خانواده برتر

یه هاننی بود میکفت پولدارم دپران پیریم خرج پسرای جوون میکنم باهام باشن...

شماهم اکه پول نداری سعی من پولدار شی اون موقع تنها نمیمونی ب قول اون خانما

چیزی به اسم تنهایی وجود نداره و انسان با این آفرینش بی نظیرش هیچوقت تنها نمیمونه ، مگر اینکه در سایه جهل و نا آگاهی باشه که خودش را تنها احساس کنه 

اگه با مسائل شرعیش و نگهداریش مشکلی نداشته باشید میتونین حیوون خانگی بگیرید...:)))

سلام

راه حلش در درونِ خودِ توست ،،،

میدونم که واست اتفاقاتِ ناگواری افتاده ،،،

پس سعی کن گذشته ها رو کم کم فراموش کنی ،،،

نوشته ت ناشی از تصمیمات و هیجاناتِ آنی و گذراست ،،،

از خانومای عاقل و پخته ای مثلِ دخترنخلستان کمک بگیر ،،،

موفق باشی 😊🌺🌺🌺

این تصمیم شما میتونه نتیجه یه ذهنیت هایی باشه که از جنس مکمل در محیط اطرافتون گرفتید و با تعمیم دادنش در ذهنتون تثبیتش کردید.

میتونه ذهنیت هایی راجع به مسائل بعد از ازدواج در ذهن شما به غلط شکل گرفته و از این که نکنه بعدا مشکل پیدا کنید این تصمیم رو در ذهنتون آوردید.

اگر شما با معیارهای درست و دید باز عمل کنید در کنار همه احساس و عواطفی که خداوند در وجود هر انسانی علی الخصوص دخترخانما قرار داده، میتونید از لحظه لحظه زندگی مشترک و ازدواجتون لذت ببرید.

ببینید منم بیست سالم بود تقریبا شبیه شما خیلی احساس به ازدواج نداشت اما الان چندین سال گذشته.

بکی از دوستانم حرف جالبی میزد که افراد در دهه های مختلف زندگیشون دغدغه های متفاوتی دارند.

شما الان احساس به ازدواج نداری ولی میخوای آدم موفقی بشی. درسته ولی وقتی به سن من برسی یا در کل ده سال بعد در نظر بگیری شاید مثل الان فکر نکنی و پشیمون بشی. پس حتما به بعدا هم فکر کن ازدواج کردن اسمش یه کلمه هست ولی برای هر کسی دنیای متفاوتیه. شاید شما موقعیتی پیش بیاد مجرد باشی بهترین موفقیت ها را بدست بیاری. احسنت به شما. شاید هم موقعیتی پیش بیاد که با ازدواج بتونی به موفقیت های دیگر زندگیت هم برسی پس حذفش نکن. همش بستگی به موقعیتتون داره و شرایطی که پیش میاد.

سعی کنین برنامه های زندگیتون را منعطفانه در نظر بگیرید تا بعدا پشیمون نشین از موقعیت هایی که از دستتون رفته.

موفق باشین.

شما بهتره نگاهتون به ازدواج رو عوض کنید

ازدواج مگه همش اینه که نیاز مالی زن تامین بشه!!

سوال شما مثل اینه که بگید میخوام رانندگی کنم ولی نه با فرمون!

سلام

باید سبک زندگی سالمی رو برای زندگیتون انتخاب کنیین ، تغذیه مناسب داشته باشین ورزش کنین این کارها عمر مفیدتون رو افزایش میده و احتمال زمین گیری شدن تو پیری رو کم میکنه.

میتونین دوستایی داشته باشین که اون ها هم مجرد بودن رو انتخاب کردن و با هم بگردین و خوش بگذرونین و اوقاتتون رو با هم پر کنید و در سختی ها هم کنار هم باشین 

من دقیقا تصمیم شما رو دارم اما میخوام بعد از شاغل شدنم یکی از یچه هایی که هر روزه تو بیمارستانا ول میشن رو بزرگ کنم 

دوست و خواهر و دختر عمو و خاله همه تا جایی در کنار ادم میمونن اما بچه خودم آدم البته اگه دختر باشه همیشه در کنارشه ، اینکه میگین از بچه خوشتون نمیاد باید دقت کنین اون بچه چن سال بچست بعدش بزرگ میشه من توی هم سن و سالام چند تا از دوستامو میشناسم که با مامانشون مهاجرت کردن و الان زندگی خیلی خوبی دارن

یه چیز دیگه هم بگم تنهایی و نداشتن هم صحبت و بی کس شدن یه احتمال هست مثل هزاران احتمال ناخوشایندی دیگه ، که من ممکنه سرطان بکیریم فلج بشم ، تصادف کنم  ، مرگ مغزی بشم .... 

