خانواده برتر

والا منکه فوق حسابداری دارم ولی متاسفانه بقول شما چون از ادم بیگاری میکشن و حقوق خیلی کمی هم میدن کلا بیخیال کار تو شرکت های خصوصی شدم. هم حقوق کم میدن هم تایم کاریشون زیاده هم انتطارات بیجا از ادم دارن... دولتی هم که چن تا ازمون شرکت کردم ولی متاسفانه اونجا هم فقط بند پ مهمه... خلاصه که تصمیم گرفتم شعل ازاد باز کنم البته به کمک خانواده که خداروشکر بدک نیس

معلومه مثل خودم بچه خونه بودی تاحالا کار نکردی

منم ۲۱ سالمه پارسال تقریبا تیر ماه بود تصمیم گرفتم کار کنم ، دانشجو ام ولی خوب نیاز به شغل دانشجویی داشتم ، تو دیوار و آگهی ها زیاد دنبال کار گشتم ، ولی خوب سلیقه ام یجوریه خیلی با هر  شغلی نمی سازه،  خیلی بدن قوی برای کارگری ندارم،  از طرفی حوصله روزی ۱۰ ۱۲ ساعت کار کنار درس خوندنم ندارم

رفتم یه ۱۰ روز تو یه پارچه فروشی شاگردی،  چون تاحالا کار نکرده بودم یکم سخنم بود ، صاب مغازه هم روحیات خاصی داشت ، بعدش اومدم بیرون ، یه انبار کتاب بود طرف یکی رو میخواست پاره وقت کمکش کنه تو بسته بندی کتاب ها، حقوقش بالا نبود ولی رفتم،  بعد یه مدت از کتاب های انبار امانی میبردم خودم میفروختم پولش رو میدادم،  هنوزم درگیر کتاب فروختنم،  الحمدلله خوبه برای کار دانشجویی 

این تجربه خودم بود ، ولی ببین اصلا نترس برو تو دل کار ، تهش اینه خوشت نمیاد ول میکنی ، ولی تا نری توی دلش ترست از کار کردن نریزه فایده نداره،  توکل کن به خدا ، از تو حرکت از خدا هم برکت ، خود خدا گفته ، یکم صبر به خرج بدی و دل به کار و یکم زرنگ باشی ایشالا موفق میشی

از این که کار عوض کنی تا کاری که برات بهتره رو پیدا کنی هم نترس

خیلی منظورتون رو نفهمیدم خب یعنی چی روم نمیشه شما کار میکنی پول میگیری نه منتی سر شماست نه شما سر کسی منت میذاری بعدم بعضی کارهای آزاد و اکثرا کارهای اداری شما بالاخره یه بالاسر داری اینجوری بخوای فکر بکنی که سر هیچ کاری نمیتونی بری 

متنت خیلی پیچیده و گنگه!!!!!!!!!!!منظورت چیه؟یعنی چرا پسرا سرکار میرن؟

 پس از کجا بیاریم بخوریم   خب جوون  من مثل خودت اصلا دست  به سیاه و سفید نمی زدم مثل خودم  به سندرم گشاییسم  مبتلا هستی بشین درس بخون    برو یه دانشگاهی  که کارت آماده باشه دانشگاه  قضا که البته  خیلی سخت میگیرن  فرهنگیان هست از راه کنکور هنر یا انسانی حرکت کن برو من با اینکه به یه چیز هایی رسیدم ولی خب هنوز اون سندرم رو دارم   متاسفانه پسرا  باید مستقل باشند اما این  برای دخترا یه انتخاب هست یا مستقل میشن  یا نه  کسی  هم بهشون خورده نمیگیره  پسر بدبخت تو خونه بشینه میشه غده بدخیم خانواده  میتونی بدی از کار های کوچیک شروع کنی برو مکانیکی تعویض روغنی  پنچر گیری پول خوبی هم توش هست  

حس میکنم خیلی سوسولی اخه

اگر رشته فنی حرفه ای داری که نونت تو روغنه اگر نه قشنگ برو کارگری برو دستفروشی برو شاگرد مغازه شو 

انشالله که خدا کمک کنه شما از روز اول کارتون مدیرعامل شرکت بشید یا رئیس اداره تا سختی زیر دست بودن رو حس نکنید

