خانواده برتر

وای هر وقت فکر میکنم به این کارم خودم خندم میگیره

یکسالی برام خواستگار اومد تازه رفته بودم دانشگاه 19 سالم بود.چون خیلی جلسه خواستگاری خلوت بود و کلا 6 نفر بودیم پدر خواستگار گفتند من چای بریزم منم رفتم اشپزخونه چایی دم کردم و ریختم داخل استکان/منتهاش هی استکانو بالا میاوردم ببینم پررنگه یا کم رنگ و هی خالی میکردم اخرم بعد ریختن همشون از هرکدو یکم مزه میگرفتم ببینم تلخه به خاطر پررنگی یا نه

چایی رو تعارف کردم و بعدش که نوبت حرف زدن من و اقا پسره شد و رفتیم توی اتاق اقا پسره گفت شما همیشه چایی دهنی دست خواستگار میدید؟

منم لبو شدم و از کلم بخار میومد بیرووووون

تنها کسی که جاش طوری بود که به قسمت اشپزخونه دید داشت ایشون بود و کلی داشتم اب میشدم برم توی زمین که خودشون خندشون گرفت/کلا برام عادت شده بود ولی ترکش کردم.ای بابا خاطرات قدیمی زنده شد برام

فضول:واقعا؟مردم از خنده ههه

به اقا مهران جالب بود....

به **** ***

خیر ببینی که این پست رو گذاشتی

به فضول و گندم

خدا دلتون رو شاد کنه که دلم رو شاد کردین تررررررررکیدم از خنده.

*این خاطره مال یکی از اقوام ماست

آقا پسر میان یکی از شهرهای اطراف برای خواستگاری دختری که از یکی از همکارای پدرشون آدرس گرفته بودن

وقتی وارد خونه میشن می بینن از این خونه قدیمیاست که یه حیاطه با دو تا خونه یعنی دو تا خانواده اونجا زندگی میکردن

خلاصه با کلی زحمت میپرسن منزل فلانی و میرن داخل و خواستگاری و جواب و ..

بعد که برمیگردن شهرشون و مراسمم میگیرن تازه میفهمن اون دختری که باید میرفتن تو اون یکی خونه بوده و دختر عموی این عروس خانوم بوده

خخخخخخ قسمتشون همین بوده دیگه....

*اما خواستگاری خودم

من کلی سوال داشتم و فکر میکردم سوالام یادم بره همشونو تو یه برگه نوشتم و وقتی رفتیم داخل اتاق با خودم بردم

اما......

دیدم دستور آشپزی خواهرمه و کلی اعصابم به هم ریخت

سوالا یادم بود ولی هر وقت یاد این قضیه میافتم خندم میگیره..

*یه خاطره هم مربوط به دوستمه

تعریف میکرد ما رفتیم تو اتاق صحبت کنیم که داداش کوچیکه شیطون من هم دور از چشم همه اومد تو

نشست کنار ما

ما هرچی وایستادیم هرچی اشاره کردم نرفت بیرون

دست آخر آقا پسره گفت خوشگله اسمت چیه؟گفت علی

دوباره پرسید علی آقا وقتی بیکاری چیکار میکنی؟اونم گفت با خواهرم تیله بازی میکنم

وای خدایااااااااااااااااااااا....از خجالت سریع پاشدم رفتم بیرون....بعد از چند هفته دوباره راضی شدم برم باهاش صحبت کنم ولی دیگه داداشمو میفرستادیم خونه اقوام اونجا نباشه...

به سید محمد

تبریک انشاا... که به زودی میاین اینجا و شیرینی ناپلئونی پخش میکنید.

انشاا... همه خوشبخت بشن.آمین

شما یکجا دیگه هم گفتید که رفتیم مشاوره و خیلی تحویلمون گرفتن.

شما نوع نوشتن متن را تغییر دادید درسته اقای همتون منو میشناشید؟

منم یه خاطره جالب دارم ....

