خانواده برتر

سلام.

برید خدا رو شکر کنید. 

اون دخترایی که به شما میگن نیا توی بحث ما و زشته، ** *** ** *** ***** ** *****. زندگی از بیرون قشنگه. درونش رو کسی خبر نداره. 

بعد از چند سال برید همون دختر رو نگاه کنید و وضع زندگیش رو جویا بشید.

🌹

پاک شد و دوباره واست تایپ میکنم

من احساس میکنم که شما فقط به متاهل‌هایِ دانشکده توجه میکنی و حساس شدی و احتمال میدم که اکثرِ دانشجوهایِ دانشگاهِ شما مجرد باشن

من امیدوارم و دعا میکنم که شما هم به‌زودی (یا بهتره بگم به‌وقتش) ازدواجِ عاقلانه، عاشقانه و موفقی داشته باشی 🌱

و این رو هم در نظر داشته باش که به قولِ معروف :

《هرگز باطنِ زندگیِ خودت رو با ظاهرِ زندگیِ دیگران مقایسه نکن!》

علی یار و یاورِ شما و همه‌یِ ما

🤗

خیلی ناراحت کنندس اما

چرا اکثر زنا اوج خوشبختیو توی ازدواج میبینن ؟؟با اینکه میتونن همت کنن و بهترین زندگیو با دست خودشون بسازن 

و بدتر ازون جامعه ک ب دخترایی ک سنشون بالاس ب هر علتی  ازدواج نکردن دید خوبی نداره و لقبای زشت مث ترش... میدن .

چرا دیده جامعه ایران ب زنی ک طلاق گرفته با مردی ک طلاق گرفته یکسان نیست ؟؟مگه هردو انسان نیستن ؟ ممنون میشم کسی راهنمایی کنه در این مورد

ینی ممکنه این فرهنگ ی روز درست شه ؟

سوال کننده عذر میخام بی ربط بود ولی یادم افتاد باز حالم گرفته شد بخاطر این فرهنگ مسخره 

عزیزم این حسادت نیست واین درواقع غبطه هست،به نوعی شمابه دخترای متاهل نگاه میکنی وغبطه میخوری ومیگی خب مثلا چرا من برام پیش نمیادواین حرفا..

بعدشم واقعا دوستات خیلی بی ریخت بودن که بهت میگفتن نیاپیشمون. أه اعصابم خوردشد ، ولی تونگران نباش وذهنت رو درگیراون مساءل نکن،اصلا ارزش نداره ومطلقا ذهنت رودرگیرنکن، مگه چی بوده اون مساءل؟همش رختخواب پهن کردن هس وشاخ بازی وفیس وافاده واتفاقات باشاخ وبرگ وتلمیح واستعاره وتشبیه زنوشوهری وحرفای دوزاری وخاطرات ایام بارداری و عصبانیت های دوران پ... که ازش به عنوان شیرین! ترین خاطره ها یادمیکنن.!!! بعداونقدخودشونوشاخ فرض میکنن که به تومیگن برات زشته این حرفا!!!مثلا تصورمیکنن ببرمازندران شکارکردن وازمجردابالاترن! صددرصدهم همه حرفاشون امیخته با رویاهاشون هست وشاخ وبرگ های بیخود،چراکه اگرتفاسیروتوضیحاتی که راجب همسرشون میدن،درست میبود،الان جمعیت ایران اندازه چین بودوهیچ دادگاهی هم پرونده طلاق بخاطرنارضایتی خانوم؛نمیداشت. گاهاتوضیحاتی میدن که اخرین بارتوکتاب راجب فتحعلی شاه آدم خونده! اخرشم  برای اینکه شاخ بودنشون رو تثبیت کنن میشینن ازاساتیدخیالی ای که خواستگاری کرده ازشون وشوهرشون سزای استاده رو گذاشته کف دستش!!!تعریف میکنن!!! طوری که بعدامیبینی اون استادمذکور فقط از یه توخواستگاری نکرده،یه دونم نگهبان دانشگاه!!! وگرنه اگه به حرف اوناباشه هرکدوم یه خاطره شاخ ساختن واسه خودشون.   خلاصه عالمی دارن واسه خودشون،بزار راحت باشن.خخخ دانشگاه ماکه اینجوری بودن،البته هیچوقت نمیگفتن نیا تازه خودشون میومدن بیشتروقتا. درمجموع این ماجرا اصلا ارزش نداره ذهنتو درگیرکنه. 

درضمن هیچوقت فکرنکن خوش وخرم زندگی میکنن،اصلا اینجوری نیست وهمه مشکلات خاص خودشونودارن. مشکلاتی که شمافکرشم نمیکنی.

 درموردفکرازدواج هم بگم که ازخودت فکرشودور کن چرا ک هرچیز به موقعش اتفاق میفته،اصلا زودازدواج کردن دلیل برشادوخوشبخت شدن نیست،هرکس زمانی داره وسعی کن خودتو اذیت نکنی. من هم یه دخترم،تورودرک میکنم،خیلی ازدوستام شوهرکردن،هرچی من تنهایی کشیدم اونا خوش بودن و دور دور میکردن ومهمونی میرفتن وخودمم خیلی اوقات دلم خواسته ازدواج کنم،منم یه وقتایی گفتم لعنت به عمری که بیخودگذشت،چرامنعشق وحال نکردم درسن۱۸سالگی؟ چرامن لذت نبردم ازسن۲۰سالگی؟ چرا چرا چرا چرا... اما تاکجا بگی چرا؟ فقط خودتوخسته میکنی،من خودم کسانی رومیشناسم حتی بالای۳۴ازدواج کردن والان کلی شادهستن.پس نگران نباش زمانش که برسه عشق خودش توروپیدامیکنه.