امروزاین پست روبه عنوان یک دختر ک خودش یه پا مرده میزارم😐 ازاونجایی ک توپیامت گفتی چطوری باچه رویی میرید پیش یکی کارمیکنید و گفتی چطور روتون میشه بااینکه کار سطح پایین بکنی وهمه بشناسنت واینها.... این حرفات منو ترغیب کرد پیام بزارم و اول کاربگم سطر ب سطر پیاممو باعلم ب دختربودن من بخون چرا ک دخترها کم رو تر ازاقایان و بدنشون هم ضعیف ترازاقایان هست و... 

خب ببین اولش باید قبول کنی کسی ک بابای پولدارنداره باید خودش یه کوچولو سرمایه جمع کنه تابتونه یه کاروباری راه بندازه ک گاهی اون کاروبار کارهمیشگی میشه گاهی هم سرمایه مکتسبه اش مقدمه کاروبار اصلی انسان میشه، اون کوچولو سرمایه روباید باهمین کارایی ک میگی بدست بیاری... باید پیش یکی کارکنی تاکاریاد بگیری.

من در دوران دانشجویی یه کارخوب وبا پول ناچیز دست گرفتم وبرامم سخت بود خیلی هام مسخرم میکردن ک برای یه ذره پول وقت میزارم ساعت ها وبهم میخندیدن. اما فضای کارم ارامش داشت وخداهم کمک کرد بهم برکت داد، بدین صورت ک من تصمیم گرفتم باپولم ترکیه برم و ارمنستان ویه عالمه هم خرید کنم ولی یهو پشیمون شدم ودادم طلا والان روزی صدبارمیگم خداروشکر ک پشیمون شدم، چون حداقل یه کوچولو سرمایه دارم وخب اون مسافرتام بعدامیتونم برم. اولش خجالت میکشیدم ولی بعدش میگفتم مگه همه بابای پولداردارن؟ خجالت رو باید بیعار ها بکشن.تااینجای کارخوب بود

بعد ازفارغ التحصیلی بااگهی های متفاوت روب رو شدم/برو خداروشکرکن تو ازاین استرسا نداری/ پیام میدادم ازکار سوال میکردم یهو میدیدم کل شرایط کارواگهی مضمونش اینه ک مابه یه خانم مجرد باروابط عمومی بالا وفن بیان عالی ک ترجیحا ازپیروان ا.ل. ک. س. ی. س باشه نیازمندیم!!!!!! خدایی چقدر اعصابم خورد میشد ک ببین کارهای باحقوق خوب یا باید اونجوری باشی یااگه اونجوری نیستی پارتی باید داشته باشی. میموند فقط کار وردستی... منم رفتم تویه اشپزخونه وردست شدم دیگه😐دیگ اونجا کمرادم میشکست اما کسی پیشنهاد بد نمیداد حداقل و این خودش خوب بود. چنتا از اشناهام دیدن ک برام مهم نبود. دزدی وهیزی ک نمیکردم؟ نون حلال درمیاوردم.

اونجا یه پسره بود ک وظایف خاصی داشت و اون وردست شخص صاحب اشپزخونه بود. یه روز اقای صاحب همین طور ک کارمیکرد بمن گف براعیدی فلانی میخوام بعدازعید کباب گرفتن وفلان چیزارو یادش بدم🙂میخواست چنتا تخصص یادش بده🙂 به همین میگن برکت ب همین میگن راه گشایی... اون پسره بعدها میتونست شریک همون اقای صاحب بشه وشعبه2بزنن. این کاراخجالت نداره. من یه بارم تو یه شیرینی فروشی کارکردم و اونجا اوستا یه خانم بود خانمه گفت تا4سال فقط نگاه ب دست اوستاش میکرده وبعدا دیگ یاد گرفته. 