بعد یه مدت حرف زدن با اقا دوماد پام گرفته بود خاستم جابجاش کنم تق صدا داد

منم وقتی با یکی از خاستگارام داشتم حرف میزدم بعد یه مدتی پام حسابی گرفته بود تا اومدم پامو جابجا کنم تق صدا داد...خیلی خجالت کشیدم

یه زور جلو خنمو گرفتم یه لبخند زدم پسره یخچال هیچ واکنشی نداشت  به نظرم خشک بود...داداشم از اول میگفت خشک مذهبیه /دختر خانوما از نظرات داداشاتون خیلی کمک بگیرین/

منم وقتی داشتم حرف میزدم پام گرفته بود میخاستم جابجاش کنم تق صدا داد...

پسره یخچال هیچ واکنشی نداشت

چرا نمیتونم نظر ارسال کنم

بسم الله الرحمن الرحیم. 

نظرم خیلی طولانی خواهد شد... خیلی عذر می خواهم. 

تو دوران دبیرستان یک دوستی داشتم که مثل خودم خیلی اهلی درس بود. 

اما متأسفانه عاشق دختر خانمی شد... یک روز گفت: فلانی میشه ازت خواهش کنم یک راهی  بهم بگی که از عشق این دختر دست بردارم؟ کمی بهش خندیدم و توصیه های عاقلانه کردم. گفت: "دعا می کنم یک روز عاشق بشی". من که مطمئن بودم هرگز عاشق نخواهم شد، بهش بدجور خندیدم.... حتی همین الان هم کسی اگه بخواد در این مورد با من بحث کنه، از روی خجالت آب می شم...... 

از خاطرات خواستگاری تون گفتید، به قول معروف داغ دلمون را تازه کردید... ما که تا حالا جرأت انجامش را نداشتیم. 

ما یاد گرفتیم اگه خدای ناکرده ناخواسته، روزی چشممون به دختر خانمی افتاد، و باز ناخواسته، عاشق شدیم، درویشانه نگاهمون را به زمین بندازیم و مهار دلمون را بکشیم. 

اما گویا سخت است... از دوستان خیلی معذرت می خوام... بدبختانه عاشق دختر خانمی شدیم.... تا این لحظه فقط خودم این مطلب را می دونم... و الله. نزدیک 18 ماه هست که به این خانم علاقه مند شدیم... اما جرأت ابرازش را نه خودم دارم...  و نه حتی می تونم به خانواده بگم و نه حتی به خود طرف.... باز الحمدلله که خدا صبر و تحملش را داد که تو 18 ماه، از این علاقه به ایشون چیزی نگم و ایشون را هم از مسیر طبیعی زندگی شون خارج نکنم.... الحمدلله... حالا تنها کاری که مدتهاست برای ایشون انجام می دهم و از درست یا غلط بودن مطلع نیستم این است که هر وقت نماز واجب می خونم حتما دو رکعت نماز نافله می خونم و ثوابش را به ایشون تقدیم می کنم.... هر وقت نماز می خونم تو قنوت نمازم دعاشون می کنم... نمی دونم چرا... شاید احمقانه است ولی هر خیری را قبل از خودم برای ایشون از خداوند مسئلت می کنم.... و باز هم الحمدلله که به این خانم نتونستم ابراز علاقه کنم...  حقیقتا مطمئن هستم ایشون روی روح و جانم اونقدر تسلط دارند که نستعیذ بالله نستعیذ بالله اگر به کفر هم دعوت کنند نمی تونم نه بگم... شاید به قول دوستان اینجا فانتزی باشه و توهم... ولی برای من اینجوری هست. 

و باز الحمدلله که تا امروز هیچ ابراز محبتی به طور مستقیم به ایشون نکردم... نمی دونم شاید خودشون (شاید) چیزی فهمیده باشند ولی من نگفتم... 

متنم خیلی طولانی شد... معذرت. 

