خانواده برتر

از تو خیلی بزرگتر وباتجربه ترم عزیزم میدونم اقتضای سنته طبیعی هم هست  یه چیزی بهت بگم سعی نکن که این بشه برات یه ناراحتی توی ذهنت که تمام ذهنت و پرکنه . بزار یه چیز ی بگم تمام این دختر هایی که میبینی میگن پیشنهاد داشتیم خودشون تو نخ پسرها هستن ببله اگر تو هم بشینی ببینی کی نگاهت میکنه که تو بعدش چراغ سبز بدی مطئن باش شک نکن کسایی هم هستن که به تو نگاه میکنند

 پسر میشناسم که دترا براش کت وشلوار میخرن اونوقت پسره یه شارژبرای دخترا نمیخره چون خودشو زرنگ میدنه لطفا نگید نیست .  شاد باش وراحت خودت رو در بند نگاه هیچ کس نکن و بیاهمیت باش به اون دخترها هم فکر نکن خیلیاشون الکی میگن میخان ببینن تو چکردی و سراز کار تو در بیارن  بخدا انقد ارزش نداره شاد باش تو خودت تو قید این جور چیزها قرار نده و بهش فکره هم نکن .  خودت رو هم منزوی نکن به خاطر این مسائل . روابط تو دانشگاه رو هم خیلی جدی نگیر همش الکیه واسه کلاس گذاشتنه هیچ کدامش بدرد بخور نیست

سلام

فقط یک کلام

عزیزجان قدر خودت رو بدون.

پی‌نوشت: این جمله‌ای که برات نوشتم خیلی معنی توشه ها. یعنی به طور کامل شخصیتت رو شناختم ها. از متنت. از نوع حرفات و قلمت کامل فهمیدم که دختر مثل تو کم پیدا می‌شه گلم. قدر خودت رو بدون. وقتی توی جمع اون دخترها نشستی همیشه یاد این جمله‌ی من بیفت و به خودت بگو باید قدر خودم رو بدونم.

سلام، توی یه دوره ای از زندگی همه همچین احساسی رو تجربه میکنن، و وقتی که از اطرافیان واقعیت رو میپرسن میبینن چیزی که تو فکرشون بوده با واقعیت خیلی فرق داره، و از اونجایی که دانشگاه جای درسه نه این حرفا و شما بیشتر به این سمت گرایش پیدا کردید مسلما این افکار اذیتتون میکنه، در ضمن به عنوان یه پسر خیلی نظرم اینه اگه به خودتون برسید بد نیست

بعد تمام شدن دانشگاه پیام نور تو دوره کارشناسی که حتی یک روزشم کلاس نرفتم اون زمان خودمو خیلی اذیت کردم که چرا من برم پیام نور که انقده سخت باشه برام کلاس رفتن چون شهرستان دوری بود تقریبا 2.5 راه بود وهیچ امکاناتی نداشت حتی خابگاه هم نداشت ومینی بوس برگشت از ساعت 5 به بعد نبود بگذریم از اون امکانات نداشتن

فرصتی برام پیش اومد رفتم برای ارشد دانشگاه ازاد پولدار نبودم هزینمو جایی تقبل میکرد وگرنه خانواده من اصلا از این پولها نداشتن

 کلاسهای ما یکر وز درهفته بود تعداد نفرات زیاد برخلاف ملی  تو یه کلاس حداقل 40 نفر میشیدیم  . برای دانشگاه یه مانتو خیلی شیکی  وبلندی گرفته بودم  تیپم رو دوست داشتم  آرایش در حد معمول داشتم ولی هنوز صورتم اصلاح نشده بود در کل روز گار خوبی بود .

استاد گروه بندی کرد  هر 4 نفر باهم  . به طور گروهی مطالب رو بیان در بیارن و بریزنش روی پاورپوینت که اکثرا میرفتن از ترم بالاییها میگرفتن . من تو یه گروهی افتادم  با 3 تا دختر دیگه بعد استاد گفت یه نفر هم بیاد اراایه بده .

مطالب رو ریختیم روی پاورپوینت که بیشتر طراحی ارائه کار خودم بود وخودمم داوطلب شدم برم برای ارائه

 روز موعود رسید خیلی استرس داشتم . به مطالب مسلط بودم  تا حالا جلو جمع حرف نزده بودم . قبل اینکه کلاس شروع بشه با گروه مشغول این بودیم که با استفاده از لب تاپ و پروژکتور رو نصب کینم یه اقایی که از شهرسستان میومد اومد کمکمون برای نصب . 

