایی داره بالخره زرنگ اونیه که میتونه کجا وکی وچطوری کارشو بکنه....

هرچند انکار نمیکنم وضغیت وشرایط اقتصادی هم سخت شده وشرایط کار تولیدی و اینام پیجیده تر شده .

وضعیتی که شما هستین و همه جوونا ر به خیلی ازفاکتورها شرایط بستگی  داشته وداره... شمای ک لیسانسی 24سالته حقوق 3 تومن میگیری  شاکی هستی بیا دکترای 33 ساله بهت نشون بدم حقوق وزارت کار مییگره!

اکر اینجوریه کارگر معدن هم کلی کار میکنه ولی تهش نصف شما میگیره!!! اونم میتونه بگه شما چرا 3 تومن میگیری؟  هرچند الن با لیسانس وفوق هم کارگری میکنن شرایط اینقد سخت شده...

واین تقصیر شما وبقیه جوانان نیست...شرایط جامعه ما اینجور شده متاسفانه.....

درمورد اینکه چرا هم ثروتمندان تو امریکا هستن هم خوب یک بحث جدا وطولانیه باید یک پست براش گذاشت.. ...باید برگردین تاریخ امریکارو بخونید  به عنوان یک کشور نوپا که مردمش چکار کردن چه قانون هایی وضع کردن!؟! سیاست هاشون چی بود. مظالعه لازمه.

کسایی که در راه علم قدم میزارن دیرتر به پول میرسن اما یه نکته وجود داره اینکه متاسفانه افرادی که در راه علم قدم میزارن خیلی کمال گرا هستند و دلشون میخوات یه اکتشافی انجام بدن و خیلی معروف بشن. بین دوستان خودم میبینم که یکسریاشون وقتی میخواسن پایان نامه بگیرن همش  دست رو کارای سخت میزاشتن . اما شما بهترینه عالم هم باشید همیشه اینو بدونید دست رو هر چی بزارید دیگران صدپله از شما جلوترن. کارهای اکتشافی، جزو کارهای  گروهی محسوب میشه که چندین سال وقت میبره که نباید زیاد دغدغه پول داشته باشید و کاملا کار ریسکی هست. یعنی باید دغدغه طرف فقط کشف کردن باشه و به هیچ چی فکر نکنه.

اما چجوری میشه از راه علم به پول رسید . راهش اینه که ببینی دغدغه ی اصلی مردم کشورت خودت چیه و یکم ریزتر دغدغه مردم شهرت چیه و باز ریز تر دغدغه ی شرکتی که در اون کار میکنی چیه و چه نرم افزای میتونی بسازی که باعث  پیشرفت و معروفتیت شرکتتون بشه. مثلا برای شرکتتون نرم افزار بسازی؛ وب سایت بسازی تو انستگرام تبلیغ کنی و اینجوری سیوی خودتو زیاد میکنی که مثلا در ارتقا شغلت یا  جذب شرکت های بالاتر بهت کمک کنه.

اما خب کسایی که در راه های غیر علمی هم قدم میزارن سریعتر به پول میرسن مثلا طرف وام میگیره : یه زمین میخره درخت میوه میکاره و تو کار میوه فروشی میره یا میره تو کار پرورش جوجه و بلدرچین و بوقلمون یا میره تو کار ساخت و ساز یا هتل داری یا مثلا یه مدل خاص غذا به صورت حرفه ای یاد میگیره مثلا کباب یه مغازه کبابی راه میندازه😋

اما در کل اون قسمتی که گفتی دوس داری بری وسط جنگل تو یه کلبه چای بخوری عالی بود

والا کاش اصلا اینترنت و ماشین و این چیزا کشف نشده بود و  اسب و درشکه و... بود طول عمر هم بیشتر میشد