وا خوب ازش خواس تگاری کنین دیگه؟ولی معلومه عشقتون پاکه خوش به حال دختر خانمه اون دنیا میبینه چقدر ثواب گیر اورده ایشالا بهش برسین

وا خوب ازش خواس تگاری کنین دیگه؟ولی معلومه عشقتون پاکه خوش به حال دختر خانمه اون دنیا میبینه چقدر ثواب گیر اورده ایشالا بهش برسین

سلام. خوبین؟ خب الحمدلله. خوبه که جو شادی داره اینجا... ما هم مستفیض می شویم از خاطرات دوستان:D 

آهان خواستم بگم: منم چاق و قد کوتاه هستم..... با این خاطره ای که لطف فرمودین و تعریف کردین، دیگه خواستگاری نمی رم... یعنی سعی می کنم اصلا نرم... حتی به عنوان همراه.... 

آرزوی بهترین ها برای همه ی دوستان:D

به خانم "زن زندگی":

اون قسمت "خلاصه بدجور توهم زده بود" خیلی قشنگ بود:)

به خانم باران:

شما خانم ها خیلی سخت می گیرین به خدا... خب شاید واقعا براشون کاری اتفاقی چیزی افتاده باشه... براتون پیش نیومده که مثلا تو روز یک امتحان مهم، براتون مسائلی پیش بیاد؟ 

خدایی فقط برای دیر کردن رد کردن یک پسر خیلی سخته است.... بنده خدا پسره:)

راستی دقت کردین همه دخترای تو این پست خیلی خیلی زود می خوابن؟ یعنی اکثرشون زیر ساعت ده شب روز خواستگاری خوابیده بودن:))) آدم یاد بچگی ها می افته:) شاد باشین:))))

می دونین جالبش کجاست؟! من یادم نمی آد که حتی به زبان آورده باشم و حتی از یک کاراکتر فیلم و سریال و تلویزیون و ... که خانم باشه حتی یک کلمه خداشاهده تعریف کرده باشم... یعنی حتی از کاراکترش هم تعریف نکردم چه برسه به بازیگرش (دیگه در این حد.... ) فکر کن همچین آدمی می تونه صاف صاف تو چش مامانش نگاه کنه بگه برو فلان جا خواستگاری؟ بی خیال... 

می دونین جالبش کجاست؟ 

دیروز ختم یکی از اقوام بود مادرم رفته بود ختمش... یکی از خانم های اونجا برگشته بود بهش گفته" شنیدم رفتید خواستگاری دختر فلانی؛ چرا به ما نگفتید؛ مبارک باشه و .... "

یعنی من موندم این اخبار از کجا می آد ؟ منبعش کجاست؟ یعنی ملت این همه بیکارن؟ 

من موندم اون خانم من را از کجا می شناخته؟ 

اصلا می گم جهنم؛ شایعه است... ببین مامانم چی می گه

اومده خونه قشقرق را انداخته تو تنهایی رفتی خواستگاری؟ تو اگه کسی مد نظرت هست بیا به من بگو... تو فکر نمی کنی ما آبرو داریم؟ 

نگذاشت یک کلمه من حرف بزنم... 

بابام نه گذاشت نه برداشت رو کرده به من می گه؛ فلانی ما چیزی برای تو کم گذاشتیم؟ 

هیچی دیگه، موندم چی بگم... 

آخه بدبختی می دونینی چیه؟

من 26 سال دارم و پیر شدم... دقیقا سه ماه پیش بود، مامانم رفته بود مهمانی نمی دونم خونه کی... بعد زنه برگشته به مامانم گفته: "پسرت دیگه پیر شده و از سنش گذشته، نمی خوای براش .....؟ 

هیچی دیگه سر این هم سرکوفت شنیدیم از پدر جان... 

به فاطمه زهرا من تا حالا یک بار تو صورت پدر و مادر و خواهر و کل هیچ آدمی نگاه نکردم که بگم فلان دختر خانم .... . 