 کلاس شروع شد استاد اومد منم شروع کردم  با استرس زیاد  اما کم کم توجه استاد و بقیه به طراحی ارائه من جلب شد استرسس منم کمتر شد فضا یکی یخش شکست و شاد شد آقایی که کمکمون میکرد توجه کامل و با به ارائه من داشت ومن میدیدم  دانشججوهای دیگه بحث هم میردن . من اون آقا رو میدیم که چطور به من وارئم توجه میکنه و کمکمم میکرد که کمتر استرس داشته باشم  هرچند لحظه میددیم استرسم کمتر میشد . ارائه تمام شد . اما توجه بقیه هملاسیها رو به خودم میدیم .

هفته   هفته بعد  اون آقا رو توی راهرو دیدم برگشت به من نگاه کررد ند ثانیه ای بهم نگاه کردیم  راستش رو بخای تو اون لحظه انقدر . درگیر مشکلات ریزودرشتم بود که حتی وقتی هم اون اقا نگاه کرد فقط  خیلی سرد نگاش کدم  بعد سلام علیکی کردیم   هفته های بعد میومد و بازهم سلام علیک داشتیم سلاممون گرم  بود اما انگار هیچکداممون رومون نمیشد فراتر از این بریم .  دوترم گذشته بود هنوز هچی به هیچی تازه برای یه استخدامی قبول شده بود از بقیه شنیده بودم . ترم سه که کلا اون اقا رو ندیدم .  . من یه دختر خیلی ساده بودم تقریبا از تمام همکلاسهام ساده تر بودم .   من که میگم روابط تو دانشگاه خیلی هم مهم نیست چون من تو اونجا از بعضی چیزهایی دیدم که اصلا خوشم نیامد . مخصوصا از جانب دخترها . که فقط دایم دوست داشتن مورد توجه این وان باشن . براشون فرقی نمیکرد . اون آقا رو کم وبیش شناختم فهمیدم از بقیه پسرهای همکلاسیم تقریبا بهتر بود . 

الان که فکر شو میکنم من حتی نباید به نگاه پرذوق اون آقا تو روز ارائه هم توجه میکردم .  چون کسی به ازدواج وعشق واین حرفها اهمیتی نداشت براشون نه تنهااون آقا خیلی های دیگه  .گاهی وقتها به سادگی خودم میخندم . از اینکه بقیه دخترها یی که اونجا بودن ماشاله هفت خط بودن ومنو مسخره میکردن فکر میکینم  دوست دارم همشونو له کنم که چطور برای همجنس خودشونم اینجورین هرچند  من هیچ وقت حرکتی انجام ندادم فقط درحد سلام علیک بودیم . اما متاسسفانه اعتماد بیجا به همکلاسهیها که گفته بودم من از این آقا خوشم میاد اشتباه بود چون در خلوت به من وسادگیم میخندیدن

به اسم آزاده کامنت گذاشتم وشرح دادم عاشقیم رو  من همون آزاد بالا هستم .   اما حالا میفهمم  که بعضی پسر ودختر میان دانشگاه که فقط  بگن به بقیه اره ما خیلی روشن فکر یم واز این حرفها اعتماد به ثقفمون زیاده وبلدیم با پسرا دوست شم یا دخترها

تو مورد خودمم احساس میکنم  شاید اینکه من ادم خنده روی بودم  طرف خوشش ااومده بود . دخترها میگفتن تنها پسری که مثل بقیه هیز نیست با بقیه هم سلام علیک داشت در کل پسر شادی بود .  یکی از دخترها قبلا از طریق فیس بوک  با هاشون اشنا شده بود تا حالا همدیگه رو حضوری ندیده بودن   تو دانشگاه مثل اینکه پسره از روی عکسهای خانم شناخته بودش .

پسرای دیگه کلاس هم  با دخترها راحت بودن . سن همهمون کم نبود همه حداقل سنمون 26 -27 بود کم سنمون بود  اما پسرها هیچ کدام قصد از دواج با دخترهای کللاس رو نداشتن

وقتی که اون روابط مسخره اونها رودیدم  واقعا خوشم نیومد . چون میدیم هرکدومشون تو دانشگاه کیلو کیلو آرایش میکردن سن ها هشونم بالا کلی ادعا .

به دختر خیلی خوشم از این جملت اومد که گفتی( زن نباید طوری زیبایی خود را آشکار کند که مردم مثل مهتاب نگاهش کنند بلکه باید آفتاب باشد که اگر به جمالش نگاه کردند چشمشان را به زمین دوزند..)متاسفاانه تو جامعه الان که اینجوریه 

دخترهایی که بامن همکلاس بودن به معنای واقعی کلمه خودخواه وخود شیفته بودن نمیدونم با اون همه خودشیفتگی واون همه روابط آزادانه چطور مجرد مونده بودن

عزیزم واقع بین باش **** پسرها تو این سن فقیر هستن درس بخون، کار کن سر کار با یه مرد خوب ازدواج کن !ضمنا خونه داری و ***** **** بلد باش اینا عمدتا مرد واقعی رو جذب می کنه !