خانواده برتر

پولم داری انقدر غر میزدی!!

تو فقط مادرت پول داره و بهت نمیده ناراحتی؟تو فقط چون مادرت بفکرت نیست ناراحتی؟

واقعا ناراحت شدم عزیزم.

من کسی رو میشناسم که مادرش از خونه بیرونش میکرد، پدرش رو هم خونه راه نمیداد، ولی دختر تلاش کرد و جنگید و الان ازدواج کرده خدا رو شکر، زندگی خوبی داره، تو الان فکر میکنی بیرون از خونه امن تر از خونتونه؟ فرار کنی، با اولین اتفاق پیش بینی نشده پشیمون میشی از ترک خونه، ولی همیشه که راه برگشت نداره آدم، کلی گرگ بیرون هست که منتظر دم سالمن، ملت کلی بدبختی دارن، پدر و مادر خلاف کار و ....، ولی بازم خونه رو ترجیح میدن به بیرون، شما الان تمرکز کن رو درست برو کتاب خونه و برای پزشک شدن تلاش کن، واسه خودت غذا درست کن، ب پدرت برس، ب خواهرت برس، کم کم حالت خوب میشه، توکل بر خدا کن ان شا الله شرایط خوب میشه

اومدی اینجا کمک بگیری

بدون پدر مادرتان  هیچ کاری نمی تونید تو این دنیا بکنید همیشه با پدر مادرتان  خوبه  خوب باشید 

سلام 

من جنبه ی مالیشو گفتم اونم خیییییلی کم، مامان من یکبار نشده منو بغل کنه، چند وقت پیش رفتم ببوسمش طرفم یه چیزی پرت کرد خورد به بینیم!
همین ادم تا برادرزاده هاشو میبینه سر تا پاشونو مدام میبوسه و اونام ببوسنش لذذذت میبره.

تویه بارم پست گذاشته بودی می گفتی یه خاله معلول داری،همش مادرت بهش میرسه.نمیدونم چی بگم مادرت داره عقدهذهای زندگی با پدرت را سر شماها خالی می کنه.هیچچچچچ مادری بچشو فدای هیچ کس حتی مادر خودش نمی کنه نمیدونم خانواده مادرت خیلیییییی شانس اوردن که همچین فرزندی دارن کاش منم ابجی مامانت بودم.

ببین چه قدر پول داری؟ الان رهن خونه تو تهران شده دویست تومن به بالا.دویست تومن داری؟ فک نکنم.پس اجاره خونه که پرید رفت مگه اینکه دو تا همخونه ی دختر پیدا کنی که پول داشته باشن بخوان مستقل زندگی کنن و با هم یک جا رو رهن کنید که دختر به سن تو بعیده پول واسه استقلال و خونه ی جدا داشته باشه و پیدا کردن دختری که پول واسه رهن خونه داشته باشه تو سن و سال تو خیلی خیلی بعیده. بعدم شهرهای دیگه که هیچ اصلا تعطیلن تهرانم که خیر سرش امروزی فکر ترین شهر ایرانه هنوز خیلی از مناطق به مجرد خونه اجاره نمیدن فقط بالاشهر تهران و غرب تهران راحت خونه به مجرد اجاره میدن که اونم کی پول داره خونه مجردی تو بالا شهر و غرب تهران رهن کنه؟ تنها راه اینه که اول یه شهر دیگه دانشگاه قبول شی دوم اینکه بری خوابگاه و سوم تو مدتی که خوابگاه هستی هم کار کنی پول در بیاری هم کسانی رو که قصد زندگیه مجردی دارن پیدا کنی( تو دانشگاه دخترهایی که خانوادشون اروپایی فکر میکنن و خونه مجردی دارن زیاده) و با اون ها زندگی کنی جز این راهی نیست. خیلی خطرناکه باید پشتت حسابی واسه رفتن از خونه قرص باشه.