تو سیستم اقتصادی ایران افراد تازه کار همینقدر حقوق می گیرن حتی کمتر تازه سن شماهم خوبه تازه تو این سن شاغل هم هستید واین خیلی،خوبه بعضی ها ۲۷-۲۸ سالشونه بیکارن ودنبال کار مناسب،اینجا سوییس وکانادا نیست که ازهمون اول ۱۰۰ میلیون بدن،شما تازه اول راهید واین احساساتتون مانع پیشرفت شما میشه،هیچ راهی جز کارکردن نیست اگه طرف میخواد سالم زندگی کنه باید کار کنه پس انداز کنه تابتونه چند سال بعد هم ازدواج کنه هم خونه بخره ادم کمال گرایی که خودشو مدام باافکار منفی مقایسه میکنه فقط زندگیو به کام حودش تلخ میکنه بعضی ازین افراد هم به فکر یک شبه پولدار شدن میفتن ومیفتن تو بازی های کثیف وغیر قانونی اقتصادی اخرش هم زندان،کسی هم اون موقع دلسوزی نمیکنه،شما حقوقی که می گیرید باتوجه به سنتون خیلی خوبه الان عموی خودم ۲۸ سالشه از ۲۴ سالگی شروع کرد باحقوق ۱۷۰۰ رفته رفته زیاد شد تا رسید به ۴ که الانه،یکمم زیر دست خودتونو ببینید نه بالای،دستتون موفق باشید

سلام

عرض کنم خدمتتون که دیدگاه من نسبت به این قضیه اینطوریه:

یه چیزی مث ثروت در واقع یجور قرض هستند.یعنی جز نداشته های افراد محسوب میشن.من به شخصه مال و منال رو به اندازه کفایت دوست دارم داشته باشم.چون معتقدم به مال زیاد نیازی ندارم.ضمنا از چشم و هم چشمی هم متنفرم.دلم میخواد واسه دل خودم زندگی کنم.دلم هم میگه به داشته هام زیاد کنم و نه نداشته هام!

.

دختر هم اگه درکش بالا باشه،توی این گرونی ها سطح توقعش رو از طرف مقابلش کمتر میکنه.(البته نه تا حدی که به نون شب محتاج باشن!و یا حتی توی هزینه های اصلی مث درمان و...بمونن!)

.

من اعتقادم اینه که نه به نمایش گذاشتن زندگی بقیه رو ببینم و نه خودم به نمایش بذارم.از وقتی که دیدم دیدن  زندگی بقیه توی اینستا، روی روحیم تاثیر منفی میذاره،اینستام رو حذف کردم!

والا..😞آرامشم توی الویت اوله!

کسی که از تو موفق تر و پولدارتر و قدرتمند تره تو یک سری ویژگی ها از تو برتر بوده 

چه ویژگی هایی؟ 

اونی که از تو قدرتمند تر و پولدارتر و موفق تره حتما و قطعا از تو 

باهوش تره

باهوش تره چون ایده ای به ذهنش رسیده که به ذهن تو نرسیده.

کسیکه از تو قدرتمند تر و پولدارتره حتما از تو 

شجاع تره

چون جرئت کرده ریسک کنه با قوانینی که نمی‌خواد مبارزه کنه اون قوانین رو اصلاح کنه و از بین ببره و با مبارزات سیاسی خودش صاحب قدرت بشه.اون تبعیت نکرده اون محافظه کار نبوده و رسیده.با سرمایه داری مشکل داری؟ پس نباید بهش تن بدی باید از بین ببریش و اگه این کار رو نکردی چون میترسی و البته استدلال لازم برای نقد از سیستم و راه جایگذین بهتر برای اون سیستم رو نداشتی پس باید باهاش کنار بیای

کسی که از تو قدرتمند تره و پولدارتر حتما و قطعا از تو 

خوش شانس تره

خوش شانس تره چون واسه ایده ای که به ذهنش رسیده سرمایه گذار پیدا کرده به راحتی

خوش شانس تره چون در راه مبارزه با سیستمی که نمی‌خواد اعدام نشده

خوش شانس تره چون تونسته تو افرادی نفوذ پیدا کنه که سرمایه دارن

خوش شانس تره چون جغرافیای بهتر و یا پدر و مادر بهتر یا هوش بیشتری داشته

کسیکه از تو موفق ترو قدرتمندتره حتما و قطعا از تو 

بی رحم تره.میتونه بگذره از یک سری مسائل تا چیزهای دیگه ای رو بدست بیاره.تو میتونی بگذری از خیلی فاکتورها؟ 