طبیعیه حست.فرقی که مدرسه داشت با دانشگاه حداقل واسه من این بود که تو مدرسه همه تقریبا یک طبقه ی اجتماعی داشتیم و کسی پولدارتر از اون یکی نبود چون بچه ها همه مال یک منطقه بودن و از نظر اقتصادی یکسان بودن از نظر لباس پوشیدن هم که یکسان بودن اما دانشگاه فرق داشت.مدرسه از من خوشبخت تر کم بود از من آزادتر اصلا نبود اما دانشگاه از من آزادتر از من ثروتمندتر از من خیلی شادتر(به واسطه ی ثروت) از من خلاق تر از من خوشتیپ تر خیلی بود.

دانشگاه کابوس بود چون حرف مشترکی نداشتم با کسی چون تو حرف مشترکی با انسان هایی که طبقه ی اجتماعیشون با تو تفاوت داره نداری.نه تو میفهمی اونا چی میگن نه اونا میفهمن تو و دغدغه هاتو و حرف هاتو.درک میکنم چی میگی.البته من بیشتر این رو مخم بود که چرا اون ها تا این حد استقلال دارن اما من نه و چرا اون ها اراده می‌کنن بدست میارن هر چیزی رو اما من نه و ازدواج به هیچ جام نبود زیاد.

می‌خوای کسی ارومت کنه؟ 

نباید آروم شی.باید بفهمی جامعه یعنی همین.باید بفهمی قضیه جدیه.ادم های خوشبخت تر از تو خیلی زیادن.باید بفهمی واسه داشتن هر چیزی (ازدواج پول شغل) باید بجنگی با بقیه.اروم شدنی در کار نیست.این حس های تلخ رو ذخیره کن و باهاش سعی کن بجنگی تا بدست بیاری چون الان هیچی جز با جنگ بدست نمیاد.ممکنه حتی با جنگ هم یه سری چیزها بدست نیاد پس بپذیر جامعه رو.بپذیر همه چیزش رو.بی رحم بودنش رو ناعادلانه بودنش رو و بدون اینکه بخوای بیخودی انرژی مثبت بدی بجنگ شاید بدست بیاری شایدم نه.بپذیر یه عده بهتر از تو زندگی می‌کنن زودتر از تو ازدواج میکنن و از تو خیلی خوشبخت ترن پس با دلداری دادن شرایط عوض نمیشه با بیخودی افسردگی گرفتن هم شرایط عوض نمیشه فقط باید بجنگی تا مثل اون ها شی.تلاش نه ها با تلاش به جایی نمیرسی با جنگیدن می‌رسی.

بیرون که میرم جز سیاهی و کثیفی هیچی نمی‌بینم.هر قدمی که بر میدارم صد نفر التماسم می‌کنن تا پول بدم بهشون.اون ها لنگ دو تومن هستن من دلم میخواد مثل پدر و مادرم زندگی نکنم که همیشه یه قدم از ارزوهاشون عقب تر بودن و دیر بهشون رسیدن.میبینی؟ دنیا عادلانه نیست نه واسه من نه واسه اون هایی که التماس منو می‌کنن.ایا من لایق تر بودن که التماس نمیکنم و اون ها التماس میکنن؟ نه من کمی خوش شانس تر بودم.ایا کسی که پدرش ثروتمنده و آخرم با مرد ثروتمند ازدواج می‌کنه از تو لایق تره؟ خیر خوش شانس تره پس باید هر چی میخوای از این جامعه بگیری هر طور شده

ازدواج میخوای با فرد پولدار؟ زندگیه شاد و خوب میخوای؟ پس براش بجنگ و بدست بیار حتی شده به زور حتی شده با از دست دادن یه سری مسائل چون زمان تو طراوت تو بسیار بسیار کمه و با حسادت کردن به دوستات یا انرژی مثبت موقت کاری از پیش نمی‌بری باید فقط اون چیزی رو که میخوای از راه های مختلفی که به ذهنت میرسه بدست بیاری اگه انقدر مهمه و اگه راهی نیست پس خودتو مشغول کن با مسائلی که کمتر اجتماعی باشه.سعی کن کور بشی اما یه چیزی بگم آروم شدنی در کار نیست

انسان وقتی به چیزی نرسه تا آخر عمر حسرت براش میمونه و هیچ مسکنی نمیتونه انسان ناکام رو آروم کنه.

سلام عزیز دلم
مطمعنا همه این حرفا که قراره اینجا بخونی و دوستان بهت یادآوری  کنند ؛ همشو خودت بهتر میدونی و ما هم قراره تکرار مکررات کنیم تا شاید تلنگری باشه ...
اول اینکه با ناراحتی تو و این فکر و خیالت هیچ اتفاقی نخواهد افتاد مگر اینکه افسرده میشی کلافه میشی و افکار منفی و به خودت جذب میکنی و اخرشم به خودت برچسب میزنی مثل همین حسادتی که گفتی...
اینکه آدم چند روز تو فکر باشه ناراحت باشه مشکلی نیست ولی اگر قرار باشه این حس و حالت ادامه دار باشه مطمعنا لطمه میبینی پس عزیزم بی خیال باش ... خودتو مشغول اموری بکن که ازش لذت میبری ، میدونم هیچ موقع جایگزین نخواهد شد ولی حداقل اش اینه فکرت خطا نمیره...چون تو با این کارت درصد خطاتو بالا میبری و هدفت فقط ازدواج کردن میشه اونم تحت هر شرایطی ...با توجه به اینکه حس میکنم سنی نداری و  چند تا پیرهن ازت ببشتر پاره کردم ،چیزی که به وفور برام اتفاق افتاده و عینا" تجربه کردم، گاهی وقتا اینقدر درگیر موضوعی بودم و  برای رسیدن بهش دست و پا میزدم کلنجار میرفتم ولی نمیشد که نمیشد ،تا اینکه خسته میشدم و بی خیال و برمی گشتم به روال طبیعی زندگی  و جالب بود ، همون موقع درست میشد میخوام اینو بهت یگم توام از لحظاتت تا اونجایی که میتونی درست استفاده کن و بزار زمان کار خودشو بکنه.