درود بر شما ابجی گلم

بابا مامان من هی زمین فروختن ودادن ب بچه های مجردشون اما ب من متاهل ندتدن .بعضی پدرمادرااینجورین امیدوارم دانشگاه قبول شی بری یا ازدواج خوبی داشته باشی .بعضی پدرمادرا لجنن خیلی هم زیاد دیدم یه فامیلی داشتیم که مادرش بدجوری اذیتش کرد پسر بامادرش قهرکرد وگفت دیدار به قیامت گفت من برا مراسم عزاتم نمیام اونم گفت من حلوای تورامیخورم چندسال بعد مادر سکته کرد وذلیل شد واززبون افتاد وپسرش حاضر نشد اوناببینه وتوی مراسمش هم نرفت 

سوال کننده حالتو می فهمم منم خیلی تو خونه خودمون اذیت میشم البته مشکل من پدر مادرم نیستن خواهرمه خواهری دارم که رییس خونه اس و یه بیمار روانی واقعیه ...منم فقط دارم تحمل می کنم ...و مجبورم از خونه گاهی برم بیرون جامعه هم که پر از گرگ و آدمهای بد از طرفی حتی تو مجازی هم امنیت ندارم چون گوشیم کنترل میشه ویکی که باهام دشمنه یا فحش میده یا تهدید می کنه ...

سلام

سلام امن ترین جا خونتونه ولی من خونه میتونم بهت بدم ولی هیچ جا خونه پدرت نمیشه خونه خواستی تلگرام پیام بده@m00488

خدا صبرت بده برو خیاطی یاد بگیر و یه جایی مشغول به کار شو و تا حدودی درامد داشته باشی منم یزدیم یزد شهر خوبیه دانشگاه خوبی داره  ولی بلاخره دانشگاه هم هزینه داره انشاا... عاقبت ب خیر شید

به نظر من فعلا خونه خودتون بمون.فکر میکنی هرجایی بیرون از خونتون ارامش داری و میتونی بهتر زندگی کنی ولی اینطور نیس.ببخشید ولی تو الان پر خواسته و نیازی.چون تا حالا محبتی از خانوادت ندیدی احتمالا اینکه با محبت ظاهری یکی دیگه سریع گول بخوری.نگو نه چون ماها هممون ادمیم سنگ نیستیم.هرچقدر هم بگیم حواسمونو جمع میکنیم ولی همیشه احتمال فریب خوردن هست.یه مسئله رو یا حل میکنن یا فرار میکنن.حالا اگه میخوای فرار کنی حداقل درست فرار کن.مثلا بیشتر وقتتو توی دانشگاه یا خونه فامیل یا دوستی باش تا خونه.

سلام. با این روش خودت، به مشکل یا مشکلات جدیدتری بر میخوری.  -همین.

سلام 

سلام مجدد.

شما بچه های امروزی چقدددر نمک نشناسین. یه بی توجهی شمارو میشکنه و از پا میندازه. در صدد جبرانین و دنبال راه فرار میگردین.ماها بچه نبودیم. توجه و محبت که هیچ . پول پس انداز که بماند پول تو جیبی ام هیچ. لباس و کفش نو شاااید این عید اون عید لباس و کفش بزرگتره رو میپوشیدیم. کلا هیچ سهمی در هیچ چیزی نداشتیم. همیشه خدا منت به دنیا اومدن نه به دنیا اوردنشون رو سر ما بود. ما بلد نبوریم تلافی کنیم شما امروزیا همه کاربلد شدین. فرار از خونه و دوستی با جنس مخالف ....متاسفم براتون. 

سلام 

خواهر گلم سلام

ببین شما دیگه دختر بزرگی هستی. من کاملا درکت میکنم ... میدونم سخته چون خودم این شرایطو دارم... ولی میخوام بگم زیباست . الان فقط یه سوءتفاهم پیش اومده. منم یه زمانی درگیرش بودم ولی خدا کمکم کرد... میخوام از زاویه صحبتای من یکم به موضوع نگاه کنی... فقط ببخشید که طولانی میشه.