پس افراد قدرتمند خوش شانس باهوش شجاع  و بی رحم بودن

تو باهوشی؟ تا حالا ایده ای به ذهنت رسیده که به ذهن کس دیگه نرسیده باشه و جامعه بهش نیاز داشته باشه؟ تا حالا به فکرت رسیده نمونه های موفق کشورهای دیگه رو تو کشور خودت کپی کنی و اون کپی نیاز مردم باشه؟ تا حالا تونستی کشف کنی جامعه به چه چیزی نیاز داره؟ اگه نه پس غر زدن ممنون

مشکل داری با سیستم حاکم؟ چه قدر مطالعه کردی چه قدر مبارزه کردی چه قدر تفکر کردی واسه پیدا کردن جایگذین بهتر برای سیستم حاکم؟ هیچی چون میترسیدی و البته جایگذینی هم نداشتی.

و در آخر تو واسه رسیدن به قدرت و ثروت باید یه سری مسائل رو بذاری کنار و بی رحم باشی میتونی یا هی وجدان وجدان می‌کنی ؟ اگه نمیتونی غر نزن

تو اگه اونقدر باهوش بودی که صاحب یک ایده ی ناب هم می‌بودی باز هم برای موفقیت به سرمایه گذار نیاز داشتی و سرمایه گذار در کشور ما یعنی حکومتی ها و فرزندان اون ها و بهت بگم با توجه به حجم عظیمی از ثروت که تو کشور خوابیده حکومتی ها و فرزندان اون ها اهمیتی به ایده ها و تولیدات نمیدن چون نیازی ندارن ثروت دم دستشونه اون ها با ثروت طبیعی که وجود داره همه چی رو وارد میکنن و تمام مناطق با ارزش رو مصادره میکنن و نهایت سرمایه گذاری هاشون یک سری پولشویی برای سلبریتی های سینماست و تولید فیلم های ابکی اونم صرفا به خاطر اینکه خودشونو چهره ی فرهنگی جا بزنن و یا ساخت و سازهای بی رویه و تولید نقدینگیه سرسام آور پس فکر نکن اگه ایده هم داشتی بدون وصل بودن به حکومتی ها می‌تونستی کاری از پیش ببری و البته حکومتی ها به ایده ها اهمیت نمی‌دن اون ها ثروت اندوزی می‌کنن و هر چی بخوان وارد میکنن و صد برابر قیمت واقعی میفروشن به طبقات پایین.بازیگرها و سلبریتی ها ابزارهای لیبرالیسم هستن و اینکه بالا برده شدن و ثروت مند شدن به خاطر اراده و خواست سیستم بوده پس دوست بودن و عضو سیستم بودن تعیین کننده ی میزان موفق تو در این جهانه.

بپذیر باهوش نبودی

بپذیر شجاع نبودی و گامی برای تغییر برنداشتی و جایگذین بهتر برای سیستم هم نداشتی البته

بپذیر خوش شانس نبودی 

و با این شرایط جایگاه فعلیه تو بهترین جایگاهی بوده که می‌تونستی بدست بیاری پس به خودت افتخار کن.تو بیست و چهار سالگی به عنوان انسانی معمولی صاحب شغل هستی ولی یکسری انسان معمولی بالای سی هستن و شغل ندارن.بعضی هاشون شایسته هستن همشون تنبل و بی عار نبودن اما کار پیدا نکردن پس تو در مقایسه با گروه عظیمی از معمولی ها خیلی جلویی

سرمایه داری کمونیسم و هر سیستم دیگه ای فرقی نداره قاعده ی دنیا اینه ضعیف تر ها له میشن و تو باید زور بزنی ضعیف نباشی.