بعدم ارتباط معنویتو قوی کن و هر بار با خودت مرور کن که  هر کسی یه قسمتی داره که در زمان خودش اتفاق خواهد افتاد حتی اگر زمان و زمین و  آسمان به تلاطم باشند که شما به اونچه خداوند برات مقدر کرده نرسی ...اگر خداوند اراده کنه مطمعن باش میشه ...پس به زندگیت فکر کن ولی براش غصه نخور و بدون که سرشته امور دست کسی هست که بهتر از من و تو میدونه کی وقت رسیدن هست ....
✨"یَدُ اللَهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ✨
یعنی بنده ےمن
نگران فردایت نباش
ازاَفعال آدمهای اطرافت دلگیرنباش
اخم نکن کاری ازآنها برنمی آید
تامن نخواهم برگی ازدرخت نمی افتد.

آرزو میکنم عزیزم به وقتش بهترین ازدواج برات اتفاق بیفته که ماحصل اش فقط و فقط  خوسبختی و آرامش و سعادت و برکت باشه 🙏🏼

اونایی که میگن تو مجرد هستی زشته حرف بزنی، از نظر فکری بالغ نشدن  و نمیدونن تو چه زمانه ای دارن زندگی میکنن . یه سری حرفا زشته اونم برای همه آدما و ربطی به متأهل و مجرد نداره. یه سری حرفا هم زشت نیست و بازم ربطی به متأهل و مجرد بودن نداره. واقعا آدمایی که تا این حد سنتی فکر میکنن حسرت خوردن ندارن. 

برا اینکه حس حسادتت از بین بره باید بتونی "جامع" نگاه کنی. همه ی آدما هم نقاط قوت دارن هم نقاط ضعف. همه ی آدما لحظات شاد دارن و لحظات غمگین. همه آدما یه سری چیزهایی دارن و یه سری چیزا رو میخوان که ندارن. اگه جامع نگاه کنی یه پختگی ای رو بهش میرسی که هیچ وقت زندگیتو با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نمیکنی چون این چیزی که گفتم یه قاعدس و هیچ آدمی نیست که زندگیش فقط یکی از این جنبه هارو داشته باشه.

ازدواج هم یه خوبیایی داره یه بدیایی. حتی ممکنه اونا از زندگیشون لذت ببرن ولی تو نباید زندگیتو مقایسه کنی حتما تو زندگی تو هم چیزایی هست که باهاش شاد بشی. سعی کن "مقایسه" نکنی. ***** درست اون لحظه ای که به ذهنت میرسه زندگیتو با یکی دیگه مقایسه کنی، دست از اون فکر بردار و این فکرو ادامه نده. بهت قول میدم اگه این دستور العملی که گفتم رو انجام بدی کم کم دیگه حست عوض میشه.***** قدر شرایطت رو بدون شاید یه آدم متأهلی باشه که آرزو کنه مجرد میبود. و این دستور العمل مقایسه نکردن و جامع نگاه کردن رو تمرین کن. 

اونایی که میگن تو مجرد هستی زشته حرف بزنی، از نظر فکری بالغ نشدن  و نمیدونن تو چه زمانه ای دارن زندگی میکنن . یه سری حرفا زشته اونم برای همه آدما و ربطی به متأهل و مجرد نداره. یه سری حرفا هم زشت نیست و بازم ربطی به متأهل و مجرد بودن نداره. واقعا آدمایی که تا این حد سنتی فکر میکنن حسرت خوردن ندارن. 

برا اینکه حس حسادتت از بین بره باید بتونی "جامع" نگاه کنی. همه ی آدما هم نقاط قوت دارن هم نقاط ضعف. همه ی آدما لحظات شاد دارن و لحظات غمگین. همه آدما یه سری چیزهایی دارن و یه سری چیزا رو میخوان که ندارن. اگه جامع نگاه کنی یه پختگی ای رو بهش میرسی که هیچ وقت زندگیتو با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نمیکنی چون این چیزی که گفتم یه قاعدس و هیچ آدمی نیست که زندگیش فقط یکی از این جنبه هارو داشته باشه.

ازدواج هم یه خوبیایی داره یه بدیایی. حتی ممکنه اونا از زندگیشون لذت ببرن ولی تو نباید زندگیتو مقایسه کنی حتما تو زندگی تو هم چیزایی هست که باهاش شاد بشی. سعی کن "مقایسه" نکنی. ***** درست اون لحظه ای که به ذهنت میرسه زندگیتو با یکی دیگه مقایسه کنی، دست از اون فکر بردار و این فکرو ادامه نده. بهت قول میدم اگه این دستور العملی که گفتم رو انجام بدی کم کم دیگه حست عوض میشه.***** قدر شرایطت رو بدون شاید یه آدم متأهلی باشه که آرزو کنه مجرد میبود. و این دستور العمل مقایسه نکردن و جامع نگاه کردن رو تمرین کن. 