شرایط ی که شما داری شرایطیه که خیلی از ما هم داریم. یه نگاه به اطارفت بنداز. کمتر کسی رو میتونی پیدا کنی که زندگی سراسر رفاهی داشته باشه. حتی همونایی که بنظرت خانواده های خیلی خوشبختی میان اگه از واقعیت زندگیشون باخبر بشی میبینی که اونطوری که فکر میکدی نبوده. فقط نذاشتن کسی با خبر بشه. میخوام اینو بگم خیلی از ماها تو خانواده مشکلات شاید به مراتب بدتر از اینها رو هم داریم. مشکلات مالی، بیکاری یا اختلاف یا جدایی والدین، بیماری یا اعتیاد یا حتی ازدواج مجدد والدین یا یکی از اعضا خانواده.
اصلا واقعیت زندگی همینه. طبیعت زندگی همیشه همش خوشی و راحتی نیست. سخت و آسونش به هم آمیخته هست. و اتفاقا همینجاست که آدما نشون رفاقتاشون و محبتاشون مشخص میشه. خواهر کوچولوی گلم هنر این نیست که ما بتونیم تو زندگی که همه چیز بدلمون هست احساس خوبی داشته باشیم بلکه باید یاد بگیریم و بتونیم با وجود خیلی از سختیها در کنار هم بمونیم و حس خوشبختی رو به هم هدیه کنیم. مایه آرامش عزیزانمون باشیم....

یه وقتی ما ضعیف و ناتوان بودیم و پناهمون بودن ...یه وقتاییم ما باید پناهشون باشیم.
این نقشه عاشقونه ایه که خدا برای زندگی همه ما ترسیم کرده...

اگه به قلبت توجه کنی میبینی عزیزا همیشه عزیزن حتی اگه خطا کنن . همه ما عزیزانی داریم تو زندگیمون پدر مادر خواهر برادر و فامیل و دوستان و آشنایان.

اما تا حالا به این فکر کردی که واقعا سخت ترین لحظات زندگی کدومشون کنارت بوده؟؟؟ 
تو وقتایی که نیازمند و ناتوان بودی امیدت به کی بوده؟؟؟
وقتی که بعد از نه ماه در شرایط اضطراری رشد کردی که داشته رنجشو بدوش میکشیده؟؟؟
وقتی که در کمال ضعف و ناتوانی به دنیا اومدی که حتی از نوزادان سایر موجودات هم ناتوانتر بودی چی کسی نگرانت بوده و پناهت داده؟؟؟
شبایی که بیمار بودی کی تا صبح بیدار بوده و نگران بوده؟؟؟
وقتی رشد میکردی یا موفقیتی داشتی چه کسی بیشتر از همه ذوق زده و بهت افتخار کرده؟؟؟
وقتی که کار بدی انجام میدادی کی بیشتر از همه شکسته؟؟؟

اصلا بنظرت کی دقیقا در همین لحظه بیشتر از همه آدمای دنیا داره به تو و خوشبختیت فکر میکنه؟؟؟

اولین نعمتی که خدا به همه ما داده حتی قبل از سلامتیمون همین دوتا فرشته مهربونه عاشقن که تقریبا اکثر وقتا ازنیازای اولیه خودشون عاشقانه زدن که غنچه زندگیشون ذره ای حتی احساس غم نکنه و هر روز از شکوفا شدنش انرژی میگیرن و حتی باز همون انرژی رو صرف آبیاری همین نوگلشون میکنن...
باور کن من خودم الان که دارم اینارو برای تو مینویسم بخدا شرمندم. نمیدونم واقعا جواب این هم زحمتو و محبتو واقعا چطوری باید پس بدم.
اما این دوتا فرشته کارشون از فرشته های دیگه سخت تره... فرشته های دیگه نیاز مادی ندارن و برای همین فرسوده و پیر نمیشن. اما اینا انسانن عاشقن و تشنه محبت. تحمل خیلی از غم ها و کاستی های مادی رو ندارن . تحمل غم عزیزانشونو ندارن و مدام شکسته و شکسته تر میشن...

