خانواده برتر

تونی گرنت( نویسنده ی کتاب زن بودن ) تو کتابش حرف جالبی زده 

میگه مرد برای ازدواج باید خیلی شرایط رو کسب کنه ( موقعیت اجتماعی و مالی و استقلال مالی و ... ) 

ولی زن فقط به یک چیز نیاز داره : آمادگی ذهنی درست برای پیوند خوردن با مرد 

البته این کتاب تو امریکا نوشته شده که عموما زن ها شاغل هستن و زندگی هاشون مشارکتی هست و هر دو طرف تو هزینه و کار های خونه و ... با همدیگه همکاری می کنن . حالا چرا این جمله رو نوشته نمی دونم ولی به شرایط جامعه ما قشنگ می خوره 

راهی داره بفهمیم چقدر این آمادگی رو کسب کردیم ؟ 

دیگه یه نشون خیلی واضح داره حداقل - از عدم این آگاهی نمیاد ! باید براش وقت گذاشته باشیم و رو خودمون کار کرده باشم . یکمم تجربه ی زندگی داشته باشیم ... مثلا من خیلی کتابایی که خوندم تو 23 سالگی بود ولی تجربه های زندگی آبدیده م کرد و به عمق اون مفاهیم وقتی پی بردم که یکم زندگی م بالا پایین شد 

تا زمانی که چیزی رو تو خودمون چک نکرده باشیم ، در مورد خودمون نفهمیده باشیمش در مورد دیگری هم "نمی تونیم " اون مسئله رو بررسی کنیم 

مثلا اگه من خودم بلوغ عقلی نداشته باشم محال ممکنه بلوغ عقلی یکی دیگه رو تشخیص بدم 

اگر من نتونم احوالات روحی خودمو درک کنم - ندونم برای تغییر غمم افسردگی م حزن م دلخوریم و ... چیکار باید بکنم چطور می تونم احوالات روحی کسی دیگه رو بفهمم ؟ چطور می خوام برای شخص دیگه کاری انجام بدم کمکی بهش بکنم ؟

یا اگر من خودم متعهد نباشم محال ممکنه تعهد داشتن کسی دیگه رو تشخیص بدم یا باور کنم ( خواستگار ه داشتم خودش با افتخار توضیح می داد 18 تا 36 سالگی حسابی ... بعد تمام سوالاش از من حول این بود که من چطور با کسی نبودم ؟ آیا منتظرم بعد ازدواج *** !!! هر چی م من توضیح می دادم هییییییییییچ درک نمی کرد . چون خودش فاقد این ویژگی بود ) 

این مسئله هم دختر و پسر نداره - پسر ها هم باید این آمادگی روانی - ذهنی رو کسب کنن 

یه چیزی که جالبه تو همه ی دوره های مجازی و حضوری و کتاب ها و ... 

کسب آمادگی روحی و روانی و ذهنی برای ازدواج گرفته 

تا مهارت های زناشویی

تا رشد شخصیت و ...

تمرکزش رو زن ها می چربه !

انگار فقط زن موظفه برای اینا تلاش کنه - مرد هم لابد شبیه مرد نئاندرتال غارنشین باشه ملالی نیست !

سلام.من بی حدواندازه  ب این موضوع فکرکردم و واقعا سلامت روان همسرایندم برام در درجه بالایی قرار داره، وخب از روز خواستگاری تاشب نامزدی یک ماه طول میکشه،،من دراین یکماه پیشنهاد مشاوره رفتن باهم وبرای هردومون رو میدم وخواهیم رفت تا روانشناس راجب هردومون راجب اینکه بدردهم میخوریم یانه نظربده.واین برای هردومون خوبه.

علاوه براین من کاردانشجویی انجام دادم ومدت های مدیدی دریک قسمت ازدانشگاهمون بودم ک فقط صورت دخترپسرای مراجع رومیدیدم،،،درطول روز بیش از۶۰ارباب رجوع داشتم ک قسمت اعظمی از این دختر پسرها قصد دروغگویی وکلاه گذاشتن سربنده وتوسل ب بهانه های واهی داشتن،،،ولی,من خیلی دقیق بودم وریز ب ریز کارهام رر یادداشت میکردم،من حتی ازهمون هایی ک اولش دروغ گویی میکردن اخرش جریمه میگرفتم ومجابشون میکردم،این کاره طولانی مدت باعث شد ک من سریع بتونم ادم هارو ازصورتشون وحالات صورتشون بشناسم.ودرحال حاظرباحتی خانم توتاکسی هم بحرفم چن مین یه چیزای ازش دستگیرم میشه، وقطعا برای ازدواجم هم ازاین مهارت استفاده خواهم کرد.چون واقعا برام مهمه. اما ازمشاوره نیز نباید غافل شد. 