عزیزه دلم، آخه حسودی چرا 
ببین یه همچین همکلاسی میبینی به این فکر کن که آفرین به این عزم و ارادش  با اینکه اینهمه وظیفه خونه داری و همسر و بچه و...داره بازم میاد دانشگاه ...مدیریت زمانشو ببین ...چطور همه چیزش میرسه ؟ که الگو بگیری در آینده استفاده کنی...

ببین میدونستی طبق جدیدترین تحقیقات دختران مجرد شادترین گروه زنان هستن  و اونایی که دیرتر ازدواج میکنن باهوش ترن .ترو خدا با این افکار  از دست نده این روزای قشنگو که هیچ وقت برنمیگرده....بالاخره شما دوست گلم  ی روز عروس میشی . نزار وقتی برگشتی به عقب نگاه کردی  حسرت دوران مجردیو بخوری. تازه   اگر با دوستات صمیمی باشی و باهات صادق باشن کمی پای حرفاشون بشینی  میبینی ازدواج همچین آش دهن سوزیم نیست. اینکه دوستات ازدواج کردن به موفقیت عظیمی نائل نشدن که بخوای غبطه بخوری ، نهایت دم به تله دادن 🎣  پس  ازدواج نکردی بدون یک هیچ از بقیه جلوتری.👍✌
حدس میزنم دانشگاهت پیام نور باشه درسته؟ چون فقط پیام نوره که متاهل زیاد داره و این حرکت همکلاسیات خیلی رو مخه اصلا زشته ، که چی آخه ؟

سلام عزیزم

هر چیزی زمان خاص خودشو داره و مطمئن باش به موقعش برای شماهم اتفاق میفته و قرار نیست که اگه مثلاً فلان شخص در ۲۰ سالگی ازدواج کرده ماهم در بیست سالگی ازدواج کنیم.

چیزی که برای خودم جواب میده اینه که

۱.میگم که شاید قراره من ده سال دیگه ازدواج کنم یا اصلا تو سرنوشتم ازدواج نباشه پس چرا باید سال های طلایی زندگیم رو بابت این افکار بیهوده تلف کنم

زندگی ما که فقط توی این اتفاق خلاصه نشده

۲.اینکه دیدم نسبت به ازدواج نسبتا منطقیه تا رویایی

یعنی میدونم که ازدواج هم شیرینی داره و هم سختی و مسئولیت و محدودیت

و برای اینکه شیرینی ازدواج بیشتر و بیشتر بشه ، یکی اینکه باید خودمون رو برای سختی هاش آماده کنیم و مهارت های لازم رو کسب کنیم و اطلاعات و دید درستی نسبت به زندگی مشترک و همسرمون داشته باشیم.

و از اونجایی که تو خودم هنوز آمادگیش رو نمی بینم (چون نه آدم کاملا منضبطی هستم و نه کاملا مسئولیت پذیر و هنوز صبر تحملم خیلی کمه و نسبت به خیلی چیزها سریع واکنش نشون میدم و مهارت های لازم رو ندارم) و میدونم که به فرصت بیشتری نیاز دارم که عادت های لازم رو برای خودم ایجاد کنم و به حداقل های لازم برای ورود به یک زندگی جدید برسم

و هنوز سبک زندگیم مناسب نیست

به خاطر همین باعث میشه فعلا مشتاق این قضیه نباشم به اون صورت چون به نظرم حتی اگرم الآن رخ بده خیلی موفق نخواهد بود به امید تغییر هم نمیشه ازدواج کرد

این احساس طبیعیه و خیلی نمیشه اسمشو حسادت گذاشت (چون شما از خوشبختی کسی ناراحت نیستید بلکه فقط دوست دارید خودتون ازدواج کنید)

وقتی که شما توی سنی هستی که یه نیازی داری ، نیاز به همدم یا هرچی ، باعث میشه یه خلاء رو احساس کنید و وقتی که در بین کسانی هستی که ازدواج کردن باعث میشه اون احساس خلاء بهت یادآوری بشه و به نوعی پررنگ بشه

اگر می بینی که رعایت نمی‌کنند (حالا نمیدونم درباره چی حرف میزنند! خودت از جمعشون فاصله بگیر ، اینطوری به خودت احترام گذاشتی)

همونطوری که گفتم ازدواج یه سری شیرینی ها داره یه سری سختی ها داره

این که تو فکر کنی خیلی خیلی رویایی که قراره همش فانتزی و احساسی و خیلی رمانتیک باشه این شکلی نیست و سختی خاص خودشو داره

ولی وقتی که تو انتخاب نامناسبی داشته باشی سختیش خیلی بیشتر میشه و طوری که میتونه زندگیت جهنم بشه

پس نباید عجله داشته باشی(چون ممکنه پیدا کردن فرد مناسب کمی زمان بر باشه ممکنه هم نباشه ولی به هرحال باید با صبور بودن و دقت کامل بررسی کنی)

وقتی انتخاب درست و منطقی تری داشته باشی قطعاً شیرینی ازدواج خیلی خیلی بیشتر میشه ولی بازم سختی خودش رو داره 

و دیگه اینکه خودت رو بررسی کن ببین چقدر آمادگی های لازم رو داری اگه آمادگی لازم رو داری که دیگه فقط باید صبر کنی اما اگه آمادگیشو نداری به جای فکر کردن به خود ازدواج به کسب مهارت ها و عادت های لازم فکر کن و به فکر کردنت جهت بده