همین دوتایی که یه زمانی در همین عشقشون ما در کمال ضعف بدنیا اومدیم و با سختیهای زیادی که کشیدن رشد کردیم و جوان و نیرومند شدیم در حالیکه هر لحظه از محبت و عشقشون راه زندگی مارو همیشه روشن کردن ؛ حالا دارن روز به روز ضعیفتر میشن و شمع وجودشون روز به روز کم نورتر میشه.
حالا دیگه نوبت ماست که اونارو زیر بال و پر خودمون مراقبت کنیم تا مبادا روزی برسه که افسوس حتی یک ثانیه بودنشون رو بخوریم.

عزیزم یه واقعیت تلخ اینه که خیلی از پدرا اتفاقا زیر فشار مالی و غم زندگی متاسفانه اشتباها به اعتیاد کشیده میشن. معتاد میشن چون فکر میکنن با مصرف مواد رنج این فشارهارو کمتر حس خواهند کرد! ولی از درون میشکنن!!!!
یه پدر هر خطایی که ازش سر زده باشه ولی فقط چون پدر اولین و آخرین تکیه گاه همه ما تو زندگی هست.
پدرت همینکه یه حساب برات درست کرده بدون که بابت اعتیادش شرمندست و نمیخواد شما ضربه بخورید ولی متاسفانه خودشم درگیرش شده دیگه... اما احترامش و عزتش پیش شما محفوظه ...
یه پدر حتی اگه خیلی ضعیف هم باشه بازم جونشو به خاطر بچش میده و پشتشه. دور از جون اگه کسی بخواد آسیبی بهت بزنه مطمئن باش فقط همین پدرومادرت هستن که سپر بلات میشن تا یه مو از سرت کم نشه...پشت همه آدما به پدرشون گرمه حتی اگه معتاد باشه و هیییچ کاری هم ازدستش برنیاد اما مایه امید زندگی ما هستند. خداروزی رو که نباشن قسمت هیچ کدوم از ماها نکنه...

مامان تو و بابات بهر حال مال حداقل دو نسل قبل شما هستند. نسلی که محبتش مثله همه آدمای دیگست ولی بُروزشون متفاوته. تو نسل اونا عموما یه سری کارا تو ناخودآگاهشون اشتباها زشته.  اکثر اونا اینکه کلمه جانم عزیزم دوستت دارم رو بگن یا اینکه کسی رو که دوستش دارن از صمیم قلب در آغوش بگیرن و ببوسن و نوازشش کنن رو یه جورایی خجالت میکشن. واقعا خجالت میکشن. دقت کن اکثرشون همینطورن. ولی این به این معنی نیست که اونا نامهربونن. اونا محبت رو به کمک کردن و تامین عزیزانشون میدونن. نه اینکه نا مهربونن و شما رو دوست ندارن. جالبه بدونی مامان بابای منم همینجوری هستن. مخصوصا مامانم. تقریبا من اصلا ندیدم اونا کنار هم بشینن و با جان اسم همو یا ما رو صدا بزنن.... حتی فقط یه وقتای خاصی که داریم باهم خداحافظی میکنیم یا مثلا سال تحویل روبوسی میکنیم. این حالتا تو دوره اونا خیلی طبیعیه ولی واقعا فوق العاده مهربونن.... شک نکن. من هزاران بار بهم ثابت شده که اگه کوچکترین مشکلی برام پیش بیاد اولین و آخرین کسایی هستند که دلشون غم میگیره و حمایتم میکنن. 

