خانواده برتر

نقش والدین در زمینه ازدواج به موقع جوونا انکارنشدنیه ولی طبق قانون اساسی دولت هم باید زمینه های اقتصادی و حتی فرهنگی ازدواج به هنگام رو فراهم کنه. تنها اقدامی که اخیرا صورت گرفته مجلس انقلابی قانونی تصویب کردن که به زوجای زیر بیست و سه سال وام ازدواج بیشتری میدن در حالی که معمولا از بالای بیس و پنج و سی جوونا قصد ازدواج دارن و توان مالی ندارن

توقع داشت چه جوابی بشنون؟

چی بش بگن؟

انگار همه چیز فراهمه و مشکل فقط خونواده هاست

قطعا که اونا هم سنگ اندازی میکنن

اما همچین مسئله ای یه مسئله ریشه ایه

مثلا تهش اینه که پر و مادره بگن حالا که نمیتونن ازدواج کنن واسه بچه هامون پارتنر پیدا میکنیم

یا  رابطه جنسی بی خطر رو اموزش میدیم بشون

پدر و مادرهای ایرانی اکثرشون هیچ کاری و هیچ فکری برای نیاز جنسی فرزندانشون ندارن،خود من که الان سی و دو سالم شده و تمام شرایط و امادگی ازدواج(کار،درامد،سربازی،ماشین،تحصیلات،پس انداز و..) رو دارم و اماده کردم هنوز که هنوزه پدر و مادرم برای ازدواج من هیچ فکر و هدفی ندارن.بلاخره من کی میخام ازدواج کنم دیگه؟نصف عمر من با سرکوب این نیاز تموم شد،از طرفی اینقدر تفکرات دینی و اجتماعی محدودی هم داریم که حتی یه دوستی ساده با جنس مخالف هم بد میدونن و باعث عذاب وجدانمون میشه.

من که ۳۰ سال سن دارم و ۱۵ سال سرکوب نیاز جنسی کاملا منو بیمار روانی و عقده ای کرده . ای کاش جایی در ایران وجود داشت تا جوون ها قبل ازدواج نیازشون رو پاسخ بدن. 

فراهم کردن  شرایط ازدواج به هنگام فرزندان وظایف پدر مادر هاست 

پدر و مادرا جواب دادن .!!!!!هیچ کاری نمیکنند چون اون رو وظیفه اصلی برای خودشون نمی بینند .فقط اگه یه بنده خدایی بخواد ازدواج کنه بلدن سنگ های درشت درشت جلو پاش بندازن..اما از جواب اون بنده خدا که گفت ادم برا یه لیوان شیر گاو نمیخره !!!!متحیرم !!!چی میشه گفت فقط متاسفم.

چه کاری میتونن بکنن؟ سوال بهتریه

حدود هفتاد درصد تقصیر پدر مادر سی درصد هم تقصیر دولت این قصیه فقط و فقط هم میشه با آموزش درستش کرد که همچین سرکوب کننده برخورد میکنن که اکثراً به انحراف می‌ره یا نابود میشه .

الان منی که توی ۱۷ سالگی نیاز به عاطفی و احساسی و جنسی داشتم الان تو ۲۳ سالگی هیچ احساسی به جنس مخالفم ندارم الان مامانم این همه مورد معرفی کنه چیزی که من میخواستم مرده الان دیگه بدرد من نمیخوره راست میگه...

هیچی پدر و مادر ای نسل ما چون خودشون زود ازدواج کردن و اکثرا هم دیر به بلوغ رسیدن،و سختی های زمان خودشون داشتن ،اکثرا مارو درک نمیکنند،مادر من ۱۷ سالگی به بلوغ رسیده من ۱۰ ،من الان سی سالمه هیچ نو رابطه عاطفی جنسی نداشتم ،همش سرکوب همش حسرت ،دیگه همه چیز بی معنی شده برام عادت میکنی

ازدواج زیر 18 سال خریته چون دوران نوجونی هستش و نوجون هنوز راه و هدف خاصی نداره و سردرگمه اما کم کم تا بیست سالگی ذهن به ثبات میرسه فلذا چه برای دخترا چه پسرا از بیست به بعد اغازه دوره همسریابیه برای اونایی م که گذاشتن بعد سی سالگی ازدوج کنن باید بگم که دوره خوبی و از دست دادن متاسفانه 

اما درد سر اونجا شروع میشه که پسرا میگن خواستگاری میریم نه میشنویم دخترا میگن به دلم نمی شینه و با من جور درنمیاد، ای کاش واقعا یه نهادی باشه برای ازدواج، واقعا کمک کنن ادم یه فرد هم کفو پیدا کنه