این تا اینجا بود که من اصلا کاری نکردم؛ حالا داداش سامان می گه، شما برو جلو، ما هواتو داریم... می ترسم برم جلو، اختلاس سه هزار میلیاردی را هم بندازن گردن ما:)

ولی دادا خدایی اصلا ما آدم بدبختی هستیم، مهر هر کی هم افتاده به دلمون، از خودمون بزرگتر بوده ... از نظر من که هیچ مشکلی نیست ولی رسم اشتباه تو فامیل هست که این کار عیب است و ... 

با اهدای سلام و عرض ادب به دوستان. 

خدایا اگر این مطالبی که می نویسم ترویج گناه باشه، ببخشای... 

ما یک زمونی مستأجر بودیم. 

خانه ی صاحب خانه دقیقا به خانه ی ما چسبیده بود. 

توی خونه نشسته بودم که ناگهان چشمم افتاد به درز بین سقف اتاق و دیوار کناری... 

فکر کردم گوشه ی یک کاغذ اونجا هست... خیلی دقت کردم، رفتم خواهرم را صدا کردم که شاید من اشتباه می کنم (آخه خواهر ما، اون موقع در غیاب پدر و مادر دستور می دادن). ایشون هم تأیید فرمودن که یک کاغذی باید اونجا باشه.

چارپایه را گذاشتم و رفتم و بله...... کاغذ را کشیدم بیرون. 

یک برگه کاغذ که تا شده بود و توش یک عکس بود. 

فکر کنم اون موقع سیزده سالم بود... کاغذ را باز کردم، دیدم وسطش عکس یک دختر خانم هست که البته بی حجاب (روسری نداشت ... )

هیچی دیگه آبجی بزرگه سریع از دستم گرفت که بده ببینم چیه؟ 

نامه ی عاشقانه ی دختری بود به پسر صاحب خونه... 

پسر صاحب خونه به خاطر اینکه از این رابطه اش کسی متوجه نشه، جایی تو خونه شون پیدا نکرده بود، این نامه را اونجا قایم کرده بود. 

خلاصه ما نامه را برداشتیم و کلا منکر وجود همچین نامه ای شدیم. 

فرداش دیدم پسره داره همه جا را می گرده و چون نمی تونست از موضوع نامه بگه و ... کلا کلافه بود... آی بنده خدا چقدر دنبالش گشت... فکر کنم اواخر فهمیده بود من نامه را برداشته ام:) ولی ما که کلاً منکر شدیم. 

یک بار هم دایی عزیزم از شهرستان مهمان امده بود خانه ی ما و مدتی کار داشت اینجا. یک روز خیلی خسته امد خونه و خوابید. 

ما هم (من و خواهرم) می دونسیتم این دایی ما دل در گروی یک دختری (که خدایی همشون دل سنگ و نامردن و انتهای بی معرفتی هستن که تا می فهمن کسی بهشون علاقه داره، پسر بدبخت بی نوای فلک زده ی مفلس را فقط اذیت می کنن) دارن. همون دوران بچگی بود که خدا از گناهانم بگذره... می دونستم همچین نامه ای هست. چون داییم ایم از وقتی اومده خونه ما، خیلی مواظب این برگه بود و تو پنهانی دیده بودم زل می زنه به این نامه... 

خیلی آرام با هماهنگی این آبجی بزرگه، رفتم این نامه را برداشتم (خدا شاهده قصد خوندن نداشتم فقط قصد شوخی با دایی جون را داشتم). بعد داییم از خواب بیدار شد... رفتم از دو متری نامه را بهش نشون دادم که مثلا دارم می خونمش.... آقا داییم انگار برق سه فار بهش وصل کردن. بلند شد کل کوچه را دنبالم کرد... خدا شاهده نزدیک یک ساعت دنبالم کرد و نتونست بگیرتم... دلم براش یک لحظه سوخت... وقتی دید نتونست نامه را بگیره، خیلی ناراحت شد و کم مونده بود گریه کنه... رفت... تا پدر و مادرم اومدن خونه... دیگه خیلی با احترام نامه را بردم بهشون دادم. ولی خیلی ناراحت شده بود... چند روز بعد هم از خونه ی ما رفت... ولی عوض با همون دختر خانم ازدواج کرد بعدا و ما هم دعوت بودیم عروسی. 