بنظر من مامانت مدتهاست که بیشتر از هرکسی رنج کشیده چون هم باید شرایط مالی خانواده رو مدیریت میکرده و هم عاطفی و در عین حال آبروی خانواده رو حفظ کنه طوریکه شماها ذره ای احساس کاستی نکنید الانم که نیاز پدر و مادرش، بیشترو بیشتر میشه و مسئولیتش طاقت فرساست... همین موضوع باعث شده اون نسبت به خانمای دیگه محکمتر باشه. و شاید توانشو نداره اونجوری که باید به زندگی شما برسه...
ببین مادرت حتی وظیفه خودش میدونسته که تمام خواسته های شمارو هر جوری شده اجابت کنه ... طوریکه حالا که کارش بیشتر شده چون قرض داره و مسئولیت پدرو مادرش اضافه شده و مثله قبل نتونسته هواتونو داشته باشه؛ شما دارید تعجب میکنید!!!
نذار پشتتش به خاطر این همه زحمت خم بشه ولی بازم چهره تو رو غمگین ببینه... این برای پدر مادر خیلی دردناکه...کمکش باش.

میخوام شرایط مادرتو در مورد مسئولیت پدرمادرش بگم تا بفهمی جریان از چه قراره.
آدم وقتی پیری و نیازمندی پدر مادرشو میبینه نمیتونه بیکار بشینه. خیلی حس غم انگیزیه وقتی آدم میبینه مادرش یا پدرش که این همه براش زحمت کشیدن حالا تو کوچکترین کاراشون ضعف دارن... نمیدونم پدربزرگ و مادربزرگه شما چه وضعیتی دارن ولی وقتی دست پدر آدم میلرزه حتی نمیتونه بنویسه یا چشمش نمیبینه یا مادرو می بینی هی یادش میره حتی وسایلشو کجا گذاشته یا یادش میره زیر گازو کم کنه و غذاش میسوزه... یا بزور میتونه راه بره یا وایسته و ظرف بشوره... یا ببینی پدرت که همیشه مظهر اقتدار و تکیه گاهت تو زندگی بوده حالا به خاطر ضعف پیری زمین میخوره...یا خیلی چیزای دیگه...
ببین عزیزم پیری یه پدیده یهویی نیست... پدر مادرا کم کم آب میشن...
پدر مادر منم مثله پدر بزرگه شما سنشون بالاست. بخدا هرروز میبنم شکسته تر میشن دلم پر از درد میشه.... حاضرم همه جوونیمو بریزم به پاشون که مبادا یه روز نباشن. حالا من مجردم... ولی مادر تو هم همین حسو داره. درکش سخته ولی خدا نکنه روزی این حس مارو درک کنی... یه جوریه که هم ذهن آدم درگیرو خسته میشه و هم جسمش. شرایط سختیه... کمکش کن.
دو روز در هفته شما غذا درست کن. بیشتر درست کن که فردا هم بخورید.
تو خونه ما هم همینه...
(چون پدر بزرگم خونه ما هستن و مادرم خودشون 65 سالشونه من بیشتره کارا رو انجام میدم. خیلی وقتا غذا بیشتر درست میکنم که فرداش بی غذا نمونیم... تازه پدربزرگ من کلا بستری هستن و فقط سرشون میتونن تکون بدن ولی مادرم غذاشون دهنشون میکنن و زیرشون لگن میذارن و دست و روشونو میشورن و خیلی خیلی کارای دیگه.... خدا خیرشون بده... تازه با اینکه منم کمک میکنم بنده خدا مامانم شاید در شبانه روز 5 ساعتم استراحت و خواب نداشته باشن با اینکه خودشون مریضن و دارو مصرف میکنن... خیلی زحمت داره یه آدم بخواد غیر از زندگی خودش و خانوادش کارای حتی شخصی یه نفر دیگه رو هم انجام بده... حالا خدارو شکر مامانم شاغل نیستن و ما به حقوق مادر نیاز نداریم وگرنه که چیزی از مادرمون نمیموند... خدا حفظشون کنه.)

جدای ازینا
مادرت بیشترین دلیل این رسیدگی مالیش به دیگران با وجود اینکه زیر قرض و قسطه حفظ آبروی شماست. نمیخواد دیگران بفهمن شما یه مشکل دارید تو زندگی...
مطمئن باش اون حتی یه پولی کنار گذاشته و میذاره برای آینده و ازدواج شما ولی شما خبر نداری!!!!
حتی ممکنه یه سری از این پول دادنش فقط حرف باشه برای اینکه شما احساس خوبی داشته باشی و کم و کاستی زندگی رو نفهمی وگرنه چرا وام بگیره کسی که اینقدر پول داره؟؟؟
ولی تو هیچ وقت بروی خودت نیار....
میخواد برای تو که الان داری به سن ازدواج میرسی آبرو داری کنه تا ازدواج خوبی برات جود بشه....
میخواد بهت یاد بده که باید خودت شرایط مالی و نیازاتو خودت مدیرت کنی...