روان طرف از لحاظ تبعات ازدواج باید بررسی شه،از لحاظ رفتارها وازخودگذشتگی ها،ازلحاظ ظالمی ها،از لحاظ منیت ها،از لحاظ فانتزی ها،ازلحاظ توان بچه داری وتعلقات ازدواج.

ازلحاظ کلا سلامت روان باید بررسی شه.باید ازقبل نامزدی درشناخت این موضوع کم نزاشت وباید حداقل ۶ماه نامزدشد وحسابی ارتباط گرفت وشناخت وانوقت مبادرت ب عقد کرد.  

خیلی هامتاسفانه فقط میخوان یه ازدواجی کرده باشن وشبم تنهانباشن درحالی ک زندگی روز هم داره،وهرکس طاووس میخواد،جور هندوستانشم باید بخواد.،وسلامت روان,یعنی تواز من بودن ومنیت رهابشی و ما شدن رو دردستورکار قراربدی. خیلی ها همین چیز پیش پا افتاده هم نمیفهمن بقیه چیزاپیشکش.

خیلی از طلاق ها اصلا فقط بخاطر همون من ومنیت هست.هنوز نفهمیدن ک ازدواج ما شدن هست ویک عقد دوطرفه ومنافع هردوباید در کفه ترازوقراربگیره ودرنهایت هم ب مابودنه احترام بزارن وهیچ کس اعمال حق خودش رو وسیله اضرار ب دیگری نکنه.این ها همه یعنی ازخود گذشتگی. وهرکس از لحاظ روانی سالم نباشه ظالم میشه تواین مورد.چون فقط خودشو چشمش میبینه.

 این راهم بگویم ک ازدواج همانند نورخورشید واقعیه ونباید باهاش شوخی کرد وب خیالات روزی مربوطش کرد،،ازدواجی ک پشتش خیالات باشه روزی،دیگرواقعیات اون همچون پتک برسرانسان فرود میاد.     ازدواجی ک پشتش خلع باشه ،نهایت افسارگسیختگی وسیری ناپذیری مطلق ب دنبال خواهدداشت،و اگرکمبودباشه درنهایت؛ حقارت ومحنت رو ب دنبال خواهدداشت.

لکن اگراحساس معصوم وپاک وتعقل باشه،همون سکینه وارامش موعودپروردگار نصیب خواهد شد.

این بحث دختروپسرهم نداره وگاهی میتونیم باچن تا سوال وجواب خودمونومحک بزنیم ببینیم اصلا امادگی روانی ازدواج رو داریم یاخیر.

اگر بچه شبها ناارامی کنه چه خواهیم کرد؟ب قرص مرص خواهیم بست؟یادراغوش میگیریم وفداکارانه چن ساعت خوابمونو کنارمیزنیم؟

باذکرفحش ب عالم هستی,وکار وزندگی سرخانم دادخواهیم زد ک برو خونه مامانت وتاروزی ک این توخواب سایلنت نمیمونه برنگرد؟

ایا توانایی داریم ازبیرون رفتنای با دوستامون بطور۹۰درصد دل بکنیم؟یاحتی گاهی۱۰۰درصد؟(چون گاهی خواسته همسرا۱۰۰هس) 

ایا اینقدر وجدان داریم ک اگه خانم رو محروم کردیم ازبیرون رفتن با رفقا،خودمون هم رعایت کنیم؟

ایا ب این بلوغ رسیدیم ک مطلقا چشم وهم چشمی نکنیم؟ومثل بچه هاهرچیودیدیم دست هرکس نخوایم؟

ایاب این بلوغ رسیدیم ک اگه روزی فهمیدیم همسرمون تنهایی رفته خونه ابجیش جنگ جهانی راه نندازیم؟

ایا روان ما اینقدر سلامت هست ک دنبال تصرف جایگاه کسی درخانواده همسرنباشیم؟

ایا اونقد سالم ومعقول هستیم ک مادرشوهر وخواهرشوهر جلومون حرف بزنن؟

ایا اینقد مغزما سلامت هست ک خودمونو درگیر دعوا ها ومسابقه های استوری باجاری ها،زنافامیل شوهر،دخترفامیلی ک ۱۰سال پیش شوهرمون میخواستتش ، نکنیم؟؟؟؟