من الان ازاول کرونا نخواستم جایی کارکنم امااز بیعاریم نبوده حقیقتش درس میخونم واسه ازمونا 😬

ببین برادر تو اونجایی باید روت نیاد وخجالت بکشی ک باتن سالم بیکاربیعارتوخونه بگردی😒

من هیچوقت به اون کارها ب چشم دایمی نگاه نکردم وبخاطرهمین اذیت نشدم.روپای خودت ایستادن ونون حلال دراوردن خجالت نداره. برخی هاتصورمیکنند دیگ وضعیت تااخرعمرهمونه درحالی ک اونها پلی به سوی اینده هستن. هم یه حرفه رویاد میگیری هم پس انداز میکنی تاجایی ک بحدی برسه ک باهاش یه کاری راه بندازی یه مغازه کوچیک بستنی حداقل بازکنی.

ومن هیچوقت حس بدی نداشتم وشرمنده نبودم.... اونی شرمنده باشه ک دوس پسرش میبرتش خرید ودر ازای کیفش براش خرید میکنه🤦‍♀️اونی شرمنده باشه وبترسه ببیننش ک کارخطایی مرتکب بشه😑 اونی شرمنده باشه ک اویزون جیب این پسراون پسره🤦‍♀️ شاید ازلحاظ مالی وپوششی تاپ نباشم ولی روپای خودم بودم تاحدودی.

باورکن توچن سال دیگ اگه یکم پول داشته باشی و خانوادتم یکم کمک کنن وخودتم جامعه گشته باشی تاحدودی گرگ شده باشی دیگ راحت یه کارخوب راه میندازی. 

امااین وسط ها ازدرس خوندنتم غافل نشو وازمون های استخدامی رو بخون شرکت کن شاید قبول شدی. ببین حتما شرکت ک بدهکارخودت نمونی ک حداقل وقتی35سالت شد بتونی ب خودت بگی من شرکت کردم تلاشمو کردم ولی حالا نشد. ک البته امیدوارم بشه وخواهد شد

😏 یه سری از مردان این دوره زمونه از هر چی کار و تلاش و سختیه عار دارن 

من خودم با مدرک ارشد کارگری کردم کار سخت توام با بی احترامی به شخصه چندین بار پیش اومده که جلو پنجاه نفر آدم سرم عربده بکشن و بارها پیش اومده به خاطر شرایط سخت کاری با گریه خوابیدم با بقض بیدار شدم 

دختر میشناسم با تحصیلات با کمالات ولی میره رستوران خارج شهر بین راهی کار میکنه رابه را بهش ارد میدن اونم با لحن بد خم به ابرو نمیاره 

والا ازین دخترا که غیرت و جنم و عرضه شون از ***** ****** بیشتره فراوونه دور و برتونو نگاه کنید زیاد میبینید 

ولا من خودم اگه تو خونه بیکار بشینم روانی می شم. احساس پوچ بودن می کنم. به خصوص که الان 30 رو رد کنم. به سختی هم کار پیدا کردم. نزدیک یک سال مفت تو شرکتای مختلف کار می کردم تا تو خونه نمونم. در اون دوران بیکاری تو خونه هیچ کاری نمی کردم. اصلا انگیزه زنده بودن و کلاس رفتن نداشتم. تا سال قبل هم دو جا کار می کردم که یکیش وضعش خرابه و نزدیکه تعطیل بشه. الان هم باز دوباره افکار پوچ بودن و بی خاصیت بودن به سراغم اومده. شاید خیلی ها از حرفم خوششون نیاد اما به نظرم بزرگترین لذت زندگی برای یک مرد پول درآوردن و خرج کردن برای خانواده است. وقتی یه چیزی برای خانواده می خری و اونها هم خوشحال می شن تو هم لذت می بری. فقط ای کاش خانواده دختر خانم ها این قدر برای ازدواج پسرهای بیچاره رو اذیت نمی کردن. طرف داره تلاشش رو می کنه اما بیشتر از این بهش نمی دن تقصر خودش نیست. همش نگین طرف بی عرضس درامدش کمه.

شما از نظر تحصیلی چه برنامه‌ای دارید؟!

