خانواده برتر

سلام عزیزم

باید یک حقیقت رو قبول کنی. ایشون مادرتونه و نمیتونین از زندگی تون حذفش کنی و احترامشون واجبه.ولی میتونی حضورشون رو کم رنگ کنی. اگر رشتت تجرببه و قصد تغییر رشته به ریاضی داری این کار نکن. چون من هم رشتم در دبیرستان تجربی بود ولی یادمه کلاس نهم موقع انتخاب رشته زده بود به سرم برم ریاضی. ولی خدا رو شکر این کارو نکردم. الان دانشجوی ترم 4 پزشکیم خیلی هم راضیم. در ضمن اگر فکر میکنی که استعداد نداری باید بگم احتمالا اشتباه کردی. چون نمیشه توی دروس رشته ریاضی مستعد باشی تو تجربی نه. چون حتی زیست هم نیاز به درک مفاهیم داره که به نظر من اکثر بچه های علاقه مند به ریاضی درک مطلب و مفاهمیم خوبی دارن. باید بدون یک راه داری. اونم اینه که تا جای ممکن خودتو از این حواشی و درگیری با مادر دور کنی تا درست درس بخون و رشته خوبی توی دانشگاه یک شهر دیه قبول شی و بری. شاید بی با شرایط من نمیشه اما اگه سعی کنی توی تایمی که برای کنکور میخونی خیلی دور و بر مامان نباشی یا اگر حرفی میزنن که ناراحتت میکنند پیش نگیری پیشه. منم مخصوصا سال 12 مشکل زیادی داشتم که نشد حتی کنکور بدم اما خدا رو شکر سال بعد سعی کردم تمتع تمرکزم رو جمع کنم و از حواشی دور باشم که خدا رو شکر نتیجه داد. باید بگم مشکل من خیلی بزرگتر از مشکل شما بود. پس شما هم میتونی☺☺

راه دیگه ام درک مادرتونه. احتمالا رفتار مادر شما ریشه در مشکلی در دوران کودکیشون داره. اگر نخواستی از والدین جدا بشه اشکالی نداره اما سعی کن به همراه پدر متقاعدشون کنی به مشاوره مراجعه کنم.

موفق باشی دوست خوبم

سلام دوست عزیز

رشته الانت چیه؟تجربی یا انسانی یا هنر؟

دختر هستی یا پسر؟

اول اینارو بگو تا بتونیم کمکت کنیم

...

در مورد مادرت فکر می کنم چون هنوز بچه ای(منظورم دبیرستانی هستش)،داری یکم زیاده روی می کنی.

بیشتر ما ها وقتی هم سن تو بودیم،این گیرارو بهمون میدادن(مخصوصا مامانا).مثلا:برو بتمرگ تو اتاقت بشین درس بخون (خخخخخخخ)..... باز پای اون گوشی لامصبی ..... نگا بچه های مردم کن .همشون دکتر مهندسن اونوقت تو چی

اما درمورد این که میگی جلوی بقیه خردت میکنه،شاید واقعا نمیدونه که تو این حسو داری.باهاش حرف بزن.آروم و بدون دعوا

امیدوارم مشکلت حل بشه

سلام 16سالمه و به طور عجیبی از خانوادم متنفرم ، نمیتونم تحمل بکنم ، میشه راهنماییم بکنید که باید چیکار بکنم؟خواهش میکنم...

خونه مادربزرگت زندگی کن

شغل ازاد ارایشگری اینا هم یه فکری بکن زودتر مستقل میشی و از غر زدن های خانواده زودتر نجات پیدا میکنی...

دانشگاه بخوای بری راه مستقل شدن خیلی طولانی تر میشه و کندتر 

مگه رشته تاپ بیاری بحثش جداس

یا مستقل بشو از خونه برو

یا اگر نمیتونی و عرضش رو نداری اینو بدون اونجا خونه مامانته و تو مهمونی پس جز تحمل کردن و سر خم کردن هیچ حق دیگه ای نداری.

 سلام وقت بخیر 

 بیشتر حدس میزنم که دختر هستید و این نوع رفتار و لجبازی و قهر کردن  با مادر ها در این سن طبیعیه  و برای هر کسی  رخ میدهد بخصوص اگر شما با پدرتان رابطه  محکم تری داشته باشید. بعد از گذشت این دوران رابطه شما به حالت طبیعی بر می گردد. 

 و خوب در صحبت هایتان فرمودید که  یک خواهر یا بردار دوسال دارید و از آن زمانم اختلافات شما شروع شده که  به نظر میرسد مادر شما دچار افسردگی بعد از زایمان شدند و هنوز درگیر هستند ( البته یک حدس است )

 به نظرم برعکس حرف بقیه که گفتند ترک کنید خانه را و... سعی کنید خودتان را به مادر نزدیک تر کنید و در کارها به ایشان کمک کنید  و اگر برایتان سخت است حداقل از  خواهر یا بردار کوچکتر مراقبت کنید.

 و در مورد تغییر رشته  به   روحیات و استعداد های خود نگاه کنید نه به حرف بقیه درمورد شما . رشته ریاضی  در صورت علاقه و داشتن پایه قوی  رشته سختی نیست.

ببین پدر و مادرا توی این سن چون بحث ایندمون در میونه خیلی حساس میشن و نگرانی و دلواپسیشون باعث میشه گاهی پرخاش کنند اینا نشونه علاقشونه 

شما اگر تواناییشو در خودت میبینی (قبلش بهتره با یه مشاور تحصیلی خوب و با سابقه مشورت کنی) به نظرم خیلی منطقی و با ارامش با پدر و مادرت صحبت کن و بهشون بگو میدونم که صلاحمو میخواین اما تواناییشو توی خودم میبینم و اجازه بدید وارد راهی بشم که بهش علاقه دارم 

هدفت را دنبال کن و با موفقیت و پشتکار و تلاشت به خانواده توانایی هاتو ثابت کن.

انشاالله موفق باشی

من خودمم این مشکل همسن شما که بودم داشتم .بهت نمیگم چیکار بکنی ولی من هدفی تو زندگیم انتخاب کردم که مامان و بابام ازون کار متنفر بودن .حاضر بودن هر کاری بکنن ک من فقط هدفمو بذارم کنار اما من روی حرفم وایسادم و در نهایت اونا تسلیم شدن و الان خوشحال و موفقم . شما هم اگر واقعا به ی شغل خاص علاقه داری و هدف خاصی برای آیندت مشخص کردی و مصممی روش ایستادگی کن و سختیا رو ب جون بخر .در نهایت هیچ کس نمیتونه تو رو مجبور ب کاری ک دوست نداری بکنه . پدر و مادر هم اگر تلاش و ایستادگی شما رو ببینن در نهایت کوتاه میان . موفق باشید

آقای نجفی سلام 

این پست محتواش عوض شده ، شما از قسمت مطالب محسن نجفی حذفش نکردین