ما بیشتر از این که در ازدواج، اول شخص ماجرا باشیم، سوم شخص فضول هستیم:)

یک دایی دیگه داشتم که تحصیلات آکادمیک بالایی داشت. این بنده خدا عاشق دختر خاله اش شده بود.... جالب این بود که اون دختر خانم با خانواده شون مهمان مادربزرگم بودن. 

استفاده ی ابزاری که می گن اینه ها... هیچی تو عالم بچگی دایی می گفت فلانی برو پیش این دختر خانمه بشین و از فضایل و نیکی های ما داد سخن بده... ای بگم دایی خدا چی کارت نکنه... آقا این دختر خانم سه روز مهمان بود، من اندازه شاهنامه درباره ی دایی تعریف کردم... (البته نه به صورت مستقیم آ، مثلا دارم با خواهرم در مورد داییم ام صحبت می کنم)... فقط این را بگم که دختره وقتی می خواست بره، برگشت گفت: بابا به خدا فهمیدیم دایی شما خیلی همه چیز تمومه است و کلی مسخره کرد:)  هیچی دیگه باز هم این دایی ام با این دختر خانم ازدواج کرد ... (کلا من هر جای ماجرا باشم، اون دو نفر به هم می رسن)

باز هم نقش سوم شخص:

تو دانشگاه که بودیم همه خانم های کلاس از ما شاکی بودن... بابت اینکه من بنا بر مسائل و دید شرعی و کمی افراطی که داشتم، از روز اول که قدم به دانشگاه گذاشتم، قرار را بر این گذاشتم که با هیچ خانمی صحبت نکنم (حتی سلام). 

تو این پستی که یکی از خانم های اینجا گذاشته بود و از نشانه های علاقه مندی دخترا به پسرا گفتن این مورد هم بود که سعی می کنن غیر مستقیم بیشتر به پسر توجه کنن و .. 

خلاصه یکی از این بندگان خدا، فکر کنم همین ماجرا براش پیش اومده بود. اون موقع ما هنوز گناه کار نبودیم و بی کس... بنده خدا برای هر کاری می آمد و کلی اصرار می کرد به ما ... 

یک بار یک جزوه بود که کسی نداشت غیر من. لامذهب آخرای ترم بود و من هم که بچه درس خون... کلا منت هیچ بنی بشری را نمی تونم بکشم... ولی آدم سخی ای هستم و فروتن. آقا این بچه های کلاس  (پسرها) کلا جزوه نمی نوشتن و فقط من می نوشتم... خلاصه آخر ترم هر چقدر اصرار کردن دوستان که این جزوه را بده ما بخونیم و مشروط نشیم... من هم نمی دادم جزوه را... پسرا که کلا نمی نوشتن، دخترا هم که کلا کلاس ها را زیاد شرکت نمی کردند یا تأخیر زیاد داشتن و جزوه ی ناقصی داشتن... حالا کل کلاس دنبال جزوه ی ما بود... ولی از این تاکتیک خانم ها خوشم اومد... چون می دونستن من اخلاق و برخورد نامناسبی با دختر خانم های نامحرم دارم، کلا جرأت نمی کردن از صد فرسخی من رد بشن... با هم تصمیم گرفته بودند این خانمی که بالا گفتم دورا دور به ما توجه می کرد، رفته پیش استاد و بهش گفته ببینه می تونه جزوه ی من را بگیره یا نه... باور کنید حتی بعدا استاد بهم گفت جزوه ات را بده می خوام ازش سوال طرح کنم... هیچی استاد اومد گفت: فلانی، خانم فلانی جزوه ات را می خواد می تونی جزوه ات را بهش بدی؟ اگه کس دیگه ای بود فکر نکنم جزوه را بهش می دادم اما به خاطر حجاب بسیار زیبایی که اون خانم همکلاسی داشت و "...". جزوه را دادم... دیگه نمی دونستم که طرف می روه جزوه را به همه می ده. کلا علاقه ای بین ما ایجاد شده بود با این خانم. 