این طبیعیه که تو بخوای فکر کنی  ولی نه اینکه زندگیتو متوقف کنی و خیلی افراطی فکر کنی

به نظر من خود این یه عادت منفی و عدم مهارته که حتی در زندگی مشترک هم میتونه ضربه بزنه

پس از همین عادتت میتونی شروع کنی

تو باید یاد بگیری هرچیزی رو در جایگاه خودش بذاری و هیچ چیزی باعث مختل شدن زندگی حالت نشه ، در باره ی کنترل فکر و افزایش تمرکز و این طور مباحثی بیشتر مطالعه کن ان شاءالله بهت کمک کنه

خیلی از افکار بیهوده از بی برنامگیه هرچقدر برنامه ی منظم تر و حساب شده ای داشته باشی ذهنت هم منظم تره و کم تر خودش رو به چیزهای بیهوده مشغول میکنه

که برای برنامه داشتن هم بازم باید به تدریج بهش عادت کنی

دیگه اینکه خیلی به اطرافیان دقت نکن ، زندگیت رو با بقیه مقایسه نکن(هرکدوم از این جملات نیاز به تمرین زیاد داره )

خیلی ها ازدواج کردن ولی ازدواج مناسبی نداشتن ، پول و ماشین و خونه هم ضامن خوشبختی نیست

و اگر شما نسبت به بعضی افراد دیرتر ازدواج کنید اصلا به معنای پایین تر بودن شما نیست چون خیلی عوامل مختلفی میتونه تاثیر گذار باشه

به نظر من تنها راهش اینه که منطقی با خودت حرف بزنی

و از خدا کمک بخوای که به ذهنت آرامش بده

سعی کن این فرصتی که داری رو غنیمت بشماری

ان شاءالله در موقعیت مناسب با فرد مناسب ازدواج کنی و خوشبخت باشی

من اطلاعی از شخصیت شما ندارم و به خاطر همین ممکنه نظرم زیاد براتون مفید نباشه

موفق باشید🌹

سلام عزیزم 

من هم مجردم و چندسال از شما بزرگ‌ترم ولی دوستان و همکلاسیهای من بچه هم دارند؛ پس من دیگه برم از شدت افسردگی خودمو زندانی کنم؟ 😄

نه عزیزم! به قول معروف، ازدواج همچین آش دهن سوزی هم نیست، مخصوصا اگه با آدم اشتباهی ازدواج کرده باشی، هر روز دلت میخواد برگردی به روزهای مجردی...

‌عزیزم یادت باشه، بخاطر این که صرفا بخوای به این حسرت‌ها هر چه زودتر پایان بدی، نباید احساسات رو بر عقل و منطق غلبه بدی و با یه آدم اشتباهی ازدواج کنی! 

دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدنه؛ و مجرد موندن بهتر از ازدواج با یه آدم نامناسب...!

اصلا نگران حرفهای خُردِ مردم نباش! معلومه دیگه که متاهل ها از چی میگن!؟ از شوهرداری و این مسائل...اتفاقا شنیدنش بدتره، اونم خصوصا وقتی خدایی نکرده و خدایی نکرده یک زن متاهل بیاد و پیاز داغش رو‌ زیاد کنه و حتی دل خودش هم از اون تعریفها آب بشه!...منظورمو متوجه هستی؟

اتفاقا همین بهتر که این چیزها رو نشنوی و اصلا پیگیرِ شنیدن این چیزها هم نباشی؛ به خدا اینطوری بهتره و آرامش بیشتری در دوران مجردیت خواهی داشت! اینو واقعا از روی تجربه خودم میگم

این توصیفات و تعاریف واسه حتی خود متاهل ها هم شنیدن نداره؛ اونها بین خودشون هم درگیر چیزهایی هستند که گاهی واقعا چاره ای جز سازش و تحمل ندارند؛ اون وقت شنیدن داستان یه متاهل دیگه با همسرش، حسرت اونها رو هم دو چندان خواهد کرد...مخصوصا در روابط عاطفی و جنسی...

من بخاطر ازدواج دوستم که یکی از بهتری دوستانم دوران مدرسه ام بود، اولین سال دانشگاه ارتباطم باهاش قطع شد و خیلی افسوس خوردم که اگه منم متاهل بودم، دوستم ارتباطش رو حتما حفظ می کرد باهام...

دو تا از دوستای دوران کارشناسیم هم اون موقع ها ازدواج کردند و دائم به من میگفتند ای بابا پس تو چرا ازدواج نمیکنی و...! حتی یکیشون واسه یکی از آشناهاش از من خواستگاری کرد که خب جور نشد که  پیوند من و دوستم نزدیکتر بشه :)

این دوستای متاهل من، هر روز از مسائل خونه‌شون جلوی من و بقیه صحبت میکردن و... 

دو نفر دیگه از دوستای دانشگاهم هم بچه دار شدند و هر روز عکس پروفایلشون بچه های بانمکشون بود و...

ولی واقعا وقتی پای درد دل این دوستام نشستم، فهمیدم اون دوتایی که تازه ازدواج کرده بودند فقط چندمدت اول و دوران نامزدی بهشون خوش گذشته بود و بعدش که عروسی کردند، درس و خونه داری و شوهرداری و... واقعا بهشون فشار آورده بود؛ حالا ما مجردها از بیرون چی میدیدیم؟ دوستامون با شوهراشون دست در دست هم قدم میزدند، شوهراشون می اومدن دنبالشون، با هم پشت تلفن پچ پچ میکردن و قربون صدقه هم میرفتند و...! ولی از درون؟ این دوستام واقعا تحت فشار بودند!