پس نباید زیاد بهش فکر کنین و درگیرش بشین و این احتمال اصلا ربطی به مجرد بودن یا متاهل بودن نداره چون ممکنه اولا متاهل بشین اما مشکل داشته باشین طلاق بگیرین یا حتی متاهل بمونید اما با همسرتون رابطه خوبی نداشته باشید ( من از نزدیکانم میشناسم که زن و‌شوهری که چند ماه یبارم اصلا با هم حرف نمیزنن ) یا حتی بچه دار بشین اما همگی رهاتون کنن ، پس اصلا ربطی به مجرد بودن یا متاهل بودن نداره

سعی کنید به ترستون از تنهایی غلبه کنید و برا خودتون بزرگش نکنید چون از هر چه بترسین دقیقا زندگی شما رو باهاش مواجه میکنه .

سلام خواهرم

الان جوونی وبا خونوادت زندگی میکنی وای حرفا رومیزنی..

تنهایی بزرگترین درده..باورکن..

تنهایی دمار از روزگار ادم درمیاره..مزشو چشیدم که دارم بهت میگم..راه حل جوابگویی هم نداره که نداره..

ازطرفی هدف نهایی ازدواج ارامشه..این ترس از اینده وتنهایی ابدیت هم درصورت ازدواج نکردن طبیعیه وحتما برات پیش میاد!!

پس..امیدوارم منصرف بشی..

یاعلی

سلام ، سوال کننده عزیز طولانیه ولی بخونش

این سوالی که شما مطرح کردی واقعا انگار خود من نوشتمش ، واقعا تفکراتمون شبیه همه .  ببین ما از اینده خبر نداریم و نمیدونیم تا کی قراره زنده باشیم 

درسته اکثریت جامعه ازدواج براشون یکی از اهداف زندگی و مایه سعادته اما واقعا اگه یه ادمایی مثل من و تو روحیشون طوری هست که مطمئنن نمیتونن در نقش یک زن تو خانواده اینده ایفای نقش کنن و اطمینان هم دارن که تا مثلا ده سال دیگه نظرشون عوض نمیشه ، ازدواج براشون به مراتب سخت تر از تحمل تنهاییه و باعث نارضایتی شدید همسر احتمالی میشه ( تو همین وبلاگم کم نیس اقایونی ک مینالن از خانمشون ک پاسخگوی نیاز های زندگیشون نیس ) 

جامعه ما به شدت چیزای غیر عرف رو پس میزنه ، فقط بشین کلاه خودتو قاضی کن من نمیگم ازدواج خوبه یا بد ، به خودت نگاه کن ببین ایا مسائل و مسئولیت های بعدشو میتونی بپذیری و با علاقه انجام بدی و بعد تصمیم بگیر

با این امار ازدواج هم در اینده هم نسل های ما که به سن پیری برسن و مجرد باشن خیلی زیادن ( حالا خواسته یا ناخواسته مجرد موندن ) پس مطمئن باش خیلیم تنها نیستی

علاوه بر اون میتونی در اینده یکی از بچه های پرورشگاه رو ساپورت مالی کنی یا به اسایشگاه سالمندان کمک کنی و در همین راستا بخش عمده روز های تعطیل رو بری کنار اینجور افراد و باهاشون وقت بگذرونی و حتی ناهار بخوری کنارشون این قدر اینا ادمای مهربونی هستن بعضیاشون🙂

به جامعه خیلی توجه نکن ، جامعه ما هر چیزی ک بخواد خارج از مسیرش باشه رو اصلا نمی پسنده و اگه حقیقتا ازدواج رو برای خودت عذابی بزرگتر از تنهایی میدونی ، سعی کن خودت باشی ، مگر ما چقدر زنده ایم که اصلا مطمئن باشیم به سن پیری می رسیم

من سؤال کننده نیستما. چون تو پستم خاستم نظر بزارم این اسمو گزاشتم حالا نمیدونم چجوری تغییر بدم. دوست عزیز تا وقتی مشتاق ازدواج نباشی ازدواج نکن. منم آماده ازدواج نبودم بخاطر حرف این و اون که تنها میشی ال میشی بل میشی ازدواج کردم فردای عقد پشیمون شدم. سلامتی و زیبایی و تناسب اندامتو حفظ کن رو اهدافت تمرکز کن و پیشرفت کن. سخنرانی های بزرگان رو گوش بده. انرژی مثبت داشته باش. اینجوری قطعا خاستگاران بهتری هم خاهی داشت. هنوز سنی نداری ممکنه چند سال دیگه دلت بخواد ازدواج کنی. در ضمن وقتی تو نتونی از تنهایی خودت لذت ببری در کنار یه نفر دیگه هم نمیتونی از زندگی لذت ببری. تنهایی شاد بودن رو یاد بگیر و وابسته هیچکس جز خدا نباش حتی پدر مادرت حتی همسرت. یه عمر در انتظار کسی که تو را همانگونه که هستی بپذیرد و درکت کند مینشینی و بعد میفهمی که او از همان آغاز خودت بوده ای... 

به نظرت برای 20 سالگی این تصمیم زودنیست!؟