خانواده برتر

وای چه بد. خدا صبرتون بده . هرچندشماهم احتمالا بی تقصیر نیستید وباعث شدید بچتون  باتون لج کنه. یکم به حال خودش بذاریدش ودورادور طوری که متوجه نشه زیر نظر بگیریدش که خطایی نکنه وبا پسر رابطه نگیره. پیش از اینکه بخواد با دوستاش بره بیرون آماده شید وباش برید. مثل یه دوست باش رفتارکنید. اگه حرفای ناپخته زد اصلا نشنیده بگیرید. وبرا درسش گیرندید واصلا دیگه راجع به درس خوندن هیجی بش نگید.اکه شد مثالای عینی که درزمینه تحصیل موفقند وپیشرفت کردند رو بش نشون بدید. اگر انگیزه مادی داره میتونید از همین برا ادامه تحصیلش استفاده کنید وبگید اگه حقوق بگیربشه چه راحت میتونه برا خودش تفریح کنه و... البته این کار یه مشاور درست و حسابیه. درضمن فک کنم کتک زدن تو این سن اصلا چیز خوبی نیست. نذارید ازتون متنفر شه. اون به شما نیاز داره. حمایتش کنید. فکر نکنم ادامه تحصیل درچنین شرایطی که خودش علاقه نداره اونقدر ارزش داشته باشه که رابطه مادرفرزندیتون رو تیره وتار کنه وخدایی نکرده بخواد از اون محیط پرتنش فرار کنه وعقده های کمبود محبتشو با جنس مخالف یا مصرف مواد خالی کنه. 

سلام مادر مهربون،منم سال آخرم همیشه معدلم 18و19 بود(میدونم زیاد خوب نیست)اما الان دیگه اصلا حوصله ی درس خوندن ندارم،خیلی کلافم،بادخترتون مهربون باشید زیاد بهش فشار نیارید بذارید هررشته ای که علاقه داره بره اجبارش نکنید،شما که قرار نیست جای اون درس بخونید،بچه ها اون چیزی میشن که خودشون می خوان نه اون چیزی که پدر و مادر توقع دارن،از در محبت وارد شید....

خانم من یه مامان داشتم مثل شما عاصی بودم از دستش تو رو خدا دست از سر دخترت بردار انقدر با تحکم باهاش خرف نزن بهش امرو نهی نکن باور کن یه روز وای می ایسته تو روت ها احترامت رو نگه دار.
من خیلی ادم خودکاری بودم خودم درسم رو میخوندم کار بد نمیکردم خیلی هم بدم میومد کسی بخواد بهم امرو نهی کنه چیکار کن چیکار نکن ممکنه شما داری از سر دلسوزی میگی ولی وقتی ما بچه ایم اونم تو این سن ها اصلا متوجه دلسوزی شما نمیشیم حس میکنیم شما یه دشمن قسم خوردمون هستین.
به نظرم باید یکی از اقوام که دخترتون خیلی قبولش داره بشینه باهاش منطقی صحبت کنه بگه برنامه ات چیه دوست داری شوهر کنی یا درس بخونی اگه دوست داری درس بخونی چه رشته ای دوست داری.
خواهشا یه ذره با محبت تر با دخترتون رفتار کنین.

خب واقعیتش جوون تو این سن دچار یسری بحران میشه.

ببخشید خانم شما جای مادر من هستید ولی یه بار دقت کنید چی نوشتید!