چرا اکثر ثروتمند ها در آمریکا هستن؟ چون دولتمردان اون ها با دیدن ثروت های طبیعی هول نشدن تمام همتشون رو بذارن رو جارو کردن ثروت های طبیعی اون ها راه های دیگه رو برای بدست آوردن ثروت امتحان کردن و اون اهمیت دادن به ایده هاست.افراد مشهور و کارآفرینی که اسم بردی محصول سیستمی هستن که به ایده ها اهمیت میده.

آمریکا تو تاریخ نگاه کنی درگیر جنگ بزرگی شد که برای برنده شدن تو اون جنگ مجبور شد از نظر علمی خیلی خودشو بالا بکشه و یکسری انسان شاخص از نظر هوش داشت که اون رو خیلی جلو انداختن و با دست آوردهای نظامی که مدیون علم و جنگ بود تونست برنده ی جنگ بشه و صاحب دنیا باشه.پنج تا کشور تو دنیا وجود دارن که بقیه ی کشورها باید کارهاشونو مطابق میل اون ها تنظیم کنن و آمریکا یکی از اون هاست.امریکا از نظر نظامی قوی شد جنگ رو برد و بعد برای ثروت مند شدن از راه نظامی دهن کشورهای دیگه رو برای فروش سلاح هاش سرویس کرد تا از راه نظامی ثروت بدست بیاره و تمام دست آوردهای نظامیش مربوط به اینه که به علم و دانشمندهاش اهمیت داد.

یک مقایسه ی کوچک کنی میبینی آمریکا برند اپل رو ارائه داد کره سامسونگ رو چین هواوی و شیائومی اما ایران چی؟ چه برندی در زمینه ی صنعتی ارائه داده که فقط و فقط مال خودش باشه و کپی نباشه و از نظر کیفیت توان رقابت در بازار جهانی رو داشته باشه ؟ 

پس همون طور که دیدی به مدد ثروت طبیعیه ایران ثروتمند شدن از راه تولید برای سردمداران ایران نه مهمه نه الزامی وجود داره پس طبیعیه اگه اقتصاد آمریکا بزرگترین اقتصاد دنیا و ثروتمندترین افراد دنیا هم آمریکایی باشن چون هم به ایده اهمیت میدن هم جنگی رو بردن و الان صاحب دنیا هستن در سازمان ملل و از نظر نظامی با علم به جایگاهی رسیدن که دنیا جرئت در افتادن باهاشون رو نداره و بازارهای جهانی رو در اختیار دارن اما ایران فقط نفت میفروخت و یه سری مواد غذایی خاص صادر می‌کرد و از برادرش چین جنس وارد میکرد پس طبیعتاً ثروتمندان ایران نه تولیدکننده و نابغه و صاحبان ایده بلکه صاحبان قدرت سیاسی که امتیاز واردات و فروش نفت رو دارن خواهند بود و البته تعدادشون زیاده اما چون کارآفرین نیستن گمنام هستن تو اون ها رو نمیشناسی.چراغ خاموش زندگی می‌کنن 

به معمولی بودن و گمنام بودن و معمولی زندگی کردن و فرزندان معمولی داشتن رضایت بده در غیر این صورت حسرت جز پوچی چیزی برات نداره‌.البته پوچی لذت بخشه در نوع خودش

کلا دنیا پر از بی عدالتیه. ولی وقتی شما کاری از دستتون بر نمیاد، بهتره بهش فکر نکنید. ثروتمند و فقیر همه جای دنیا وجود دارند. مشکل اصلی، فاصله طبقاتی هست که داره روز به روز بیشتر میشه. کسی که تو ایران قبلا یک قطعه زمین داشت، ارزش زمینش بیشتر شد و بعضی ها از این تورم استفاده کردند و با پول زمینشون زمین های بیشتر خریدند و سود بیشتری کردند. اونی هم که هیچی نداشت یا از همونی هم که داشت نتوسنت استفاده کنه و فروختش، دیگه شاید هیچوقت نتونه اون سرمایه قبلی را به دست بیاره.

