سلام به همه دوستان
دختر ۱۹ ساله ای هستم و مدت هاست سوالی ذهنمو مشغول کرده که دوست دارم نظر همه رو در موردش بدونم .
اینکه اکثر مادر و پدر ها همیشه جووناشونو نصیحت میکنن که جوونیشونو از دست ندن، یا خیلی وعاظ و روحانیون در مورد ارزش جوونی صحبت میکنن، از قدیم الایام هم توی شعرای تعلیمی اشاره به این نکته هست .
حالا سوال من اینجاست که بنظرتون چکار باید کرد که از این قدرت جوونی کمال استفاده رو کرد؟ یعنی اگه چیکار بکنیم استفاده درستی داشتیم و عمرمونو هدر ندادیم؟ به نظرتون چه برنامه ای درسته که ادم برای ایندش داشته باشه (نه به طور موردی،منظورم اهداف کلی هست که به زندگی ارزش میده)
اینکه مثلا باید چیکار بکنه که بعدا مثلا چهل سالگیش افسوس این روز ها رو نخوره؟ از عزیزان با تجربه هم میخوام که در مورد تجربه خودشون توی این زمینه بگن و اینکه اگه برگردن چه کارهایی رو میکنن . همیشه از این میترسم که خودمو به کارهایی مشغول بکنم که در ظاهر مهمن ولی بعدا که نگاه کنم ببینم چقد عمر وجوونیم از دست رفته . نمیدونم تونستم خوب منظورمو برسونم یا نه
ممنونم
مرتبط:
با تجربه الان برگردید به سن 20 سالگی
پشیمانم چرا در 20 تا 25 سالگی ازدواج نکردم
در آستانه 27 سالگی فهمیدم که درانتخاب بعضی راه ها اشتباه کردم
از 18 سالگی تا الان چه تغییراتی توی معیاراتون ایجاد شده ؟
← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) ← خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)
- ۷۱۴۰ بازدید توسط ۵۰۶۷ نفر
- سه شنبه ۱۴ دی ۹۵ - ۲۲:۱۰