(ایااونقدسلامت روانی داریم ک قبل ازدواج بدونیم چی میخوایم وبعده ازدواج تازه یادمون نیفته؟)

مهم ترازهمه： ما اینقدسلامت هستیم ک شوهر رو غول چراغ جادو ندونیم؟

حقیقتا دوستان من مدتی که عضو سایت خانواده برتر بودم نظرات دختران و خانمها رو درباره شناخت پسران و آقایون می‌دیدم بسیار متعجب میشدم که چرا تا این حد خام وبدون آگاهی هستن

شناخت خود آدم و دیگری واقعا نیاز به آموزش و مطالعه داره

متعجب میشدم چگونه آدمها بدون علم شناخت 

راحت وارد رابطه با پسران میشوند وبودن علم میخواستن طرف و بشناسند. و در آخر ضربه

روحی میخورند

ما خیلی وقتها متوجه نمی شویم که طرف مقابلمان چه مشکلات روحی دارد و نادانسته در بیماری او شریک میشویم

دختران و خانمهای ما بنظرم بسیار بسیار بسیار به مطالعه روانشناسی نیاز دارن 

لطفا خانمها مطالعه تان را زیادتر کنید قطعا شما باسواد هستید اما نیاز به مطالعه خیلی خیلی بیشتری دارید

سلام 

دررابطه بامطالعه 

من مطالعه خیلی داشتم وهمینطور تجربه

وبله شناخت کافی دارم و میدونم دراین برهه اصلا آمادگی ازدواج یا راه دادن کسی به زندگیم رو ندارم چون ب شدت آدم پرخاشگروعصبی شدم ک خودم خودموگاهی نمیتونم تحمل کنم واس همین ب کسی اجازه ورود نمیدم حتی اگرطرف بگه باهم مشکلاتو حل میکنیم یامن آرومت میکنم یاهرچی چون میدونم فقط خودم خودمو آروم میکنم ودررابطه بااقایون اونقدی اطلاعات دارم ک بدونم بعد ازگفتن اون حرف چقد دوام میارن وحسشون تاکجا حمایت میکنه...من میدونم امادگی ندارم چون ی سری عقده های درونی دارم ک یاخودم باید بهشون برسم یااگر باکسی بودم وطرف نتونست ازش زده نشم ....اره من آمادگی ندارم چون نمیدونم میتونم متعهدباشم یا ن میتونم مسعولیت قبول کنم یا ن میتونم مادرباشم همسرباشم خانه دارباشم یا ن....و جواب همه این ها فعلا ن هست

سلام 

 به نظرتون تو چه مورادی، شناخت خانما کمه چیه؟ 

آقایون وبلاگ چی، اونا شناختشون از خانما کامله؟! 

البته فکر کنم، مطالعه به تنهایی کافی نباشه، تا فرد تو شرایط واقعی قرار نگیره، نمی تونه بگه، واقعا یه ویژگی رو داره یا نه. 

بعضی افراد هم ممکنه، تو جنسیت مربوط به خودشون، تو بعضی ویژگی ها استثنا باشن، که تو کتاب‌ها خلافش باشه. 

کاری که من غیر مطالعه انجام میدم، اینه که، به رفتار متاهل ها دقت میکنم، 

از دوستای متاهلم هم از تجربه هاشونو  میپرسم، حتی نظرشونو در مورد سوالایی که اینجا مطرح میشه هم گاهی میپرسم، جوابای متفاوتی هم بعضا میگیرم. 

سلام

خب پستتون با کلی سوال شروع شد و در آخر به این ختم شد که " خانوما مطالعه تون کمه لطفاً مطالعه کنید😄"

خب از اول میگفتین منظورتون خانوماست!

خدمتتون عرض کنم که اتفاقاً خانوما خیلی به این مسائل توجه میکنن

مطمئن باشید از آقایون بیشتر😊

به هر حال ممنون از تذکرتون

اما من فکر میکنم این یک موضوع دو طرفه ست.

فقط مربوط به خانوما نیست

هر دوطرف قضیه باید توجه کنن و مطالعاتشون و اطلاعاتشون رو تکمیل کنن.

سلامت روان طرف مقابل واسم کاملا قابل تشخیصه

چون خیلی مسائل ریز و قابل توجه هست که لو میده.

حس ششمم هم در مورد همه مسائل کمکم میکنه

و اصلا خرافات نیست چون من به حس ششمم به اندازه چشمام اعتماد دارم😑

و همینطور من متاسفانه یا خوشبختانه در مورد آدما اشتباه نکردم تا حالا😄

خیلی لازم نیست زیاد با کسی در ارتباط باشم.