شما جای مادر من هستین و در سطحی نیستم که بخوام براتون راهکار بدم و فقط ماجرای خودمو میگم که کاملا شبیه ماجرای دختر شماست
مامان بابای منم از قبل ابتدایی و حتی قبل پیش دبستان رو درس من شدیدا تاکید داشتن جوری که من وقتی کمتر از 19 میشدم از ترس اینکه بهم بگن چرا کم ضدی ورقه امتحانیمو تو راه مدرسه مینداختم دور
بالاخره واسه راهنمایی تیزهوشان قبول شدم و باتوجه به اینکه سطح علمی من در سطح کتاب بود ولی همه تو مدرسه قبلا چند سال کلاس تقویتی میرفتن از من جلو افتادن جوری که از اون به بعد جزو تنبل ترین ها شدم و یه ماه بعد اول راهنمایی از استرس تشنج کردم و تا دوسال پیش هم دارو میخوردم( 19 سالمه) و تو دبیرستان هم تو یه مدرسه معمولی غیرانتفاعی ثبت نام کردم تا اینکه سال 94 ، سال کنکورم بود و من هم قبول نشدم و الان پشت کنکور هست و متاسفانه به استمنا هم مبتلا شدم که نمیذاشت درس بخونم و الان هم یه جورایی نمیذاره که با روانشناس صحبت کردم که تشخیص دادن علت خودارضایی بیش از حدت کمی پاستوریزه تربیت شدنت هست و درست هم حدس زده بود واسه اینکه اصلا تو محلمون از کودکی تا الان بازی نکردم و حتی تو مدرسه هم زیاد با کسی صمیمی و جون جونی نشدم
فقط اینو خواستم نتیجه بگیرین که تربیت مانند یه جاده هست که دو طرفش دره هست و والدین اگه فرزندو به وسط هدایت کنن که سقوط نکنه خوبه ولی متاسفانه اکثر والدین بچه های متولد حدود 73 به بعد اونقدر از سمت راست جاده اونارو بطرف وسط هل دادن که دارن از طرف چپ به همون دره سقوط کردند ولی این بار با یه هل دادن و به مراتب شدید تر و خطرناک تر
و این سقوط هم معمولا تو سن 18 به بعد هست.از سنی که شخص کم کم وارد اجتماع میشود و تفاوت شخصیتی خود را با عموم جامعه میبیند
همون روانشناس به من میگفت که اون دکترهای که معتاد میشن و یا اون دانشجوی پزشکی سراسری تهران که تو ترم هفتم لاشه خمارشو از جوب آب پیداش میکنن اکثرا همونابی هستن که تا 15 سالگی اسم تریاک یا شیشه رو نشنیده بودن و یه دفعه لبریز شدن و........
با عرض معذرت شما هم احتمالا از اون مادرایی هستین که بدون اشنایی با روحیات سال های نوجوانی فرزندتونو تربیت کردین
البته بعد این حرفا یه وقت نکنه دخترتونو کاملا آزاد بزارین که یه جور دیگه بهش صدمه بزنین.......دورادور تحت نظر داشته بگیرین
یه حدیثی هم داریم که میگه:((به جز ذکر خدا برای هر چیزی حدی هست))
لا افراط و لا تفریط
حتما هم واسه مشکلتون دعا کنین البته آداب دعارو هم تحقیق کنین(خیلیا نمیدونن)
از شما هم استدعا دارم که تو رو خدا این ایام دعام کنین کن استمنا رو ترکش کنم(حداقل کمش کنم)

سنش حساسه زیاد بهش سخت نگیرید ...یه مدت بزارید هر جور دوس داره زندگی کنه فقط نامحسوس مراقبش باشید زیاد ازش سوال نپرسید بهش تذکر ندید و نصیحتم بزارید کنار...بعضی وقتا گیر دادنای پدر مادرا نتیجه ی عکس  میده ...بزارید خودشو پیدا کنه

سلام.نباید کاریی کنید که از دخترتون دور بشین..کاری نکنید که لج بازی کنه..باهاش دوست باشین....هرگز به اجبار کاری رو ازش نخواهین چون بدتر می کنه....با فرزندتون دوستی کنید...با مهربانی و صبر بهش نزدیک بشین..زمانی که باهاش دوست شدین..توی ارامش ..خیلی ارام انتقاد که نه....غیر مستقیم نصیحتش کنید......راهنماییش کنید با دوستی..دوری از شماو خانواده یعنی کشیده شدن به محیط خطرناک اجتماع

همیشه سعی کن دوست باشی باهاش ، باید به تو به چشم دوست صمیمی نگاه کنه نه به چشم یه مامان اخمو و سخت گیر

شما خودتون پیش مشاور تشریف ببرین زودتر به نتیجه میرسین

منم مامانم وقتی گیر میداد  بهم درس نمیخوندم شما میزنیش فحش میدی بهش بعد میگی‌برو‌ درس بخون اون بخواد هم نمیتونه چون فکرش مشغول حرفا و حرکات شماس!!

سلام.خیلی راحت بهتون بگم احتمال اینکه با پسری دوست شده باشه خیلی زیاده و همه فکر و ذهنش شده اون پسر ،بخاطر همینم هست که دیگه هیچ انگیزه ای واسه درس خوندن نداره.با تعاریف شما گ،معلومه خیلی لوس و لجباز هم هستش.منم 18 سالمه ،امسال کنکور دادم اما اون رشته ای رو که میخواستم قبول نشدم،واسه امسال دارم میخونم.با اینکه مامان منم خیلی بهم تذکر میداد که درس بخون ،اما پارسال خوب نخوندم.اما الان که دارم فکر میکنم واقعا اگه درس نخونم اینده خودمو خراب میکنم .شما هم بشینین با دخترتون منطقی صحبت کنین.بگین که درس نخوندنش اینده خودشو خراب میکنه.اگه نخونه ،مجبوره پس یکی از رشته های ابکی پیام نور رو بخونه و مدرک بگیره ،اخرشم بیکار بشینه توی خونه.بهش بگین پس  علایقش چی میشه؟ واقعا دوست نداره که تلاش کنه تا رشته مورد علاقش قبول بشه؟!