بنظر من؛  ببین چطوری میتونی بهترین مدیریتو بکنی؟.... تو به مادرت ثابت کن که حواست به دخل و خرجت هست... حواست هست که خرج زندگی بالاست و برات مهمه که اون بهش فشار نیاد ...اگه یه جایی چیزی لازم نداری بگو اینو من لازم ندارم و عوضش پولمو جمع میکنم تا چیزی که لازمه بخرم... حتی از مامانت پول قرض کن و سر ماه بعد پرداخت کن. یا قسطی بهش بده. تا بفهمه شما هوای پولتو داری و حیفش نمیکنی.. اگرم بنظرت میاد ماهانت کمه یه جدول بکش از خرجای ماهانت و همون چیزایی که مامان انتظار داره خودت براش پول جمع کنی... و به مامان ثابت کن که مبلغ ماهانه کمه و ازشون بخواه ازین به بعد یه مبلغی بیشترش کنن... اینجوری متوجه میشن که شما حواست به پولت هست.

در مورد اینکه گفتی یه جایی خندیده منظورش این بوده که اون کار شما رو که بابتش مسخره میکردن بی اهمیت جلوه بده و بگه من دخترمو همینجوری دوستش دارم و ازش راضیم و بهش افتخار میکنم و بگه که این چیزی که شما دارید میگید اصلا وجود نداره که من بخوام به خاطرش ناراحت بشم..

مادرت شرایط سختی داره. خیلی سختتر از اون چیزی که تو بتونی کاملا درکش کنی.
فقط کافیه یه لحظه تو ذهنت خودتو جای اون بذاری. یه کمی میفهمی چی میگم.

عزیزم اینو بدون واقعیت اینه که روز به روز پدر و مادر تو به محبت تو بیشتر نیازمندن. واقعا نیازمندن. اما هرگز و هرگز هیچ پدرو مادری نمیخوان به بچه اشون بفهمونن که به کمکشون نیاز دارن. حتی ممکنه یه وقتی تو پیری بچشون که دستشونو میگیره دستشو پس بزنن... ولی اصلا ناراحت نشو چون قصدشون نامهربونی نیست. فقط دوست ندارن پاره تنشون غصه بخوره و به زحمت بیفته...  این برای من خیلی پیش اومده... مثله وقتی که میگی رفتی مادرتو ببوسی. حتی پدرمادرا اینقدر عزیزن که اگه ازشون تشکر کنی ناراراحت میشن و ممکنه برخورد تندی باهت بکنن. این فقط به خاطر اینه که فکر میکنن همه زندگیشون واسه بچشونه و اصلا اون نباید تشکر کنه.... سعی کن معنی این کاراشونو چپه برداشت نکنی.

مطمئن مطمئن مطمئن باش اونا عاشقن به معنای واقعی کلمه. اما تو الان باید بتونی حامی و سنگ صبور اونا باشی. غم هاشونو تسکین بدی.
به پدر ثابت کن حتی اگر خطایی کرده ولی بخاطر همه محبتی بیشماری که بهت کرده بیشتر از هر آدم دیگه ای براش احترام قائلی.
یه وقتایی برو پای دردودل مامانت بشین بذار یکم غمشو برای تو بگه که تو دلش سنگین نشه. هرگز تنهاش نذار. بذار بدونه میتونه از تو تو تصمیم گیریا کمک بگیره...اون به نگاه تو به حضور تو نیازمنده اینو از صمیم قلب درک کن.
به مادرت بفهمون که شرایطشو درک میکنی  تمام تلاشتو میکنی که پشتش زیر بار این همه مسئولیتایی که داره خم نشه و قدردون زحماتش که هم مسئولیت مادری و هم پدری زندگی خانواده رو بدش میکشیده ؛ هستی. و حالا هم مسئولیت پدربزرگ و مادربزرگ...