خیلی زود به حقایق وجودیش پی خواهم برد😊

دلیلش اینه از بچگیم خیلی زیاد به آدمای اطرافم، ارتباطات، روابط، رفتارهاشون و... توجه میکردم

نمیدونم چرا😅این واقعاً غیر ارادی بود که تا یه بنده خدا رو می دیدم شروع میکردم به آنالیز شخصیتی ش.

الانم همینطورم.

هر آدمی که وارد زندگی من شده حتی خیلی کوتاه توی مسیر زندگی من قرار گرفته باعث شده به اطلاعاتم و تجربیاتم افزوده بشه.

 هر آدمی بدون اینکه خودش متوجه بشه به من یه سری چیزای مهم یاد داده😊

و من همیشه یه اخلاق دیگه هم داشتم😅اونم این بود که آدمای اطرافم رو در مواقع حساس و مختلف آنالیز کردم و میکنم.

مثلا همیشه توجه کردم فلان شخص در مواقع عصبانیت ، در مواقع حساس و استرس زا ، در مواقع خوشحالی یا نارحتی ، در موضع ضعف و در موضع قدرت و... چطور برخورد میکنه!

عکس العمل هاش چیا هستن؟

و اونقد همه آدما رو اینجوری تو ذهنم آنالیز کردم😅(آدم با حوصله ای هستم😂)

که آدم شناس خوبی شدم🙂

یه سری ترفند شخصی هم دارم که اونم دو جا باعث شد گول یه خواستگار رو نخورم 😑

یکیش اینه خودمو میزنم به بیخیالی و بی تفاوتی تا ببینم طرف تو این موقعیت چطور برخورد میکنه

آیا سواستفاده میکنه!

یا نه دقیقا مثل زمانی برخورد میکنه که میدونه من حساسم و توجه میکنم بهش.😁✌️

کتاب ها هم سه مورد مطالعه کردم خیلی جالب بودن ولی خب من فعلا قصد ازدواج ندارم😁

مگه بعده ها ان شالله به دردم بخورن.

قطعاً به اون شخصی که به طور جدی وارد زندگی من بشه خواهم گفت که واسم مهمه که همینجوری سرمونو نیندازیم بریم خونه مون😑

به هر حال اینا خیلی تاثیر گذاره

الان دیگه سال پیچ و مهره و عهد دقیانوس نیست که آدم بدون اطلاعات و چشم بسته و بی سواد بره سر خونه زندگیش. 

بعدم همون هفته اول به مشکل بر بخورن و همدیگه رو نشناسن و همدیگه رو درک نکنن و رفتارای عجیب غریب از خودشون نشون بدن!

شما جناب صاحب پست بهتر می‌بود که عنوان می‌کردید که هم خانم ها و هم آقایون مطالعه و اطلاعاتشون رو افزایش بدن😑

شب عالی بخیر😑

من به  این موضوع زیاد فکر کردم. ومیکنم وهمیشه فوبیای اینو دارم که فرد اینده نکنه پارانویید  ویا اختلال شخصیت و یا دوقطبی  داشته باشه .... چون زوجی رو میشناختم که شوهره پارانویید داشت و واقعا دختر زجر کشید!زندگی با افراد بد دل و پارنویید خیلی سخته.

میشه با مارجعه به روانشناس ومشاوره قبل ازدواج وتست های زیاد تا حدودی پی برد

هرچند که صددر صد نمسشه چون خیلییا اصلا قبل ازدواج خودشون رو نشون نمیدن. وتو موقعیت ها زندگی هست که اون بعد روانی ادم  ها نمود پیدا میکنه

 یا خیلیا  به علت علاقه زیاد بیخیال مشاوره وروانشناس برای ازدواج میشن 

کلا موانع زیادی باعث میشه که زوج ها بدون در نطر گرفتن این موضوع برن وارد زندگی بشن.

بعدم چرا فقط باید دختران  امادگی روانی داشته باشند؟ پس پسران چی! والا پسران این وبلاگ همچینم گل .بلبل نیستن! اگرم  نظر سظحی وخام نداشته باشن  اما برخی شون شدیدا عقده ای هستن مخصوصا اون سی به بالاهاش! زخمی که در 20 سالگی از کی دختر خوردن سر بقیه دخترا خالی میکنن! ومنتظر یک پست از جانب دختر مجرد هستن تا نیش بزنن! 