ببخشید!!

سلام. این متنو که خوندم یاد زن عموم افتادم که دقیقا تا این حد به دختر عموم گیر میداد

اخی خودم را دیدم به جای دخترتون:(((((

منم دقیقا همین وضعیتو داشتم پارسال نخوندم دوسه بار هم پدرو مادرم گفتند بخون گفتم ولش کن بعد با یه دوست بد هم اشنا شده بودم خلاصه همون درس مدرسه به زور نمره اوردم و وقتی نتیجه کنکور اومد دیدم همه هم سنام تو خونواده یه جا قبول شدن و همون وقت یه دوست مومن هم گیرم اومد حالا نمازامو خوب میخونم مسجد هم میرم وبه لطف خدا یه جوری شدم که اگه یه روز مریض هم شدم  باید درس بخونم معتادش شدم به نظرم ولش کن بزار هر کار دوست داره بکنه ولی هواست بهش باشه باید خودش سرش به سنگ بخوره  از خدا کمک بگیر بگو یه عقلی بیاد تو سرش فقط خدا مخصوصا این روزا خدا به حرفتون گوش میده
اینم بگم که من الان پشت کنکورم و دقیقا هم شرایطم مثل دختر شما بود

من دقیقا و دقیقا شرایطم مثل دختر شما بود الانم پشت کنکورم اول ولش کنید برزارید هر کاری میخواد بکنه ولی هواستون جمع باشه باید خودش سرش به سنگ بخوره و درس کتاب برنامه ریزی به روش قلم چی رو براش بگیرید به من روحیه داد شاید یه کمک کرد

سلام من ۱۸ سالمه و کنکوری ۹۵ هستم همیشه نمره هام در حد هیژده بود اما الان دیگه حالم از هر چی درس و مدرسه س به هم میخوره به زور دارم برا کنکور میخونم از لحاظ روحی هم کاملا داغونم اینقد به دخترتون فشار نیارین خودش باید برا اینده ش تصمیم بگیره

دختر 18ساله رو میزنی بعد انتظار داری به حرفت گوش بده !!!!!!!؟!جلل خالق!!!!!

سلام من هم یه دختر۱۷ساله دارم لطفا اینقدر بهش گیر ندید چون اینها تا این مدت که درس میخونن واقعا خسته میشن وآخرش حال وحو صله براشون نمیمنه چون دختر من هم سال آخر دبیرستان هست ومعدل بالایی داره ومیگه مامان درس آدم رو خسته میکنه پس به جای اینکه بهش گیر بدین خیلی باهاش صمیمی باش وبراش وقت بیشتری ومثل یه دوست رفتار کن وازش بپرس ببینن مشکلش چیه انسالله موفق بشی

سلام. من هجده سالمه.عین دختر شمام. با این تفاوت که خانوادم همه درس خونده ان و البته بهم سختم نمیگیرن. تا کسی نخواد نمیتونین مجبورش کنین.

ولش کنین

تو 4 شرایط خشم،فشارجنسی،ترس،رابطه عاطفی با جنس مخالف حدود 90 درصد مغز اشغال میشه و تقریبا هیچ کاری و یا تصمیمی نمیتونه انجام بده و برای مثال اگه رانندگی میکنه و یا عابر خیابون هست ممکنه تصادف کنه و یا موقع دعوا که خشم وجود ادمو لبریز میکنه واقعا سخته که طرف مقابلو لهش نکنی واسه همینه که حدیث داریم که خشم خود را فروبریزید(کنترل کنید) تا لحظاتی بعدش پشیمان نشوی
کم نیستن اونایی که تبدیل به یه قاتل عمد شدن فقط به دلیل اینکه که تو دعوای خیابون یه لحظه کوتاه تر از ثانیه اجازه دادن اون 90% مغز بر 10% غالب بشه و......
واسه همینه که امروزه که نوجوون 18 ساله که شاید اوج دوران نیاز جنسیشه تا کتابو باز میکنه 90% مغز اشغال میشه و رتبه کنکورشو باید سه رقم سه رقم از راست جدا کرد تا بتونی بخونی و همه هم تعجب میکنن و میگن مگه این همونی نبود که تو کارنامش تا حالا 19 هم نداشت؟
خاک تو سر مسئولان مربوطه

یه مادر دلسوز وجود داشته باشه

مادر خوب شما رو آرامش خودت کار کن .دختر گله  .دخترو که نمی زنن .با محبت کار پیش میره.شما باید با پنبه سر بریدن رو قبلا یاد میگرفتی. حالا هم دور نشده.اون تشنه محبت و بغل شماست که به حرفت گوش بده.. نه سرزنش و تحقیر.