همه ی اینها را گفتم که برسم به این جا که: داشتم تو سلف ناهار می خوردم یکی از ترم بالایی ها اومد گفت: فلانی، فلان دختر را که تو کلاستون هست را می شناسی، ازدواج کرده؟ نامزد داره؟ و ... ما هم با کمی حفظ اسرار، چیزهایی گفتیم... آخرش گفت "می تونی واسطه ی امر خیر بین ما بشی؟"... چون من اخلاق بدی دارم، وقتی دیدم کس دیگری به ایشون علاقه داره کنار کشیدم و ماجرا را با اون خانم مطرح کردم و .... 

و اخر دعوانا إن الحمدلله رب العالمین. 

لطفا این ساتن چی هست؟ "ساتُن؟ ساتَن؟ یا ساتِن؟  

سلام مجدددد دوستان گرامی:

به سرکار خانم "بوی یاس ...":

چشم؛ چون اسم کوچکم خیلی خاص هست و تا حالا با کسی که هم اسم خودم هست برخورد نکردم و چون اخلاقم بسیار خاص هست، اگه از اسم کوچکم استفاده کنم، مطمئن توسط آشنایان و اقوام شناسایی می شم... پس من بعد از نام کاربری "sunset" برای خودم در این صفحه استفاده می کنم. 

به داداش سامان عزیز:

دادا: تو هم؟ بزرگوار این همه ملت از اون بالا تو این پایین نوشتن "آقای ... " تو می گی "دختر خوب"؟ خوب است خودت اون بالا یک بار نوشتی "به داداش مجردمون":((( 

می دونی چیش جالب هست... من صدام هم کمی خاص هست... اگه کسی بار اول باشه که با من صحبت کنه از پشت تلفن، فکر می کنه با یک خانم صحبت می کنه... آقا آدم آب میشه میره زمین دیگه... هر طرف می گه خانم ماشین ندارم الان بفرستیم... می گم مرد حسابی خانم خودتی؛ من آقا هستم؛ آقــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا. 

یک چیز دیگه: 

خدا از این مادرایی که شما داری، قسمت ما هم بکنه:)))

ولی من پدرم، اخلاق مادر شما را داره. 

داداش، اگه یک رفرنس هم برا مطلبت می زاشتی می شد به عنوان یک مقاله ISI بازنشر کرد:)))) (صرفا شوخی با هم جنس خودمان

به سرکار خانم "**** ***":

که این طور؛ حالا فقط پسرا درب و داغون و افسرده هستن و فقط پسرا نیاز به ازوداج دارن:))) جل الخالق.... می بینم آمار پست هایی که در مورد ازدواج هست، همش خانم ها کامنت می زارن:)

من یه خاطره کوتاه دارم از خواستگاری داداشم (پوزش بابت بی مزگیش)

تو مجلس خواستگاری بعد کلی صحبت عروس رو صدا زدن که  چاییو  بیاور

عروس خانومم با کلی عشوه و ناز  و وحرکات موزون و قرناک  چایی رو آورد(که دوماد شاخ شمشاد براندازش کنه و دلی بدن و قلوه ای بگیرن همون جا) 

پدر گرام هم  که در حالت عادی  هیچوقت از اینکارا نمیکنن لطف کردن ابتدای کار واسه داداشم چایی برداشتن گذاشتن روی میز بعدم واسه خودشون   :\

خیلی خنده دار بود داداشم بزور جلوی خندشو گرفته بود  و در حالتی تعحب انگیز ناک بابام رو تماشا میکرد عروس هم  هاج و واج سینی بدست بعد چند دقیقه هنگ مسیر نصفه را بازگشت ..