من دخترم و الان بیست و چند سالمه اما هیچکدوم از خواستگارام اونی که من میخوام نبودن از لحاظ عقاید و اینا حتی میبینی طرف خودشو مذهبی میدونه من که باهاش هم کلام میشم میبینم زیادم اعتقادت صحیحی نداره کلا یه برداشتایی که به نفع خودشه از دین داره

توقع شنیدن چه چیزیو دارین؟؟؟مشکل فقط بالا رفتن سن ازدواج نیست ی مشکل دیگم هست و اونم پایین اومدن سن بلوغجنسی هستش ک شاید خیلی خطرناکتر باشه!...اما در کل در چنین شرایطی من و امثال من فقط باید کنترل کنیم:)

سوالات خوبی بود. ولی ای کاش جلوی بچه ها نمی پرسیدن

من احساس می کنم علت این که خانواده ها توجهی به نیاز جنسی بچه هاشون ندارن اینه که خیلی از جوانان ایرانی به دوستی با جنس مخالف رو آوردن و به همین خاطر ازدواجشون به تأخیر میافته.

ما که از دست دادیم، باقیش رو بیخیال

توی این مملکت همه چی هدر میره، از عمر، سرمایه و منابع 

بنظرم همین موضوع باعث عقده ایی شدن افراد میشه منم احتمالا مقداری عقده ایی شدم

سنمون بالا رفته، یه عده فکر میکنن تا حالا سرمون با یه دخترا گرم بوده که ازدواج نکردم در صورتیکه تا حالا حتی با دختری برای دوستی از نزدیک صحبت نکردم چه برسه به ...

پدر و مادرای ما جوونیشون که به جنگ و بمباران گذشت

میانسالیشون که به دغدغه بچه ها و تورم و گرونی

حالا هم که پا به سن گذاشتند و بعد از عمری تلاش وقت استراحتشونه هنوز انگشت اتهام سمتشونه بدون کوچکترین قدر دانی

خدایی این نسل دهه 40 چه نسل نجیب و صبوری بودند

به دکتر مون 

مگه ما به اراده خودمون بدنیا اومدیم؟؟ این پدر مادرامون بودن که با اراده خودشون بچه دار شدن

وقتی میخای پای کسی رو به این دنیا باز کنی باید واسش برنامه داشته به جیبت نگاه کنی به شرایط جامعه نگاه کنی به توان روحی و روانی خودت نگاه کنی

جوونی و میانسالیشون به بمب و جنگ و تورم گذشته؟ خب گذشته که گذشته من چکار کنم؟ الان مثلا ما تو جوونیمون خیلی بهمون خوش میگذره؟ اگه شرایط سخت بوده پس چرا تصمیم گرفتن یکی دیگرم بیارن تو این شرایط سخت!!!

کامنت خانوم مریم و حسین فروردینی و دختر ۳۰ساله  رو لطفا بخونید شما تا بفهمین درد اصلی یعنی چی 

هر کس دیدی به این زندگی داره. ولی بدون تا وقتی نوک انگشتتو سمت خودت نگیری هیچ وقت به جایی نمیرسی

به نظر من مقایسه نیاز جنسی با نیاز به آب و غذا صحیح نیست 

نیاز به آب و غذا پاسخ فوری می خواد و درصورت پاسخ ندادن طولانی مدت فرد جانش رو از دست میده.

ولی نیاز جنسی می‌تونه پاسخش فوری نباشه و درصورت پاسخ ندادن طولانی مدت فرد جانش رو از دست نمیده.

نیاز جنسی به گونه ای هست که اگه کنترل بشه، میشه تا حدودی بدون پاسخ دادن بهش سر کرد ولی نیاز به غذا و آب رو نمیشه بهش بی محلی کرد.

یه تفاوت دیگه اینه که نیاز به آب و غذا اینطور نیست که در پی محرک به وجود بیاد ولی نیاز جنسی با محرک هم ایجاد میشه 

این که همه پدر مادرها رو مقصر بدونیم، مشکلی رفع نمیکنه، این که بعضی پدرمادرها با سختگیری بیهوده یا اهمال کاری مقصرند شکی نیست.

ولی واقعا بچه ای که به بلوغ فکری نرسیده و فقط بلوغ جنسی داره چطور پدر و مادر ازدواجشون رو فراهم کنند حالا مشکلات اقتصادی و ... هم ازش صرف نظر کنیم.

