خانواده برتر

دنبال دوستی خالص می گردید که کم پیدا میشه. تصور نکن کسانی که میگن و میخندن در روابطشون هیچ مشکلی ندارند، اونها فقط بیشتر از اینکه جنبه منفی رو ببینن جنبه مثبت رو در نظر میگیرن. انتظاراتت رو کم کن ولی ازشون نگذر. به جای اینکه فقط روی پیدا کردن چنین فرد وفاداری زوم کنی، به نقاط مثبت افرادی که باهاشون در ارتباطی دلخوش باش. بدون که تنها نیستی. در خصلت اکثر آدم هاست که اول به دنبال منفعت خودشون هستند. حتی کسانی که در روابطشون چنین چیزی رو نشون نمیدن.

کفشهایت کو؟

نمیخوام کفش بدبینی به پا کنی، اما واقعیت ها گاهی بدن. بدی ها رو نمیشه انکار کرد اما گاهی  میشه از کنارشون گذشت، گاهی نسبت بهشون بی تفاوت بود و گاهی تبدیل به خوبیشون کرد

بی خی

منم هیچ دوست صمیمی ندارم (داشتم ازدواج که کردم از هم جدا افتادیم)

فکر کن من دختری بودم که تو مدرسه بچه ها میومدن ازم خواهش میکردن به عنوان دوستم قبولشون کنم

منم براشون مسابقه میزاشتم ببینم کدوم مناسبمه خخخخخ

یه مدتم مثل تو خیلی دلم میگرفت اما الان با همه میگمو میخندم

درسته هیچ کدوم سراغمو نمیگیرن اگه نباشم اما همه از بودنم لذت میبرن (ایکون خود داف پنداری لدفا)

مهم خوش گذرونیه خوششششش بگذرون

مرکزیت دنیات خودت باش

وقتی تو تنهایی رو بخوای هیچ کس نیست

وقتی تو شیطونی بخوای کرمشو بریز وسط

وقتی تو خنده بخوای دوتا تیکه ناب بنداز یه ساعت پیرامونش بخند

به قول خواهرم بگوو بخند زندگی کن

الان نظراتو خوندم اون نقطه چینه (سلام عرض شد) راست میگه

منم با مامانم 20 سال فاصله سنی دارم

اصلا بهش مامان نمیگم میگم رعنا بانو

(بی احترامی نیست به خودشم گفتم جوون ترو زیبا تر از اونیه که خرس گنده ای مثل من بچه دومش باشم)

باهاش میگمو میخندم  بزار احساس جوونی کنه

یادت نره مامانت همن دختر 16 ساله چند ساله پیشه فقط بچه دار شده

من حتی بابامم سر کار میزارم

مادر شوهرمووو اون که خودش پایه هم هست

حتی پدر شوهرمو که انقد جزبه داره باش شوخی میکنم ( البته احترام فراموش نشه)

کفشهایم کو؟

فکر میکنم بهتر باشه بپوشم و قدمی به دنیای فیزیک بزارم که اینقد چرت و پرت نگم!

منم متاسفانه همینطورم، اصلا حسود نیستم خودمو با کسی مقایسه نمیکنم ار خوشبختی و موفقیت مردم حتی خوشحال هم میشم هر چیو برای خودم میخوام برای دیگران هم میخام و هر کاری بتونم برای دیگران انجام میدم، اما دیگران مثه من نیستن شاید مشکلی داشته باشند یا ذات و فکرشون مثل من نباشه اما حداقل باید یکی مثل خودم وجود داشته باشه دیگه همه انگار باهات رقابت دارند کنارت نیستن، رو به روت هستن، چرااااا خدا، دوستام میگن سختی نکشیدی یا مثلا از اینکه خانواده ام خیلی بهم بها میدن حسودیشون میشه، ی بار یکی از دوستام گفت تو گریه هم میکنی، گفتم خدایا چرا مردم بدذاتن بد خواهن، خدا انشالله ذات و نیت همه درست کنه

ببین از غریبه ها انتظار نداشته ..... 

اینکه هیچ دوست وفاداری نداری تقسیر خودته .... به آدم ها زیاد مهربونی نکن ...

شیرینی که از حد بگذره دل آدمو میزنه....