خانم توروخدا دست ازسر دخترتون بردارید....هرچی بیشترگیربدید اون بیشترلج میکنه ودرس نمیخونه....منم مث دخترشما20 سالمه و میخوام پزشکی قبول شم.  مادرم همیشه بهم سرکوفت میزنه بالحن تلخ و عذابم میده...اندکی درکم نمیکنه... منم اعصابم بهم ریخته....بخدادارم دیوونه وروانی میشم...امروزم میخوام خودم بااراده خودم اینترنت وگوشی رو قطع کنم بشینم درس بخونم چون ئخودم اراده کردم.  

خانم عزیز رفتار دختر شما آینه رفتار نادرست شماست. حتما به مشاور مراجعه کنید تا شیوه درست برخورد و تربیت فرزند را بیاموزید.
در مورد درس هم روشن است که رفتار شما دخترتان را از درس زده کرده است که ممکن است این حالت تا مدتی باقی بماند. برای رفع آن هم با مشاور مشورت کنید ولی فراموش نکنید دختر یا پسر شما غول چراغ جادو نیست که شما را به آرزوهای دست نیافته خودتان برساند. ایده آل شما ممکن است فرسنگ ها با خواست او متفاوت باشد. او را برای قبولی در یک رشته خاص تحت فشار قرار ندهید. هر کس حق دارد که مسیر زندگی و آینده خودش را خودش انتخاب کند. شما تنها اجازه دارید به او مشورت بدهید و برای رسیدن به خواسته اش کمکش کنید.
موفق باشید

مادر عزیز...احتمالا شما خودتون از موضوعاتی رنج میبرید که اینطور روی دخترتون وسواس پیدا کردین...
کاش بیایین و در مورد پاسخ کاربرها هم نظر بدین...
ارتباط شما با همسرتون چطوره؟اصلا ایشون در قید حیات هستن یا مطلقه هستین؟؟
الان سن امرو نهی به فرزندتون نیست...سن رفاقت شماست با اون...الان دخترتون تو یهترین سن زندگیش هست..عین شکوفه گیلاس ظریف و زیبا...حیف نیس اینقد تند باهاش برخورد کنین؟؟؟
خب درس نخونه..اصلا مهم نیست...باور کنین مهم نیست...
بذارین هر چی دوست داره بخونه...شاید کارای دیگه رو دوس داره بزارین دنبال اونا بره...اگه به علایقش اهمیت ندین خیلی راحت میره دنبال همون دوستای بد و شما هیچ کاری ازتون برنمیاد...
تو فامیل ما درس خوندن یه ارزش به حساب میاد و همه اقلا لیسانس یه رشته خوب و دانشگاه معتبر رو دارن...من خودم 18 سالم بود ازدواج کردم و به هزارو یک دلیل نشد درس بخونم...راستش هنوزم مادرم بهم سرکوفتشو میزنه!!!!ولی در کل از شرایط الانم راضی ترم...شاید یه خانم مهندس یا خانم دکتر میشدم ولی این ارامش رو نداشتم...
دخترخاله من بدعت گذار بعدی بود!!!اونم تو سال سوم دبیرستان درس رو ول کرد و گف نمیخونم!!!!!هر چی خاله ام و بقیه گفتن اصلا اهمیت نداد...حتی خاله ام 1سال باهاش حرف نزد!!!!!!کم نیاورد!!!...گفت من خیاطی دوس دارم و اشپزی!!!!!بعد 2 سال مبارزه بالاخره تونست راضیشون کنه بفرستنش کلاس خیاطی و اشپزی حرفه ای...الان برای خودش کسی شده...با وجود خواستگارای متعدد ازدواج هم فعلا نکرده چون تو برنامه اش نبوده!!!!!!!!به خاطر اینکه تو یکی دو سال خیلی پیشرفت کرد دیگه خاله ام هم بهش گیر نمیده...
بزارین دخترتون کنار شما از بهترین روزای زندگیش لذت ببره...برای خیلی چیزا همیشه وقت هست...امیدوارم روزی نرسه که به خاطر زهرمار کردن این ایام به کام هم غصه بخورین