مطمئنن هر کاری برای هر کسی نمی تونه مناسب باشه اما ضرورت کار رو نیاز توجیه میکنه، مسلماً وقتی کسی نیازی نداشته باشه دنبال کاری میگرده و یا صبر میکنه و در یک رشته خوب با بازار کار مناسب تحصیل میکنه تا بتونه سیر صعودی داشته باشه اما وقتی کسی نیاز فوری داره مسئله‌ی اصلی براش میشه کار و پول باقی مسائل بی اهمیت میشه

شما هم اگه نیاز به کار و پول نداری که خب منطقیه این ایراد گرفتن ها اما اگه نیاز داری و باز هم این ایراد ها رو میگیری نشون میده یک پسر زیاده خواهی

البته سندرومی که آقای پسرک هم معرفی کردن میتونه موثر باشه درمانش پماد تنگ پنازومه :)

شما از نظر تحصیلی چه برنامه‌ای دارید؟!

مطمئنن هر کاری برای هر کسی نمی تونه مناسب باشه اما ضرورت کار رو نیاز توجیه میکنه، مسلماً وقتی کسی نیازی نداشته باشه دنبال کاری میگرده و یا صبر میکنه و در یک رشته خوب با بازار کار مناسب تحصیل میکنه تا بتونه سیر صعودی داشته باشه اما وقتی کسی نیاز فوری داره مسئله‌ی اصلی براش میشه کار و پول باقی مسائل بی اهمیت میشه

شما هم اگه نیاز به کار و پول نداری که خب منطقیه این ایراد گرفتن ها اما اگه نیاز داری و باز هم این ایراد ها رو میگیری نشون میده یک پسر زیاده خواهی

البته سندرومی که آقای پسرک هم معرفی کردن میتونه موثر باشه درمانش پماد تنگ پنازومه :)

شما از نظر تحصیلی چه برنامه‌ای دارید؟!

مطمئنن هر کاری برای هر کسی نمی تونه مناسب باشه اما ضرورت کار رو نیاز توجیه میکنه، مسلماً وقتی کسی نیازی نداشته باشه دنبال کاری میگرده و یا صبر میکنه و در یک رشته خوب با بازار کار مناسب تحصیل میکنه تا بتونه سیر صعودی داشته باشه اما وقتی کسی نیاز فوری داره مسئله‌ی اصلی براش میشه کار و پول باقی مسائل بی اهمیت میشه

شما هم اگه نیاز به کار و پول نداری که خب منطقیه این ایراد گرفتن ها اما اگه نیاز داری و باز هم این ایراد ها رو میگیری نشون میده یک پسر زیاده خواهی

البته سندرومی که آقای پسرک هم معرفی کردن میتونه موثر باشه درمانش پماد تنگ پنازومه :)

آقای نجفی کامنتم سه بار ارسال شده لطفا دو تاشو حذف کنید 

مچکرم

سلام

من در دوران دانشجویی چند ماه در یک شرکت خصوصی تقریبا بیگاری کردم چون در یه بازه زمانی در خانواده خیلی تحت فشار مالی بودیم حقوق م رو به موقع نمی دادن و راهم هم دور بود تا حالا هم در محیط کاری تا اون موقع نبودم خیلی اذیت شدم اومدم بیرون و استخدامی های زیادی شرکت کردم دقیقا یک سال و سه ماه بعد فارغ التحصیلی دنبال کار بودم خیلی جاها هم به در بسته خوردم چون پارتی نداشتم حتی یه جا آزمون کتبی هم قبول شدم ولی مصاحبه رد شدم 

تا اینکه آزمون محل کار فعلی م رو دادم و بعد مصاحبه و کلی علافی و مدارک بیار و ...جزو نفرات ذخیره قبول شدم

نفر اصلی ارشد قبول شد و انصراف داد بعد به من زنگ زدن که بیا برای مراحل بعدی بعد سه یا چهار ماه هم تازه حکمم رو زدن .

نویسنده پست شما هم نترس بالاخره باید از یه جا شروع کنی کار هم عار نیست . نظر بانو نور جهان م مخصوصا قسمت آخرش رو خوب بخوون چون حرف من م هست .