اون دو تا دوست دیگه ام که بچه دارد شدند، وسط بارداری با کلی دردسر میومدن سر کلاس که استادا حذفشون نکنند، امتحان های سختی میدادند و... حتی یکیشون پزشک بهش استراحت مطلق داده بود ولی با اون حالش بازهم مجبور شد بیاد امتحان پایان ترم رو بده... 

حالا ما از بیرون فقط چی میدیدیم؟ عکس پروفایل و هزارجور جشن واسه بچه هاشون!...

پس عزیزم، تو هم اصلا به این چیزها فکر نکن و اینو بدون که متاهلی خیلی بار مسئولیت و دردسر داره که گاهی متاهل ها اعتراف میکنند که بخاطر همین مسئله حاضرند برگردند به دوران مجردی... !

واسه نداشتن خواستگار هم اصلا غبطه و غصه نخور! قرار نیست همه اوضاع یکسانی داشته باشند. فکر کن! ممکنه اولین خواستگار یه نفر، همونی باشه که میخواد و بشه شوهر آینده اش! یکی دیگه هم ماهی یه خواستگار داره ولی هیچکدوم حتی یک ذره هم مناسبش نیستند! یکی دیگه هم ترجیح میده تا آخر عمر مجرد بمونه و...

پس اصلا نگران چیزی نباش و فقط از خدا بخواه که بهترین چیزی که به صلاحه هست رو برات رقم بزنه. حُسنِ ظن به خدا داشته باش،  و ازش بخواه که بهترین رو برات رقم بزنه؛ و بعدش بهش اعتماد کن و مطمئن باش همه انرژی ها و چیزهای مثبت رو جذب میکنی!

پس نگران ازدواجت نباش، چون همونطور که توی این سایت هم میبینی، خیلی ها هستند از شما چندین سال بزرگترند ولی هنوز مجرد هستند. اصلا مقایسه زندگی آدمها به هیچ وجه درست نیست! 

شما هم عزیزم، حواست رو جمع کن و فقط زمانی که تونستی بر احساست غلبه کنی، آدم زندگیت رو با چشم باز انتخاب کن و تا اون موقع، فقط به فکر خودسازی باش و اصلا آرزوهات رو متکی به آدمِ آینده‌ات نکن. واسه خودت تفریح و سرگرمی های مجردی بساز و ازش لذت ببر. اما اگه از مجردی به اندازه کافی استفاده نکرده باشی و نتونسته باشی به خودت تکیه کنی، بعد ازدواج کار برات خیلی سخت میشه.

ممکنه مجردی ما چند سال طول بکشه؛ در این صورت ما باید از همین الان دو تا برنامه (پلن) خیلی خوب داشته باشیم: 

۱- اگه تا مثلا ۳ سال آینده مجرد موندم، این کارها رو میکنم: ...

۲- اگه در مثلا ۳ سال بعد ازدواج کردم، این کارها رو واسه بعد ازدواج در نظر دارم: ...

حالا هر کدوم اتفاق افتاد و اون یکی نیفتاد، مجددا همین برنامه ریزی رو تکرار میکنی...

در هر حال، با توکل به خدا و توسل از ائمه، به تلاشِ خودت تکیه کن، از مجردی استفاده کن، وقتی آدم مناسب رو پیدا کردی و با عقلت انتخابش کردی، برو از زندگی متاهلی هم استفاده لازم رو ببر!...

به این فکر کن: با خدا باش، پادشاهی کن!

به قدرت لایزال الهی تکیه کن و ازش بهترین رو بخواه!

روزیِ هر کسی، دست خداست و از پیش براش تعیین شده

شاید روزیِ تو (یعنی اون آدمی که قراره باهاش ازدواج کنی و خوشبخت بشی)، یه جای دیگه‌ست و خدا نگهش داشته تا سر وقت مناسب شما ها رو توی مسیر همدیگه قرار بده!

امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند:

«مَنْ وَثِقَ بِاَنَّ ما قَدَّرَ اللّه ُ لَهُ لَنْ یَفوتَهُ، اسْتَراحَ قَلْبُهُ؛ 

هر کس اطمینان داشته باشد که آنچه خداوند برایش مقدّر کرده است به او مى‌رسد، دلش آرام مى‌گیرد.»

هیچ وقت ظاهر زندگی دیگران رو با باطن زندگی خودمون مقایسه نکنیم؛

واقعا رمز آرامش همین دوتاست!

ان‌ شاء الله بهترین ها برات رقم بخوره

در پناه خدا، موفق و آرام باشی 🌸🌹

من کلی برنامه برای زندگیم دارم هرچی میخام ازدواج رو به زور بچپونم توش جا نمیشه😂😂

بنظرم توهم برنامه برای خودت داشته باش

دنیا بزرگه خیلی بزرگه اونقدر کارای متنوع وجود داره که نمیتونی فکرشم بکنی

به دل آرام 

ببخشید عزیزم ولی این حرفا تکراری شده که چرا دیگه از قدیم بوده و من حیلی وقتا میگم همش تقصیر خوده خانوماست یا همون از ماست که بر ماست به هر حال این حرفا بیخیال به جاش فک کنیم که چیکار کنیم ، من نظرم اینه  که همه میدونن جامعه از همین من ها تشکیل شده پس بیاید از خودمون شروع کنیم  مثلا همین واژه تر... خودمون استفاده نکنیم واجازه هم ندیم دیگران استفاده کنن من خودم تو فضاهای مجازی واقعا برخورد میکنم امام محترمانه ، بهش میگم اگه میشه از این واژه ها استفاده نکنید ممنون میشم ....