تنها راه نجات ایران و ایرانی اختیار دادن به دخترها برای بحث ازدواج رسمی از ۱۸ سالگی به بعده. اختیار قانونی. حالا ۱۸ هم نشد ۲۲. ۲۵. نه بیشتر. ولی باید قانون بشه. بدون قانون ۱۰۰ سال بعد هم همین آش خواهد بود و همین کاسه. و بدتر از اون از بین رفتن فرهنگ ازدواج و رسمی شدن فرهنگ هرزگی. خانواده ها درست بشو نیستن. فقط قانونگذاری.

به امین آب آذرسا

داداش دوستی؟

اولین دلیل ازدواج نکردن مسکلات اقتصادی هست

همون طوری که پاسخ ندادن به نیاز آب و غذا جسم رو می کشه، بی پاسخ ماندن نیاز جنسی هم روح رو تخریب می کنه فقط چون دیده نمیشه کمتر مورد اهمیت قرار میگیره،

آره بعضی که نیاز جنسی دارن ازدواج زوده براشون و ممکنه باعث بشه فقط آمار طلاق بالا بره پس چه باید کرد؟؟ مشکل اینه که تو ایران فقط باید با ازدواج به این نیاز پاسخ داد و هیچ راه دیگه ای وجود نداره!!!

با نظرات حسین فروردینی و مریم کاملا موافقم

پدر ومادرها بخشی از این ماجرا هستند مثلا بارها همینجا دیدیم دخترانی که سنشون رفته بالا ویا سن شون مناسبه ازدواجه شاکی هستند که خانواده بدون دلیل خواستگارشون رو رد کردند.یا پسرانی که توانایی ازدواج داشتند وخانواده شون میتونسته حمایتشون کنه اما اینکارو یا نکرده یا به موقع انجام نداده اما بخشی هم خود جوان مخصوصا پسر هست که اول جنم کار داشته وخودش رو متمایل نشون بده دوما برای زندگیش برنامه داشته باشه واز کارهایی مثل رفیق بازی وحاشیه رفتن پرهیز کنه خصوصا از یک سنی به بعد.اگه هم پسر واقعا توانایی ازدواج وتشکیل خانواده رو نداره وخیلی دیگه داره اذیت میشه ودیگه داره به حرام هایی مثل زنا ودوستی با جنس مخالف میکشه درنهایت مُتعه کنه واینم بگم مُتعه(یا همون صیغه) فقط برای رابطه جنسی نیست وچون علاوه بر رابطه ج ن س ی، دوستی ومعاشقه ،هم آغوشی ومضاجعه و... هم با نامحرم حرامه برای این کارها هم میشه متعه کرد حتی اگه نخوان رابطه زناشویی داشته باشند.متعه چون جائزه به عنوان گزینه آخر راهگشا هست و بهتره تا بره سراغ روابط ازاد وبی قید وبند والان هم داره بهتر در جامعه جا میوفته وبهش اقبال بیشتری هست گرچه مردان متاهل هم ازش سوءاستفاده میکنن متاسفانه اما در کل بازهم ضابطه مندتر از روابط ازاده.دلیلی که گفتم پسر متعه کنه،چون دختر در کل اذن پدر میخواد برای نکاح ویکم شاید عرفا براش سخت تر باشه باید تو این قضیه ازدواج مُتعه محتاطانه عمل کنه‌ واونم شرایطش باشه.گرچه مراجع گفتند دختر باکره مخصوصا غیر رشده اش نیاز به اذن پدر داره اما برخی هاشون استثناء هایی هم قائل شدند وگفتند دختر رشیده نیاز به اذن پدر نداره اما خب هم باید واقعا دختر رشیده باشه عرفا وتشخیص صلاح ومصلحتش رو بده و هم بی گدار به آب نزنه.