سلام آقا سامان

 عروس نگو بلا بگو:)))

بله الان دو تا طفل هم دارن ;)

داداشم فقط میخندید

یه جا رفتم خواستگاری، دختر خانم تو اتاق بود و مادرش تنها بود!

یهو زنگ آیفون به صدا در آمد و مادر دختر خانم رفت بیرون درب که حتما اطلاع بده کسی منزل هست و..! در این هنگام یهو در خونه بسته شد و ایشون موندن پشت در! و درشون از اینا بود که فقط از داخل باز میشه!

خلاصه بنده خدا مادره در زد گفت ببخشید میشه درو باز کنید، یعنی اون موقع داشتم از شدت کنترل خنده منفجر میشدم ....

یه جا دیگم رفتیم با این توضیح که من عادت دارم سوالامو مینوسم روی کاغذ که خلاصه تو جلسه فراموشم نشه و .... اینجا ک رفتیم برای صحبت دونفری، موقع صحبت من روم نمیشد این کاغذو از جیب مبارک دربیارم  یه دوتا سوال مطرح شد و دیگه باقی سوالا کلا یادم رفته بود!!! یهو دختر خانم یه دفتر بزرگ درآورد و شروع کرد به یادداشت و منم یهو گفتم خدا خیرتون بده منم دو ساعته میخوام این کاغذو دربیارم! ایشونم از خنده ریسه میرفتن... ماها آدمای مذهبی، با این خنده های بلند کلا آبروم رفت  دیگه روم نمیشد از اتاق بیام بیرون برم پیشه بقیه! ....

در ضمن هیچ کدوم از این دوجا قسمت نشد، ان شالله دفعه سوم دامادی ... خخخخخخ

تا به حال که به هیچ کدوم از خواستگارا اجازه ندادیم بیان و معمولا با همون تماس اول یه جورایی به این نتیجه رسیدیم

آها فقط یه بار یکی از اقوام بعد از مدت ها اومدن خونمون و اطلاع ندادن که قصدشون خواستگاریه خلاصه منم مثل همیشه پذیرایی کردم و اینا....بعدش گفتن که واسه امر خیر اومدیم وای کلا هنگ کرده بودم آخه خیلی عجیب بود من همیشه به اون آقا میگفتم داداش واقعا نمیدونم چرا همچین فکری کره بود که....و از یه طرفم خجالـــــــــــــت دیگه رفتم تو اتاقم و اونام رفتن فرداشم زنگ زدیم و جواب منفی رو اعلام کردیم البته خونواده تو همون جلسه خواستگاری میدونستم که جوابم منفیه ولی واسه احترام و اینا...(چون هم سنم کم بود هم هیچ سنخیتی با هم نداشتیم!)

الانم که هر وقت میبینمش خیلی خجالت میکشم مخصوصا اینکه مامانش و خواهرش خیلی بد نیگام میکنن.ولی خدایی ظرفیت خیلی چیز خوبیه!کاش خانواده ها(مخصوصا مادر و خواهر آقا پسر)یاد بگیرن که قرار نیست هرجا رفتین اوکی بدن...بعله :|

من که فقط واسش آرزوی خوشبختی میکنم

به 09

میتونید روی میزی ک قراره اونجا حرف بزنید از قبل کاغذو بذارید بعد موقع صحبت از روی اون استفاده کنید، اینطوری آقا هم میبینه و کاغذو درمیاره...

البته من هرجا میگم تو خواستگاری کاغذ میبرم، میگن مگه پسرا هم کاغذ میبرن؟؟!!!

شما ها دربیارید عیبی نداره که!

من جایی برم خانم کاغذ نداشته باشه رد میشن، خخخخخخخخ