خلاصه خودمون خراب کردیم خودمونم درست کردیم ماها احتمالا مادران آینده ایم پس میتونیم :)

دختر خوب چرا ذهن خودت رو درگیر این مقایسه های بی جهت و بی خود میکنی .هرگز زندگی خودت رو صرف این مدل مقایسه ها نکن.تمرکز خودت رو بذار روی درس و دانشگاه و اهداف و برنامه هایی که داری .همه یک روز ازدواج می کنن .دیر و زود داره سوخت و سوز نداره.سعی کن از الان صفات و اخلاق های خوبی که داری رو تقویت کنی و اخلاق و عادت های منفی  و بد خودت رو بذاری کنار .یا کمتر کنی اون ها رو .نمازت رو سر وقت بخون و از خدا بخواه که یک همسر لایق به شما عطا کنه .به قول گفتنی به خدا بگو خدایا یه همسری رو نصیب من کن که تو عاشق اون باشی.نگران هزینه های ازدواج هم نباش خود خدا تو قرآن سوره ی نور رو اگه بخونی گفته که من هزینه های ازدواج رو برای اون هایی میخوان ازدواج کنن تامین میکنم .پول میتونه باعث خوشبختی باشه .ولی عامل ۱۰۰درصد خوشبختی نیست .طرف مقابل شما اگه اخلاق خوب داشته باشه و شهامت کار کردن داشته باشه و جوهره ی کار کردن رو داشته باشه دیگه هیچ نگرانی باقی نمی مونه اگه هم مشکلی تو زندگی بوجود بیاد می تونین با کمک همدیگه و البته توکل به خدا حل کنین مشکل رو .زندگی مثل یه بازی تیمی می مونه باید هوای هم رو زن و شوهر داشته باشن.به قول قدیمی ها هر آن کس که دندان دهد نان دهد

به زهرا علوی 

درست میگید چاره دیگه نیست باید از خودمون شروع کنیم هر چند تا جابیوفته شاید ی نسل طول بکشه🙃

مردا ک بعید میدونم همکاری کنن 🤔

از مادران اینده سرزمینم خواهش میکنم بچه هاتون رو (مخصوصا پسراتون حالا ب کسی برنخورها)یجوری تربیت کنید که برای هم جنسای خودتون احترام قاعل باشن و هرچی از دهنشون اومد ب زبون نیارن چ تو مجازی چ غیره و اینکه دنیا و ارزوهاشون فرای ازدواج باشه . مطمعنا ب خود شمام برمیگرده ثوابش

با تشکر از شما فرهنگ سازان اینده🙏☺

  فکر کنم ازاین جهت ومثالی که زدین برعکس شما باشم!

اینجا تومحل کار همکاران خانم  هنگام خدافظی باحسرت وحسادت میگن خوش ب حالت میری خونه مامانت دروامیکنه غذا اماده است وردل خانوادت میری استراخت. ماباید خسته کوفته بریم غذا درست کنیم بچه مون بیاریم بعدکلی کل کل با شوهر، وکار خونه اخرشببا دلتنگی زنگ بزنیم به مامانمون! ( بنظرمن این دید واقعی تره!  ازدواج واقعی همینه،  فکرمیکنی چقدش رمانتیک بازیه؟)یا هروقت استرس کاری میشه میکن خوب توک کاری نداری ا زهفت دولت ازدای انجام میدی این ماییم بیچاره ایم!

تو دانشگاه هم  اصلا بحث حسادت برای ازدواج نبود!  اتفاقا بحثحسادت بودبرای توچشم بودن استاد!  اکر فرضا 5 کتاب معرفی میکرد  ،همه با سرعت نور کتابخونه میرفتن وکتاب ها رو به یغما! درس جدید قبل از تدریس استاد مطالعه میشد و رقابت برسراین بودکه کی سوال خفن تر از استاد بپرسه که  بعدش استاد بگه چه سوال خوبی! خخخخخخخ (نهایت حسادت غیر درسی  زنانه مون هم، سر توجه فلان پسر کلاس که شاگرد اول بود به فلان دوستمون بود خخخخ یعنی حتی ماجراهای عشقی هم درگرو درس  بود)

تفاوات نسل ما با نسل جدیده

... بگذریم....

 من نمیدونم شما کدوم دانشگاه  هستین یا رشته تون چیه! یا اصلا هدف و چشم اندازتون برای دانشگاه اومدن چیه!

اما برداشتم اینه که  هنوز دردوران دبیرستان ونوجوانی سیر میکنید  چون توی این دوره است که ادم اولویتش دوستاشه حرفشون مهمه موقعیتشون مهمه و... ! واگرنه اگر استقلال فکری داشته باشه ادم و هدف خاصی رو دنبال کنه اونم توجایی مثل دانشگاه این حرف بی اهمیت ترین حرف ممکنه

اولا که سن شما کم هست وفرصت برای ازدواج داری! به وسی سالگی نرسیدی که نگرانی! الان چون صرفا  دیدت به زندگی در دایره محدود زندگی دوستات  ومقایسه شون هست  ناراحت شدی 

واگرنه ذات واقعی ازدواج رو میخوای بدونی برو دادگاهها سر بزن.. ذات واقعی ازدواج رو میخوای بدونی دوربین مخفی بذا تو خونه همین دوستات ببین چقد اعصاب خوردی دان با شوهراشون

دوما  من  حس میکنم  که دوستات به توحسادت میکنن! واین مووضوع رو از این ظریق به گوشت میزنن تا دل خودشون خنک کنن! فکر میکنی ازبرگشت دانشگاه میرن گل وبلبل میشنون؟ نه... احتمالا چالش ها ودغدغه های فکری دارن ...