شانسم گرم مزاجم‌.کاش نبودم 

واقعا بعضی اوقات خانواده ها سنگ اندازی میکنند و مانع ازدواج فرزندان میشن.من خودم از نه سالگی میل جنسی داشتم و از اوایل نوجوانی تشدید شد و حتی خودارضایی هم داشتم بدون اینکه سواد جنسی داشته باشم که کارم اشتباه و گناه و ... اینا هست و توی سن 18 ترک شد .و دوازده سالگی به بلوغ کامل رسیدم و الان 24 سالمه و اینقدر که خودم رو انکار کردم که بعضی وقت ها حس میکنم بی حس شدم ولی باز هم اکثر مواقع میل جنسی بالایی و همین طور از لحاظ عاطفی پر احساس و گرم هستم و واقعا بعضی اوقات از این شدت زیادش اشکم در میاد و به خدا پناه میبرم. اوایل بیست سالگی کلی خواستگار داشتم که خودم هم متقاضی ازدواج نبودم و دوست داشتم به حداقل هایی و استقلال مالی و بقیه استقلال ها رسیده باشم و خانواده ها به خصوص خواهرم و برادرم که هردو ازدواج کرده بودند خیلی سنگ اندازی کردند که زوده و اینا و از هر طرف منتفی بود و الان که سنم مناسب تره و به شناخت خودم و خوداگاهی و... رسیدم و توی یک سال اخیر دوتا مورد خواستگاری یکی سنتی و یکی غیر سنتی داشتم که اصلا به قرار ملاقات نرسیده و مناسب من نبودند و الان به شدت مستأصل شدم که کی وقت ازدواج و مهار این نیاز میشه.قبل تر هم گفتم 20.21 سالگی با وجود میل جنسی چون بلوغ های دیگه در من خیلی کامل نبود خودم متقاضی نبودم و فکر این گرونی چند سال اخیر و سخت شدن ازدواج و نبود خواستگار و اپیدمیک کرونا هم نمیکردم.

واقعا برای جوونا دعای خیر کنید که این معضل برای ما حل بشه🙏 

و اینکه من به شدت عاشق مادر شدنم و چون مشکلات تخمدان دادم هرچی سنم بیشتر باشه احتمال بارداریم کم میشه و این مورد هم باید در نظر گرفته بشه 🙄😑

خیلی ناراحت کنندس چون واسه خودمم پیش اومده تو اون لحظات قرآن خواندن خیلی خوبه گریه و راز و نیاز با خدا هم خیلی عالیه .تنها هم نباشی هم عالیه.من چیکار کنم عاشق یه پسره شدم خیلی خوب و مذهبیه الان هم کنکور دارم نمیتونم فراموشش کنم.😭😭😭😭

بنده چند عامل متفاوت ازجمله دولت و سیاست گذاری ها، آموزش و پرورش و جامعه، پدر و مادر و خود جوانان رو به دلایل مشخص در سرکوب نیازهای فطری و طبیعی جوانان موثر میدونم، اما علتی که بیش از همه در زمان ما دخیل در این امر هست پدر و مادر ها هستند، اونا کسانی هستند که خودشان چون نیازهای عاطفی و جنسی خودشون تامین میشه اما تا نوبت به فرزندانشون میرسه دیگه میشه استغفرالله و اخه و تفه... و نوبت به ازدواج جونا که میرسه اینقدر سخت گیری میکنند که...

چطور میخوان روز قیامت پاسخ بدهند نمیدونم، یادمه یه کارشناس دینی می‌گفت تمام گناهانی که جوانان در این زمینه مرتکب میشن رو در نامه اعمال این پدر و مادر ها مینویسند

جدی حرف میزنین دیگه؟:/

نیاز جنسی فوقش‌چقدره؟😐 تحمل کن خب اصلا اومد و ازدواج هم نکردی،انقد واجبه؟

** ** *** **** **** ************

من پس چیکار کنم؟

سنم 23 هست به خاطر موقعیتم خانواده فوق العاده سخت گیری دارم میگن درست باید تموم شه ینی 26 سالگی تخصصم باید امتحان بدی (الان دوره عمومی میخونم) خواستگار هم اصلا اجازه نمیدن بیاد حتی پزشک

حتی اگه من هم طرف رو دوست داشته باشم احساسات من براشون هیچ اهمیتی نداره واقعا هیچ اهمیتی نداره فقط میخوان که من درس بخونم فکر ازدواجم نکنم هیچ وقت نمیبخشمشون چون همه چیز زندگی من اجبار بوده الان بقیه فکر میکنن من خوشبخت ترین دختر توی فامیل هستم ولی کمتر کسی به تنهایی من فکر میکنه بر فرض مثال من ۳۰سالگی ازدواج کنم اون موقع هیچ وقت نمیتونم طعم عشق و لذت زندگی رو بچشم واقعا خانواده ها فکر میکنن تنها نیاز بچه ها مخصوصا دخترا اب و غذا و لباس و پول هست همین فکر کنید که یکبار با مامانم در این باره صحبت میکردم برگشت بهم گفت برا تو زوده نمیخوام تموم بشی در صورتی که من نزدیکم به ۲۴سال هیچ وقت خانوادم رو نمیبخشم