سلام به خانواده برتری های گل
میخوام هم آقایون محترم نظر بدن و هم خانم های گل خانواده برتری.
من خودم مجردم و قصد دارم اگه یه خاستگار خوب اومد قبول کنم با توکل بر خدا. میخواستم ببینم من دختر مجرد باید چه هنرها و چه مهارت هایی داشته باشم که بتونم یک زندگی و یک خانواده رو اداره کنم ؟ چه تغییرات مهمی در اخلاقم ایجاد کنم ؟
سلام
من دختری 18 ساله هستم که تا الان 6 ،7 خاستگار داشتم ولی با توجه به معیارهام همه شون رو رد کردم. نمیخوام تعداد استگارام رو وسط بکشم و کمیت واسه من مهم نیست. معیارهامم عقلانی هستش.
خاله ی من در اومده بهم میگه فلانی گفته هر کی شوهر میخواد، آرایش میکنه، بعدش من چون آرایش نمیکنم بهم گفت یه کم آرایش کن .
در حالی که من هم تو خونه و هم در بیرون آراسته و شیک پوش و تمیز هستم. تو خونه گاهی وقت ها واسه دل خودم آرایش میکنم ولی بیرون فقط یه ضد آفتاب رنگی میزنم و محجبه هستم. ( هر کسی یه عقاید و باورهایی واسه خودش داره) و اینقدر روی ظاهر و تیپم چه تو خونه و چه بیرون حساسم که نگو. ولی وسواس نیستم. چون شیک بودن واسم مهمه.
سلام به تمام دوستان
من دختری 18 ساله هستم. دوران مدرسه که به خاطر حجم بالای درس ها کار خونه نمیکردم. وقتم محدود بود. صبح تا ظهر یا بعد از ظهر مدرسه، وقتی هم که می اومدم خونه خسته و کوفته کمی استراحت میکردم و میرفتم سر درسم.
علاقه ای هم به کار خونه نداشتم. کلا روی درس تمرکز میکردم، چون همیشه دوست داشتم نمراتم 19 به بالا باشه. همیشه معدلم بالا میشد. و کلا یه انسان تقریبا تک بعدی بودم. فقط و فقط درس.
بعد هم به خاطر شرایطی که داشتم نمیخواستم واسه کنکور بخونم. تو دوران دبیرستان هم فقط در حد کتاب میخوندم اونم واسه سواد و کسب نمرات خوب، نه به خاطر کنکور، هیچ تستی هم کار نکردم، شرمنده نپرسین چه شرایطی؟
سلام
من 22 سالمه . 2 ماهی هست فارغ التحصیل شدم . اومدم خونه به دلیل مشکلاتی که بین پدر و برادرم پیش اومده عصبی و پرخاشگر شدم .
مامانم هر موقع من حرف یه اشتباه برادرم رو پیش میکشم ازش طرفداری میکنه میخواد توجیحش کنه یه الفاظی بکار میبره واسش که انگار اون کامل بیگناهه در صورتی که یه اشتباه خیلی بزرگ کرده منو مامانم هم خیلی با هم درگیریم .
من عصبی شدم تحملم پایین اومده دیگه نمیدونم با مامانم چکار کنم، میگه باهام دعوا نکن منم نکردم سرم تو کار خودمه . میاد تو اتاقم میگه تو افسرده ای باهاش آروم حرف میزنم . میگه میای یقه ی من و میگیری، نمی دونم چه جوری باهاش برخورد کنم تو آستانه ی دیوونگی هستم . هیچ کسی تو خونه درکم نمیکنه فقط همین برادر رو دارم خواهر ندارم، ... کاش داشتم
به نظرتون چکار کنم ؟
مرتبط :
به خاطر فرق گذاشتن های مادرم، از برادرم متنفرم
دعا کنید که برادرم اخلاقش درست بشه
مادرم هیچ وقت مثل بقیه مادرها منو دوست نداشته
دختری هستم که فضای خونه برام ناراحت کننده شده
کاش مادرم حرفای منو میفهمید و درکم میکرد
سلام با تشکر از سایت خوبتون
راستش دلم گرفته. از این زندگی تکراریم خسته شدم. تا پارسال حداقل امید این رو داشتم که کنکور بدم برم دانشگاه. ولی تو این 6 ماهی که رفتم دانشگاه هیچی تو زندگیم عوض نشده. همه چیز همون جوری بوده که هست. همیشه زندگیم فقط این بوده که بخور، بخواب، برو بیا، درس بخون. حتی فیلم دیدن یا کتاب خوندن هم واسم تکراری شده.
تو دانشگاه از همه دوستام 4 سال بزرگترم. آخه به خاطر یه سری از مشکلات جسمی و روحی که داشتم دوران دبیرستانم خیلی طول کشید. به نظرم همه دوستام و مخصوصا پسرا بچه ن. از همه بدتر اینکه هیچکس به من توجه نمیکنه. هیچ پسری اصلاً اسم منو صدا نمیزنه. با اینکه 23 سالم شده ولی حتی یه دونه خواستگار هم ندارم. و اینو هم بگم که متأسفانه یا خوشبختانه خونواده ی سطح بالایی دارم. هم از لحاظ مالی هم علمی. برای همین پدرم بسیار سخت گیرن. اندک کسانی هم که به خواستگاری میان برای خواهر بزرگم، مرتب ایراد میگیرن و اصلاً حتی اجازه نمیدن که خواستگار برامون بیاد.