در مورد آمریکا هم، درسته خیلی از ثوتمندان اونجا زندگی می کنند، ولی همه مردم اونجا ثوتمند نیستند. شما اگه اخبار انگلیسی معتبرشون را بخونید (نه شبکه های فارسی آمریکایی!) یا از طریق اینترنت چندتا دوست آمریکایی پیدا کنید، خواهید دید بسیاری از مردم عادی آمریکا وضع خوبی ندارند و تعداد زیادی افراد بی خانمان اونجا هستند. بله، حقوق های دریافتی ظاهرا خیلی بیشتر از ایرانه، ولی هزینه اجاره خانه و زندگی و... بسیار از ایران بیشتره. یعنی هر ساعت گرفتن تاکسی تو اونجا 60 دلار میشه!

البته، برای افرادی که داره ایده های خاصی اند یا مهارت های خاصی دارند، مهاجرت به کشورهای غربی می تونه گزینه بسیار مناسبی باشه. حتی تو ایران هم افراد ایده دار می تونند کارهایی انجام بدند که ثروت بسیاری جمع آوری کنند. ولی خب در بعضی از کشورهای دیگه (نه همه جا!)، فرصت ها برای افراد با استعداد بیشتره.

حقوق شما نسبت به بسیاری از افراد بیشتره. می دونم زیاد پاسخگوی زندگی عادی در ایران نیست، ولی بازک کار راه اندازه.

اگه فکر می کنید می تونید با مهاجرت یا داشتن ایده در ایران یا به هر روش مشروعی ثروتتون را زیاد کنید، حتما به فکرش باشید. وگرنه این فکرها را رها کنید و سعی کنید از همینی که دارید بیشترین لذت را ببرید.

شکی نیست که وضعیت اقتصادی ایران افتضاحه و فعلا امیدی نیس بهتر شه مگه اینکه معجزه باشه. ولی به نظرم مشکل از خود شماس. اینکه میری تو اینستا حسرت میخوری و اذیت میشی، نگاهتو عوض کن. اینستا بهترین تفریح منه وقتی بقیه رو تو اینستا میبینم حالم خوب میشه. وقتی داشته هاشونو میبینم، عروسی میبینم که با ماشین میلیاردی و میکاپ صد ملیونی دست داماد رو میگیره میرن تو ماشین لذت میبرم. تو مشکل خودته که حسود و خودخواهی و همه چی رو واسه خودت میخوای. من با دیدن کیف کردنِ بقیه لذت میبرم چون حس میکنم مال خودمه و انگار خودم دارم کیف میکنم. 

اینجا کسی منو نمیشناسه که من بخوام از خودم تعریف کنم یا پز بدم ، فقط یه اسم از من میبینی که اونم نمیدونی اسم واقعیمه یا اسم مستعاره! اصا این چیزا پز دادن نداره فقط میخوام تجربه مو بهت بگم.  شما خیلی در اشتباهی که فک میکنی اگه پولدار بودی حالت خوب بود. پول حال آدمو خوب نمیکنه. من پارسال ماهی هشت ملیون پول توجیبی میگرفتم ولی به اندازه الآن از زندگیم لذت نمیبردم. پارسال با دو خونواده آشنا شدم که واقعا هشتش گرو نهشون بود و امسال که ماهی 10 ملیون پول توجیبی دارم هرماه میریزم به حساب دو خونواده، بدون اینکه کسی خبر داشته باشه. حالم خیلی خوبه خیلی. با اینکه الآن تو حسابم صفرتومن پوله. 

کسی که حسود و خودخواه باشه همه نعمتارو واسه خودش میخواد، وقتی میبینه بقیه دارن ملیونی خرج میکنن حرسش میگیره. خودتو تغییر بده. شاید هیچ وقت نتونی درآمدتو بیشتر کنی، اینجوری فقط خودتو عذاب میدی. باید با همون چیزایی که داری لذت ببری وگرنه هیچ وقت از زندگیت راضی نمیشی و روز به روز حالت بدتر میشه. این یه شرایط امتحانه واسه تو تا ببینی میتونی از خودخواهی و حسادت عبور کنی یا نه.