اگرجه پست تون مووضع خوبی رو اشاره کرده اما خود  شمای سوال کننده دیگه زیادی خودتون دست بالا گرفتید وبقیه رو سطج پایین! اینجا یک وبلاگ قدیمیه و کلی پست ومطلب توش هست! شما نشستی همه نظرات و پست هارو خوندی و به این نتیجه رسیدی که دختران اینجا سطج پایین فکر میکنن؟؟؟ ماشالا تو قضاوت دست همه رو از پشت بستی! 

(شایدم یکی از پسران همیشه درصحنه وبلاگین) 

نمیدونم دخترید با پسرید اما خودتونم کامل نیستید! قطعا تو خیلی جاها شخص شما هم سطحت بالا نیست !باید موقیعتش پیش بیاد ببینیم چند مرده حلاجی!

خیلی سوال جالبیه ... 

فکر کردنی که موجب شناخت بشه، چه شناخت خود فرد، چه بقیه افراد جامعه،  یه جور شمشیر دو لبه است ... از یه طرف لذت قدم زدن توی وادی اگاهی و هر چیزی که بشه بهش عنوان کشف رو داد فوق العاده لذت بخش  هست و خیلی جاها کمک میکنه تصمیم های بهتری گرفته بشه ، از طرف دیگه همین اگاهی باعث ساخته شدن شخصیتی غیرقابل انعطاف میشه که با نزدیک تر شدن به حد کمال (حتی متوهمانه)  به یه جفت  چشم تیزبین مجهز میشه و نقص های بقیه رو حتی واضح تر از خودشون می بینه ، که این قطعا تاثیر منفی روی میزان عشقی که میشه به بقیه داد داره ...  

 شناخت از جنس مخالف تنها در صورتی کیفیت زندگی مشترک رو بهتر میکنه که دوطرفه باشه ، طوری که نقطه نهایی قرارگیری در یه حد باشه ، وگرنه خیلی راحت میتونه از شناخت ``خصوصیات `` فردی به شناخت ``نقص های`` فردی برسه و بعد هم کم کم تبدیل بشه به کنار اومدن با این نقص های شخصیتی .... ک نتیجه ی نهاییش چیزی نیست به جز به وجود اوردن یه منطقه ی امن برای جولان خودخواهی یکی از زوجین ... 

سوال من هم به آقایون ربط داره

هم خانمها

طرف من دوطرف هستن

@ دختر نخلستان :

آره مشاور هم خوبه - ولی به شخصه به حدی از این قضیه گزیده شدم که به کمتر مشاوری اون اعتماد رو دارم 

مشاوری داشتم که با تشخیص غلطش و گیج بازیش داشت رسما منو به فنا می داد ... مشاور های دیگه ای م تو شهرمون امتحان کردم که خودشون نیاز به درمان داشتن و از اختلال شخصیت رنج می بردن ! یا مشاورایی که اصلن نتونستن تشخیص بدن 

مثلا من شهرستانم ولی در حال حاضر فقط چند تا مشاور تو تهران هستن که قبولشون دارم - تو شهر خودمون از نظرم همه تعطیلن ... 

بنظر من اعتماد به صلاحیت اون مشاور خودش نیاز به بررسی داره !  تا اجازه بدم بررسی شوهر اینده ی منو بدست بگیره 

سلام

حرفتون عوض کردین!

این جمله شماست⬇️

"" دختران و خانمهای ما بنظرم بسیار بسیار بسیار به مطالعه روانشناسی نیاز دارن  

لطفا خانمها مطالعه تان را زیادتر کنید قطعا شما باسواد هستید اما نیاز به مطالعه خیلی خیلی بیشتری دارید"" 

!!!!!!!!!!🙄😐

اینو یادم رفت بگم ، واقعیته که زنان بیشتر از مردان درگیر اختلالات و مشکلات روانی میشن.

شاید به دلیل حساسیت هایی که دارن

یا نمیدونم 🤔

سلام 

اینکه از لحاظ روانی برای ازدواج اماده ایم یه بخشی از این موضوعه در حالی که باید برای تمام زندگی از نظر رواین یک سری آمادگی ها کسب کنیم که البته این کسب آمادگی در ازدواج خودشو بیشتر نشون می ده

از برخوردی که با دیگران داریم، از میزان رضایت و شادی که در زندگی داریم از میزان قدرت در حل مسائل و مشکلاتی که در زندگی داریم و روابط اجتماعی و میزان هوش عاطفی، هیجانی و اجتماعی خودمون می تونیم میزان آمادگی خودمون رو تشخیص بدیم 

موفق باشید و سالم

@ سوال کننده :

پس چرا تو تیتر و کامنت های قبلی تون فقط از خانم ها حرف زدین ؟