خانواده برتر

همین حرفها رو دیگه به خودتون نزنید، چنین حرفهای ناامید کننده ای حتی قوی ترین آدمها رو هم از پا درمیاره.

چرا فکر میکنی از سنت عقبی؟

لطفا خودت رو با هم سن هات مقایسه نکن، شرایط هرکس مختص خودشه.

چه عیبی داره که مدرک تحصیلی ات دیپلم باشه، اگه خودت دوست نداری و شرایطش رو داری خوب دست به کار شو و درست رو ادامه بده البته اگه دل خودت با تحصیله.

هنر هم اگه خودت دوست داشته باشی، میتونی از این همه آموزشی که تو نت هست یاد بگیری.

عزیزم درسته که هرکس باید یه مشغله ای تو زندگی اش برای خودش دست و پا کنه ولی موفقیت فقط تو پول یا ازدواج یا تحصیل خلاصه نمیشه که

موفقیت اول اعتماد به نفس و آرامشه، باور کن اگه به همه اون سه مورد بالا هم برسی ولی آرامش نداشته باشی یا خودت رو قبول نداشته باشی اصلا و ابدا فکر نمیکنی موفقی.

تو الان با این نگرشی که به ظاهرت و توانایی هات داری، اگر هم بخواد انگیزه ای برای کار یا تحصیل در تو ایجاد بشه رو میکشی.

سعی کن یه مشغله ای تو زندگی ات برا خودت ایجاد کنی که احساس مفید بودن کنی. البته اون مشغله ای که بهش حتما علاقه داری.

سعی کن درآمد داشته باشی  بهت اعتماد به نفس میده

با بهتر شدن و پیشرفت کردن

درسته آدم باید اعتماد بنفس داشته باشه ولی خب همش که نمیشه بی دلیل به خودمون افتخار کنیم.باید یه دستاوردی یه دلیلی واسه افتخار کردن به خودت داشته باشی.

شما هم که الحمدالله سالم و جوانی.وقتتم که آزاده.میتونی بری دنبال یادگیری مهارتی،هنری،علمی...بعدش مثلاً ۶ ماه دیگه ببین چجوری با خودت حال میکنی😁

البته الان که کرونا هست خطرناکه‌ بری بیرون😐همون آموزش های مجازی رو دنبال کن.گروهای آموزشی مجازی زیاد هست تو اونا عضو شو یا فیلم آموزشی بخر ببین.ازدواجم که با این شرایط منطقی نیست.

خلاصه که الکی غم مخور...

سلام عزیزم 

انسانیت انسان به اندازه کافی ارزشمند هست تا حتی بدون داشتن هیچ تخصص و هنری عزت نفس داشته باشیم اما این هم طبیعیه که انسان با انجام دادن کار های مفید و ارزشمند و داشتن هدف احساس خوبی از خودش بگیره و حالشو خوب کنه 

من بهت پیشنهاد میکنم یه دفتر برداری و چیزهایی که بهشون علاقه و استعداد داری رو بنویس و چیزایی رو هم که از زندگی میخوای بنویس و با توجه به اینها  برای خودت هدف تعیین کن و سعی کن براش تلاش کنی، همین تلاش کلی به ادم انگیزه و حس خوب میده .... هیچ وقت هیچ وقت هم خودتو با بقیه مقایسه نکن فقط و فقط خودتو با دیروز خودت مقایسه کن و سعی کن کتاب زیاد بخونی ، خوندن کتاب زیاد بهت اعتماد به نفس میده مخصوصا کتاب هایی درباره قدرت انسان بخون و یا سخنرانی گوش بده  . بازم اگه چیزی یادم اومد برات مینویسم :) 

ولی یادت باشه هیچ وقت خودتو حقیر نبین یه عالم بزرگ در وجود تو هست عزیزم 

با سلام.

بنظرم دلیل احساسات منفی که شما به خودت داری،این هستش که هدفی رو توی زندگی برای خودت مشخص نکردی؛اصلا آدمی با آرزو و امید هست که زنده هست،من کاملا به شما حق میدم که از خودت ناراضی باشی،آخه وقتی که شما هیچ انگیزه ای برای خودت به وجود نمیاری چطور توقع داری که نسبت به خودت احساس خوب داشته باشی،شما با برنامه ریزی نکردن حتی به خودت اجازه نمیدی برای زندگی و وجودت و اطرافیانت تلاش کنی؛آخه حیوانات هم با وجود نداشتن نعمت عقل برای خودشون اهدافی دارند،پیدا کردن غذا و جفت و...《برنامه ریزی نکردن و عدم تعیین هدف=پوچی انسان》

پس گام به گام جلو میریم،دوست عزیز خواهش میکنم تمنا دارم  بیش از هر چیزی دنبال عمل و اخلاص عملباش،اعمال و نیات ما هستند که نقش بسزایی در سرنوشت و تحقق بخشیدن به رویا ها دارند؛نه افکار بی سر و ته و یکجا نشستن.