موفق باشی

به نور جهان

خدا رو شکر میکنی که مسافرت نرفتی و الان یه سرمایه کوچیک داری به جاش؟!!! پول رو همیشه میشه به دست اورد اما خاطره یه سفر خوش تو اول جوونی رو همیشه نمیشه به دست اورد. الان نه خاطره ای از سفرت داری و نه سرمایه کوچیکت بدرد میخوره. پس در اصل بازنده ای

مرد زندگی؟؟؟

عجب تحلیل ناپخته ای. برچه مبنایی سرمایه من بدرد نمیخوره؟ چطور به این نتیجه رسیدید که بدرد نمیخوره؟ من واسه سال ب سال زندگیم برنامه دارم وسرمایمم چندبرابرشده وخیلی هم اتفاقا بدرد میخوره و تاچندسال دیگم میزنمش ب یه کاری. این ازاین

من تاهمیییشه خداروشکرمیکنم ک نرفتم سفرخارج ازکشور.اول اینکه من سنم مناسب نبود دوم اینکه من هیچ تجربه خارج ازکشوری نداشتم حتی زیارتی هم نرفته بودم خارج بنابراین یه جورایی عاقلانه نبود ک باسن کمم پاشم برم خارج. سوم اینکه من تنها بودم وازخانوادم کسی همراهم نبود. چنتا دوست بود ک خب هرگز نمیشه اعتماد کرد. چهارم اینکه ازکجا معلوم ک سفرترکیه وارمنستان واسه یه دختر کم سن وبی تجربه درسفرخارج وتنها، خاطره ای خوب ازخودش بجا بزاره؟ شما گفتید خاطره امامن میگم خاطره خوب... هرخاطره ای خوب نیست خاطره خوب دلنشین تره.

من باعقلم وشرایطم تصمیم گرفتم وراضی ام سرمایمم سرجاشه. درضمن من خیلی اینده نگرم ومثلا عاقلانه فکرکردم ک دراین سن کم وبی تجربگی دست بکشم از این سفر وبعد ها کارمو راه بندازمواز دستاورد کارم بجای ترکیه وارمنستان بتونم مصروهندوستان ک همیشه رویای اونهارو دارم ببینم. اونهم درسن مناسب وبه موقع خودش. اگه میرفتم اونجا اصلا معلوم نبود چی میشه.

ودراخربگم ک من اونقدر درنوجوانی وجوانیم در ایران سفررفتم چه با خانواده چ تنهاو چه بادوستان مناسب وچه سفرهای مناسبتی ک به جرات میتونم بگم کمتردختری اندازه من سفر رفته. وازهمشم خاطرات خوبی دارم خداروشکر. 

هرکس باتوجه ب شرایط خودش تصمیم میگیره اقای محترم. بدرود

سلام

راستش باید بری تو دل کار

پیش خودت این فکر هارو نکن

معنی نداره که از همون اول بیافتی دنبال کاری که بدون زحمت بدست بیاد

من الان ۲۰ سالمه ولی از ۱۵ سالگی دارم کار میکنم

راستش اول منم این حسو داشتم البته تو ۱۵ سالگی ولی بعد گرفتن اولین حقوق از این رو به این رو شدم اونم چی کارگری بنایی

هیچ منتی هم سرم نبود.کار میکردم پولمو میگرفتم

پروییم در کار نبود اگه کسی کارگر نمی‌خواست که اگهی نمی‌کرد یا دنبالش نمی‌گشت

کارگر واسه صاحب کار یعنی سود ۲ برابر

تازه که یکم تو یه محیط کاری پیشرفت کنه اونموقع است که صاحب کار مجبوره نگه ات داره به هر حال تجربه کسب کردیو به قول معروف کار راه انداز شدی

ولی بازم بستگی به خودت داره شاید مجبور بشی چند تا کار عوض کنی

به هر حال ممکنه یه جا رفتار ها با هات بد باشه یا مثلاً روحیت با اون شغل سازگاری نداشته باشه یا حتی خودت خوشت نیاد

بعد یه سال کارگری بنایی خیلی روم فشار اومد به خاطر همین ولش کردم و وارد کار مکانیکی شدم البته این تصمیم و زودتر باید می‌گرفتم

الانم هم از کارم راضی هستم هم از درآمدی که الان دارم

اینم بگم تا ۳ ماه اول شاگردی اصن حقوق نداشتم بعد از اونم تازه از هفته ای ۱۰ هزارتومان شروع شد

خلاصه که باید بیفتی تو خط کار

شایدم شما تامین هستید و نیاز آنچنانی به کار ندارید که همچین حسی دارید

یا حق