من باشم در این شرایط  رابطه م رو محدود میکنم با این دوستان.....

از یک زاویه دیگه 

یکم بشین فکر کن برای جی امدی دانشگاه؟ یعنی اومدی جند سال وقت خودتو تلف کنی؟ خوب چه کاریه؟

یکم بشین برای اینده ات برنامه ریزی کن دختر جان

همیشه جوون نیستی.. برای موفقیتت تلاش کن.. خواهی دید که اگر موفق بشی بعدا جاتون عوض میشه و همین دوستات بهت حسادت خواهند کرد که فلانی شوهر نکردموفق شدما شوهر کردیم عقب افتادیم.و..(نمونه اش روخودم دیدم) ازدواج  رو  هم به موازات  تلاش کردنت توی  دانشگاه هم میتونی داشته باشی به شرطی که ادم درست شو پیدا کنی ....

واگرنه ته ازدواج هیجی نیست.. مهم اینه که ادم ازدواج خوبی داشته باشه نه به هرقیمتی.

موفق باشی.

خواهشا از روی چشم و هم چشمی و حسادت ازدواج نکنید.

چون چشم و گوش و عقلتون رو می بنده و نمی زاره انتخاب درستی داشته باشید.

توجهی بهشون نکنید قطعا اونا به شما حسادت می کنن که اینجوری با شما رفتار می کنن خودتون رو توی موضع ضعف قرارندید و شما برای اونا کلاس بزارید

مادامی که درگیرشی اذیت میشی😅

اصلا بش فکر نکن مطمعن باش هر چیزی تو زمان خودش اتفاق میفته این و اگر بش یقین داشته باشی دیکه ذهنت درگیر اینجور مساعل بیخودی نمیشه 

خودتو رها کن 🙂))))

ولی سعی کن همیشه در حال پیشرفت باشی  در هر زمینه ای چه اخلاقی چه فکری چه شغلی چه درسی 

اونی ک باید بیاد یه روزی میاد 

شاید اون اونقدر دوستت داشته باشه ک خودت رو هم فراموش کنی چ برسه ب حال الانت و چ برسه ب بقیه 

یه نکته هم بهت بگم ؟ 

کسی ک خوش بخته و عاشقه ، اون رو جار نمیزنه ! 

اون رو در عمیق ترین بخش وجودش پنهان میکنه 

خیلیاشون هم ازدواج میکنن اما قلبشون جای دیگه ای هست 

من همکلاسیم شوهر کرده بود ، همسرش تقریبا معروف بود ، پزشک بود ، چند سال هم با هم بودن ، من تو کلاس نشسته بودم جزوه مینوشتم ، اونا رفتن بیرون دور زدن و اومدن ، بعد میگفت اون پسره ک دوستش داشتم رفته با یه دختره ، چرا اینو انتخاب کرده ؟ 

من ک فقط نگاش کردم 

خشکم زد 

دیدی ¿ 

نمیخوام بگم همه این طور هستن ، نه 

اما میخوام بگم به اون رویایی ای هم که تو فکر میکنی نیست 

اونا زندگی خودشون رو میکنن و به تو لحظه ای فکر نمیکنن 

تو هم زندگی خودتو کن و لحظه ای ب اون ها فکر نکن

همون انرژی و زمان رو صرف خودت کن 💓

بای گل گلی 🌸🍃🖐

میدونی عزیزم زندگی مسابقه دو نیست...یکی تو ۲۰ سالگی ازدواج میکنه و در سی سالگی بچه دار میشه، یکی ۳۰ سالگی ازدواج میکنه و یه سال بعد بچه دار میشه!متوجه منظورم هستی؟ مسیر های زندگی متفاوته...

به نکته دیگه! گاهی آدم های خوب صبر بیشتری باید داشته باشن تا سرنوشت "هر کسی" رو سر راهشون قرار نده و اون فرد شایسته رو سر راهشون قرار بده

در نهایت این جمله مستقیما از قرآن عزیز هست که گفته شده تا اون زمان که امکان ازدواج براتون فراهم نشده بهترین گزینه اینه که عفت پیشه کنید...

و از مجردیت و استقلال برنامه هات تا وقتی که وارد مسائل زندگی متاهلی نشدی لذت ببر!

با آرزوی سعادت

میدونی عزیزم زندگی مسابقه دو نیست...یکی تو ۲۰ سالگی ازدواج میکنه و در سی سالگی بچه دار میشه، یکی ۳۰ سالگی ازدواج میکنه و یه سال بعد بچه دار میشه!متوجه منظورم هستی؟ مسیر های زندگی متفاوته...

به نکته دیگه! گاهی آدم های خوب صبر بیشتری باید داشته باشن تا سرنوشت "هر کسی" رو سر راهشون قرار نده و اون فرد شایسته رو سر راهشون قرار بده

در نهایت این جمله مستقیما از قرآن عزیز هست که گفته شده تا اون زمان که امکان ازدواج براتون فراهم نشده بهترین گزینه اینه که عفت پیشه کنید...

و از مجردیت و استقلال برنامه هات تا وقتی که وارد مسائل زندگی متاهلی نشدی لذت ببر!

با آرزوی سعادت