1تعیین هدف:مثلا قوی تر کردن شخصیت/پیشرفت در حوزه معنویات/ادامه تحصیل/افزایش دانش و آگاهی با کتاب و غیره(نه نصرفا با دانشگاه)/راه اندازی کسب و کار و گسترش آن/ورزش کردن و تناسب اندام/رسیدن به زیبایی و پوست و مو و...《 چند تا هدف انتخاب کنید فقط سعی کنید از بین هدف ها هم اهداف معنوی داشته باشید هم مادی،چون باعث گسترش 2 بعد شما میشه.》 

2ایجاد انگیزه  و برای حرکت:این مورد به شدت خلاقیت شما رو میطلبه،#خلاقیت😊😊؛یادآوری هدفی که دارید و تصور رسیدن به اون به شدت تاثیر گذار هست و مثل بمب انرژی میمونه؛خودم تجربش کردم فوق العاده هست.

3بکار گیری ایمان و  اراده:من تضمین میکنم که اگر به هدف و راهی که در اون قدم میگذارید ایمان و یقیین نداشته باشید،به هیچ عنوان در اون کار موفق نمیشید،یا اصلا اون کار رو شروع نمیکنید یا نیمه کاره اون رو رها میکنید،ما هممون می دونیم که مسواک زدن و ورزش برای بدنمون و نماز خوندن برای روحمون بسیار حیاتی و ضروری هست،حالا آیا هممون به این موارد عمل میکنیم؟؟؟تنها افرادی به این کارها عمل میکنند که به آن ایمان قلبی و یقین دارند،پس به شدت توجه کنید به این گام.

                           ☆☆☆نکته بسیار مهم و تعیین کننده☆☆☆

شما بعد از عبور کردن از این 3 مرحله به یک پرتگاه میرسید،که میتونه سکوی پرتاب یا محل سقوط شما  باشه.

اصلا چرا شما به این پرتگاه رسیدی؟؟؟

دلیلش این هست که انسان به خودی خود هیچ و پوچ محض هست و برای ادامه دادن به یک امداد فرا انسانی و تکیه گاه نیاز داره،اون تکیه گاه نور عالم هستی و تنها خالق من و شما نام داره،من نمیخوام زیادی نصیحت کنم فقط همین که با یه چیزی شروع کن مثل حرف زدن،زمزمه کردن یا قرآن و دعا و... خودت به مرور زمان بهترین نوع دریافت انرژی و عشق واقعی و آرامش رو متوجه میشی(نماز)؛این شما هستی که اراده و اختیار داری و میتونی خودت رو به عرش یا فرش برسونی.

《از نظر من ما انسان ها در کنار هم فقط و فقط صفر های تکراری رو تشکیل میدیم(...00000) و این خداوند متعال هست که با یک بودنش به ما ارزش داده(...100000)،اوست که اول و آخر همه چیز هست.》

اگر این مطلب به اندازه ذره ای هم برای شما مفید بود،برای من دعا کنید،بدجور شرمنده خدا هستم.

سلام

احتمالا به خاطر بیکاری و بی برنامگیه

آدم وقتی کار میکنه همین که بخواد یه ذره چشمشو ببنده میشه بزرگترین لذت براش 

ولی وقتی بیکاره از همه چی خسته میشه حتی از خودش

خوشبخت ترین آدم ها افرادی هستند که اصلا وقت این رو ندارند که به این فکر کنند خوشبختند یا نه (این داخل یه کلیپ روانشناسی بود ولی مصداقش رو خیلی دیدم)

حالا اون فعالیت میتونه کاری باشه یا یادگیریه یه مهارت یا ...

سعی کنید به دنبال پیشرفت و یادگیری باشید 

هنوز سنی ندارید!!

به این فکر نکنید که الآن باید کجابودید و نیستید

به این فکر کنید که سال بعد میخواید کجا باشید.

موفق باشید.

نقطه ضعفهایی که فکر میکنی داریرو لیست کن. برو در مورد هر کدومش مطالعه کن و راه بر طرف کردنشو یاد بگیر، نیازی هم‌ نیست‌در این باره کتاب بخونی،‌سایتایی هست در این باره که میتونی ازشون کمک بگیری. این حس و حال ممکنه برای هر کسی توی هر مقطع زمانی پیش و هر سنی پیش بیاد.

اینکه یه خانمی خودش یه ارزش محسوب میشه.

سلام

خانواده شما هیچ حقی ندارند که به شما بگن ازدواج کن یا ازدواج نکن.خانواده شما مالک و صاحب شما نیستند.خصوصا اینکه دختر هستید و زیاد دستتون برای انتخاب هم باز نیست.به هیچ عنوان تحت تاثیر این صحبت ها قرار نگیرید و اگر فکر میکنید علاقه ای به ازدواج ندارید به زور تن به ازدواج ندید.چرا که احتمال بروز خطا بسیار بالا میره و اینو همیشه به یاد داشته باشید تحمل مشکلاتی که در خانه پدری وجود داره حتی تحمل سرکوفت های مادرتون به مراتب راحت تر از یک عمر زندگی اجباری و یا حتی اشتباه و عواقب اون هست. 