میدونم تو دختر عاقل و مهربونی هستی و میتونی مادرتو درک کنی ...
امیدوارم همسری مهربون که لیاقت زندگی با تو رو داشته باشه نصیبت بشه و این بار تو هم مثله مادرت فرشته ای صبور و محکم و مهربون برای اونا باشی...
مطمئن باش اینجوری حالا که خودت تلاش کردی خدا هم بهترین چیزارو برات مقدر میکنه.

خدا بهمراهت عزیزم.



ببخشید که خیلی صحبت کردم.

شبیه منی ولی بودن که وضع من خیلی خیلی از تو بد ترههههه

به مهرناز:

به یه دوست:
حرفاتون خیلی قشنگه ها ولی راهکاراتون برای من قدیمیه چون انجام دادم و نتیجه نگرفتم
حواسم به دخل و خرجه؟ من بچه اولم، اصولا بچه اولا دلسوزتر و کم خرج ترن
بخدا بارها شده که لباسای گرون میبینم دوست دارم بخرم ولی میترسم فشار بیاد به مامانم میگم نمیخوام
اما تهش چی؟ پولی که من میگم خرج نکنم بذار بمونه برای مامانم پس انداز بشه، خرج فامیلاش میشه اونم خیلی راحت

ببین عزیزم منم کنکوریم امسال ، درسته شرایطت مناسبی نداری ولی ادم تو سال کنکور حساس تر میشه ، الان تنها چیزی که باید برات مهم باشه کنکوره ،اگه میتونی حتما برو کتابخونه تا تو شرایط بهتری درس بخونی ...بعدم توی شهر خودتون جدا زندگی کردن دید مردم رو نسبت به دختر بد میکنه (که البته بده اما کشور ما اینجوریه ) بهترین راه برات قبول شدن توی یه رشته خوب توی شهرای دیگست که بتونی خوابگاهم بگیری ، من یزدیم شهر یزد خوبه و امن هست و نسبت به شهرتی بزرگ مثل تهران و مشهد و ... خیلی ارزون تره . سعی کن یه رشته اینده دار بری تا درامد داشته باشی مثل دندونپزشکی پزشکی داروسازی فیزیوتراپی بینایی سنجی پرستاری مامایی و فرهنگیان ... ایشالله شرایطتت بهتر بشه عزیزم 😘

ببین عزیز من من خودم همین مشکلو دارم داستان منم همین طوریه فقط تفاوتش اینه که پدرومادرم از هم جدا شدن و الان مجبورم که پیش مادرم باشم چون وضع مالیش خوبه وگرنه پیش پدرم میموندم البته پدرم نه معتاده نه مریض فقط به خاطر اینکه نتونستم پیش زنش بمونم اومدم پیش مادرم که فکر میکردم بهتر باشه ولی اشتباه کردم . من خودم  سال بعد کنکور دارم و میخوام پزشک بشم و فقط منتظرم که کنکور بدم و برم حالا هر جایی که میخواد باشه .

سلام.

عزیزم شرایطت خیلی سخته‌ اما از خونه فرار کردن راه چاره نیست حتی اگر خیلییی پول داشته باشی.من که با خونوادم زندگی میکنم سعی میکنم قبل از تاریک شدن هوا برگردم خونه چون برای یه دختر خیلی خطرات زیادی تو جامعه هست و احتیاط شرط عقله،وای به حال اینکه آدم بخواد تنها زندگی کنه.

به سوال کننده

با این حساب بهتره بگم شاید من نمیتونم درکت کنم!!!
بهتره از این موضوع بگذریم.

---

تو الان بیشترین تلاشتو باید بکنی که حتما حتما بهترین رتبه رو بیاری... شده دورقمی...
ناقلا تو اینقدر درسات خوبه و ما بیخبریم؟؟؟؟!!!!! 
ببین چی میگم ... خوب گوش کن... من جای خواهر بزرگتر و باتجربه تو هستم...
هیچ روزی رو خونه نمون.... به هیچ وجه... مگر اینکه رو به موت باشی...
خودتو باید کوک کنی...حتما حتما صبح زود با اولین سرویس برو کتابخونه تااااا شب. باآخرین اتوبوس برگرد خونه. برای ناهارت غذای پلویی نبر که خوابت میگیره....چندتا ساندویچ کوچولو هرچی که هست و دوست داری با نون سانویچای کوچیک درست کن مثلا 4 تا... همه رو یه جا بعنوان ناهار نخور! هر 3 ساعت یبار یکیشونو بخود که سنگین نشی... میوه هم یکی دوتا برای خودت ببر.... اما صبحانه و شام درست حسابی بخور و بعد خلاصه نویسی هاتو مرور کن و بخواب. دوباره صبح زود بیدار شو و با اولین سرویس برو کتابخونه... حتما درساتو خلاصه نویسی کن و شب به شب خلاصه هاتو مرور کن.... تستای طبقه بندی شده رو بعد از هر فصل با زمانگیری بزن... سعی کن خودتو عادت بدی با زمان مسابقه بدی... مثلا بگو تا ده دقیقه دیگه این 5 صفحه رو باید فول بشم.... اگه تونستم یعنی خیلی توانم زیاده و شایسته جایزم... اولا تو دلت برای خودت هورا بکش... حداست باشه یه وقت تو کتابخونه داد نزنی هاااا! خخخخ...اما برای خودت جایزه بذار... هرچی که باشه ترجیحا خوراکی... هر روز اگه مسابقه هاتو بردی.... تو راه برای خودت یه خوراکی بخر... اینترنت و تلگرام نباشه...میتونی به جای خوراکی پولشو بذاری کنار تا رو هم بشه و بعد یه کتاب تست بگیری باهش....خوبی کتابخونه اینه که هیچی سرگرمی دیگه آدم نداره و حتی نمیتونه بخوابه....بعدم بچه های دیگه رو میبینی جو گیر میشی... کلی هم کتاب میتونی با بچه ها رد وبدل کنید غیر از اینکه کتابخونه کتابای خوبی هم داره.... من زمان کنکورم اینجوری قبول شدم.

باید بشی مثله یه روبات کوکی... همین فقط این راهشه که بتونی رتبه خوبی بیاری.

فقط 6-7 ماه وقت داری... بجنب. دیر شده!!!
مهمونی و کل کل و بحث و اینترنت و تلگرام و تلویزیونو دوست و رفیق و .... کلا تعطیل...
فقط کتابخونه
فقط درس.

اخطار!
الان به رشته تحصیلی اصلا اصلا فکر نکن که بار منفی بهت میده.
فقط و فقط بتااااااااااااازون تا جایی که میتونی.... باید بهترین رتبه ممکنو بیاری... بعد از اون دقت زیاده که به رشته فکر کنی ... بهترین رتبه رو که بیاری هرچی بخوای میتونی قبول بشی.

بعدش دیگه آآآآآآآزاااااااادییییییییییی. آزاده آزادی.....

دوباره تکرار میکنم فقط به هیچی و هیچی فکر نکن . صرفا درس بخون.



اصلا نذار نتنها این موضوع بلکه هییییییچ چیز دیگه ای حتی یک درصد ذهنتو درگیر کنه که ضرر کردی. ببین کی گفتم....

اخطار دوم!
تا بعد از قبولی دیگه حتی یه دقیقه هم پای اینترنت نشین.... الانم دیگه ایمجا جواب هیچ کسو نمیخواد بدی.... ببندش تا بعد از کنکور...تعطیله.....تعطییییل.

اخطار سوم!
ببین کی دارم اینارو بهت میگم... میخوام ببینم چکار میکنی.....




خدا بهمراهت تا مردادماه...