مادرتون رو اگه مقدوره پیش یک مشاور خوب ببرید قبل از انتخاب مشاور از صلاحیت این شخص اطمینان حاصل کنید.

23 سال سن زیادی نیست.شما هنوز هم میتونید ادامه تحصیل بدید یا شاغل بشید و به این درگیری های ذهنی پایان بدید.

عزیزم این حرفاچیه خب یاکنکور بده برو دانشگاه یا این که چنتا کلاس هنری برو باشگاه برو چنتا دوست پیدا کن هیچی بدتر دست رو دست گذاشتن نیست

سلام

چرا اجازه میدی حرف دیگران حتی مادرت اونقدر روت تاثیر بذاره که حس به دردنخور بودن کنی.والا سن ۲۲که انگار اوله راهی هنوز تا دلت بخواد میتونی هدف داشته باشی.ازدواج یه موضوعیه که یه دفعه پیش میاد مخصوصا واسه دخترا.به مامانت بگو برم خواسگاری یه پسر راضی میشی بگو کف دستم مو نداره بیا بکن خوب مگه دست خودمه که هرچه زودتر همین فردا بعدازظهر ازدواج کنم.مگه خمره رنگ رزیه.از طرفی دیگه الان مجردی مد شده.منظورم به گرونی این حرفانیسش کلا مد شده.یعنی مدش کردن.با این ماجرای کورونا این گرونی گل بودبه سبزه هر روزداره آراسته تر میشه.من ۳۶سالمه عین خودت قیافم کمتر میزنه تازه با ریش وسبیل بهم میگن ۳۰نهایت ۳۱ هستی ولی خوب نیسم.بدتر اینکه دقیقا عین ۲۰ساله ها هنوز کلی فانتزی دارم هنوز فکر میکنم اگر یه روزی ازدواج کنم مثل ۲۰سالگیم ذوق دارم فانتزی دارم لعنتی هرکاری هم میکنم این حس رو درونم نابود کنم نمیشه.اونوقت اگه جای من بودی با این افکار خیلی ببخشیدا حتما دنبال یه جای خوب واسه قبرت بودی.خدای نکرده البته.این مزاح بود.خیلیا آرزوشون شرایط تورو داشتن یکیش خودم کاش ۲۳سالم بود هیچی جز یه دست لباس نداشتم.اما خوب چی بگم که این غافله عمر عجب میگذرد.همونطور که گفتم ازدواج واسه دختر جماعت یه دفعه ای اتفاق میوفته که یه خواستگار میاد وبقیه ماجرا اونوقت اگر بخوای همینجور به امید اون روز بشینی که معلوم نیس کی هست خوب روز به روز بدتر میشی سرکوفت ها بیشتر.بسته به شرایطی که داری یه حرکتی بزن یه هدف واسه خودت تعیین کن برو دنبالش هرچه باداباد.بهتر از این وضعیته که میگی قیافم چنگی به دل نمیزنه ازین حرفا.با اینکه مطمئنم قیافتم خوبه فقط مثل من شاید پیشونی نداری که با داشتن امکاناتی مثل خونه شغل چمیدونم ماشین خلاصه امکانات ازدواج هنوز اندر خم یه کوچه ام.ولی من بیکار ننشستم از یه جا شروع کردم همین پارسال یه دوره کلاس رو تموم کردم بازهم میخوام ادامش بدم.زندگیت رو به ازدواج وابسته نکن که اگر ازدواج کنم همه چی درستع اگه نه که به درد نمیخورم سعی کن از بقیه پتانسیل هات استفاده کنی.خودت که شاهدی ازدواجم مثل بقیه چیزا شد جزوه آرزوهای دور دراز یه عده زیادی از جوونا.دیگه همینه زندگی توی این مملکت با اعمال شافه همراهه.پس یا سعی کن از منظره های توی راه لذت ببری بیخیال مقصد باشی یا اینکه به امید یه مقصدی که معلوم نیس کی وکجا هست هیچ کاری نکنی تازه سرکوفتم بشنوی.ازون بدتر خودخوری هم کنی بده بدتر خودتو مقایسه کنی با دیگران.پس اگه میخوای اینجور نباشی تغییرایجادکن توی زندگیت.

سلام

حس کذب هست مطمئناً و واقعیت نداره. خودتون اینطور فکر میکنید که متاثر از اعمال و رفتارهای دیگران روی شماست. ادامه تحصیل بدین در درجه اول عالیه یا توی استخدامی ها شرکت کنید که هر ابان ماه سازمان سنجش اطلاعیه میده. از دیپلم تا دکتری هم میگیرن.

شما خودتون رو نشناختین. باید تحت شرایط مختلف قرار بگیرین تا استعداد هاتون کشف بشه و یا اینکه برین مطالعه عمیق بکنین و شرایط مختلف رو امتحان بکنین.

دوم اینکه خودتون رو با بقیه مقایسه نکنین شما استعداد های منحصر به فردی دارین که هیچکس (لااقل از اطرافیانتون) اون استعداد ها رو ندارن.